Τις τελευταίες δύο δεκαετίες η ζήτηση και η προσφορά παράνομων ναρκωτικών έχουν αυξηθεί δραματικά, όπως αποδεικνύεται από τις τεράστιες ποσότητες κατασχεθεί το 2020 σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Έκθεση για τα Ναρκωτικά: 739 τόνοι κάνναβης, 213 τόνοι κοκαΐνης, 21.2 τόνοι αμφεταμίνες, 5.1 τόνοι ηρωίνης, 2.2 τόνοι μεθαμφεταμίνη, 1 τόνος MDMA (έκσταση). Μεταξύ των παράνομων ναρκωτικών δεν βρίσκονται μόνο τα παραδοσιακά αλλά και μείγματα παράνομων ναρκωτικών, νοθεία με άλλα χημικά, πρόσφατα συνθετικά ναρκωτικά (όπως το NPS: Νέες ψυχοδραστικές ουσίες: 5.1 τόνοι κατασχέθηκαν) που αναπτύχθηκαν σε μυστικά εργαστήρια και τέλος η κατάχρηση και κατάχρηση συνταγογραφούμενων φαρμάκων.
Οι νέες γενιές, αναζητώντας συγκινήσεις, εμπειρίες και για ψυχαγωγικούς σκοπούς έχουν σήμερα εύκολη πρόσβαση σε ένα ευρύ φάσμα αυτών των παράνομων ψυχοτρόπων φαρμάκων μέσω εμπόρων, καταστημάτων αλλά και στο διαδίκτυο (το σκοτεινό δίκτυο). Για την αντιμετώπιση της ποικιλομορφίας των καταχρήσεων και του πραγματικού κινδύνου που αντιπροσωπεύουν για τους νέους καταναλωτές, στο ψήφισμα UNGASS Απριλίου 2016 A/S-30/L.1 Τελικό έγγραφο, αναφέρεται ήδη στην Πρόληψη της Φάρμακο Κατάχρηση, παράγραφος (α) έως:
«Λάβετε αποτελεσματικά και πρακτικά μέτρα πρωτογενούς πρόληψης που προστατεύουν τους ανθρώπους, ιδιαίτερα τα παιδιά και τους νέους, από την έναρξη χρήσης ναρκωτικών παρέχοντάς τους ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τους κινδύνους της κατάχρησης ναρκωτικών, προωθώντας δεξιότητες και ευκαιρίες για επιλογή υγιεινού τρόπου ζωής και ανάπτυξη υποστηρικτικής ανατροφής και υγιούς ανατροφής. κοινωνικά περιβάλλοντα και με την εξασφάλιση ίσης πρόσβασης στην εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση».
Κάπου έξι χρόνια αργότερα ακούγοντας, απέναντι Ευρώπη, στους γονείς, στα παιδιά, ακόμη και στους ίδιους τους δασκάλους, δεν έχει σημειωθεί καμία πρόοδος στον τομέα αυτό, παρά την κρίσιμη υγειονομική, κοινωνική και οικονομική του σημασία.
Αντίθετα, υπό τις πιέσεις των λομπίστες και των εταιρειών ή τη βύθιση στη διαφθορά ή από κρυφά κεκτημένα συμφέροντα, ορισμένες κυβερνήσεις αρνούνται να δουν τις προηγούμενες ανθρώπινες ζημιές που προκλήθηκαν από τα πιο χρησιμοποιούμενα ψυχοδραστικά φάρμακα: αλκοόλ και όλο και περισσότερο από την κάνναβη. Τις τελευταίες δεκαετίες, γινόμαστε μάρτυρες πραγματικών πιέσεων για αποποινικοποίηση ή νομιμοποίηση της χρήσης του ναρκωτικού κάνναβης. Μετά από μακροχρόνιες μελέτες και συζητήσεις εμπειρογνωμόνων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) και του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (UNODC), αυτό είχε ως αποτέλεσμα τον Δεκέμβριο του 2020, τον αποχαρακτηρισμό της κάνναβης στην Ενιαία Σύμβαση του 1961 για τα Ναρκωτικά από το Παράρτημα IV (ναρκωτικά που έχουν «ιδιαίτερα επικίνδυνες ιδιότητες» άρα υπό τα αυστηρά μέτρα ελέγχου όσον αφορά τα οπιοειδή και την ηρωίνη) στο Πρόγραμμα I (διατίθεται μόνο για ιατρικούς και ερευνητικούς σκοπούς). Γνωρίζει ακόμα ότι « Τα κακώς ρυθμιζόμενα προγράμματα ιατρικής κάνναβης θα μπορούσαν να επιταχύνουν την «ψυχαγωγική χρήση» του ναρκωτικού ενώ μειώνουν την ανησυχία του κοινού για τις επιβλαβείς επιπτώσεις του». (Ειδήσεις ΟΗΕ, 2020)
Με βάση τις στατιστικές της Eurostat για το 2020, ζουν 447.3 εκατομμύρια άνθρωποι Ευρώπη και υπάρχουν 73.6 εκατομμύρια νέοι ηλικίας 15-29 ετών.
