Przypominamy sobie tę ciekawą historię w przeddzień 4 lipca (Dzień Niepodległości, powszechnie znany również jako Czwarty Lipca, wyznacza datę przyjęcia Deklaracji Niepodległości w 1776 r.).
W 1959 r. Smithsonian Institution otrzymał list od pani James Wade, proponujący sprzedaż lnianej flagi z wizerunkiem orła noszącego triumfalnie portret trzeciego prezydenta Stanów Zjednoczonych, Thomasa Jeffersona, oprawionego w siedmioosobową aureolę. szpiczaste gwiazdy. na twarzy ma wstążkę, na której pisze: „T. Jefferson, prezydent Stanów Zjednoczonych. Nie ma już Johna Adamsa.
Dziś flaga, jeden z niewielu zachowanych artefaktów z wyborów w Stanach Zjednoczonych w 1800 roku, znajduje się w zbiorach Narodowego Muzeum Historii Amerykańskiej Smithsonian.
Ale jak pani Wade stała się właścicielem tak znaczącej części amerykańskiej historii? Mówi, że w 1958 roku jej 14-letni syn Craig i jego 11-letni brat Richard odkryli relikwię w rowie obok torów kolejowych w pobliżu Pittsfield w stanie Massachusetts. Starszy syn zabiera ją do domu i wiesza na ścianie swojej sypialni. Rodzina uświadomiła sobie jego znaczenie dopiero po tym, jak bracia zabrali go do szkoły, aby go pokazać, a nauczyciele zalecili, aby pokazać go w lokalnym muzeum.
Kuratorzy z „Departamentu Historii Politycznej i Wojskowej” muzeum zawsze zastanawiali się, czy historia z dwoma chłopcami jest prawdziwa, czy nie. I pewnego dnia po prostu postanawiają ich szukać Facebook zapytać ich…
„Jestem tak zdumiony, że mnie znalazłeś”, powiedział Craig Wade, który obecnie mieszka w Anchorage na Alasce. Sześćdziesiąt lat po znalezieniu flagi na zakurzonej drodze podczas letnich wakacji Craig i Richard Wade są teraz żołnierzami na emeryturze.
Ich wspomnienia o znalezieniu flagi są uderzająco podobne do siebie, a także do dowodów i informacji, które kuratorzy znajdują w swoich aktach i archiwach.
Rok po tym, jak chłopcy znaleźli flagę, rodzina skonsultowała się z ekspertami z państwowych towarzystw historycznych i profesorami Uniwersytetu Harvarda. Po badaniu fizykalnym zgadzają się, że artefakt jest autentyczny i należy do muzeum. „Wszyscy z nas tutaj [w Massachusetts Historical Association], którzy widzieli flagę Jeffersona, byli przekonani o jej niewątpliwej autentyczności i uważaliśmy ją za naprawdę niezwykły obiekt” – powiedział Smithsonian Lyman Butterfield, redaktor naczelny The Adams Papers.
Przypuszcza się, że kilka instytucji przedstawiło sugestie pani Wade, zanim skontaktowała się ze Smithon. Gazety podały, że początkowo oferowano jej od 50 do 100 dolarów, ale w rzeczywistości jej znalezisko jest trudne do oszacowania, ponieważ jest niewiarygodnie wyjątkowe.
W 1959 roku powiedziała Mansfield News and Times: „Nie wiem, czy sprzedać go do muzeum, czy zatrzymać. A jeśli mam go sprzedać, czy muszę dostać za to 100 USD, 500 USD lub 1,000 USD? Jaka jest jego cena?
Smithsonian otrzymuje flagę na krótkoterminowej pożyczce. Pracownicy muzeum dokonują własnego przeglądu materiałów sztandaru i zgadzają się z ustaleniami innych ekspertów, że sztandar jest naprawdę prawdziwy. Zwrócili się do innych instytucji, w tym Massachusetts Association of History, University of Virginia, Princeton University i Monticello, aby sprawdzić, czy ktoś zna to miejsce. Wszyscy są entuzjastycznie nastawieni do flagi, ale mówią, że nigdy jej nie widzieli.
Aby pomóc w zdobyciu flagi, muzeum zwróciło się do Ralpha E. Beckera, prawnika z Waszyngtonu i wielkiego kolekcjonera amerykańskiego polityka, który ostatecznie przekazał swoją kolekcję Smithsonian. Korzystając ze swoich kontaktów politycznych, Becker zaaranżował Clarence'a Barnesa, byłego prokuratora generalnego Massachusetts, aby doradził rodzinie Wade w negocjacjach dotyczących sprzedaży sztandaru. Pani Wade początkowo poprosiła o 5,000 dolarów, ale ostatecznie zaakceptowała ofertę Beckera 2,000 dolarów (około 17,000 1961 dolarów w dzisiejszych dolarach) iw XNUMX roku osiągnięto ostateczną zgodę na osobisty zakup banera przez Beckera i przekazanie go muzeum.
Craig Wade dobrze pamięta lato, kiedy on i jego brat znaleźli flagę. Wspomina, że jego matka wysłała ich na letnie wakacje do bliskich – byłyby to wakacje zarówno dla niej, jak i dla chłopców, którzy pochodzą z rodziny z dziesięciorgiem dzieci. „Byłem w 7 klasie w Mansfield w stanie Massachusetts. Nasza matka wysłała nas latem, na kilka tygodni, abyśmy zostali z ciocią Selmą i wujkiem Georgem, którzy mieszkali w Pittsfield ”- wyjaśnia Wade.
Ich wielkie odkrycie następuje, gdy pewnego popołudnia spacerują. „Więc zrobiliśmy to, co zrobiły dzieci, wiesz, poszliśmy na tory kolejowe w Pittsfield i tam zobaczyliśmy pudło. Zobaczyliśmy pudło obok torów kolejowych w rowie i otworzyłem je „To jest fajne”. Mój brat Ricky rzucał wtedy kamieniami lub robił coś innego, więc włożyłem to do kurtki i szedłem dalej… Czy wiesz, że szliśmy poboczem torów kolejowych, gdzie nie powinniśmy być, a ja myślę, że prawdopodobnie spadł z pojazdu, jeśli mam zgadywać. Ktoś mógł się ruszyć ”- wspomina Wade.
