EW – co ONZ mówi o elektrowstrząsach

„całkowity zakaz przymusowych i przymusowych interwencji medycznych wobec osób niepełnosprawnych, w tym przeprowadzania bez zgody zabiegów psychochirurgicznych, elektrowstrząs oraz leki zmieniające umysł, takie jak neuroleptyki, [oraz] stosowanie środków przymusu i izolatki, zarówno do stosowania długoterminowego, jak i krótkoterminowego”. [I]

39. …Opieka medyczna, która powoduje dotkliwe cierpienie bez uzasadnionego powodu, może być uznana za okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie albo karanie, a jeśli występuje zaangażowanie państwa i określony cel, jest to tortura.

63. … Istotne jest, aby we wszystkich miejscach pozbawienia wolności, w tym w placówkach psychiatrycznych i społecznych, obowiązywał bezwzględny zakaz stosowania wszelkich środków przymusu i przymusu, w tym unieruchamiania i umieszczania w izolatkach osób z niepełnosprawnością psychiczną lub intelektualną… .

82. Zakaz tortur jest jednym z nielicznych bezwzględnych i niepodlegających derogacji prawa człowieka, kwestia tylko cogens, imperatywną normą zwyczajowego prawa międzynarodowego. Badanie nadużyć w placówkach opieki zdrowotnej z perspektywy ochrony przed torturami daje możliwość lepszego zrozumienia tych naruszeń i podkreślenia pozytywnych obowiązków spoczywających na państwach w zakresie zapobiegania takim naruszeniom, ścigania ich i zadośćuczynienia.

Egzekwować zakaz stosowania tortur we wszystkich instytucjach opieki zdrowotnej, zarówno publicznych, jak i prywatnych, między innymi poprzez deklarację, że nadużycia popełniane w kontekście opieki zdrowotnej mogą być równoznaczne z torturami lub okrutnym, nieludzkim lub poniżającym traktowaniem albo karaniem; regulowanie praktyk opieki zdrowotnej w celu zapobiegania złemu traktowaniu pod jakimkolwiek pretekstem; oraz włączenie przepisów dotyczących zapobiegania torturom i złemu traktowaniu do polityki opieki zdrowotnej;

Nałożyć całkowity zakaz wszelkich przymusowych i przymusowych interwencji medycznych wobec osób niepełnosprawnych, w tym przeprowadzania operacji psychochirurgicznych bez zgody, elektrowstrząs oraz leki zmieniające umysł, takie jak neuroleptyki, stosowanie środków przymusu i izolatki, zarówno do stosowania długoterminowego, jak i krótkoterminowego. Obowiązek zaprzestania przymusowych interwencji psychiatrycznych opartych wyłącznie na niepełnosprawności ma charakter natychmiastowy, a ograniczone środki finansowe nie mogą uzasadniać odroczenia jego realizacji

„(d) Zrewidować przepisy prawne, które zezwalają na przetrzymywanie z powodów związanych ze zdrowiem psychicznym lub w placówkach zdrowia psychicznego oraz na wszelkie interwencje lub leczenie przymusowe w warunkach zdrowia psychicznego bez dobrowolnej i świadomej zgody osoby, której dotyczy. Ustawodawstwo zezwalające na umieszczanie osób niepełnosprawnych w instytucjach ze względu na ich niepełnosprawność bez ich dobrowolnej i świadomej zgody musi zostać zniesione.

„Instytucje psychiatryczne, podobnie jak wszystkie placówki zamknięte, generują wykluczenie i segregację, a przymusowe przebywanie w nich jest równoznaczne z arbitralnym pozbawieniem wolności. Często są one również miejscem nadużyć i praktyk przymusu, a także przemocy, która może być równoznaczna z torturami”.

„Przymusowe leczenie – w tym przymusowe leki i wymuszone leczenie elektrowstrząsami, a także wymuszoną instytucjonalizację i segregację – nie powinno się już praktykować".

