Μεταναστευτικά Πουλιά – Κάθε χρόνο, εκατομμύρια πουλιά πραγματοποιούν απίστευτα ταξίδια, συχνά καλύπτοντας χιλιάδες μίλια, για να φτάσουν στα εποχιακά τους ενδιαιτήματα. Αυτή η ετήσια μετανάστευση οφείλεται σε αλλαγές στη διαθεσιμότητα τροφής, στις καιρικές συνθήκες και στην ανάγκη αναπαραγωγής.
Η μελέτη του UCLA έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει την κατανόηση των επιστημόνων σχετικά με τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα πουλιά και την ικανότητά τους να προσαρμοστούν.
Είναι ευρέως κατανοητό ότι οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες μπορούν να αποπροσανατολίσουν τα πουλιά κατά τη διάρκεια της φθινοπωρινής τους μετανάστευσης, οδηγώντας τα να καταλήξουν σε άγνωστη περιοχή. Αλλά γιατί, ακόμη και όταν ο καιρός δεν είναι σημαντικός παράγοντας, τα πουλιά ταξιδεύουν πολύ μακριά από τις συνηθισμένες διαδρομές τους;
Σύμφωνα με πρόσφατο έγγραφο οικολόγοι στο Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας, Λος Άντζελες (UCLA), οι διαταραχές στο μαγνητικό πεδίο της Γης μπορεί να κάνουν τα πουλιά να απομακρυνθούν από τα μονοπάτια μετανάστευσης, ένα φαινόμενο γνωστό ως «αλήτη». Αυτό μπορεί να συμβεί ακόμη και σε ιδανικές καιρικές συνθήκες και είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο κατά τη φθινοπωρινή μετανάστευση. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο περιοδικό Επιστημονικές Εκθέσεις.
Με τους πληθυσμούς των πτηνών της Βόρειας Αμερικής να μειώνονται σταθερά, η αξιολόγηση των αιτιών της αλητείας θα μπορούσε να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τις απειλές που αντιμετωπίζουν τα πουλιά και τους τρόπους με τους οποίους προσαρμόζονται σε αυτές τις απειλές. Για παράδειγμα, τα πουλιά που καταλήγουν σε άγνωστη περιοχή είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν προκλήσεις όσον αφορά την εύρεση τροφής και οικοτόπων που τους ταιριάζουν και μπορεί να πεθάνουν ως αποτέλεσμα. Αλλά θα μπορούσε επίσης να είναι επωφελές για τα πουλιά των οποίων τα παραδοσιακά σπίτια γίνονται ακατοίκητα λόγω της κλιματικής αλλαγής, εισάγοντας τα ζώα «τυχαία» σε γεωγραφικές περιοχές που είναι πλέον καταλληλότερες για αυτά.
Το μαγνητικό πεδίο της Γης, το οποίο εκτείνεται μεταξύ του Βόρειου και του Νότιου Πόλου, δημιουργείται από διάφορους παράγοντες, τόσο πάνω όσο και κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη. Εργαστηριακή έρευνα πολλών δεκαετιών δείχνει ότι τα πουλιά μπορούν να αισθανθούν μαγνητικά πεδία χρησιμοποιώντας μαγνητοϋποδοχείς στα μάτια τους. Η νέα μελέτη του UCLA υποστηρίζει αυτά τα ευρήματα από οικολογική άποψη.
«Υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι τα πουλιά μπορούν πραγματικά να δουν γεωμαγνητικά πεδία», δήλωσε ο Morgan Tingley, ο αντίστοιχος συγγραφέας της εφημερίδας και αναπληρωτής καθηγητής οικολογίας και εξελικτικής βιολογίας στο UCLA. «Σε γνωστές περιοχές, τα πουλιά μπορεί να πλοηγούνται με βάση τη γεωγραφία, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι ευκολότερο να χρησιμοποιηθεί ο γεωμαγνητισμός».
Αλλά η ικανότητα των πτηνών να πλοηγούνται χρησιμοποιώντας γεωμαγνητικά πεδία μπορεί να επηρεαστεί όταν αυτά τα μαγνητικά πεδία διαταραχθούν. Τέτοιες διαταραχές μπορεί να προέρχονται από το μαγνητικό πεδίο του ήλιου, για παράδειγμα, ιδιαίτερα σε περιόδους αυξημένης ηλιακής δραστηριότητας, όπως ηλιακές κηλίδες και ηλιακές εκλάμψεις, αλλά και από άλλες πηγές.
«Εάν το γεωμαγνητικό πεδίο παρουσιάσει διαταραχή, είναι σαν να χρησιμοποιείτε έναν παραμορφωμένο χάρτη που στέλνει τα πουλιά εκτός πορείας», είπε ο Tingley.
