Mahakama ya Ulaya ya Haki za Kibinadamu imeamua kutokubali ombi la maoni ya ushauri lililowasilishwa na Kamati ya Baraza la Ulaya kuhusu Maadili ya Kibinadamu (DH-BIO) chini ya Kifungu cha 29 cha Sheria ya Haki za Kibinadamu. Mkataba wa Haki za Binadamu na Biomedicine ("Mkataba wa Oviedo"). The uamuzi ni ya mwisho. DH-BIO iliuliza Mahakama ya Ulaya ya Haki za Kibinadamu kutoa maoni ya ushauri kuhusu maswali mawili kuhusu ulinzi wa haki za binadamu na utu wa watu wenye matatizo ya akili wanapokabiliwa na kuwekwa na/au matibabu bila hiari. Mahakama ilikataa ombi hilo kwa sababu, ingawa ilithibitisha, kwa ujumla, mamlaka yake ya kutoa maoni ya ushauri chini ya Kifungu cha 29 cha Mkataba wa Oviedo, maswali yaliyoulizwa hayakua ndani ya uwezo wa Mahakama.
Hii ilikuwa mara ya kwanza kwa Mahakama ya Ulaya kupokea ombi la maoni ya ushauri chini ya Kifungu cha 29 cha Mkataba wa Oviedo. Maombi kama haya yasichanganywe na maombi ya maoni ya ushauri chini ya Itifaki Na. 16, ambayo inaruhusu mahakama za juu zaidi na mabaraza, kama ilivyobainishwa na Nchi wanachama ambazo zimeridhia, kuomba maoni ya ushauri juu ya maswali ya kanuni zinazohusiana na tafsiri au matumizi. ya haki na uhuru zilizofafanuliwa katika Mkataba wa Ulaya wa Haki za Kibinadamu au Itifaki zake.
Historia
Ombi la maoni ya ushauri lilianzishwa tarehe 3 Desemba 2019.
Maswali yaliyoulizwa na Kamati ya Maadili ya Kibiolojia yalikusudiwa kupata ufafanuzi kuhusu vipengele fulani vya ufafanuzi wa kisheria wa Kifungu cha 7 cha Mkataba wa Oviedo, kwa nia ya kutoa mwongozo kwa kazi yake ya sasa na ya baadaye katika eneo hili. Maswali yalikuwa hivi:
(1) Kwa kuzingatia lengo la Mkataba wa Oviedo “kuhakikisha kila mtu, bila ubaguzi, heshima kwa uadilifu wao” (Kifungu cha 1 Mkataba wa Oviedo), ni “masharti gani ya ulinzi” yanayorejelewa katika Kifungu cha 7 cha Mkataba wa Oviedo ambapo Nchi Mwanachama inahitaji kudhibiti ili kutimiza mahitaji ya chini zaidi ya ulinzi?
(2) Katika kesi ya matibabu ya ugonjwa wa akili kutolewa bila ridhaa ya mtu husika na kwa lengo la kuwalinda wengine dhidi ya madhara makubwa (ambayo hayajajumuishwa na Kifungu cha 7 lakini yanaangukia ndani ya masharti ya Kifungu cha 26. (1) ya Mkataba wa Oviedo), je, masharti sawa ya ulinzi yatatumika kama yale yaliyorejelewa katika swali la 1?
Mnamo Juni 2020 Wanachama Wanaoingia Katika Mkataba wa Ulaya wa Haki za Kibinadamu (“Mkataba wa Ulaya”) walialikwa kushughulikia suala la mamlaka ya Mahakama, kutoa maoni yao juu ya ombi la DH-BIO, na kutoa habari kuhusu husika. sheria ya ndani na mazoezi. Asasi za kiraia zifuatazo zilipewa ruhusa kuingilia kati kesi hiyo: Uthibitisho; Ya Ushirikiano wa Ulemavu wa Kimataifa, Ulaya Ulemavu Forum, ushirikishwaji Ulaya, Autism Ulaya na Mental Health Ulaya (pamoja); na Kituo cha Haki za Kibinadamu za Watumiaji na Waathirika wa Saikolojia.
Ombi la tafsiri lilichunguzwa na Baraza Kuu.
