Amerykańska wojna secesyjna zabiła setki tysięcy ludzi i była jednym z pierwszych wskaźników tego, co nowoczesne postępy technologiczne mogą zrobić dla działań militarnych i militarnych. Pozwala jednak również na rozwój sprzętu medycznego i szereg innowacji, które służą cywilnej części społeczeństwa – w tym tworzenie nowoczesnego przemysłu cukierniczego.
Natura wojny secesyjnej jest taka, że Stany Zjednoczone są zasadniczo podzielone na dwie części; Północ i południe. Duża część krajowego przemysłu jest zlokalizowana na północy i jest wspierana przez Armię Unii. Tymczasem Południe jest właścicielem części rolniczej i jest wspierane przez Armię Konfederacji.
Armia Konfederacji bardzo cierpi z powodu złej logistyki, przez co trudno jest wyżywić jej wojska. Chociaż Południe zdołało wyprodukować żywność, jej transport staje się coraz trudniejszy, ponieważ sprzęt został zniszczony, a brak dużych obiektów przemysłowych sprawia, że coraz trudniej jest go zastąpić.
Z drugiej strony Armia Unii jest dobrze wyżywiona i zaopatrzona, co w dużej mierze wynika z niezwykle wydajnej pracy Działu Utrzymania Ruchu. W rzeczywistości były tak dobrze zaopatrzone, że żołnierze mogli nawet cieszyć się słodkimi cukierkami po długim dniu w bitwie.
Necco
W 1847 roku, ponad dekadę przed wybuchem wojny secesyjnej, angielski imigrant Oliver Chase wynalazł pierwszą amerykańską maszynę do cukierków. Wraz z powstaniem tej maszyny powstaje Necco Wafel (na zdjęciu) – małe ciastka w kształcie dysku.
Słodycze Chase'a okazały się popularne, a on i jego brat Silas Edwin połączyli siły, tworząc Chase and Company.
Dobrze sprzedane cukierki zyskały ogromny wzrost popularności, gdy po wybuchu wojny secesyjnej w 1861 r. znalazły się w dostawach dla żołnierzy armii Unii. Są idealnym pożywieniem dla wojska, ponieważ są małe, łatwe w transporcie . , wytrzymały i nie ulega degradacji jak inne produkty spożywcze. A fakt, że mają słodki smak, z pewnością dodałby żołnierzom trochę psychologicznego wsparcia podczas bitwy.
Wojska Unii otrzymują również żelki i jordańskie migdały. Migdały jordańskie są znacznie starsze niż nawet cukierki Necco, prawdopodobnie sięgają XV wieku.
Powszechna konsumpcja tych cukierków sprawia, że wielu żołnierzy wraca do domu jako lojalni klienci.
Jednak dopiero w 1900 roku cukierki otrzymały swoją obecną nazwę. Chase and Company połączyły się z Forbes, Hayward & Company i Wright & Moody w 1901 roku, tworząc New England Confectionary Company, w skrócie Necco.
W 1912 ich główny produkt stał się znany jako Wafle Necco. Necco sprzedaje również inne rodzaje słodyczy, ale największą popularnością cieszą się wafle. W następnym roku Donald Macmillan zabrał je ze sobą na wyprawy arktyczne, gdzie dzielił się nimi z eskimoskimi dziećmi.
W 1930 roku na wyprawę na Biegun Południowy wyjechały dwie tony niektórych wafli, gdyż ich trwałe właściwości sprawdzają się w ciężkich warunkach. Druga wojna światowa posłuży jako kolejny potężny kierowca w konsumpcji cukierków, gdy ponownie wejdą do bitwy z żołnierzami. Rząd USA faktycznie zlecił Necco produkcję ich dla żołnierzy walczących na całym świecie – dostarczając wafle Necco tysiącom ludzi poza Stanami Zjednoczonymi.
Podobnie jak po wojnie secesyjnej, firma Necco odnotowała ogromny wzrost sprzedaży po II wojnie światowej, ponieważ zyskała wielu nowych lojalnych klientów.
Pyszne cukierki pozostają w sprzedaży do 2018 roku, kiedy Necco ogłasza upadłość. Na szczęście firmę kupiła firma Spangler Candy Company, która przywraca słodycze do produkcji.
Zdjęcie: Boston Now, CC BY-SA 4.0, za pośrednictwem Wikimedia Commons