Το 2019, για τις ηλικίες 15 και άνω, ένας στους δώδεκα ανθρώπους κατανάλωνε αλκοόλ σε καθημερινή βάση και ένας στους πέντε από αυτούς τους καταναλωτές είχε μηνιαία επεισόδιο βαριάς κατανάλωσης αλκοόλ (πάνω από 60 γραμμάρια καθαρής αιθανόλης σε μία μόνο περίπτωση).
Ο μέσος όρος κατανάλωσης αλκοόλ είναι 10 λίτρα καθαρού αλκοόλ ανά ενήλικα (2018) και ευθύνεται για περίπου 255,000 έως 290,000 θανάτους κάθε χρόνο (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, 2019). Το ποσοστό των 15χρονων που αναφέρουν μέθη έχει μειωθεί στα περισσότερα EU χώρες μεταξύ 1998 και 2018 από 41% σε 24% για τα αγόρια και 29% έως 20% για τα κορίτσια.
Το ΕΚΠΝΤ αναφέρει ότι η επικράτηση της χρήσης κάνναβης στους νέους (15-34 ετών) είναι 15.5%. Το 2020, το 46% των Ευρωπαίων χρηστών κάνναβης τη χρησιμοποιεί καθημερινά και το 21% τη χρησιμοποιεί μεταξύ δύο και έξι ημερών την εβδομάδα.
86,600 χρήστες κάνναβης εισήχθησαν σε θεραπεία πέρυσι, με πηγή παραπομπής: αυτοαναφερόμενοι (42%), από την ποινική δικαιοσύνη (28%) και το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης (22%).
Το συνολικό παράνομο εμπόριο ναρκωτικών συνδέεται με βία, διαφθορά δικηγόρων και αξιωματούχων, απαγωγές, εκφοβισμό και ανθρωποκτονίες, όπως τον Ιούλιο του 2021 ο πυροβολισμός που σχετίζεται με τα ναρκωτικά σε έναν Ολλανδό δημοσιογράφο που εξέθεσε τους βαρόνους ναρκωτικών. Επίσης, η τρέχουσα αυξητική τάση των συναλλαγών σε ανοιχτούς χώρους θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια της γειτονιάς.
«Το εμπόριο παράνομων ναρκωτικών συνεχίζει να κυριαρχεί στο σοβαρό και οργανωμένο έγκλημα στην ΕΕ και σχεδόν το 40% των εγκληματικών δικτύων που δραστηριοποιούνται σε διεθνές επίπεδο και αναφέρθηκαν στην Europol δραστηριοποιούνται στη διακίνηση ναρκωτικών. Η καταπολέμηση αυτού του παράνομου εμπορίου αποτελεί βασική προτεραιότητα για την Europol και την ΕΕ». δήλωσε ο εκτελεστικός διευθυντής της Europol (2022).
