Од Бисерка Граматикова
На 20 април се одржа официјалното отворање на бугарскиот павилјон на Венециското биенале. „Сеќавањето е она што не чува безбедни“, рече бугарскиот в.д. министер за култура за време на отворањето. На Биеналето на тема „Странци насекаде“, Бугарија учествуваше со уметничката инсталација „Соседи“, која според странските медиуми мора да се види на 60-тото издание на Биеналето.
Проектот „Соседи“ е мултимедијална и интерактивна инсталација – дело на Красимира Буцева, Јулијан Шехирјан и Лилија Топузова. Делото е резултат на 20-годишна истражувачка и уметничка работа на авторите. Куратор е Васил Владимиров. Бугарскиот павилјон пресоздава скриен, интимен и донекаде свечен аспект од социјалистичкото минато на Бугарија. Инсталацијата рекреира три соби – реконструкција на домовите на Бугарите репресирани од комунистичките власти.
Во првата просторија посетителите наидуваат на звуци и слики од камповите во Блене и Ловеч. Архивските материјали се вистински сведоштва на поранешните затвореници во овие логори. Втората просторија е посветена на луѓе кои научиле да зборуваат со невербална комуникација и за кои вистинската комуникација е апстракција. Во третата бела соба е просторот на „белите дамки“ во свеста – сеќавање на тивкото, лишено од сеќавање или живот. Целокупното чувство што го остава инсталацијата кај гледачот е чувство на суптилен ужас, носталгија и напнатост.
Кураторот Васил Владимиров изјави за публикацијата „Stir World“ од Њу Делхи дека ова е приказна за некои аутсајдери кои не се препознаени од општеството, чии надежи за наводна одмазда, за потврдување на страдањата што ги доживеале, остануваат нечуени.
Биеналето во Венеција може да се види до 24 ноември. Наградите „Златен лав“ се веќе доделени, а почестени се павилјоните во Австралија и Нов Зеланд.
Красимира Буцева предава на Универзитетот за уметности во Лондон. Во својата креативна и истражувачка пракса работи со теми како политичко насилство, трауматично сеќавање, официјална и неофицијална историја на Источна Европа. Како фотограф и уметник, таа била дел од меѓународни групни изложби.
Лилија Топузова е професор по историја на Универзитетот во Торонто. Историчар и режисер кој во своето дело ги истражува лузните на политичкото насилство и тишината како заштитна реакција против траумата. Тој е сценарист и ко-режисер на документарните филмови „Проблемот со комарците и други приказни“ (2007) и „Сатурнија“ (2012).
Џулијан Шехирјан е мултимедијален уметник, истражувач и писател кој живее во Софија и Њујорк. Шехиријан создава специфични за локацијата и просторни мултимедијални инсталации кои користат архитектонски простори, предмети и предмети преку уметнички интервенции, видео, звук и експериментални технологии. Во својата научна практика се занимава со историјата на психотерапијата, повоената уметност и транснационалната историја
