Perhimpunan Parlimen Majlis Eropah menerima pakai Syor dan Resolusi mengenai penyahinstitusian orang kurang upaya. Kedua-duanya memberikan garis panduan penting dalam proses pelaksanaan hak asasi manusia dalam bidang ini untuk tahun-tahun akan datang.
Kedua-dua Cadangan dan juga Resolusi telah diluluskan dengan undi majoriti yang sangat besar semasa Sesi Musim Bunga Perhimpunan pada penghujung April. Setiap kumpulan politik seperti juga semua penceramah semasa perbahasan menyokong laporan dan cadangannya sekali gus mengesahkan hak orang kurang upaya sebagai sebahagian daripada agenda Eropah.
Cik Reina de Bruijn-Wezeman, daripada Jawatankuasa Hal Ehwal Sosial, Kesihatan dan Pembangunan Mampan Perhimpunan telah mengetuai siasatan Perhimpunan berkenaan isu yang berlarutan hampir dua tahun. Beliau kini membentangkan penemuan dan cadangannya kepada Perhimpunan pleno, berikutan keputusan sebulat suara kelulusan dalam jawatankuasa.
Dia memberitahu Perhimpunan, bahawa "Orang kurang upaya mempunyai hak asasi manusia yang sama seperti anda dan saya. Mereka mempunyai hak untuk hidup berdikari dan menerima perkhidmatan berasaskan komuniti yang sesuai. Ini terpakai tidak kira betapa intensifnya sokongan diperlukan.”
Dia menambah bahawa "Penyahinstitusian, pada pendapat saya, adalah batu loncatan utama untuk menamatkan paksaan dalam kesihatan mental. Hak orang kurang upaya untuk kesaksamaan dan kemasukan kini diiktiraf di peringkat antarabangsa terutamanya terima kasih kepada PBB Konvensyen Hak Orang Kurang Upaya, CRPD, diterima pakai pada 2006.”
Cik Reina de Bruijn-Wezeman, sebagai titik terakhir dalam pembentangannya menyatakan "Saya menyeru Parlimen untuk mengambil langkah-langkah yang perlu untuk secara progresif memansuhkan undang-undang yang membenarkan penginstitusian orang kurang upaya, serta undang-undang kesihatan mental yang membenarkan rawatan tanpa persetujuan dan tidak menyokong. atau menyokong draf teks undang-undang yang akan menjadikan penyahinstitusian yang berjaya dan bermakna lebih sukar dan yang bertentangan dengan semangat surat CRPD.”
Pendapat Panitia
Sebagai sebahagian daripada prosedur biasa Perhimpunan Parlimen, apa yang dipanggil Pendapat mengenai laporan daripada Jawatankuasa Parlimen lain telah dibentangkan. Cik Liliana Tanguy daripada Jawatankuasa Kesaksamaan dan Tanpa Diskriminasi membentangkan Pendapat Jawatankuasa. Beliau berkata, "perhimpunan itu telah berulang kali mengesahkan sokongannya untuk menghormati sepenuhnya hak orang kurang upaya." Dia mengucapkan tahniah kepada Cik Bruijn-Wezeman atas laporannya, yang dinyatakannya dengan jelas menyerlahkan mengapa penyahinstitusian orang kurang upaya mesti menjadi sebahagian daripada pendekatan ini.
Dia menambah bahawa dia juga "ingin mengucapkan tahniah kepada pelapor kerana laporannya melangkaui kedudukan dasar semata-mata. Ia menarik perhatian kepada langkah konkrit yang boleh dan patut diambil oleh Negara bagi memastikan proses penyahinstitusian yang relevan, berkesan dan mampan, menghormati sepenuhnya hak orang kurang upaya serta sumber pembiayaan untuk mencapai matlamat ini.”
Diletakkan dalam institusi diletakkan pada risiko
Cik Reina de Bruijn-Wezeman dalam pembentangan laporannya telah menegaskan bahawa "penempatan pada institusi menjejaskan kehidupan lebih daripada sejuta warga Eropah dan merupakan pencabulan hak yang meluas seperti yang ditetapkan dalam Artikel 19 CRPD, yang menyeru kepada komitmen teguh terhadap penyahinstitusian.”
Ini harus dilihat dalam pandangan bahawa orang kurang upaya adalah antara individu yang paling terdedah dalam masyarakat kita. Dan itu diletakkan di institusi "memberi risiko kepada pelanggaran hak asasi manusia sistemik dan individu, dan ramai yang mengalami keganasan fizikal, mental dan seksual," katanya kepada Perhimpunan.