Τα παράνομα ναρκωτικά αποτελούν μεγάλη επιχειρηματική αγορά με εισόδημα τουλάχιστον 30 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως (ΕΚΠΝΤ & Europol 2019). Αυτή είναι η κύρια πηγή εισοδήματος για τις ομάδες οργανωμένου εγκλήματος της ΕΕ. Η χρήση παράνομων ναρκωτικών έχει επίσης αρνητικές επιπτώσεις στις κοινότητες λόγω: αίθουσες εξάρτησης και σκοποβολής, θεραπείες, μολυσματικές ασθένειες, θανάτους (8,300 υπερβολικές δόσεις), με κοινωνικό κόστος που αντιπροσωπεύει έως και 2% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) μιας χώρας. .
Η χρήση ψυχοδραστικών ουσιών αποδείχθηκε καλά μετά τη νεολιθική επανάσταση το 10,000 π.Χ. με την εγκατάσταση και την ανάπτυξη της γεωργίας και των τελετουργιών. Έτσι, η χρήση του φυτού κάνναβης βρέθηκε το 8,100 π.Χ. στην Ασία. η αλκοόλη που παράγεται από τη φυσική ζύμωση σακχάρων από μαγιά από φρούτα, λαχανικά και δημητριακά, χρησιμοποιείται επίσης από ορισμένα ζώα. Το παλαιότερο οινόπνευμα προέρχεται από το 7,000 π.Χ. στην Κίνα, μετά στον Καύκασο (6,000 π.Χ.), ακολουθούμενο από τους Σουμέριους (3,000 π.Χ. με μπύρα) και Αζτέκοι (pulque). ο κοκαΐνη χρησιμοποιήθηκε ήδη το 6,000 π.Χ. και το όπιο το 5,700 π.Χ., και πολλά άλλα είδη λαχανικών μετά από αυτά. Αυτή ήταν η ανθρώπινη μετανάστευση που άρχισε να διαδίδει την ανακάλυψη και στη συνέχεια τη χρήση αυτών των ουσιών.
Το 2,700 π.Χ. στην Κίνα ο αυτοκράτορας Σεν Νουνγκ έγραψε μια επιτομή με φαρμακευτικά φυτά, που περιγράφει 365 φάρμακα και πολλά εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σήμερα. Οι πρώτες συνταγές εμφανίζονται το 2,600 π.Χ. σε σουμεριακή σφηνοειδή γραφή σε πήλινες πλάκες. Αυτή είναι και η εποχή που η πρώτη φαρμακοποιός βρέθηκαν καταστήματα στη Βαγδάτη, που παρείχαν κυρίως φυτά, βοηθώντας τους ιερείς και τους γιατρούς στις ανάγκες τους όσον αφορά τη φροντίδα των ασθενών. Στην Ινδία ξεκινώντας από το 2,000 π.Χ. το βασικό κείμενο του παραδοσιακού Αγιουρβέδα (επιστήμη της ζωής) έχει μια ολιστική προσέγγιση. Περιέγραψε περίπου 700 φαρμακευτικά φυτά και περισσότερες από 1,000 ασθένειες που μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά. Αργότερα στην Αρχαία Αίγυπτο το 1,500 π.Χ Ebers Papyrus ανέφερε τουλάχιστον 700 διαφορετικά είδη φυτών που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία. Στην αρχαία Ελλάδα, ο Ιπποκράτης (460-370 π.Χ.), ανέπτυξε ένα πιο ορθολογικό φάρμακο και περιέγραψε περίπου 300 φαρμακευτικά φυτά και κληροδότησε στους απόγονους των γιατρών το περίφημό του Ορκος.
Εν τω μεταξύ, στην Κίνα από το 168 π.Χ. βρέθηκαν κατάλογοι συνταγών και τον 129ο αιώνα μ.Χ., κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Χαν, συντάχθηκε ένα «θείο» εγχειρίδιο με βότανα. Ο Γαληνός (201-XNUMX μ.Χ.), Έλληνας ανατόμος θιασώτης του Ασκληπιού (του Θεού της θεραπευτικής τέχνης), δημιούργησε το Theriac: μια φυτική συνταγή με περίπου 60 υλικά. Έγραψε ο γιατρός και βοτανολόγος Διοσκουρίδης (περίπου 30-90 μ.Χ.). Από υλική ιατρική, μια ευρέως χρησιμοποιούμενη εγκυκλοπαίδεια για τη βοτανοθεραπεία που αναπτύχθηκε αργότερα κατά τον 8ο έως τον 14ο αιώνα, τη Μέση Ανατολή Ισλαμική Χρυσή Εποχή, από επιστήμονες όπως η περίφημη Κανόνας της Ιατρικής του Ibn Sina γνωστού ως Avicenna (980-1037). Υπήρχαν επίσης τα σημαντικά έργα στα λατινικά του Al-Maridini και του Ibn al-Wafid.
