Naukowcy przeanalizowali dane z badań, w których wzięło udział prawie 380,000 40 osób w wieku od 69 do XNUMX lat.
W ostatnich latach opublikowano kilka badań dotyczących wpływu snu w ciągu dnia na zdrowie. Na przykład sugeruje się, że wiąże się to ze zwiększonym prawdopodobieństwem wystąpienia udaru u osób starszych. Jeśli sen w ciągu dnia przekracza 8 godzin, istnieje ryzyko skrócenia oczekiwanej długości życia. Jednak badacze z USA i Urugwaju mają odmienne punkty widzenia. W czasopiśmie Sleep Health przedstawiają argumenty przemawiające za zaletami snu w ciągu dnia.
Naukowcy ci przeanalizowali dane z badań obejmujących prawie 380,000 40 osób w wieku od 69 do XNUMX lat. Głównym celem było ustalenie korelacji między snem w ciągu dnia a zdrowiem mózgu. Naukowcy zaobserwowali, że osoby, które mają tendencję do drzemania w ciągu dnia, mają większą całkowitą objętość mózgu.
Szczególnie u osób starszych służy to jako wskaźnik dobrego stanu zdrowia, ponieważ zmniejszenie objętości mózgu jest zwykle związane z demencją i innymi zaburzeniami poznawczymi. Wraz z wiekiem narząd zmniejsza się, co prowadzi do pogorszenia funkcji poznawczych. Odkrycia ujawniły, że mózgi osób, które drzemały, były od 2.6 do 6.5 roku „młodsze”.
Podsumowując, rzeczywiście istnieje wyraźny związek między snem w ciągu dnia a większą objętością mózgu. Praktyka robienia sobie 10-15 minutowej drzemki w ciągu dnia zdaniem naukowców poprawia zdolności poznawcze, spowalnia proces starzenia i poprawia pamięć.
To nie pierwszy przypadek rozbieżnych opinii naukowych dotyczących tego samego zjawiska. Takie sprzeczności i rozbieżności są nierozerwalnie związane z rozwojem nauki. Ale co ma zrobić zwykły człowiek? Być może najprostszą radą jest unikanie skrajności i priorytetowe traktowanie własnej intuicji.
Nawiasem mówiąc, popołudniowa drzemka to wielowiekowa tradycja w wielu krajach śródziemnomorskich.
Niemniej jednak jakość snu ma większe znaczenie dla ogólnej jakości życia niż długość snu. Zostało to ustalone w badaniu przeprowadzonym przez czeskich naukowców i opisanym przez Neuroscience News w ogólnodostępnym czasopiśmie PLOS ONE.
Podczas gdy liczne badania powiązały jakość snu z ogólną jakością życia danej osoby,
istnieje niewiele badań dotyczących względnego wpływu zmian w czasie trwania, jakości i czasie snu na długoterminową jakość życia.
Aby zagłębić się w to pytanie, Michaela Kudrnachova z Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Karola w Pradze i Aleš Kudrnach z Instytutu Socjologii Czeskiej Akademii Nauk wykorzystali dane z corocznego czeskiego badania gospodarstw domowych obejmującego lata 2018-2020. w badaniu wzięło udział to samo gospodarstwo domowe; w sumie 5,132 dorosłych Czechów odpowiedziało w 2018 r., 2,046 w 2019 r. i 2,161 w 2020 r.
Autorzy przeanalizowali odpowiedzi na pytania dotyczące zadowolenia z życia, dobrego samopoczucia, szczęścia, zdrowia subiektywnego i stresu w miejscu pracy, a także odpowiedzi zgłaszane przez samych siebie dotyczące długości snu, jakości snu oraz przypadków, w których społecznie uwarunkowane wzorce snu kolidowały z wrodzonymi rytmami biologicznymi (np. , podjęcie nowej pracy z innym czasem pracy).
Na poziomie indywidualnym zgłoszona jakość snu wykazywała istotne powiązania ze wszystkimi pięcioma miarami jakości życia, z wyłączeniem stresu w miejscu pracy. Ponadto jakość snu wykazywała istotnie pozytywny związek ze wszystkimi miarami jakości życia.
Badanie wykazało, że długość snu była istotnie związana z subiektywnym zdrowiem i szczęściem, podczas gdy rozbieżność między biologicznym rytmem snu a rytmem dyktowanym przez obowiązki społeczne była szczególnie związana z satysfakcją z życia i stresem w miejscu pracy.
Zdjęcie: Pixabay: https://www.pexels.com/photo/apartment-bed-carpet-chair-269141/
