Keperluan dan kebolehlaksanaan untuk mengurangkan paksaan dalam penjagaan kesihatan mental diakui secara meluas. Perbincangan sama ada matlamatnya adalah mengurangkan atau menghapuskan penggunaan langkah paksaan adalah topik hangat dalam kalangan pengguna profesional dan perkhidmatan. Dilihat dalam perspektif hak asasi manusia akhirnya perlu dihapuskan. Komuniti psikiatri di beberapa negara kini berusaha untuk lebih memahami, mengurangkan dan melaksanakan alternatif kepada paksaan.
Konvensyen Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengenai Hak Orang Kurang Upaya serta panduan mengenai perkhidmatan kesihatan mental masyarakat diterbitkan oleh Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) merumuskan matlamat yang jelas untuk masa depan psikiatri dan sokongan psikososial. Konsep inovatif penjagaan kesihatan mental yang memberi tumpuan kepada penyertaan penuh, orientasi pemulihan dan pencegahan paksaan memainkan peranan penting dalam mencapai matlamat ini.
Pada 31 baru-baru inist Kongres Psikiatri Eropah yang telah diadakan di Paris perbincangan telah diadakan untuk melaksanakan dan menilai secara saintifik kesan model sedemikian dalam perkhidmatan kesihatan mental. Dan keperluan untuk ini diutamakan dalam perancangan kesihatan mental negara dan keputusan belanjawan.
Dalam pembentangan oleh Lieselotte Mahler, Pengarah Perubatan dan ketua Jabatan Psikiatri dan Psikoterapi di Berlin dan dengan Hospital Universiti Charité, Berlin telah dinyatakan bahawa, "di atas semua itu, tindakan paksaan adalah pencerobohan yang jelas terhadap hak peribadi seseorang."
"Mereka mempunyai akibat negatif untuk semua yang terjejas, seperti kecederaan fizikal, hasil rawatan yang lebih teruk, putus hubungan terapeutik, kadar kemasukan yang lebih tinggi, risiko masa depan yang lebih tinggi. langkah paksaan, kerosakan psikologi sehingga dan termasuk trauma,” tambahnya.
Dr. Lieselotte Mahler menegaskan bahawa, "Ia adalah aktiviti yang bertentangan dengan imej diri profesional psikiatri, terutamanya kerana mereka tidak boleh difahami sebagai terapeutik."
Pengerusi perbincangan Prof Michaela Amering dari Universiti Perubatan Vienna, Austria, mengulas perkara ini dengan menyatakan bahawa "Saya rasa ramai di antara kita pernah mengalami perasaan bahawa ini bukan tujuan kita datang - profesion psikiatri yang kita miliki - dan kita perlu menjadi orang yang secara paksa memperlakukan orang lain."
Presiden masa lalu Persatuan Psikiatri Eropah (EPA), Prof. Silvana Galderisi, yang merupakan Pengerusi Bersama Pasukan Petugas Persatuan Psikiatri Dunia (WPA) dan kumpulan rujukan mengenai Meminimumkan Paksaan dalam Penjagaan Kesihatan Mental membentangkan data tentang melaksanakan alternatif kepada paksaan sebagai komponen utama untuk meningkatkan penjagaan kesihatan mental . Prof. Galderisi, menyatakan “Ini adalah bahagian kerja yang paling tidak menyenangkan. Ini kadangkala benar-benar membawa banyak kesakitan kepada pengguna, tetapi juga kepada kami. Jadi, ia sememangnya satu amalan yang kontroversi.”
Prof. Silvana Galderisi menjelaskan “amalan paksaan menimbulkan kebimbangan hak asasi manusia kerana ia telah diketengahkan dengan sangat baik juga dalam pembentangan lain, terutamanya dalam Konvensyen mengenai Hak Orang Kurang Upaya (CRPD), yang mempunyai banyak aspek yang baik, tetapi sebenarnya banyak aspek yang baik.”
“CRPD meminta Negara Anggota untuk melihat orang kurang upaya dari perspektif pemegang hak asasi manusia. Bagaimana ia boleh berbeza? Maksud saya, ini adalah sesuatu yang apabila kita membacanya, kita berkata, tetapi sudah tentu, maksud saya, apa gunanya di sini? Orang kurang upaya psikososial atau mengalami gangguan mental yang teruk - yang secara amnya dikaitkan juga dengan hilang upaya, tidak selalu, tetapi banyak kali - adakah mereka mempunyai hak yang kurang daripada orang lain? Sudah tentu tidak. Mereka mempunyai hak untuk menegaskan itu. Hak, kehendak dan keutamaan mereka harus sentiasa dihormati,” tegas Prof. Silvana Galderisi.
Kerja-kerja Pasukan Petugas WPA dan kumpulan rujukan mengenai Meminimumkan Paksaan dalam Penjagaan Kesihatan Mental dan pelbagai perbincangan serta jenis hujah telah berakhir. Hasil akhir kerja ini adalah pernyataan kedudukan Persatuan Psikiatri Dunia. Prof. Galderisi menyatakan “bahawa pada pandangan saya dan pada pandangan semua ahli pasukan [WPA Taskforce], ia adalah satu langkah yang amat penting. Mempunyai pernyataan kedudukan yang mengatakan bahawa paksaan digunakan secara berlebihan dalam sistem kesihatan mental. Dan ini adalah salah satu pemacu utama perubahan, kerana maksud saya, jika kita menyedari bahawa paksaan digunakan secara berlebihan, ini adalah isu. Jadi, sudah tentu ia digunakan secara berlebihan dan matlamat kami mestilah untuk mencapai lebih homogen dan mempunyai alasan yang sama yang mengiktiraf perkara ini."
Prof. Vinay Lakra, Presiden Kolej Psikiatri Diraja Australia dan New Zealand (RANZCP) menegaskan keperluan untuk menyokong inisiatif WPA ini. Dia berkata, “Kami membiayai projek [WPA] ini. Lembaga kami memutuskan apabila John Allen menjadi presiden dan saya dipilih sebagai presidennya, kami memutuskan untuk membiayai projek ini kerana jika ada satu perkara yang membezakan kami daripada ubat-ubatan lain, ia adalah penggunaan paksaan. Kami tidak melihat orang memegang plakad, di luar persidangan perubatan. Anda melihat orang memegang sepanduk membantah di luar persidangan psikiatri."
“Dan ia hampir selalu berkaitan dengan fakta bahawa kami menggunakan paksaan dalam penyediaan perkhidmatan kami. Jadi, saya akan menggalakkan sesiapa sahaja yang berkaitan dengan Persatuan Psikiatri Eropah (EPA) atau persatuan ahli EPA lain di sini untuk melakukan apa yang mereka boleh lakukan untuk menyokong kesinambungan projek ini, kerana saya fikir itulah yang penting,” tambah Prof. Vinay Lakra. .