Τον 10ο αιώνα ο Al-Muwaffak έγραψε The Bass of the True Properties of Remedies. Κατά τη διάρκεια του 11ου αιώνα αυτά τα γραπτά ήταν ευρύτερα γνωστά στην Ευρώπη λόγω του μουσουλμανικού τμήματος του Ισπανία και τη μετάφραση αραβικών βιβλίων στα λατινικά από τον Ιταλό καθηγητή ιατρικής Pietro d'Abano και από τον Κωνσταντίνο, μελετητή του Σαλέρνο της Ιταλίας. Υπάρχουν επίσης τα έργα του Παράκελσου (1493-1541) ενός ιατρικού εικονομάχου Ελβετού Γερμανού συγγραφέα του ρητού:Όλα τα πράγματα είναι δηλητήριο, και τίποτα δεν είναι χωρίς δηλητήριο. η δοσολογία από μόνη της το κάνει έτσι το πράγμα δεν είναι δηλητήριο». Ο Άγγλος κλασικός βοτανολόγος Culpeper (1616-1654) ήταν ο συγγραφέας του Ένα πλήρες φυτικό κατάλογος. Για να αναφέρουμε μερικά από αυτά! (Για περισσότερα, ανατρέξτε στο Wikipedia.org)
Η λέξη «ναρκωτικό» εμφανίστηκε τον 14ο αιώνα από το παλιό γαλλικό «drogue» (ακόμη σε χρήση) που προέρχεται από το παλιό ολλανδικό «droge» που σημαίνει «ξηρό» και αναφέρεται σε ξηρά φαρμακευτικά φυτά που παρασκευάζονταν και πωλούνταν αρχικά από φαρμακοποιούς (από την ελληνική «αποθήκη» που σημαίνει αποθήκευση). Το πρώτο επάγγελμα και κατάστημα του φαρμακοποιού έχει εντοπιστεί στην εποχή π.Χ. στη Βαβυλώνα και επεκτάθηκε προς τις δυτικές χώρες. Βρέθηκαν στην Ευρώπη κατά τα έτη 1,100-1,200 και πολλές χώρες έχουν διατηρήσει μέχρι σήμερα την ονομασία «Αποθηκάριο».
Η ιστορία του φαρμακείου αναπτύσσεται παράλληλα με την ιστορία της ιατρικής αλλά ως χωριστά επαγγέλματα. Το «φαρμακείο» προέρχεται από το ελληνικό «φαρμακεία»: χρήση φαρμάκων, φίλτρα, δηλητηρίαση, θεραπεία, θεραπεία. Το πρώτο παλαιότερο φαρμακείο του κόσμου ιδρύθηκε το 1,221 στα περίτεχνα σχέδια και διακοσμήσεις του παρεκκλησίου του San Nicolo στη Βασιλική Santa Maria Novella της Φλωρεντίας (Δες εδώ).
Σήμερα, ένα φάρμακο ως φάρμακο μπορεί να οριστεί ως οποιαδήποτε χημική ουσία γνωστής δομής, εκτός από ένα θρεπτικό ή διατροφικό συστατικό, που προορίζεται για την πρόληψη, τη διάγνωση, τη θεραπεία, τη θεραπεία ή την ανακούφιση μιας ασθένειας ή μιας ανώμαλης κατάστασης.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, η ανάπτυξη της χημείας άρχισε να τροποποιεί το τοπίο της φαρμακευτικής βιομηχανίας. Πολλά από τα φάρμακα που λαμβάνονται από φυτά και ζώα συντίθενται πλέον χημικά σε εργαστήρια καθώς και νέες ουσίες. Συχνά η δεκαετία του 'XNUMX θεωρείται ως η «φαρμακευτική δεκαετία του φαρμακευτικού αιώνα» λόγω της ποσότητας των διαθέσιμων φαρμάκων.
