Στις Βρυξέλλες, η Εκκλησία του Scientology γιορτάζει την Ημέρα των Ηνωμένων Εθνών για το Living Together in Peace JIVEP.
Στις 17 Μαΐου, στο Εκκλησία της Scientology με έδρα τις Βρυξέλλες, τη λεωφόρο Waterloo, άνθρωποι από πολλές θρησκείες συγκεντρώθηκαν για μια γιορτή: 5th Έκδοση της Παγκόσμιας Ημέρας των Ηνωμένων Εθνών για το Living Together in Peace (16 Μαΐου). Το όμορφο παρεκκλήσι στο κτίριο ήταν κατάμεστο όταν πρόβαλαν την ταινία ντοκιμαντέρ "Όλοι μας" με Ο Βέλγος σκηνοθέτης Πιερ Πιράρ.
Η ταινία, που μόλις κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες σε όλο τον κόσμο για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ζώντας Μαζί στην Ειρήνη, αφηγείται ιστορίες τολμηρών πολιτών που, με έντονη επιθυμία να ζήσουν αρμονικά άτομα διαφορετικών πεποιθήσεων, έχουν βρει τρόπους να επανεφεύρουν την οικογένεια, την εκπαίδευση , κοινωνικές σχέσεις, πολιτισμός και δουλειά…και το έχουν κάνει παρά τις υπάρχουσες δυσκολίες και προστριβές. Η ταινία δίνει πίστη στο μέλλον, σε έναν κόσμο όπου το «μέλλον» είναι μια λέξη που μπορεί να φέρει το μερίδιο της αβεβαιότητας και του άγχους.
Μετά την προβολή ακολούθησε συζήτηση στο παρεκκλήσι με τέσσερις καλεσμένους:
Κάποιος ήταν Σεΐχης Μπεντούνες, πνευματικός οδηγός του Σούφι Αδελφότητα Alāwiya, ο οποίος φαίνεται να είναι ο ίδιος ο εμπνευστής της Διεθνής Ημέρα Ζώντας Μαζί στην Ειρήνη, που εγκρίθηκε ομόφωνα από τα 193 κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών το 2017. Για περισσότερα από 40 χρόνια, ο Σεΐχης Μπεντούνες ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο για να προωθήσει τον διαθρησκευτικό διάλογο, την ισότητα των φύλων, την προστασία του περιβάλλοντος και την ειρήνη.
Μαζί του ήταν ο Eric Roux, Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Γραφείου της Εκκλησίας του Scientology για τις Δημόσιες Υποθέσεις και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο οποίος είναι επίσης γνωστός ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ασχολείται βαθιά με τη διαθρησκευτική γέφυρα.
Το τρίτο ήταν Δρ Chantal Van Der Plancke, διάσημος καθολικός θεολόγος και δάσκαλος, και τέταρτος ήταν Robert Hostetter, ο οποίος είναι ίσως ο πιο γνωστός προτεστάντης πάστορας του Βελγίου, αφού ήταν υπεύθυνος για 46 χρόνια στις προτεσταντικές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές του RTBF.
Οι τέσσερις τους διεξήγαγαν μια ζωηρή συζήτηση, θέτοντας όλα τα ζητήματα που έχουν φέρει στη ζωή οι σημερινοί καιροί: πόλεμος, λιμοί, υπερθέρμανση του πλανήτη κ.λπ., και τελικά συμφώνησαν ότι η εκπαίδευση στη διαφορετικότητα, την αγάπη και την ειρήνη ήταν βασικός παράγοντας αν θέλαμε να έχουμε την ευκαιρία να έχουμε ένα μέλλον να δώσουμε στα παιδιά μας. "Η εκπαίδευση στο να αγαπάς τον άλλο πρέπει να συμβεί όσο το δυνατόν συντομότερα στη ζωή ενός παιδιού. Όσο πιο γρήγορα συμβεί, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουμε να έχουμε μια νεολαία που θα αλλάξει τις συνθήκες αυτού του κόσμου, και αν δεν το κάνουμε, θα είναι μια γενική καταστροφή», επέμεινε ο Σεΐχης Μπεντούνες.
Καθηγητής Thomas Gergely, Διευθυντής της Ινστιτούτο Εβραϊκών Σπουδών στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών (ULB), είχε στείλει ένα μήνυμα που διαβάστηκε στη συνέλευση, στο οποίο εξέφραζε το γεγονός ότι για να μπορέσει κανείς να ζήσει πραγματικά μαζί, ή επιπλέον «να ζήσει μαζί του», πρέπει να καταλάβει τον άλλον και «τον αναγνωρίζουν στην ισότητα, λόγω της διαφορετικότητάς του". Αλλά για αυτόν, "αυτή η κατανόηση της διαφοράς έχει ένα τίμημα: την αποδοχή της ανισότητας μας. Γιατί, για να πούμε την αλήθεια, τα ανθρώπινα όντα, πολύ παρόμοια και όλα διαφορετικά, είναι όλα άνισα: είναι ψηλοί ή μικροί, χοντροί ή αδύνατοι, πλούσιοι ή φτωχοί, έξυπνοι ή όχι κ.λπ., εκτός από έναν τομέα: την ανθρωπότητα. Στην ανθρωπότητα είμαστε όλοι ίσοι, ό,τι κι αν πιστεύει ο αληθινός ρατσιστής."
Ο Σεΐχης Μπεντούνες κατέληξε λέγοντας ότι «Σήμερα, πρέπει να επιλέξουμε μεταξύ της αγάπης της δύναμης ή της δύναμης της αγάπης.» Όταν ρωτήθηκε εάν η ελπίδα ήταν ακόμα δυνατή, ο Eric Roux απάντησε ότι ήταν οι στόχοι του Scientology, όπως δήλωσε ο ιδρυτής του Λ. Ρον Χάμπαρντ, ήταν «ένας πολιτισμός χωρίς παραφροσύνη, χωρίς εγκληματίες και χωρίς πόλεμο. όπου ο κόσμος μπορεί να ευημερήσει και τα τίμια όντα μπορούν να έχουν δικαιώματα, και όπου ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να ανέβει σε μεγαλύτερα ύψη», δεν είχε άλλη επιλογή από την ελπίδα και να εργαστεί σκληρά για να συμβεί αυτό. Chantal Van Der Plancke συμφώνησε και επεσήμανε ότι η μνήμη και η αλήθεια ήταν βασικά στοιχεία για να διασφαλίσουμε ότι δεν επανερχόμαστε πάντα σε λάθος κύκλους, με τον πόλεμο να επιστρέφει ξανά και ξανά στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Ο πάστορας Hostetter ολοκλήρωσε λέγοντας ότι περισσότερο από το να μιλάμε μαζί, το πιο σημαντικό πρέπει να είναι «κάνουμε μαζί". Όλο το κοινό υποστήριξε την ιδέα, έγιναν συμφωνίες για κοινή χρήση έργων στο μέλλον, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας α Κήπος της Ειρήνης στις Βρυξέλλες, και η Chantal Van Der Plancke είπε την τελευταία λέξη:Σήμερα, κάναμε κάτι μαζί».
