Само една машина може да замени 100 работници
Кениските берачи на чај ги уништуваат машините донесени за да ги заменат во насилните протести кои го истакнуваат предизвикот со кој се соочуваат работниците бидејќи повеќе агробизнис компании се потпираат на автоматизација за да ги намалат трошоците, известува Semafor Africa.
Според извештаите на локалните медиуми, најмалку 10 машини за собирање чај биле запалени за време на протестите во текот на минатата година. Во последните демонстрации, еден демонстрант загина, а неколку луѓе беа повредени, меѓу кои 23 полицајци и работници на фарма. Здружението на одгледувачи на чај во Кенија (KTGA) ја процени вредноста на уништената машина на 1.2 милиони долари, откако во мај беа уништени девет машини на Екатера, производител на најпродаваниот бренд за чај Липтон.
Во март, работната група на локалната власт им препорача на компаниите за чај во Керичо, најголемиот град кој е домаќин на многу плантажи за чај во земјата, да усвојат нов сооднос од 60:40 помеѓу механизирано и рачно берење чај. Работната група, исто така, сака да се донесе закон за ограничување на увозот на машини за собирање чај. Николас Кируи, член на работната група и поранешен извршен директор на KTGA, изјави за Semafor Africa дека само во округот Керичо, 30,000 работни места се изгубени поради механизацијата во последната деценија.
„Одржавме јавни расправи во сите окрузи и со сите различни групи, а огромното мислење што го слушнавме беше дека машините треба да тргнат“, вели Кируи.
Во 2021 година, Кенија извезла чај во вредност од 1.2 милијарди долари, што ја прави трет најголем извозник на чај во светот, по Кина и Шри Ланка. Мултинационалните компании, вклучително и Browns Investments, George Williamson и Ekaterra - што беше продадено од Unilever на приватна фирма во јули 2022 година - садат чај на околу 200,000 хектари во Керичо и сите усвоија механизирана берба.
Се известува дека некои машини можат да заменат 100 работници. Директорот за корпоративни работи на Екатера во Кенија, Семи Кируи, вели дека механизацијата е „клучна“ за работењето на компанијата и за глобалната конкурентност на кенискиот чај. Како што откри владината работна група, машината може да ги намали трошоците за берење чај до 3 центи за килограм во споредба со 11 центи по килограм за рачно берење.
Аналитичарите делумно ја припишуваат стапката на невработеност во Кенија - највисока во Источна Африка - на автоматизацијата на индустриите, вклучително и банкарството и осигурувањето. Во последниот квартал од 2022 година, околу 13.9% од Кенијците на работоспособна возраст (над 16 години) беа невработени или долгорочно невработени.
Автоматизацијата само ќе продолжи да се развива со огромна брзина не само во рурална Кенија, туку и во други сектори на земјите во Африка - особено со ширењето на вештачката интелигенција. Гневот во областите за собирање чај може да биде само ран знак за идни тензии доколку владите и компаниите не најдат начини да им помогнат на работниците.
Мнозинството берачи на чај се млади, многумина се жени и често немаат можности и вештини за развој надвор од секторот за чај. Преквалификацијата на работниците во фармите, како и создавањето повеќе работни места и диверзификацијата на економиите на заедниците што одгледуваат чај, ќе бидат клучни за спротивставување на насилството и зголемениот гнев.
„Моето министерство е посветено на отворање на пазарот на трудот за да ги зголеми можностите за вработување за Кенијците“, рече секретарот на кабинетот за труд Флоренс Боре на патувањето во Керичо, неколку дена по последниот бран протести во мај. Таа додаде дека се прават напори да се реши спорот меѓу локалните жители и компаниите за чај.
Приватниот сектор исто така може да игра улога во преквалификацијата на работниците. Кируи сподели дека Екатера сака да биде партнер со локалните заедници во проекти кои вклучуваат техничко и стручно образование и центри за обука.
Механизацијата има деловна смисла за одгледувачите на чај и веројатно нема да се откажат од машините за берење чај што ги намалуваат нивните трошоци. Но, овој тренд веројатно ќе продолжи да им наштетува на руралните заедници, каде работниците на фармите се централни за економската активност. Работниците и жителите ќе продолжат да се спротивставуваат на овие промени бидејќи немаат алтернативни опции за вработување.
Најголем извозник на чај во светот е Кина. Во написот кој повикува на поефикасна механизација на берењето чај во Кина, објавена во март, Ву Луофа од Институтот за земјоделско инженерство при Академијата за земјоделски науки Џиангкси забележува дека рачното берење чај претставува повеќе од половина од трошоците за производство на чај.
„Развојот и промоцијата на машините за собирање чај е корисен за зголемување на продуктивноста на трудот, намалување на трошоците за работна сила, зголемување на пазарната конкурентност на производите од чај и промовирање на одржливиот развој на чајната индустрија“, рече тој.
Според Табита Нјугуна, управен директор на Африканската стоковна берза AFEX во Кенија, воведувањето на технологија и механизација е клучно за отклучување на потенцијалот на земјоделството во Африка и затоа треба да се прифати и покрај незадоволството на некои работници.
„Откриваме дека потенцијалните нарушувања предизвикани од интеграцијата на технологијата и механизацијата може да изгледаат првично заканувачки, но важно е сите засегнати страни (земјоделски организации, земјоделци, преработувачи) да ги гледаат како сè понеизбежни, таа вели за Semafor Africa.
Во февруари, документарец на БиБиСи откри широко распространето сексуално вознемирување и злоупотреба на фармите за чај во Керичо, при што 70 жени биле малтретирани од нивните менаџери на плантажите управувани од британските компании Унилевер и Џејмс Финлеј.