Σε διεθνές επίπεδο τα ναρκωτικά ταξινομούνται με βάση τις τρεις Συμβάσεις των Ηνωμένων Εθνών του 1961, του 1971 και του 1988. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι κανονισμοί για τα ναρκωτικά που ορίζουν κατηγορίες πρόδρομων ουσιών προέρχονται από τους στόχους της ΕΕ για την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων. Πρόκειται για τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 273/2004 που τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1258/2013 για το ενδοκοινοτικό εμπόριο και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. ΕΚΠΝΤ-Ταξινόμηση ελεγχόμενων φαρμάκων).
Τα φάρμακα ταξινομούνται συνήθως ανάλογα με τις φυσιολογικές τους επιδράσεις. Έτσι μπορούν να απαριθμηθούν, με μερικά παραδείγματα, ως:
-Αναισθητικά και διασπαστικά: Οξείδιο του αζώτου (προωθητικό NO2 που χρησιμοποιείται ως «γκάζι που γέλιο»), κεταμίνη, μεθοξεταμίνη (MXE), GHB (γάμμα-υδροξυβουτυρικό γνωστό και ως «φάρμακο βιασμού») και ο πρόδρομος του GBL (γάμα-βουτυρολακτόνη, βιομηχανική διαλυτικό μέσο). Τα παραισθησιογόνα/ψυχεδελικά αλλοιώνουν την ψυχική κατάσταση του ατόμου και έχουν ισχυρή επίδραση στο μυαλό, όπως παραισθήσεις, ευφορία, συναισθηματικές διαταραχές: Ibogaine, LSA (ergine), LSD, Mescaline, Peyotl, Ayahuasca, PCP (φαινκυκλιδίνη, ο «Άγγελος Σκόνη»),…
-Κανναβινοειδή: THC (Delta 9 TetraHydroCannabinol), Haschisch (ρητίνη), Butane hash oil (BHO), που παρεμβαίνουν στη φυσιολογία του πολύ σημαντικού Ενδοκανναβινοειδούς Συστήματος. Είχε επίσης αποδειχθεί (John Merrick et αϊ, 2016) ότι η CBD ή η κανναβιδιόλη σε ένα όξινο μέσο, όπως στο στομάχι, μετασχηματίζεται αργά στο ψυχότροπο THC (Delta 9 και Delta 8 TetraHydroCannabinols).
Τα συνθετικά κανναβινοειδή (όπως Spice, K2, Black Mamba) που εκτιμώνται πολύ από τις νεότερες γενιές από τη δεκαετία του 2000 είναι πιο επικίνδυνα και εθιστικά από το THC. Συνεχίζουν να εμφανίζονται στην ευρωπαϊκή αγορά και συχνά αναμιγνύονται με τη φυσική κάνναβη χωρίς τη γνώση των καταναλωτών. Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (EMCDDA) τόνισε ότι η νοθεία προϊόντων με συνθετικά κανναβινοειδή έχει επιβεβαιωθεί στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Σλοβενία και τη Σουηδία (2021).
