Wiedeń (Austria), 31 maja 2022 – Wyzysk i nadużycia – migranci w drodze z Azji do Europy są zmuszani do pracy w sektorze budowlanym, rolniczym i hotelarskim przez handlarzy ludźmi, którzy nadużywają ich nielegalnego statusu i obawiają się deportacji.
Dzieci, często wykorzystywane przez członków własnej rodziny, są zmuszane do popełniania przestępstw, w tym kradzieży kieszonkowych, rabunków i handlu narkotykami, podczas gdy inne są wykorzystywane seksualnie w Internecie, ponieważ handlarze wykorzystują coraz częstsze korzystanie z Internetu i platform społecznościowych.
Oto niektóre z zagadnień zbadanych w nowy raport z Biura Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości (UNODC) w sprawie skali i zakresu handlu ludźmi w Europie Południowo-Wschodniej (SEE).
„Handel ludźmi jest jednym z najpoważniejszych przestępstw i naruszeń praw człowieka w tym regionie”, mówi Davor Raus, ekspert ds. przeciwdziałania handlowi ludźmi w UNODC. „To pierwszy raport, który analizuje obecne i najpilniejsze trendy w handlu ludźmi w regionie oraz wyzwania związane ze zwalczaniem tej przestępczości”.
Ponad 450 ekspertów ds. walki z handlem ludźmi z 22 krajów wniosło wkład do raportu badającego podstawowe przyczyny handlu ludźmi, profil ofiar i sprawców oraz metody rekrutacji handlarzy.
Raport, który konsoliduje ustalenia pięciu regionalnych spotkań ekspertów, podkreśla również udane działania podejmowane przez niektóre kraje w celu zapobiegania handlowi ludźmi i ścigania zaangażowanych przestępców.
Region SEE – obejmujący Albanię, Bośnię i Hercegowinę, Bułgarię, Chorwację, Grecję, Kosowo*, Mołdawię, Czarnogórę, Macedonię Północną, Rumunię, Serbię i Słowenię – jest regionem źródłowym, tranzytowym i docelowym dla ofiar handlu ludźmi.
Wykorzystywanie seksualne, głównie kobiet, które są przemycane do krajów Europy Zachodniej i Południowej, pozostaje najbardziej powszechną formą przestępstwa, podczas gdy liczba przypadków wyzysku w pracy rośnie.
„Odnotowujemy coraz więcej przypadków wyzysku mężczyzn i chłopców w budownictwie, rolnictwie i gastronomii. Zostały one wykryte w krajach Unii Europejskiej oraz w niektórych częściach Azji Zachodniej i Europy Wschodniej”, zauważa Raus. „Wielu z nich znajdowało się w sytuacji zniewolenia długiem, co ma miejsce, gdy osoba jest zmuszona do pracy, aby spłacić dług wobec osoby lub agencji zaangażowanej w ich rekrutację”.
Raport obejmuje również handel transgraniczny, tj. osoby poszukujące pracy, które podróżują do sąsiednich krajów w regionie, w szczególności do krajów o rozwiniętej branży turystycznej i hotelarskiej.
Przypadki omawiane na spotkaniach grup ekspertów ujawniły, że pracownicy sezonowi w obcym kraju zwykle nie są zarejestrowani, a jednocześnie nie są świadomi obowiązujących przepisów, co czyni ich bardziej narażonymi na wyzysk.
„Słyszeliśmy, że popyt na handel usługami seksualnymi wzrasta w sezonie letnim i jest bardziej rozpowszechniony w kurortach turystycznych i nadmorskich” – wyjaśnia Raus. „Kobiety i dziewczęta z regionu Europy Południowo-Wschodniej przyjeżdżają do krajów przybrzeżnych, aby znaleźć pracę, ale zamiast tego są oszukiwane i zmuszane do świadczenia usług seksualnych w klubach nocnych, barach lub na statkach”.
Raport przedstawia kilka zaleceń dotyczących sposobów zmniejszenia popytu na handel ludźmi w celach seksualnych, poprawy wykrywania przypadków, wspierania ofiar i zabezpieczania większej liczby wyroków skazujących. Określa również kilka kluczowych obszarów, którymi należy się zająć, aby poprawić reagowanie na handel ludźmi, takich jak zwiększenie gromadzenia danych na temat jego występowania oraz dostęp ofiar do usług ochrony i rehabilitacji.
„Należy zrobić więcej, aby zająć się handlem ludźmi ułatwianym przez technologie internetowe oraz poprawić współpracę regionalną i międzynarodową w celu wykrywania, badania i ścigania przypadków handlu ludźmi, ponieważ znaczna część działalności związanej z handlem ludźmi odbywa się ponad granicami” – dodaje Oliver Peyroux, socjolog i ekspert w handlu ludźmi.
Raport ma na celu pomóc władzom i organizacjom zaangażowanym w walkę z handlem ludźmi w Europie Południowo-Wschodniej zrozumieć obecną sytuację i zapewnić potencjalne rozwiązania problemów, z którymi się borykają.
„Pokieruje również przyszłością działań UNODC przeciwko handlowi ludźmi w tym regionie” – dodaje Raus.
