Festiwal filmowy zatytułowany „Honorowanie wolności życia kobiet” został zorganizowany na placu Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku 14 września przez organizację Empower Women Media i stopFemicide, aby upamiętnić śmierć Mahsy Amini rok później oraz irańskie powstania na rzecz równości, sprawiedliwości i godności ludzkiej.
Festiwal rozpoczął się ceremonią upamiętniającą i poranną sesją z udziałem prelegentów i ekspertów bardzo wysokiego szczebla, aby zwrócić uwagę na kobiety i mężczyzn, którzy stracili życie podczas protestów w Iranie w 2022 r., głównie dr Sousana Abadiana, autora i generatywnej odnowy kulturalnej, dr Ardeshira Badakni, a. lekarz, autor i artysta, Uriel Epshtein (CEO inicjatywy Renew Democracy), Yasmin Green (CEO Jigaw), Patricia Karam (starszy doradca ds. polityki w Freedom House), Sheila Katz (CEO Krajowej Rady Kobiet Żydowskich), Navid Mohebbi (dyrektor ds. polityki w NUFDI), wielebny Johonnie Moore (przewodniczący Kongresu przywódców chrześcijańskich), Suzanne Nossel (dyrektor generalny PEN America), Myriam Ovissi (powiernik Fundacji Ovissi), Farah Pandith (pierwszy specjalny przedstawiciel do społeczności muzułmańskich w USA Departament Stanu) i dr Javaid Rehman (Specjalny Sprawozdawca ONZ ds. sytuacji praw człowieka w Islamskiej Republice Iranu).
W sesji popołudniowej uczestniczyli twórcy filmowi, którzy zajmowali się kwestią łamania praw kobiet w Iranie, ale także na Bliskim Wschodzie i w Azji Południowej, po czym odbyła się dyskusja z udziałem Lisy Daftari (redaktor naczelnej The Foreign Desk) i Marjan Keypour Greenblatt (założycielka i dyrektor Alliance For Rights of All Minorities) moderowana przez Shirin Taber, założycielkę i dyrektor wykonawczą Empower Women Media.
Manel Msalmi, prezes Europejskiego Stowarzyszenia Obrony Mniejszości, ekspert ds. Mniejszości i Iranu, wygłosił przemówienie końcowe festiwalu filmowego. Podkreśliła fakt, że w Iranie trwają represje wobec irańskich kobiet, w tym Kurdyjek, Arabek, Beludżek, Azerbejdżanek, a także mniejszości religijnych, głównie Bahaitek. Kobiety te spotykają się z różnymi formami dyskryminacji i marginalizacji, w tym z ograniczonym dostępem do edukacji możliwości zatrudnienia i reprezentację polityczną.
Symboliczny przypadek Mahsy Amini, 22-letniej Kurdyjki z Iranu, która zmarła 16 września 2023 r. trzy dni po aresztowaniu przez reżim w związku ze sprawą dotyczącą moralności, zszokował świat i uwydatnił charakterystyczną cechę reżimu, głównie dyskryminację etniczną i ze względu na płeć. Jednak po raz pierwszy byliśmy świadkami solidarności między różnymi mniejszościami etnicznymi i religijnymi w Iranie po protestach w Iranie w 2022 r., a wszystkie różne grupy etniczne wykazały solidarność z młodzieżą i kobietami w Iranie.
Mniejszość azerbejdżańska (około jedna trzecia populacji) cierpi z powodu ucisku kulturowego w wielu dziedzinach, a kobiety znajdują się w najtrudniejszej sytuacji. Azerbejdżańskie kobiety cierpią w Iranie tak jak wszyscy tamtejsi ludzie, a zwłaszcza jako mniejszość, a ponad nią – jako kobiety.
W protestach aktywnie brały udział zwłaszcza kobiety z Azerbejdżanu. Wszystkie grupy opozycyjne w Tabriz zjednoczyły się wokół grupy Azfront posiadającej wysoko rozwinięty kanał Telegram. To kobiety z Tabriz zjednoczyły całą opozycję i współpracowały z mediami Azfront, aby dać głos kobietom i mniejszościom w Iranie. Trwa ruch solidarności i jedności, który pokazuje, że „kobiety, życie, wolność” to ruch wszystkich Irańczyków, który wzywa do wolności, równości, sprawiedliwości i praw człowieka dla wszystkich.