-Αποτελεσματικά & Εντακτογόνα/Ενπαθογόνα: Καρύδι Betel, Μουσκιμόλη (Amanita muscaria), Σαπωνίνες (ονειρογόνες), Σκοπολαμίνη και Ατροπίνη από το φυτό Belladona,…
-Κατασταλτικά: η δράση στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (ΚΝΣ) προσφέρει αίσθημα χαλάρωσης, επιβράδυνση των αντανακλαστικών, δράση στον ύπνο και μείωση του πόνου: Αλκοόλ, Βαρβιτουρικά (φαινοβαρβιτάλη). Περιλαμβάνουν επίσης τα οπιοειδή ως φυσικά παράγωγα οπίου (ή οπιούχα): Όπιο, Μορφίνη, Κωδεΐνη, Ηρωίνη και τα ημι-συνθετικά οπιοειδή: Οξυκωδόνη, Τραμαδόλη, Φεντανύλη, Μεθαδόνη και Βουπρενορφίνη που χρησιμοποιούνται κατά της εξάρτησης από τα οπιοειδή αλλά και κατάχρηση,…
-Ψυχιατρικά φάρμακα: Atomoxetine (Strattera), Fluoxetine (Prozac), Haloperidol (Haldol), Olanzapine (Zyprexa), Paroxetine (Paxil), Sertraline (Zoloft), Ritaline (για την αντιμετώπιση της «υπερκινητικότητας» των παιδιών),…
-Βενζοδιαζεπίνες (ψυχιατρικά ηρεμιστικά): Xanax (Αλπραζολάμη), Valium (Διαζεπάμη), Rohypnol (Φλουνιτραζεπάμη),… όταν συνδυάζονται με οπιοειδή αύξαναν τον κίνδυνο θανατηφόρου υπερβολικής δόσης.
- Διεγερτικά του μυαλού και του σώματος:
φυσικό: καφεΐνη, κόκα, χατ, νικοτίνη, θεΐνη, θεοβρωμίνη (του κακάο),…
συνθετικά: αμφεταμίνες, μεθαμφεταμίνης (υψηλά εθιστικό), MDMA (έκσταση), 2C-B (φαιναιθυλαμίνη), οι καθινόνες 3-MMC (νέα φθηνή εναλλακτική λύση στην κοκαΐνη) και 4-MMC (μεφεδρόνη). Οι συνθετικές καθινόνες στην Ευρώπη είναι οι δεύτερες πιο κοινές νέες ψυχοδραστικές ουσίες (NPS) μετά τα συνθετικά κανναβινοειδή. Έχουν επίσης ένα ευρύ φάσμα ανεπιθύμητων ενεργειών.
«Η συνεχιζόμενη κλιμάκωση της παραγωγής συνθετικών ναρκωτικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση μας δείχνει τη σκληρή δουλειά των ομάδων του οργανωμένου εγκλήματος για να επωφεληθούν από το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών…» είπε η Ylva Johansson, Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΚΠΝΤ για τα ναρκωτικά-2022):
Όλα αυτά τα φάρμακα έχουν την ιδιαιτερότητα να είναι ψυχοδραστικά, γενικά γρήγορα εθιστικά και τοξικά. Τα κύρια χαρακτηριστικά τους είναι η αλλοίωση των νευρωνικών δραστηριοτήτων, των αντιλήψεων, της ικανότητας σκέψης και της μνήμης. Έτσι, όταν χρησιμοποιούνται παράνομα γίνονται γρήγορα επιβλαβή και δυνητικά θανατηφόρα για την υγεία του ατόμου.
Ένα άλλο βασικό σημείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η προσβασιμότητα των ναρκωτικών, κυρίως για το αλκοόλ και όλο και περισσότερο για την κάνναβη, στους εφήβους και τους εφήβους. Πράγματι, αφού ο εγκέφαλός τους δεν έχει φτάσει ακόμη στην πλήρη ωριμότητά του με ένα ανώριμο μεταιχμιακό σύστημα (το κέντρο ανταμοιβής) και τον προμετωπιαίο φλοιό (γνωστικές και εκτελεστικές λειτουργίες), οι νέοι εξακολουθούν να είναι πολύ ευάλωτοι απέναντι στην πίεση των συνομηλίκων, τα μέσα ενημέρωσης, το μάρκετινγκ, χωρίς εκπαιδευτικές οδηγίες και ελλείψει τεκμηριωμένων πληροφοριών σχετικά με αυτό το θέμα. Και αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους εφήβους, ότι ο J. Kessel (in Mermoz, 1938) ορίζεται ως «Η εποχή που η ανάγκη για ανταλλαγή, για εμπιστοσύνη, γίνεται σχεδόν τραγική λόγω της οξύτητάς της. Οι βουβές δυνάμεις, μια μπερδεμένη και ισχυρή ελπίδα και άγχος, εξυψώνουν και βαραίνουν την καρδιά με τη σειρά τους. Πρέπει να ειπωθούν, να μοιραστούν».
