Η απόφαση μιας Διεθνούς Παροδικής Δίκης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα κατά του Ernst Rüdin εκδόθηκε από δικαστές υψηλού κύρους και εμπειρίας. Ωστόσο, η δίκη δεν ήταν μια πραγματική δικαστική υπόθεση, αλλά ένα μέρος δράσης ενός εκπαιδευτικού προγράμματος για νέους ηγέτες που οργανώθηκε από το Φόρουμ Κοινωνικής Αριστείας στα κεντρικά γραφεία των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη. Ήταν μέρος της Μνήμης του Ολοκαυτώματος του 2023 στο πλαίσιο του Προγράμματος Ενημέρωσης του ΟΗΕ για το Ολοκαύτωμα.
Σε μια φανταστική αίθουσα δικαστηρίου, 32 μαθητές μεταξύ 15 και 22 ετών, από δέκα χώρες που αντιπροσωπεύουν μια ποικιλία εθνικοτήτων, θρησκειών, εθνοτήτων και πεποιθήσεων από όλο τον κόσμο, ανέκριναν τον λεγόμενο πατέρα της ναζιστικής φυλετικής υγιεινής, ένθερμο Ναζί Ernst Rüdin (του πρόσωπο παρουσιάστηκε από έναν ηθοποιό). Ένας ψυχίατρος, γενετιστής και ευγονιστής Ernst Rüdin ήταν υπεύθυνος για ανείπωτα βάσανα και θάνατο κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1930 και του 40.
Οι νεαροί δικαστές εισήγαγαν η ψευδής δίκη με τη δήλωση: «Ο άνθρωπος που δικάζεται σήμερα δεν αντιμετώπισε ποτέ δικαστήριο. Ποτέ δεν αναγκάστηκε να απαντήσει για τις δολοφονικές πράξεις που συναίνεσε και διευκόλυνε, ούτε χρειάστηκε να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του ρόλου που έπαιξε στην υποστήριξη των γενοκτονικών πολιτικών των Ναζί –εν μέρει λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων την εποχή εκείνη– που εμείς έχουν τώρα – και εν μέρει λόγω μιας στρατηγικής δίωξης».
Σημειώθηκε περαιτέρω, ότι ενώ αυτή η δίκη δεν έγινε εκείνη την εποχή, και ο άνδρας που υποδύθηκε τον Ernst Rüdin είναι ηθοποιός, ο άνδρας Ερνστ Ρούντιν ήταν πολύ αληθινό. Και ενώ «δεν βρήκε ποτέ ούτε ένα ίχνος πραγματικών επιστημονικών στοιχείων για να υποστηρίξει την ιδεολογία του για τη «Φυλετική Υγιεινή», δεν δίστασε να την προωθήσει με όλη τη δύναμη, τη φήμη και την εξουσία της ιατρικής επιστήμης, σε υπηρεσία της προσωπικής του προκατάληψης.
Ο Rüdin βοήθησε στη διαμόρφωση και ιδιαίτερα στην εφαρμογή του ναζιστικού νόμου του 1933 για την πρόληψη των απογόνων με κληρονομικές ασθένειες που νομιμοποίησε την αναγκαστική στείρωση περίπου 400,000 Γερμανών μεταξύ 1934 και 1939. Ο Rüdin βοήθησε στην εφαρμογή του λεγόμενου προγράμματος T4. ” — η πρώτη μαζική δολοφονία που διαπράχθηκε επί εθνικοσοσιαλισμού (ναζί). Ο Rüdin συμμετείχε άμεσα στη δολοφονία παιδιών για τη διεξαγωγή μεταθανάτιων ερευνών. Λόγω ενός κενού στο νόμο, ο Rüdin δεν διώχθηκε ποτέ για τα εγκλήματά του.
Όταν ρωτήθηκε γιατί διεξάγεται μια ψευδής δίκη σήμερα περίπου 70 χρόνια μετά το γεγονός; Η απάντηση που δόθηκε ήταν ότι μέσω της αποκάλυψης των αδικιών που επέφερε ο Ernst Rüdin, αποκαθίσταται κάποια μορφή δικαιοσύνης – είναι η δικαιοσύνη της αναγνώρισης των αδιαμφισβήτητων γεγονότων για όσα συνέβησαν στη ναζιστική Γερμανία, ποιοι ήταν οι δράστες και οι συνεργάτες, και ποτέ η θύματα.