Bahawa ia bukan kata-kata kosong telah disahkan dengan tegas apabila Encik Thomas Pringle dari Ireland, yang bercakap bagi pihak Kumpulan Kiri Eropah Bersatu, memilih untuk memberikan beberapa contoh dari Ireland dan malah kawasan pilihan rayanya sendiri, adalah penderaan seksual terhadap penduduk sebuah pusat datang kepada cahaya. Beliau memberitahu ahli parlimen dari seluruh Eropah bahawa terdapat sejarah panjang penderaan di Ireland yang terdedah sejak sepuluh tahun yang lalu atau lebih, dengan kerajaan perlu meminta maaf kepada rakyat secara berkala.
"Hanya menunggu masa sebelum permohonan maaf perlu dibuat kepada orang kurang upaya atas pengabaian dan penderaan yang mereka terima semasa ditempatkan di negeri ini," tambah Encik Thomas Pringle.
Cik Beatrice Fresko-Rolfo, bercakap bagi pihak kumpulan Perikatan Liberal dan Demokrat untuk Eropah (ALDE) menyatakan bahawa orang kurang upaya dan keluarga mereka sering mengalami kekeliruan dalam sistem institusi dengan mengorbankan hak asasi mereka. "Kebanyakan masa, mereka ditempatkan di institusi apabila mereka boleh berkembang dengan baik di luar mereka," katanya.
Dia memberitahu Perhimpunan bahawa dia secara peribadi "berkongsi semua hujah tentang faedah yang akan terhasil daripada penyahinstitusian, baik untuk negeri, untuk orang yang berkenaan dan untuk model masyarakat kita." Dia menambah bahawa "Ringkasnya, dasar kesihatan baharu yang akan bergantung pada peningkatan sumber manusia dan kewangan untuk penjagaan di bandar."
Rakyat yang paling terdedah dan tercabar
Encik Joseph O'Reilly bercakap bagi pihak Kumpulan Parti Rakyat Eropah dan Demokrat Kristian menegaskan, "Ukuran sebenar masyarakat bertamadun ialah bagaimana ia bertindak balas terhadap rakyatnya yang paling terdedah dan tercabar." Dan dia menyatakannya, apabila dia berkata, “Sudah terlalu lama, respons kami kepada orang kurang upaya adalah penginstitusian, membuang kunci dan penjagaan yang sangat tidak mencukupi, jika tidak penyalahgunaan. Kita mesti membatalkan institusi orang yang mengalami gangguan psikiatri. Rawatan psikiatri adalah dan telah menjadi Cinderella perubatan.”
Encik Constantinos Efstathiou dari Cyprus seterusnya mengulas tentang keperluan untuk menjaga mereka yang terdedah, "Selama bertahun-tahun Penginstitusian terbukti menjadi alasan untuk tidak memikul tanggungjawab kami, tanggungjawab khas dan kewajipan untuk menjaga mereka yang terdedah." Katanya lagi, “Amalan mengurung dan melupakan sudah tidak boleh diterima lagi. Rakyat bersama kita yang kebetulan terdedah mesti disokong dan bebas untuk melaksanakan hak asasi mereka sebagai prinsip, tidak kira kos atau usaha."
Cik Heike Engelhardt dari Jerman menyatakan, bahawa “Masyarakat kita secara keseluruhannya diminta untuk menyediakan bentuk perumahan yang inklusif di mana orang tua dan muda tinggal bersama, di mana orang yang tidak cacat dan orang yang memerlukan bantuan tinggal bersama sebagai jiran. Bentuk kehidupan sedemikian membawa kita lebih dekat kepada matlamat ini."
"Adalah penting dan betul bahawa kesihatan mental mendapat tempatnya di sini dalam Majlis Eropah," tambahnya. “Kita mesti memastikan bahawa syor kita menghormati Konvensyen Hak Orang Kurang Upaya PBB 2006. Konvensyen itu memahami bahawa hak asasi manusia terpakai kepada semua orang. Mereka tidak boleh dibahagikan. Orang kurang upaya mesti boleh membuat keputusan sendiri sebagai ahli masyarakat yang aktif. Kami berada di sini hari ini untuk mendekati matlamat ini.”
