Sinaylı Müqəddəs Anastasius tərəfindən, 8-ci əsrdə Nikea mitropoliti III Anastasius kimi tanınan kilsə yazıçısı.
Sual 16: Həvari deyəndə ki, bu dünyanın hakimiyyətləri Allah tərəfindən qurulur, bu o deməkdirmi ki, hər bir hökmdar, padşah və yepiskop Allah tərəfindən ucaldılır?
Cavab: Allahın Qanunda dediyi “Mən sizə ürəyinizdə çobanlar verəcəyəm” (Yer. 3:15) aydın olur ki, bu şərəfə layiq olan şahzadələr və padşahlar Allah tərəfindən təyin edilir; Layiq olmayanlar isə Allahın izni və ya iradəsi ilə ləyaqətsizlərin üstünə qoyulur. Bu barədə bəzi hekayələr dinləyin.
Zalım Foka padşah olub cəllad Vosonius vasitəsilə qan tökməyə başlayanda, müqəddəs insan olan və Tanrı qarşısında böyük cəsarət sahibi olan Konstantinopollu rahib sadəliklə Ona müraciət edərək dedi: “Ya Rəbb, sən niyə belə etdin? o padşah?". Günlərdir bunu təkrar etdikdən sonra Allahdan belə bir cavab gəldi: “Çünki mən daha pisini tapmadım”.
Thebaid ətrafında çoxlu iyrənc və nalayiq hadisələrin baş verdiyi başqa bir çox günahkar şəhər var idi. Bu şəhərdə onun çox azğın sakini qəflətən hansısa yalançı eşqə düşdü, getdi, saçını kəsdi və rahiblik etdi, amma pis əməllərindən əl çəkmədi. Beləliklə, o şəhərin yepiskopu öldü. Rəbbin bir mələyi müqəddəs bir insana göründü və ona dedi: "Get şəhəri hazırla ki, onlar dinsizlərdən olan birini yepiskop seçsinlər". Müqəddəs adam getdi və əmr olunanı etdi. Və ləyaqət rütbəsindən gələn, yəni adını çəkdiyimiz eyni adam təyin olunan kimi (yeni yepiskopun) zehnində arzular və yüksək fikirlilik gəldi. Sonra Rəbbin mələyi ona göründü və dedi: «Niyə özünü pis hesab edirsən, yazıq? Siz kahinliyə layiq olduğunuz üçün deyil, bu şəhər belə yepiskopa layiq olduğuna görə yepiskop oldunuz”.
Buna görə də, əgər siz ləyaqətsiz və pis bir padşah, başçı və ya yepiskop görsəniz, təəccüblənməyin və Allahın təqdirini günahlandırmayın, amma öyrənin və inanın ki, günahlarımıza görə belə tiranlara təslim olmuşuq. Amma buna baxmayaraq, biz pisliklərdən uzaqlaşmırıq.
Mənbə: Φιλοκαλία τῶν Νηπτικῶν καί Ἀσκητῶν (Ἀναστάσιας ὁ.), Φιλοκαλία 13Β, Ε.Π.Ε., ἐκδ. “Γρηγοριος ὁ Παλαμᾶς”, Saloniki 1998, s. 225 ἑξ.
