Από τη Francesca Merlo
Ο Gerry Shigouz βρισκόταν στο Maskwacis, κοντά στο Έντμοντον του Καναδά, ακούγοντας τα λόγια του Πάπα Φραγκίσκου καθώς ταξιδεύει στη χώρα στο «μετανοϊκό του προσκύνημα».
Είπε στον Marine Henriot του Vatican News ότι ήταν «νευρική». Νευριασμένος που περιτριγυρίζομαι από αξιωματούχους της Καθολικής Εκκλησίας και νευριάζω να κοιτάζω ακόμη και μερικούς από τους ιερείς που παρευρίσκονται στη συνάντηση του Πάπα με αυτόχθονες πληθυσμούς στο Maskwacis.
Τέσσερα αδέρφια
Είπε ότι αισθάνεται έτσι επειδή είναι επιζήσασα από το σχολείο, έχοντας φοιτήσει στο Muscoweguan Residential School από το 1962 έως το 1971. Μαζί με τον Gerry, «ο αδερφός μου Τζορτζ φοιτούσε για έντεκα χρόνια, η αδερφή μου η Darlene για δέκα χρόνια και η μικρή μου αδερφή Connie συμμετείχε για έξι.»
Αλλά η Gerry δεν μπορούσε πάντα να μιλήσει για εκείνα τα χρόνια, εξηγώντας ότι άρχισε να μοιράζεται την ιστορία της με άλλους μαθητές μόλις το 2015. Από τότε, «μάλλον» την έχει μοιραστεί με περίπου 15,000 άτομα μέχρι στιγμής, από το δημοτικό μέχρι το πανεπιστήμιο.
«Μοιράζομαι την ιστορία μου γιατί μου αρέσει να βγάζω την αλήθεια για την ιστορία μας και το τι συνέβη, ώστε να το γνωρίζουν οι άνθρωποι» γιατί, πρόσθεσε «δεν το έμαθαν αυτό στο σχολείο».
«Ο κόσμος πρέπει να ξέρει τι συμβαίνει», τόνισε ο Gerry. Υπενθύμισε την επίσκεψη αντιπροσωπείας ιθαγενών στο Βατικανό τον Απρίλιο, σημειώνοντας ότι δεν έγινε καμία αναφορά για εκατοντάδες παιδιά που βρέθηκαν, μέχρι σήμερα, σε οικιακούς χώρους σχολείων.
Παραπανω απο λεξεις
Ο Gerry χρειάστηκε πολύ θάρρος για να παρευρεθεί στις εκδηλώσεις στο Έντμοντον. Διέκοψε τη σχέση της με την Εκκλησία το 2010, την ίδια χρονιά που αποκάλυψε την κακοποίησή της και άρχισε να μιλά για όσα συνέβησαν.
«Είμαι πραγματικά νευρική και νιώθω άβολα αυτή τη στιγμή», εξομολογήθηκε καθώς παρευρέθηκε στη συνάντηση με τον Πάπα στο Maskwacis. «Αλλά είμαι εδώ, ψάχνω και περιμένω μια συγγνώμη. Θα ήθελα δράση. Παραπανω απο λεξεις. Αναζητώ η συγγνώμη να είναι ειλικρινής και γνήσια» και «να αναληφθούν ευθύνες και λογοδοσία για τις ζημιές και τα λάθη που έγιναν. Αυτό ψάχνω».
Η Gerry είπε ότι το θάρρος της πηγάζει από αυτόν που εκπροσωπεί.
«Είμαι εδώ σήμερα για να υποστηρίξω τον αδερφό μου Γιώργο. Ο Γιώργος δεν πρόλαβε ποτέ να μοιραστεί την ιστορία του. Δεν έγινε ποτέ μπαμπάς. Δεν αποφοίτησε, γιατί βίωσε τόσο μεγάλο τραύμα σε οικιακό σχολείο».
Και μαζί με τον Τζορτζ, η Τζέρι υπερασπίζεται τους γονείς της: «Η μαμά και ο μπαμπά μου, γιατί τα παιδιά τους πήραν».
«Σήμερα», κατέληξε, «υποστηρίζω αυτούς».