Penyahinstitusian diperlukan
Cik Margreet de Boer, dari Belanda menyatakan, "Langkah ke arah penyahinstitusian orang kurang upaya adalah sangat diperlukan dan diperlukan oleh obligasi hak asasi manusia negeri di mana penempatan dalam institusi harus ditinggalkan. Ia masih digunakan terlalu kerap dalam semua jenis penjagaan, baik untuk orang kurang upaya fizikal dan orang yang mempunyai masalah psikiatri.”
"Matlamat utama penyahinstitusian adalah untuk membolehkan orang kurang upaya menjalani kehidupan biasa di tempat biasa, untuk hidup berdikari dalam komuniti mereka secara sama rata dengan orang lain," kata Cik Fiona O'Loughlin dari Ireland.
Dia kemudiannya membangkitkan soalan retorik "Apa yang perlu kita lakukan untuk mencapainya?" Yang dijawabnya dengan kenyataan: “Kami memerlukan pelancaran latihan kesedaran kecacatan yang komprehensif selaras dengan model kecacatan hak asasi manusia. Selepas itu barulah kita boleh mula menghadapi sikap berat sebelah tanpa sedar dan melihat serta menghargai orang kurang upaya sebagai warga masyarakat, mampu menyumbang kepada masyarakat dan hidup berdikari.”
Dan peningkatan kesedaran diperlukan. Encik Antón Gómez-Reino daripada Sepanyol menyatakan kepercayaan, bahawa “kita hidup dalam masa yang sukar untuk kesaksamaan, terdapat banyak kuasa gelap juga dalam demokrasi kita, mereka meletakkan wacana prasangka di atas meja. Dan itulah sebabnya kami juga perlu mengukuhkan komitmen kami kepada orang kurang upaya tersebut.”
Sejajar dengan penceramah lain, beliau menyatakan, "Tidak boleh diterima bahawa tindak balas kepada warga kurang upaya kita adalah berkurung tanpa alternatif, melupakannya, dan ia adalah pelanggaran dan ketiadaan hak." Beliau menegaskan bahawa, "Kita mesti melampaui penglihatan yang mudah, patologi dan mengasingkan yang masih dipertahankan oleh sesetengah pihak, dan model yang menyelesaikan hanya dan secara eksklusif dengan perampasan kebebasan. Situasi ini memerlukan sensitiviti yang lebih besar dan, di atas semua, komitmen yang lebih besar daripada penggubal undang-undang dan orang ramai."
Strategi jangka panjang
Cik Reina de Bruijn-Wezeman dalam pembentangannya telah menjelaskan bahawa cabaran utama adalah untuk memastikan proses penginstitusian itu sendiri dijalankan dengan cara yang mematuhi hak asasi manusia.
Proses penyahinstitusian, jelasnya, “memerlukan strategi jangka panjang yang memastikan penjagaan berkualiti baik tersedia dalam persekitaran komuniti. Memandangkan orang yang diinstitusikan sedang disepadukan semula ke dalam masyarakat, terdapat keperluan untuk perkhidmatan sosial yang komprehensif dan sokongan individu dalam proses penyahinstitusian untuk menyokong orang tersebut dan dalam kebanyakan kes keluarga atau penjaga mereka yang lain. Sokongan sedemikian mesti disertakan dengan akses khusus kepada perkhidmatan di luar institusi yang membolehkan orang ramai mendapatkan penjagaan, kerja, bantuan sosial, perumahan, dll.
Beliau memberi amaran bahawa "jika proses penyahinstitusian tidak diuruskan dengan betul dan tanpa pertimbangan sewajarnya terhadap keperluan khas setiap orang yang berkenaan, ini boleh membawa akibat yang malang."
Encik Pavlo Sushko dari Ukraine mengesahkan ini perlu, berdasarkan pengalaman dari negaranya. Beliau menyatakan, "Banyak negara Eropah mempunyai strategi penyahinstitusian atau sekurang-kurangnya telah mengambil langkah dalam strategi kecacatan yang lebih luas." Tetapi juga, ini perlu dilakukan berdasarkan keadaan sedia ada negara tertentu.
Beliau berkata bahawa "Setiap negara mempunyai tempo dan kemajuan tersendiri dalam pembaharuan ini." Sudut pandangan yang dikongsi oleh penceramah lain.