Σύμφωνα με την Έκθεση του Ευρωπαϊκού Σχολείου για το Αλκοόλ και άλλα Ναρκωτικά (ESPAD) 2019 και αφορά τους 16χρονους Ευρωπαίους μαθητές:
- Τα αλκοολούχα ποτά είναι οι ψυχοδραστικές ουσίες που είναι πιο δημοφιλείς και πιο εύκολο να αποκτηθούν. Το 35% των ευρωπαίων μαθητών έχει καταναλώσει τουλάχιστον 5 ποτήρια αλκοόλ την ίδια περίσταση με σημαντικά αποτελέσματα τοξικότητας.
- η κάνναβη είναι η πιο ευρέως διαδεδομένη παράνομη ουσία που καταναλώνεται από την ευρωπαϊκή νεολαία, με μέσο όρο 7.1% και σύμφωνα με το Cannabis Abuse Screening Test (CAST), ένας στους τρεις χρήστες θα διατρέχει υψηλό κίνδυνο προβληματικής χρήσης ή εξάρτησης, κάτι που θα μπορούσε να είναι σωματική ή/και ψυχική.
- μεταξύ άλλων παράνομων ναρκωτικών: το έκσταση είναι το πιο συχνά ελεγμένο (2.3%), ακολουθούμενο από το LSD και άλλα παραισθησιογόνα (2.1%), την κοκαΐνη (1.9%) και τις αμφεταμίνες (1.7%). Οι μεθαμφεταμίνες, η κρακ κοκαΐνη και η ηρωίνη επηρεάζουν μόνο έναν στους 100 εφήβους.
«Η εκπαίδευση είναι η προοδευτική ανακάλυψη της δικής μας άγνοιας» William J. Durant (1885-1981). Για αιώνες τα σχολεία ήταν ένας τόπος προετοιμασίας για τη ζωή με μάθηση, καθιέρωση κανόνων για την ιθαγένεια, οικοδόμηση ενότητας στον πληθυσμό και παροχή προσόντων. Όμως, από τη δεκαετία του 1970, με την αλλαγή της σύγχρονης κοινωνίας και την ταχεία εξάπλωση των ναρκωτικών στους ευρωπαίους ανήλικους, τα παραδοσιακά προγράμματα σπουδών έγιναν απροσάρμοστα και τα σχολεία έγιναν επίσης χώρος σωματικής και ψυχολογικής βίας για τους πιο ευάλωτους. Πράγματι, για τον «Επίπτωση στις κοινότητες» (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, 2022) «Η χρήση ναρκωτικών θεωρείται επίσης αιτία εγκληματικότητας των νέων κατά 72%, κλοπές, κλοπές ή διάρρηξη (66%) και βίαιο έγκλημα ή φόνο (58%) καθώς και διαφθορά (39%)». Προσθέτοντας στον πιθανό ρόλο της κοινότητας και της οικογένειας προστατευτικών παραγόντων, οι εκπαιδευτικές αρχές ανέπτυξαν νέα εκπαιδευτικά σχήματα, συμπεριλαμβανομένης της γνώσης του φαινομένου των ναρκωτικών. Και αυτό είναι πόσες μη κυβερνητικές οργανώσεις όπως το Ίδρυμα για μια Ευρώπη χωρίς ναρκωτικά, ήρθε να βοηθήσει τους υπαλλήλους στο επίπονο, άχαρο αλλά απαραίτητο έργο της πρόληψης όπως περιγράφεται στις Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Συμβάσεις για τα Δικαιώματα του Παιδιού και ως εκ τούτου,
«Μαζί, μπορούμε να επιδιώξουμε πιο αποτελεσματική πρόληψη και προστασία, να οικοδομήσουμε ανθεκτικότητα καθώς αναδομούμε καλύτερα και να μην αφήσουμε κανέναν πίσω».(UNODC, 2020)