Uamuzi wa Mahakama
Mahakama ilitambua kwamba ilikuwa na mamlaka ya kutoa maoni ya ushauri chini ya Kifungu cha 29 cha Mkataba wa Oviedo, na kuamua asili, upeo na mipaka ya mamlaka hiyo. Kifungu cha 29 cha Mkataba wa Oviedo kinatoa kwamba Mahakama inaweza kutoa maoni ya ushauri kuhusu "maswali ya kisheria" ambayo yanahusu "ufafanuzi" wa "Mkataba wa sasa". Istilahi hiyo inaweza kufuatiliwa kwa uwazi hadi 1995 wakati Mahakama ilipounga mkono wazo la kuchukua kazi ya ukalimani, ikitumia maneno ya kile ambacho sasa ni Kifungu cha 47 § 1 cha Mkataba wa Ulaya. Kwa vile matumizi ya kivumishi cha “kisheria” katika kifungu hicho yaliashiria nia ya kuondoa mamlaka yoyote kwa upande wa Mahakama kuhusu masuala ya sera na maswali yoyote ambayo yalizidi kutafsiri maandishi tu, ombi chini ya Kifungu cha 29 linapaswa kutegemea masharti sawa na hayo. kizuizi na maswali yoyote yanayoulizwa lazima kwa hiyo yawe ya asili ya "kisheria".
Utaratibu huu ulihusisha zoezi la kutafsiri mkataba, kwa kutumia mbinu zilizowekwa katika Vifungu 31-33 vya Mkataba wa Vienna. Wakati Mahakama inachukulia Mkataba kama chombo hai ili kufasiriwa kulingana na hali za siku hizi, ilizingatia kwamba hakukuwa na msingi sawa katika Kifungu cha 29 kuchukua mtazamo sawa na Mkataba wa Oviedo. Ikilinganishwa na Mkataba wa Ulaya, Mkataba wa Oviedo uliigwa kama chombo/mkataba wa mfumo unaoweka haki na kanuni muhimu zaidi za binadamu katika eneo la dawa ya kibayolojia, ili kuendelezwa zaidi kuhusiana na nyanja mahususi kupitia itifaki.
Hasa, ingawa vifungu vinavyohusika vya Mkataba huo havikuondoa utoaji wa kazi ya mahakama kwa Mahakama kuhusiana na mikataba mingine ya haki za binadamu iliyohitimishwa ndani ya mfumo wa Baraza la Ulaya, hii ilikuwa chini ya masharti kwamba mamlaka yake chombo chake cha msingi kilibakia bila kuathiriwa. Haikuweza kutekeleza utaratibu uliotolewa katika Kifungu cha 29 cha Mkataba wa Oviedo kwa njia isiyopatana na madhumuni ya Kifungu cha 47 § 2 cha Mkataba, ambacho kilikuwa kuhifadhi kazi yake ya msingi ya mahakama kama mahakama ya kimataifa inayosimamia haki chini ya Mkataba huo.
Katika maoni yaliyopokelewa kutoka kwa Serikali, baadhi walizingatia kwamba Mahakama haikuwa na uwezo wa kujibu maswali hayo, kwa mujibu wa Kifungu cha 47 § 2 cha Mkataba wa Ulaya. Baadhi walitoa mapendekezo mbalimbali kuhusu "hali za ulinzi" zinapaswa kudhibitiwa na Nchi zinazoshiriki Mkataba wa Oviedo. Wengi wao walionyesha kuwa sheria zao za nyumbani zilitoa uingiliaji kati bila hiari kuhusiana na watu wanaougua ugonjwa wa akili ambapo hii ilikuwa muhimu ili kuwalinda wengine kutokana na madhara makubwa. Kwa ujumla, afua kama hizo zilitawaliwa na masharti yale yale, na ziliwekwa chini ya masharti ya ulinzi sawa na afua zilizolenga kuwalinda watu wanaohusika dhidi ya kujiletea madhara. Kujaribu kutofautisha kati ya misingi miwili ya kuingilia kati bila hiari ilikuwa vigumu sana, kutokana na kwamba patholojia nyingi ziliweka hatari kwa mtu husika na kwa upande wa tatu sawa.
