Wprowadzamy Cię w termin piroliza oraz w jaki sposób proces ten wpływa na zdrowie człowieka i przyrodę.
Piroliza opon to proces wykorzystujący wysoką temperaturę i brak tlenu do rozbicia opon na węgiel, produkty płynne i gazowe. Proces ten zazwyczaj realizowany jest w wyspecjalizowanych instalacjach zwanych instalacjami do pirolizy.
Podstawową ideą pirolizy opon jest przekształcenie materiału gumowego w wartościowe produkty, takie jak węgiel, paliwa płynne (olej popirolityczny) i gazy.
W żadnym wypadku nie należy otwierać instalacji do pirolizy w granicach miasta. Instalacja do pirolizy opon z pewnością zaszkodzi zdrowiu ludzi. Zagrożeń jest wiele, a wszystko, co stwarza zagrożenie dla zdrowia mieszkańców miasta, jest ryzykownym przedsięwzięciem, którego nie powinniśmy podejmować. Zagrożenie wynika z emisji z instalacji, a główne zagrożenia są dwa – dla zdrowia ludzi i dla ekosystemu.
SZKODLIWA EMISJA PODCZAS PIROLIZY OPON
Zobaczmy, czym są i jaki mają wpływ.
Substancje gazowe uwalniane z instalacji do pirolizy opon to:
• CH₄ – Metan
• C₂H₄ – Etylen
• C₂H₆ – Etan
• C₃H₈ – Propan
• CO – tlenek węgla (tlenek węgla)
• CO₂ – dwutlenek węgla (dwutlenek węgla)
• H₂S – Siarkowodór
Źródło – https://www.wastetireoil.com/Pyrolytic_faq/Pyrolytic_Plant/can_the_exhaust_gas_from_waste_tire_pyrolytic_plant_be_recycled_1555.html#
Substancje 1-4 zawracane są do spalania w reaktorze, napędzając proces pirolizy.
Jednakże H₂S, CO i CO₂ – siarkowodór, tlenek węgla i dwutlenek węgla nie palą się i są uwalniane do atmosfery.
WPŁYW SZKODLIWYCH EMISJI NA LUDZI
Oto, jak na nie wpływają:
Siarkowodór (H2S)
W cieczy pirolitycznej znajduje się tylko 1% siarki z opon, reszta jest uwalniana do atmosfery w postaci siarkowodoru.
Źródło – https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0165237000000917
Siarkowodór to jeden z bardziej znanych gazów trujących dla zdrowia człowieka. Jest to niezwykle szybko działający, silnie toksyczny, bezbarwny gaz o zapachu zgniłych jaj. W niskich stężeniach siarkowodór powoduje podrażnienie oczu, nosa i gardła. Umiarkowane poziomy mogą powodować ból głowy, zawroty głowy, nudności i wymioty, a także kaszel i trudności w oddychaniu. Wyższe poziomy mogą powodować wstrząs, drgawki, śpiączkę i śmierć. Ogólnie rzecz biorąc, im poważniejsze narażenie, tym poważniejsze są objawy.
Source – https://wwwn.cdc.gov/TSP/MMG/MMGDetails.aspx?mmgid=385&toxid=67#:~:text=At%20low%20levels%2C%20hydrogen%20sulfide,convulsions%2C%20coma%2C %20and%20death.
Oprócz zdrowia ludzkiego ma to również wpływ na środowisko. Siarkowodór dostając się do atmosfery szybko zamienia się w kwas siarkowy (H2SO4), co powoduje odpowiednio kwaśne deszcze.
Źródło – http://www.met.reading.ac.uk/~qq002439/aferraro_ulfcycle.pdf
Nie trzeba dodawać, że nie powinniśmy podejmować żadnych działań, które w jakikolwiek sposób zwiększają poziom tego trującego gazu w pobliżu naszego miejsca zamieszkania.
Tlenek węgla (CO)
Tlenek węgla to kolejny trujący gaz, którego również absolutnie nie chcemy w naszych domach.
