Οι οργανισμοί που βασίζονται στη πίστη (FBOs) δημιούργησαν μια διαθρησκειακή ομάδα εργασίας για να υποστηρίξουν τις θρησκευτικές κοινότητες στην κατανόηση και τη δέσμευση σε θέματα που σχετίζονται με Στοκχόλμη+50.
Αυτή η σελίδα είναι ένας οδηγός πόρων για τη διευκόλυνση της δικτύωσης, της προσωπικής συνεργασίας και για την έμπνευση και την οικοδόμηση συνεργασιών με την κοινωνία των πολιτών, τις αυτόχθονες ομάδες και όλους τους άλλους ενδιαφερόμενους φορείς.
Η προστασία και η βελτίωση του ανθρώπινου περιβάλλοντος είναι ένα μείζον ζήτημα που επηρεάζει την ευημερία των λαών και την οικονομική ανάπτυξη σε όλο τον κόσμο. είναι η επείγουσα επιθυμία των λαών όλου του κόσμου και καθήκον όλων των κυβερνήσεων.
1972 Διακήρυξη Στοκχόλμης
Στις 4 Μαρτίου 2022 το UNEP Faith for Earth διευκόλυνε μια συνεδρία κατά τη διάρκεια του Διάλογος Faith for Earth που ώθησε συντονισμένες προσπάθειες για συμβουλευτικές διαθρησκειακές και διαθρησκευτικές προσεγγίσεις στη Στοκχόλμη+50.
Στη σύνοδο διαλόγου, οι FBO ενθαρρύνθηκαν να συμμετάσχουν στη διαδικασία της Στοκχόλμης+50 αρκετά νωρίς για να καθορίσουν τις προσδοκίες τους για τις κυβερνήσεις/ηγέτες για τα επόμενα 50 χρόνια περιβαλλοντικής πολιτικής και δράσης. Παρακολουθήστε την ηχογράφηση
Κατά τη διάρκεια της Περιφερειακές διαβουλεύσεις πολλών μετόχων, οι εκπρόσωποι της πίστης τόνισαν τα ακόλουθα βασικά μηνύματα:
Περιφερειακή πολυμερής διαβούλευση με τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική
Οι FBO παρέχουν καλές πρακτικές σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο τονίζοντας την ανάγκη κινητοποίησης των FBO και των θρησκευτικών κοινοτήτων. Προηγμένη δέσμευση FBO (Πλατφόρμα SDG) και να συνεργαστεί στενά με αυτόχθονες ομάδες.
Ανάγκη για περιβαλλοντική εκπαίδευση – συνεργασία με τοπικούς ειδικούς και επιστήμονες για περιβαλλοντικά θέματα.
Πιστευτική παιδεία – πώς να συνεργαστείτε με οργανισμούς που βασίζονται στη πίστη σε διεθνείς συναντήσεις και ανάγκη να διευκολυνθούν οι θρησκευτικές παρεμβάσεις εντός άλλων Μεγάλων Ομάδων και Ενδιαφερομένων Μερών.
Περιφερειακή διαβούλευση με πολλούς ενδιαφερόμενους φορείς της Αφρικής
Οι φορείς της πίστης ως οδηγοί αλλαγής συμπεριφοράς.
Κινητοποίηση χρηματοδότησης για μικρότερους τοπικούς παράγοντες – ενθάρρυνση της εκποίησης πίστης περιουσιακών στοιχείων και επενδύσεων από τη βιομηχανία ορυκτών και ανάγκη εξασφάλισης επαρκούς χρηματοδότησης για τα ενδιαφερόμενα μέρη της βάσης.
Επαναλαμβάνοντας τη σχέση ανθρώπου-περιβάλλοντος
Η Στοκχόλμη+50 είναι μια ανάμνηση και μια ώρα για προβληματισμό σχετικά με τη διασύνδεση του ανθρώπου και του περιβάλλοντος. ο Πανεπιστημιακό Κέντρο Έρευνας Πολιτικής του ΟΗΕ και την Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ ηγούνται μιας συλλογικής προσπάθειας που συλλαμβάνει, ανακρίνει και εξυψώνει εναλλακτικά παραδείγματα της σχέσης ανθρώπου/φύσης, προσκαλώντας μια διαφορετική κοινότητα στοχαστών και φωνών να παράσχουν στοιχεία και να διαμορφώσουν απόψεις σε αυτή τη σημαντική παγκόσμια συζήτηση.
