На 16 година во извештај од Масимо Introvigne за BitterWinter.org, се истакнува важен правен случај во кој се вклучени шпанските Јеховини сведоци и весникот „Ел Мундо“.
Тужбата се фокусира на написот објавен од „Ел Мундо“ на 21 ноември 2022 година.
На 2 октомври Основниот суд бр. 1 од Торехон де Ардоз, Шпанија, донесе одлука во корист на Јеховините сведоци (Пресуда 287/2023). Тој му нареди на „Ел Мундо“ да објави право на одговор од религиозната група. Судот призна дека весникот некритички ги прифатил и шири информациите од незадоволното поранешно здружение на сведоци.
Дополнително, судот го отфрли аргументот на весникот дека Здружението на жртвите на Јеховините сведоци има единствена одговорност за содржината на написот и наложи „Ел Мундо“ да ги покрие парничните трошоци.
Важно е дека пресудата на судот се прошири надвор од давањето на правото на Јеховините сведоци да одговорат. Исто така, внимателно ја испита точноста на наводите на Здружението на жртвите на Јеховините сведоци. Судот утврди дека овие наводи имаат потенцијал да го нарушат угледот на организацијата и утврди дека, во многу случаи, тие не се целосно точни.
Судот нагласи дека насловот на статијата, кој го вклучува терминот „култ“ („secta“ на шпански), има негативни конотации за која било религија. Судот утврди дека тврдењата кои потекнуваат од Здружението на жртвите на Јеховините сведоци, како што е етикетирањето на Јеховините сведоци како „култ“ со „културни практики“, тврдејќи дека тоа води до „социјална смрт“ и тврдејќи дека тоа „принудува“ членовите да не пријавуваат злосторства, сето тоа предизвикало непобитна штета на верското здружение.
Понатаму, судот ја испита точноста на наводите во написот. Истакна дека повикувањето на Јеховините христијански сведоци како „култ“ е правно погрешно, бидејќи организацијата била регистрирана религиозна деноминација во Шпанија, како и многу други. Судот, исто така, откри неточности во наводите на написот за наводна сексуална злоупотреба во рамките на религиозната група.
Судот изрази дека нема конечна евиденција за каква било осуда против верскиот субјект како целина во врска со наводите за сексуална злоупотреба, што ги прави таквите тврдења неточни. Дополнително, судот забележа дека написот несоодветно ја доделува колективната одговорност на верската деноминација за наводни сексуални злоупотреби, наместо да се фокусира на поединечни случаи.
Судот, исто така, се осврна на наводите во врска со практикувањето на острацизам или избегнување од страна на Јеховините сведоци. Откри дека описот на овие практики од страна на Здружението на жртви на Јеховините сведоци не бил убедливо потврден. Судот пресуди дека тврдењето дека членовите се принудени да се дружат само со други верни членови е неточно.
Судот, исто така, ги отфрли тврдењата изнесени во статијата дека Јеховините сведоци имаат „двојни стандарди и значителен број од нивните старешини се „прељубници или педофили“. Тој утврди дека овие наводи се без никаква основа и ги оцени како многу штетни за угледот на верската организација.
Како заклучок, одлуката на судот го разоткри ширењето на лажни информации од страна на Здружението на жртвите на Јеховините сведоци и некритичкото известување за овие тврдења од страна на „Ел Мундо“. Судот ја нагласи важноста на правно санкционирање на погрешни или лажни факти што ги поддржуваат мислењата, наместо само да се побиваат или цензурираат мислењата.
Дополнително, судот нагласи дека медиумите имаат одговорност за содржината што ја споделуваат, дури и ако таа е заснована на наводи од партии. Оваа пресуда ја зајакнува важноста за медиумските организации да ја потврдат точноста на информациите пред да ги објават и да прават разлика помеѓу известувањето и личните мислења.
Овој случај е предупредување до медиумските организации во врска со ширењето на информации од самопрогласените „култни експерти“ (во овој пример, Карлос Бардавио (RedUNE-FECRIS), кој често се претставува како „најголем експерт за култови во Шпанија“ за пропагандни цели) и поранешни членови кои се оддалечиле од својата вера. Исто така, ја нагласува важноста од почитување на правото на заедницата да одговори на написи со клеветење.
Оваа правна победа е потсетник за медиумите да ја поддржат својата одговорност да обезбедат точност и правичност во нивното известување.
Како интровињ напиша самиот:
„Не е првпат медиумите да паѓаат во замката да објавуваат клевети што им ги хранат антикултните организации, „експертите“ за „култови“ (во овој случај, интервјуираниот „експерт“ беше Карлос Бардавио, т.е. адвокатот претставувајќи го Здружението на жртвите на Јеховините сведоци во друг случај), и „отпадник“ поранешни членови. Исто така, не е првпат некој медиум — дури и некој во кој членува Проектот за доверба—одбива да објави одговор на верска заедница на навредлива статија. Одлуката треба да им одржи лекција на овие медиуми. Сепак, малку е веројатно дека тоа ќе се случи. Некои новинари се како врана во басната на Езоп, која постојано ја мами лисицата и се колнеше дека тоа се случило за последен пат, за во следната прилика повторно да биде измамена“.
