Obrzezanie kobiet polega na częściowym lub całkowitym usunięciu zewnętrznych narządów płciowych bez konieczności wykonywania tego ze względów medycznych
Około 200 milionów dziewcząt i kobiet żyjących obecnie na Ziemi przeszło niezwykle bolesną procedurę obrzezania kobiet, zwaną także infibulacją.
Obrzezanie kobiet polega na częściowym lub całkowitym usunięciu zewnętrznych narządów płciowych bez konieczności wykonywania tego ze względów medycznych. Operację tę powszechnie nazywa się „okaleczaniem żeńskich narządów płciowych” i „okaleczaniem żeńskich narządów płciowych” (FGM).
Istota operacji polega na tym, że wargi sromowe większe zostają zszyte w taki sposób, aby pozostała jedynie niewielka dziurka, przez którą utrudniony jest przepływ moczu i krwi menstruacyjnej.
W takim przypadku często amputuje się całkowicie łechtaczkę i wargi sromowe zewnętrzne, a wargi wewnętrzne częściowo. Ze względu na głębokie nacięcie wykonane podczas operacji, po zagojeniu tworzy się zauważalna blizna, która właściwie całkowicie zakrywa srom.
Uważa się, że infibulacja jest idealnym sposobem na zachowanie dziewictwa dziewczynki aż do ślubu, jednak wymaga ona kolejnej operacji po osiągnięciu wieku uprawniającego do zawarcia małżeństwa, aby umożliwić jej współżycie.
Niektóre ludy mają zwyczaj, że w noc poślubną mąż bierze nóż i przecina nim krocze swojej żony, a dopiero potem odbywa z nią stosunek. Po zapłodnieniu jest ponownie zszywany.
Kiedy nadchodzi czas porodu, obszar pochwy zostaje ponownie rozcięty, aby umożliwić dziecku wydostanie się na zewnątrz, a po porodzie zostaje ponownie zszyty.
Zwykle takie interwencje są dla kobiet niezwykle bolesne. Ponieważ wszystkie są wykonywane bez znieczulenia, kobiety w czasie porodu tracą przytomność z powodu bólu.
Śmierć z powodu powikłań nie jest rzadkością. Instrumenty nie są dezynfekowane, co zwiększa ryzyko tężca i innych infekcji. Czasami to barbarzyństwo prowadzi do bezpłodności.
Powody wykonywania okaleczania żeńskich narządów płciowych różnią się w zależności od regionu, zmieniają się w czasie i są kombinacją czynników społeczno-kulturowych specyficznych dla rodzin i społeczności.
Zwykle praktykę tę uzasadniają następujące najczęstsze przyczyny:
• Na obszarach, gdzie taka praktyka jest częścią zwyczajów, zachętą do jej kontynuacji jest presja społeczna i obawa przed odrzuceniem społecznym. W niektórych społecznościach okaleczanie żeńskich narządów płciowych jest niemal obowiązkowe i jego konieczność nie jest kwestionowana
• Operacje te są często uważane za niezbędną część wychowania dziewczynki i sposób na przygotowanie jej do dorosłości i małżeństwa.
• Często motywacją do wykonywania tych operacji są poglądy na temat właściwych zachowań seksualnych. Celem operacji jest zapewnienie zachowania dziewictwa przed ślubem.
• W wielu społecznościach uważa się, że praktyka okaleczania żeńskich narządów płciowych pomaga tłumić libido, a tym samym pomaga im przeciwstawić się seksowi pozamałżeńskiemu.
• Praktyka okaleczania żeńskich narządów płciowych jest powiązana z kulturowymi ideałami kobiecości i skromności, zgodnie z którymi dziewczęta są czyste i piękne.
• Chociaż teksty religijne nie mówią o takich praktykach, ci, którzy wykonują takie operacje, często wierzą, że religia wspiera te praktyki.
W większości społeczności ta praktyka jest uważana za tradycję kulturową, która jest często wykorzystywana jako argument za jej kontynuacją.
FGM nie przynosi żadnych korzyści zdrowotnych i może prowadzić do poważnych, długotrwałych powikłań, a nawet śmierci. Bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia obejmuje krwotok, wstrząs, infekcję, przeniesienie wirusa HIV, zatrzymanie moczu i silny ból.
Zdjęcie ilustracyjne: Follow Alice: https://www.pexels.com/photo/two-woman- looking-on-persons-bracelet-667203/