Wpływa na zdrowie poprzez reakcję z hemoglobiną we krwi. Hemoglobina jest związkiem zaopatrującym komórki w tlen. Powinowactwo hemoglobiny do CO jest ponad 200 razy większe niż do tlenu, dlatego zastępuje ona tlen we krwi już w niskich stężeniach, skutecznie prowadząc do uduszenia na poziomie komórkowym.
Skutki dla zdrowia ludzkiego są różnorodne. Przy bardzo dużym narażeniu gaz ten może powodować udary, utratę przytomności i śmierć części mózgu i samego człowieka. Przy niższym narażeniu występują łagodniejsze skutki behawioralne, np. zaburzenia uczenia się, zmniejszona czujność, upośledzenie wykonywania złożonych zadań, wydłużenie czasu reakcji. Objawy te występują również na poziomach charakterystycznych dla standardowego środowiska miejskiego w pobliżu ruchliwych skrzyżowań. Obserwuje się również pewien wpływ na układ sercowo-naczyniowy.
Dwutlenek węgla (CO2)
Dwutlenek węgla, oprócz tego, że jest gazem cieplarnianym, to kolejny gaz, który w zwiększonych ilościach stwarza również wiele zagrożeń dla zdrowia.
Źródło – https://www.nature.com/articles/s41893-019-0323-1
Metale ciężkie
Piroliza w temperaturach powyżej 700 °C przekształca metale ciężkie, takie jak Pb i Cd (ołów i kadm), ze stanu ciekłego w gazowy.
Source – https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7831513/#:~:text=It%20is%20known%20that%20Cd,heavy%20metals%20Cd%20and%20Pb.
Ich szkodliwość dla organizmu ludzkiego jest szeroko dokumentowana od lat i jest jasna dla nauki.
Prowadzić
Zatrucie ołowiem może powodować problemy z reprodukcją u mężczyzn i kobiet, wysokie ciśnienie krwi, choroby nerek, problemy z trawieniem, zaburzenia nerwowe, problemy z pamięcią i koncentracją, ogólny spadek IQ oraz bóle mięśni i stawów. Istnieją również dowody na to, że narażenie na ołów może prowadzić do raka u dorosłych.
Source – https://ww2.arb.ca.gov/resources/lead-and-health#:~:text=Lead%20poisoning%20can%20cause%20reproductive,result%20in%20cancer%20in%20adults.
Kadm
Kadm powoduje demineralizację i osłabienie kości, pogarsza czynność płuc i może powodować raka płuc.
Source: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19106447/#:~:text=Cd%20can%20also%20cause%20bone,the%20risk%20of%20lung%20cancer.
Spośród sześciu najbardziej krytycznych substancji zanieczyszczających środowisko w wyniku pirolizy opon powstają 4 z nich. Są to ołów, tlenek węgla, drobne cząstki pyłu i siarkowodór. Nie wytwarza się jedynie ozonu i dwutlenku azotu.
Źródło – https://www.in.gov/idem/files/factsheet_oaq_criteria_pb.pdf
WNIOSEK
Piroliza to niebezpieczny proces, który nie powinien być dopuszczony w pobliżu obszarów mieszkalnych. W Internecie można znaleźć wiele artykułów opisujących ten proces jako „nieszkodliwy i przyjazny dla środowiska”, jednak wszystkie są pisane przez firmy, które same sprzedają sprzęt. Jest to również opisywane jako lepsza opcja niż spalanie opon na otwartej przestrzeni. To absurdalne porównanie, ponieważ istnieją bardziej zrównoważone sposoby ponownego wykorzystania opon. Można je na przykład pociąć i wykorzystać jako nawierzchnię w środowisku miejskim (na place zabaw, w parkach itp.), a także można je dodawać do asfaltu.
Piroliza wyraźnie powoduje emisję, która szkodzi zdrowiu ludzkiemu i środowisku. Niezależnie od tego, jak bardzo zminimalizowane zostaną jego skutki, w żadnym wypadku nie należy pozwalać na przeprowadzanie tego w pobliżu obszarów mieszkalnych, a tym bardziej w centrum miasta, wzorując się na krajach silnie zanieczyszczonych, takich jak Indie i Pakistan.
