Gregory Grieve, ο οποίος είναι επικεφαλής του τμήματος θρησκευτικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας, στο Γκρίνσμπορο, υποστηρίζει ότι η αυθεντικότητα του ψηφιακού βουδιστικού διαλογισμού δεν είναι ο καθοριστικός παράγοντας για το αν είναι έγκυρη πρακτική της θρησκείας.
Σε πρόσφατο άρθρο που δημοσιεύτηκε στις Η Συνομιλία ιστοσελίδα, έγραψε «η αυθεντικότητα δεν καθορίζεται από την αυστηρή τήρησή της σε παλαιότερες μορφές. Αντίθετα, μια αυθεντική πρακτική προωθεί μια ευτυχία που βασίζεται σε βαθύτερα νοήματα, ενώ μια μη αυθεντική πρακτική μπορεί να προσφέρει μόνο φευγαλέα ευχαρίστηση ή προσωρινή ανακούφιση».
A μελετητής της ψηφιακής θρησκείας και του βουδισμού, ο Grieve αναλαμβάνει τα επιχειρήματα των μελετητών που ασκούν κριτική στον ψηφιακό βουδισμό:
Μερικοί πιστεύουν ότι «ο διαδικτυακός βουδισμός διαφέρει από προηγούμενες μορφές – αν όχι ως προς το μήνυμα, τουλάχιστον στον τρόπο μετάδοσης του».
Άλλα «Απορρίψτε τον ψηφιακό βουδισμό ως απλό λαϊκό καταναλωτισμό που παίρνει ιστορικά πλούσιες και περίπλοκες παραδόσεις και τις ανασυσκευάζει επιλεκτικά για χρηματικό κέρδος».
Οι περισσότεροι μελετητές που βρίσκουν λάθη στην πρακτική τη βλέπουν ως μια μορφή «οικειοποίησης των ασιατικών παραδόσεων από τη δυτική λαϊκή κουλτούρα», επικαλούμενος καθηγητή θρησκευτικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Δύσης Τζέιν Ιβαμούρα και το βιβλίο της»Εικονικός Οριενταλισμός», στο οποίο λέει ότι η πρακτική συσκοτίζει τις φωνές των πραγματικών Βουδιστών ασιατικής καταγωγής.
Αλλά ο Grieve διαφωνεί.
«Στο τέλος, όλα αυτά μπορεί να είναι εύλογες ανησυχίες», γράφει. «Παρόλα αυτά, αυτοί οι μελετητές δεν ασχολούνται με τη βαθιά επιθυμία πολλών Δυτικών Βουδιστών για μια έντονη πνευματική εμπειρία. Στην έρευνά μου, πολλοί Δυτικοί Βουδιστές έχουν συχνά περιγράψει τη θρησκευτική τους πρακτική ως «αναζήτηση αυθεντικότητας».
"Τρέχουσα λαϊκή κουλτούρα επικεντρώνεται στην ηδονική ευτυχία, η οποία εκτιμά μια εξωστρεφή, κοινωνική, χαρούμενη άποψη της ζωής. Ως αποτέλεσμα, μεγάλο μέρος των Βουδιστικά μέσα ενημέρωσης που βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε εφαρμογές διαλογισμού προσφέρουν στιγμές προσωπικής ευδαιμονίας, ηρεμίας και χαλάρωσης."
Το Grieve αναφέρεται στην έννοια της «ευδαιμονίας», που σημαίνει «η κατάσταση του «καλού πνεύματος», που συνήθως μεταφράζεται ως «ανθρώπινη άνθησηΚαι επισημαίνει ότι σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, «η ευδαιμονία είναι το ύψιστο τέρμα και όλοι οι δευτερεύοντες στόχοι – υγεία, πλούτος και άλλοι τέτοιοι πόροι – αναζητούνται επειδή προάγουν την καλή ζωή. Αριστοτέλης επιμένει ότι υπάρχουν ενάρετες απολαύσεις εκτός από αυτές των αισθήσεων και ότι οι καλύτερες απολαύσεις βιώνονται από ενάρετους ανθρώπους που βρίσκουν την ευτυχία σε βαθύτερα νοήματα».
Και ακόμη και σε βουδιστικά κείμενα όπως το Samañaphala Sutta, «μπορεί κανείς να βρει ευδαιμονικές περιγραφές της βουδιστικής πρακτικής».
Επιπλέον, ο Grieve υποδεικνύει, «Ο Βουδισμός έχει τροποποιηθεί και μεταφραστεί σε νέους πολιτισμούς όπου κι αν έχει εξαπλωθεί. Επίσης, αναμφίβολα, ο διαδικτυακός δυτικός βουδισμός δείχνει ότι έχει μεταφράστηκε για να ενταχθούν στην καταναλωτική μας κοινωνία».
Σε τελική ανάλυση, ωστόσο, ο Grieve δηλώνει: «Αν η ψηφιακή βουδιστική πρακτική προσεγγίζει την καλή ζωή ως ευδαιμονική – ως οδηγώντας στην ανθρώπινη άνθηση με βάση την αναζήτηση ενός βαθύτερου νοήματος – μπορεί να κριθεί ως αυθεντική. Μια μη αυθεντική πρακτική είναι αυτή που απλώς προωθεί τον ηδονισμό, απλώς πουλώντας την ευδαιμονία και τη χαλάρωση».