Πρόσθεσαν ότι «Θέλουμε να μεταφέρουμε ένα ξεκάθαρο και ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους στον κόσμο, ότι η ανθρωπότητα έχει μνήμη πολλών γενεών και όσοι παραβίασαν τα ανθρώπινα δικαιώματα των άλλων θα μνημονεύονται και θα προσαχθούν στη δικαιοσύνη ακόμη και μετά από πολλές δεκαετίες. ”
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ernst Rüdin, ο οποίος θεωρήθηκε μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της γερμανικής ψυχιατρικής, γενετικής και ευγονικής κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα.th αιώνα, ισχυρίστηκε ότι ήταν επιστήμονας και όχι πολιτικός, και άρα αθώος. Τον πίστευαν, αποναζοποιήθηκε και κατέταξε ένα ονομαστικό μέλος του κόμματος. Ο ψυχίατρος που βοήθησε στην ανάπτυξη του ναζιστικού νόμου για τη μαζική στείρωση και έπαιξε βασικό ρόλο στη δολοφονία περισσότερων από 300,000 ανθρώπων που κρίθηκαν ανάξιοι ζωής, πέθανε στη σύνταξη το 1952, ένας ελεύθερος.
Το πάνελ τριών κριτών της International Mock Trial αποτελούνταν από διακεκριμένους και αποδεδειγμένους δικαστές με εμπειρία στο υψηλότερο επίπεδο. Η προεδρεύουσα δικαστής, η αξιότιμη δικαστής Angelika Nussberger είναι πρώην Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η αξιότιμη δικαστής Silvia Fernández de Gurmendi έχει διατελέσει Πρόεδρος του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (Ret.) και ο αξιότιμος δικαστής Elyakim Rubinstein είναι πρώην Αντιπρόεδρος του Ανώτατου Δικαστηρίου του Ισραήλ.
Μετά τις πολύωρες διαδικασίες από τους νεαρούς εισαγγελείς και δικαστές υπεράσπισης, συζήτησαν οι δικαστές και βρήκε τον Ernst Rüdin ένοχο για:
1. Υποκίνηση σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δολοφονιών, εξόντωσης, βασανιστηρίων και διώξεων
2. Υποκίνηση καθώς και άμεση πρόκληση του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας της στείρωσης
3. Συμμετοχή σε Εγκληματικές Οργανώσεις [η Ένωση Γερμανών Νευρολόγων και Ψυχιάτρων] σύμφωνα με τα Άρθρα 9 και 10 των Αρχών της Νυρεμβέργης.
Οι νεαροί δικαστές σημείωσαν, «σήμερα, πιστεύουμε ότι αποδόθηκε δικαιοσύνη επειδή το ψέμα του Rüdin ότι ήταν αθώος, έχει αποδειχθεί αναμφίβολα ψευδές».
Σημείωσαν περαιτέρω, «Εμείς, νέοι ηγέτες από όλο τον κόσμο, δεν είμαστε εδώ μόνο για να αποκαταστήσουμε την ιστορική δικαιοσύνη. Είμαστε εδώ για να κάνουμε μια αλλαγή. Να εμπνέυσω. Για να δημιουργήσετε ένα εφέ. Να προειδοποιήσει για τον κίνδυνο του ρατσισμού σε όλες τις μορφές του και τις τρομερές συνέπειες της ταξινόμησης και της διάκρισης εις βάρος των ανθρώπων με βάση αναπηρία, θρησκευτική καταγωγή, γενετική ή εθνική καταγωγή ή οποιονδήποτε άλλο αυθαίρετο λόγο.
Είμαστε εδώ σήμερα γιατί είναι σημαντικό για εμάς να κάνουμε τον κόσμο να αναγνωρίσει και να σεβαστεί τη διαφορετικότητα και τη μοναδικότητα του καθενός μας και να ενθαρρύνουμε όλους να ενισχύσουν τη διεθνή αλληλεγγύη για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τελικά, είμαστε όλοι μια ζωντανή ανθρώπινη οικογένεια».