Mada ya pamoja ya michango mitatu iliyopokelewa kutoka kwa mashirika yaliyoingilia kati ilikuwa kwamba Vifungu 7 na 26 vya Mkataba wa Oviedo haviendani na Mkataba wa Oviedo. Mkataba wa Haki za Watu Wenye Ulemavu (CRPD). Wazo la kuweka matibabu bila idhini lilikuwa kinyume na CRPD. Tabia kama hiyo ilienda kinyume na kanuni za utu, kutobaguliwa na uhuru na usalama wa mtu, na ilikiuka mfululizo wa masharti ya CRPD, haswa Kifungu cha 14 cha hati hiyo. Wote Wanachama wa Mkataba wa Oviedo walikuwa wameidhinisha CRPD, kama ilivyokuwa kwa Mataifa yote 47 ya Mkataba wa Mkataba wa Ulaya isipokuwa moja tu. Mahakama inapaswa kujitahidi kupata tafsiri ya usawa kati ya masharti yanayolingana ya Mkataba wa Ulaya, Mkataba wa Oviedo na CRPD.
Hata hivyo, kwa maoni ya Mahakama, "masharti ya ulinzi" ambayo Nchi Wanachama "zilihitaji kudhibiti ili kukidhi mahitaji ya chini ya ulinzi" chini ya Kifungu cha 7 cha Mkataba wa Oviedo haungeweza kubainishwa zaidi na tafsiri dhahania ya mahakama. Ilikuwa wazi kwamba kifungu hiki kilionyesha chaguo la kimakusudi la kuacha kiwango cha latitudo kwa Nchi Wanachama ili kubaini, kwa undani zaidi, masharti ya ulinzi yanayotumika katika sheria zao za nchi katika muktadha huu. Kuhusu pendekezo kwamba ifuate kanuni husika za Makubaliano, Mahakama ilikariri kwamba mamlaka yake ya ushauri chini ya Mkataba wa Oviedo ilibidi kufanya kazi kwa upatanifu na kuhifadhi mamlaka yake chini ya Mkataba wa Ulaya, zaidi ya yote pamoja na kazi yake ya msingi ya mahakama kama mahakama ya kimataifa inayosimamia. haki. Kwa hivyo haipaswi kutafsiri katika muktadha huu masharti yoyote muhimu au kanuni za kisheria za Mkataba. Ijapokuwa maoni ya Mahakama chini ya Kifungu cha 29 yalikuwa ya ushauri na kwa hivyo hayalazimiki, jibu bado lingekuwa na mamlaka na kulenga angalau Mkataba wa Ulaya wenyewe kama vile Mkataba wa Oviedo na kuhatarisha kuathiri mamlaka yake ya awali yenye mizozo.
Hata hivyo, Mahakama ilisema kwamba, licha ya sifa tofauti za Mkataba wa Oviedo, mahitaji ya Mataifa chini ya Kifungu chake cha 7 yanahusiana kivitendo na yale yaliyo chini ya Mkataba wa Ulaya, kama ilivyo sasa, Mataifa yote ambayo yameidhinisha ya awali pia. amefungwa na mwisho. Kwa hiyo, ulinzi katika sheria ya nchi unaolingana na "hali ya ulinzi" ya Kifungu cha 7 cha Mkataba wa Oviedo unahitaji kukidhi mahitaji ya masharti husika ya Mkataba wa Ulaya, kama ilivyotengenezwa na Mahakama kupitia sheria yake ya kina ya kesi kuhusiana na matibabu ya shida ya akili. Zaidi ya hayo, sheria hiyo ya kesi ina sifa ya mbinu madhubuti ya Mahakama ya kutafsiri Mkataba, ambayo inaongozwa pia na kuboresha viwango vya kitaifa na kimataifa vya kisheria na kimatibabu. Kwa hivyo, mamlaka za ndani zinazofaa zinapaswa kuhakikisha kuwa sheria ya kitaifa inafuata na inasalia kuwa inawiana kikamilifu na viwango vinavyohusika chini ya Mkataba wa Ulaya, ikijumuisha zile zinazoweka wajibu chanya kwa Mataifa ili kuhakikisha kufurahia haki za kimsingi.
Kwa sababu hizi, si uanzishwaji wa mahitaji ya chini ya "kanuni" chini ya Kifungu cha 7 cha Mkataba wa Oviedo, au "kupata uwazi" kuhusu mahitaji kama hayo kulingana na hukumu na maamuzi ya Mahakama kuhusu uingiliaji kati bila hiari kuhusiana na watu wenye shida ya akili. kuwa chini ya maoni ya ushauri yaliyoombwa chini ya Kifungu cha 29 cha chombo hicho. Kwa hivyo swali la 1 halikuwa ndani ya uwezo wa mahakama. Kuhusu swali la 2, lililofuata kutoka la kwanza na lilihusiana kwa karibu, Mahakama pia iliona kuwa haikuwa ndani ya uwezo wake wa kulijibu.