Η Στοκχόλμη+50 είναι μια ευκαιρία να γίνει απολογισμός της προόδου που επιτεύχθηκε τα 50 χρόνια από τη Διάσκεψη του 1972 για το Περιβάλλον και να υποκινηθεί σοβαρός προβληματισμός για τη σημερινή περιβαλλοντική κρίση. Παραμένει ένα σημαντικό χάσμα μεταξύ του επείγοντος χαρακτήρα των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα και της προθυμίας να αναλάβει το είδος της ριζοσπαστικής δράσης που απαιτείται για τη συλλογική στροφή προς πιο βιώσιμες μορφές κατανάλωσης. Οι περισσότερες προτάσεις των μεγαλύτερων εκπομπών του κόσμου εξακολουθούν να πλαισιώνονται από μακροχρόνια μοντέλα άπειρης ανάπτυξης, εκμεταλλευτικής παραγωγής ενέργειας και πεποίθησης ότι η ανθρώπινη επιβίωση θα έρθει μέσω της τεχνολογικής καινοτομίας. Ο τρέχων δημόσιος λόγος περιλαμβάνει περιορισμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση της ρύπανσης, της απώλειας βιοποικιλότητας και της υποβάθμισης του φυσικού μας περιβάλλοντος - την τριπλή πλανητική κρίση που απειλεί την ανθρωπότητα.
Οι πηγές των εναλλακτικών παραδειγμάτων είναι και εξαιρετικά διαφορετικές και εξακολουθούν να είναι άγνωστες στους περισσότερους. Οι ευρέως διαφορετικές θρησκευτικές πρακτικές προσφέρουν μια σειρά περιβαλλοντικής ηθικής που θα μπορούσε να υποστηρίξει μια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο εννοείται η σχέση ανθρώπου-φύσης. Μορφές παραδοσιακής οικολογικής γνώσης και γηγενούς γνώσης προτείνουν εξελιγμένα και βαθιά συμβιωτικά πλαίσια που μπορούν επίσης να διευρύνουν τις κατανοήσεις μέσω βασικών ιδεών όπως η αμοιβαιότητα και η δικαιοσύνη μεταξύ των γενεών. Οι αλλαγές παραδειγμάτων μπορεί επίσης να προέρχονται από καινοτομίες σε πιο παραδοσιακούς τομείς. Οι νομικοί μελετητές και ορισμένα κράτη διερευνούν πώς θα μπορούσε να δοθεί νομική προσωπικότητα στο περιβάλλον και στα συμφέροντα των μελλοντικών γενεών, παράλληλα με τους σύγχρονους ανθρώπους. Η έρευνα της βιολογίας και των οικοσυστημάτων προσφέρει μη ανθρωποκεντρικά μοντέλα για βιώσιμη συνύπαρξη, ενώ η αστροφυσική μπορεί να αλλάξει το σημείο εκκίνησης για πολλές από αυτές τις συζητήσεις, περνώντας πέρα από το δυαδικό σύστημα ανθρώπου-περιβάλλοντος καθώς εντοπίζουμε δυνητικά άπειρες μορφές ζωής.
Αυτή η επιμελημένη συλλογή ιδεών αποτυπώνει, ανακρίνει και αναδεικνύει εναλλακτικά παραδείγματα της σχέσης ανθρώπου-φύσης – υπάρχοντα και νέα, και από διάφορους κλάδους και κοινωνίες – δημιουργώντας ένα χώρο για να αναδιατυπώσουμε τη σχέση μας με το περιβάλλον και να ενημερώσουμε τη μελλοντική χάραξη πολιτικής. Κατέστη δυνατό μέσω επιχορήγησης από την Κέντρο Ερευνών Διεθνούς Ανάπτυξης (IDRC).
Η διαχείριση αυτών των κινδύνων ασφαλείας απαιτεί δράση σε ολόκληρη την αλυσίδα επιπτώσεων: εργασία για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής. μείωση των συνεπειών της στα οικοσυστήματα· προσαρμογή των κοινωνικοοικονομικών συστημάτων· καλύτερη διαχείριση του αυξημένου ανταγωνισμού πόρων που προκαλείται από το κλίμα· και ενίσχυση των θεσμών διακυβέρνησης και διαχείρισης συγκρούσεων. Και κάθε διάσταση της αντίδρασης πρέπει να είναι ευαίσθητη στις συγκρούσεις και να είναι ανθεκτική στο κλίμα. Χωρίς τις σωστές αντιδράσεις, η κλιματική αλλαγή θα σημαίνει περισσότερη ευθραυστότητα, λιγότερη ειρήνη και λιγότερη ασφάλεια. Ωστόσο, αυτό το έγγραφο παρουσιάζει ενδεικτικά παραδείγματα για το πώς, με μεγαλύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η κλιματική αλλαγή αλληλεπιδρά με κοινωνικούς, πολιτικούς, οικονομικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες σύγκρουσης και ευθραυστότητας, θα είμαστε σε καλύτερη θέση να λάβουμε το είδος των αποφάσεων ενημερωμένων σχετικά με τον κίνδυνο την επίτευξη διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας.
