Ако Истанбул има посебна магија, тоа е магијата на еклектичните слоеви на архитектурата, луѓето, соживотот, религиите, па дури и урбаната поезија.
Додека шетате низ малите улички, во исто време можете да видите синагога, католичка црква, црна мачка, коктел бар во кој некогаш престојувал Хемингвеј, како и најновите модернистички креации на светската архитектура.
Една од најинтересните и најмултифункционалните градби во градот е дефинитивно Културниот центар Ататурк во срцето на Истанбул на легендарниот плоштад Таксим.
Ататурк Култур Меркези, како што првично се нарекувал, веројатно е и едно од најимпресивните културни градби во Европа.
Покрај тоа, таа има еднакво интересна приказна.
Според регулацискиот план на Истанбул, изготвен од францускиот архитект и градски планер Анри Прост помеѓу 1936-1937 година, Топчу Кишласи (артилериска касарна) и блиските гробишта ќе бидат претворени во парк, а операта официјално ќе биде отворена на Плоштад Таксим.
На предлог на Прост, францускиот архитект Огист Пер пристигна во Истанбул за да го надгледува оперскиот проект, но тој никогаш не можеше да биде завршен поради продлабочувањето на Втората светска војна.
Подоцна, во 1946 година, зградата исто така не можеше да биде завршена поради недостаток на средства. Операта беше официјално отворена на 12 април 1969 година, со дизајн на главниот архитект Хајати Табанлаоглу, за да ги постави претставите на Државната опера и балет и Државните театри.
Подоцна беше делумно оштетен од пожар во 1970 година што избувна на сцената за време на продукцијата на драмата „Лов на вештерки“ на Артур Милер.
Во доцните 1970-ти, зградата беше дефинитивно најмодерниот и најелитен културен центар во градот во кој можеше да се презентираат изведувачките уметности - во него беа сместени не само различни простори како што се сали и сцени на кои можеа да се адаптираат продукции и опери, туку зградата носеше духот на модерноста поради неговата функционалност. И тогаш имаше лифтови, механизирани системи, огромен капацитет на места.
До 2000 година објектот функционираше во оваа форма, но постепено се губат неговите квалитети, бидејќи времето имаше свое влијание и голем дел од неговите функционалности беа амортизирани.
Така, на турската јавност и е најавен проект, кој има за цел да го зачува изгледот и структурата на објектот, но да го реновира и да го направи достојно современо културно и архитектонско обележје. Овој проект беше лансиран заедно со Европската престолнина на културата 2010 година.
Во 2017 година, Ердоган најави дека проектот целосно ќе биде обновен во нова зграда на плоштадот Таксим.
Културниот центар Ататурк конечно ќе ги отвори вратите за посетителите со церемонија на 29 октомври 2021 година и ги вклучува следните елементи: опера со 2,040 седишта, театарска сала со 781 седишта, галерија, повеќенаменска сала, детски уметнички центар, музичка платформа, студио за музички снимки, специјализирана библиотека фокусирана главно на архитектура, дизајн и мода и кино.
Библиотеката на зградата е неверојатно убава и едно од оние места каде што би поминале часови и ноќи само откривајќи нови и нови богатства.
Содржи ограничени изданија за уметност, дизајн, мода и кино. Неопходно е да се види и музичкиот музеј, кој е посветен на музичките традиции на Турција и специфичните инструменти на музиката во регионот, но и на најголемите турски композитори, диригенти, оперски пејачи, балерини и уметници кои гостувале во различни епохи во оваа симболична зграда за Истанбул.
Водечката архитектонска фирма што го поттикна проектот е Tabanlıoğlu Architecture/ Desmus, едно од водечките архитектонски студија во Турција, кое исто така ја дизајнираше зградата на Националниот театар во Лагос, Нигерија, како и сали и културни центри во Анкара и други градови во Турција.