Berkongsi pengalaman
Beberapa penceramah menyebut adegan negara mereka baik dan buruk. Yang menyerlah ialah contoh baik dari Sweden yang disebut oleh Cik Ann-Britt Åsebol. Beliau menegaskan bahawa orang kurang upaya mempunyai hak untuk perumahan mereka sendiri di Sweden dan sokongan yang diperlukan untuk dapat menjalani kehidupan berdikari. Contoh lain disebutkan dari Azerbaijan dan juga Mexico.
Cik Reina de Bruijn-Wezeman memberitahu The European Times bahawa dia gembira dengan perkongsian pengalaman nasional sebagai sebahagian daripada proses penyahinstitusian di negara yang berbeza yang telah ditunjukkan oleh penceramah Dewan.
Dalam mengakhiri perbahasan, Cik Reina de Bruijn-Wezeman memberikan ulasan berkaitan kebimbangan kewangan beberapa penggubal dasar berkenaan dengan orang kurang upaya yang kompleks. Dia berkata, bahawa "Penjagaan berinstitusi membayar banyak wang untuk hasil yang lebih buruk dari segi kualiti hidup." Beliau bagaimanapun juga mengesahkan bahawa memang benar bahawa penyahinstitusian adalah mahal semasa tempoh peralihan apabila institusi masih berjalan dan penjagaan masyarakat bermula. Tetapi ini hanya dalam masa peralihan ini yang dianggarkan 5 hingga 10 tahun.
Cik Reina de Bruijn-Wezeman dalam merenung perbahasan memberitahu The European Times bahawa dia menghargai sokongan luas laporannya dan Resolusi dan Syor. Dia bagaimanapun juga menyedari bahawa terdapat beberapa "tetapi". Dia merujuk antara lain kepada kenyataan Encik Pierre-Alain Fridez dari Switzerland, yang sambil menyokong penuh objektif laporan itu telah menyatakan "tetapi". Beliau percaya bahawa untuk beberapa kes, penginstitusian malangnya adalah satu-satunya penyelesaian untuk banyak sebab. Dia menunjukkan contoh seperti tahap kebergantungan dadah yang sangat tinggi dan keletihan penjaga keluarga.
Hak untuk memilih dan mendapat maruah
Dalam ucapan penutup, Pengerusi Jawatankuasa Hal Ehwal Sosial, Kesihatan dan Pembangunan Mampan, Cik Selin Sayek Böke, mengulangi bahawa "setiap individu mempunyai hak untuk memilih bagaimana mereka ingin hidup, dengan siapa mereka tinggal, di mana mereka tinggal, dan bagaimana mereka menjalankan pengalaman harian mereka. Setiap individu mempunyai hak untuk mendapat maruah. Oleh itu, semua dasar kita sebenarnya perlu memastikan kita melindungi dan menjamin maruah itu, hak untuk kehidupan yang bermaruah. Dan inilah prinsip panduan dalam anjakan paradigma yang telah dikemukakan oleh PBB dengan Konvensyen Mengenai Hak Orang Kurang Upaya.”
Beliau menunjukkan fakta bahawa Perkara 19 konvensyen dengan jelas menyatakan kewajipan kita untuk mengiktiraf hak sama rata orang kurang upaya dan memastikan penyertaan dan penyertaan penuh dalam masyarakat dengan: Pertama, memastikan pilihan bebas keadaan hidup; Kedua, memastikan akses kepada pilihan itu, yang bermaksud kita memerlukan sumber kewangan dan ekonomi untuk berbuat demikian. Tiga, dengan memastikan rangka kerja penyediaan perkhidmatan awam yang menyeluruh dan holistik melalui cara kewangan tersebut, bermula daripada akses kepada kesihatan, pendidikan, pekerjaan secara ringkasnya, akses kepada kehidupan bukan sahaja untuk orang kurang upaya, tetapi untuk keluarga mereka juga, supaya kita benar-benar membina perkhidmatan berasaskan komuniti.
Beliau menambah "Kita perlu memastikan kita membina sistem berasaskan komuniti itu melalui strategi sistemik, melalui dasar ekonomi yang diletakkan dengan baik, melalui rangka kerja holistik, melalui pemantauan di mana kita memastikan ia benar-benar berlaku."
Encik Éctor Jaime Ramírez Barba, seorang pemerhati kepada Majlis Perhimpunan Parlimen Eropah untuk parti Mexican Pan menyatakan bahawa "di Mexico, saya percaya bahawa kita harus mengikuti saranan yang diberikan dalam laporan ini, yang saya harap Perhimpunan ini akan meluluskan."