46. Państwa powinny zapewnić, aby cała opieka zdrowotna i usługi zdrowotne, w tym cała opieka i usługi w zakresie zdrowia psychicznego, opierały się na dobrowolnej i świadomej zgodzie danej osoby oraz aby przepisy prawne i polityki zezwalające na stosowanie przymusu i interwencji przymusowych, w tym przymusowa hospitalizacja i umieszczenie w zakładzie, stosowanie środków przymusu, psychochirurgia, przymusowe leki i inne przymusowe środki mające na celu skorygowanie lub naprawienie rzeczywistego lub domniemanego upośledzenia, w tym umożliwiające uzyskanie zgody lub upoważnienia przez osobę trzecią, zostają uchylone. Państwa powinny przeformułować i uznać te praktyki za tortury lub inne okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie albo karanie, a także za równoznaczne z dyskryminacją osób korzystających z usług w zakresie zdrowia psychicznego, osób z zaburzeniami psychicznymi i osób z niepełnosprawnością psychospołeczną. Państwa powinny zapewnić im możliwość korzystania i korzystania ze zdolności prawnej na równych zasadach z innymi, uchylając przepisy przewidujące zastępstwo w podejmowaniu decyzji, oraz powinny zapewnić: szereg dobrowolnych, wspieranych mechanizmów podejmowania decyzji, w tym wzajemne wsparcie, z poszanowaniem ich indywidualnej autonomii , wola i preferencje; zabezpieczenia przed nadużyciami i bezprawnym naciskiem w ramach ustaleń dotyczących wsparcia; oraz przydział zasobów w celu umożliwienia i zapewnienia dostępności wsparcia.

"PRAKTYKI TAKIE JAK PRZYMUSOWE LECZENIE, PRZYMUSOWA STERYLIZACJA I PRZYMUSOWA INSTYTUCJONALIZACJA NARUSZAĆ PRAWA CZŁOWIEKA, TAK JAK KRYMINALIZACJA OSÓB Z WARUNKAMI ZDROWIA PSYCHICZNEGO”.

„są wszechobecne i są coraz częściej wykorzystywane w usługach w krajach na całym świecie, pomimo braku dowodów na to, że przynoszą jakiekolwiek korzyści, oraz znaczących dowodów na to, że prowadzą do szkód fizycznych i psychicznych, a nawet śmierci”.[ii]

„Kilka innych praw CRPD, w tym wolność od tortur lub okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania oraz wolność od wyzysku, przemocy i nadużyć, a także zakazać stosowania środków przymusu, np przymusowe przyjęcie i leczenie, odosobnienie i unieruchomienie, a także administrowanie leki przeciwpsychotyczne, terapia elektrowstrząsami (ECT) i psychochirurgii bez świadomej zgody".[iii]

„40. W świetle dyskusji Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka formułuje następujące uwagi i zalecenia dla państw i wszystkich innych zainteresowanych stron, w tym pracowników służby zdrowia, dotyczące sposobów harmonizacji, w stosownych przypadkach, przepisów, polityk i praktyk związanych ze zdrowiem psychicznym z postanowieniami Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych oraz o sposobie ich realizacji:

"(C) Wychodząc ze swoich zobowiązań wynikających z Konwencji, państwa powinny uchylić przepisy dotyczące przymusowej instytucjonalizacji i zastępczego podejmowania decyzji w prawie iw praktyce. Zaangażowanie państw w deinstytucjonalizację powinno obejmować zakończenie praktyk przymusowego leczenia”

„Znaczne kontrowersje dotyczą stosowania terapii elektrowstrząsowej (ECT) i związanych z nią zagrożeń (171). W Słowenii i Luksemburgu EW nie jest dostępne (172); aw wielu krajach nastąpił dramatyczny spadek jego użycia (173). Ponadto pojawiają się wezwania do rozważenia całkowitego zakazu EW (174, 175). Jeśli jest to dozwolone, EW można stosować wyłącznie za świadomą zgodą zainteresowanej osoby. Międzynarodowe standardy praw człowieka są bardzo jasne, że EW bez zgody narusza prawo do integralności fizycznej i psychicznej i może stanowić torturę i złe traktowanie (77). Osoby, którym proponuje się EW, powinny być również świadome wszystkich zagrożeń i potencjalnych krótko- i długoterminowych szkodliwych skutków, takich jak utrata pamięci i uszkodzenie mózgu (176, 177)".

W PRZYPADKU KONTYNUACJI TERAPII ELEKTROWSTRZĄSÓW ZABRONIONE JEST JEJ PODAWANIE BEZ WCZEŚNIEJSZEJ PISEMNEJ ZGODY OSOBY.