Ο επικεφαλής ερευνητής Benjamin Tonelli, ένας διδακτορικός φοιτητής του UCLA, συνεργάστηκε με τον Tingley και τον μεταδιδακτορικό ερευνητή Casey Youngflesh για να συγκρίνουν δεδομένα από 2.2 εκατομμύρια πτηνά, που αντιπροσωπεύουν 152 είδη, που είχαν συλληφθεί και απελευθερωθεί μεταξύ 1960 και 2019 - μέρος ενός προγράμματος παρακολούθησης της Γεωλογικής Υπηρεσίας των Ηνωμένων Πολιτειών — ενάντια σε ιστορικά αρχεία γεωμαγνητικών διαταραχών και ηλιακής δραστηριότητας.
Ενώ άλλοι παράγοντες όπως ο καιρός παίζουν πιθανότατα μεγαλύτερο ρόλο στην πρόκληση της αλητείας, οι ερευνητές βρήκαν μια ισχυρή συσχέτιση μεταξύ των πτηνών που αιχμαλωτίστηκαν πολύ έξω από το αναμενόμενο εύρος τους και των γεωμαγνητικών διαταραχών που συνέβησαν τόσο κατά τις μεταναστεύσεις του φθινοπώρου όσο και της άνοιξης. Αλλά η σχέση ήταν ιδιαίτερα έντονη κατά τη διάρκεια της φθινοπωρινής μετανάστευσης, σημείωσαν οι συγγραφείς.
Οι γεωμαγνητικές διαταραχές επηρέασαν τη ναυσιπλοΐα τόσο των νεαρών πουλιών όσο και των μεγαλύτερων τους, υποδηλώνοντας ότι τα πουλιά βασίζονται παρόμοια στον γεωμαγνητισμό ανεξάρτητα από το επίπεδο εμπειρίας μετανάστευσης.
Οι ερευνητές περίμεναν ότι οι γεωμαγνητικές διαταραχές που σχετίζονται με την αυξημένη ηλιακή δραστηριότητα θα συνδέονται με τη μεγαλύτερη αλητεία. Προς έκπληξή τους, η ηλιακή δραστηριότητα μείωσε στην πραγματικότητα τη συχνότητα της αλητείας. Ένας πιθανός λόγος είναι ότι η δραστηριότητα ραδιοσυχνοτήτων που δημιουργείται από τις ηλιακές διαταραχές θα μπορούσε να καταστήσει άχρηστους τους μαγνητοϋποδοχείς των πτηνών, αφήνοντας τα πουλιά να πλοηγούνται με άλλες ενδείξεις.
«Πιστεύουμε ότι ο συνδυασμός υψηλής ηλιακής δραστηριότητας και γεωμαγνητικής διαταραχής οδηγεί είτε σε παύση της μετανάστευσης είτε σε αλλαγή σε άλλες ενδείξεις κατά τη διάρκεια της φθινοπωρινής μετανάστευσης», είπε ο Tonelli. "Είναι ενδιαφέρον ότι τα πουλιά που μεταναστεύουν κατά τη διάρκεια της ημέρας ήταν γενικά εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα - επηρεάζονταν περισσότερο από την ηλιακή δραστηριότητα."
Αν και οι ερευνητές μελέτησαν μόνο πουλιά, οι μέθοδοι και τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους επιστήμονες να καταλάβουν γιατί άλλα μεταναστευτικά είδη, συμπεριλαμβανομένων των φαλαινών, αποπροσανατολίζονται ή απομακρύνονται μακριά από τη συνηθισμένη τους επικράτεια.
«Αυτή η έρευνα εμπνεύστηκε στην πραγματικότητα από προσάραξη φαλαινών και ελπίζουμε ότι η δουλειά μας θα βοηθήσει άλλους επιστήμονες που μελετούν την πλοήγηση των ζώων», είπε ο Tingley.
Για να γίνει η έρευνα πιο προσιτή στο κοινό της παρατήρησης πουλιών, Tonelli ανέπτυξε ένα διαδικτυακό εργαλείο που παρακολουθεί τις γεωμαγνητικές συνθήκες και προβλέπει την αλητεία σε πραγματικό χρόνο. Ο ιχνηλάτης είναι εκτός σύνδεσης κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αλλά θα βγει ξανά ζωντανά την άνοιξη, όταν αρχίσει ξανά η μετανάστευση.
Αναφορά: «Γεωμαγνητική διαταραχή που σχετίζεται με αυξημένη αλητεία σε μεταναστευτικά χερσαία πτηνά» από τους Benjamin A. Tonelli, Casey Youngflesh και Morgan W. Tingley, 9 Ιανουαρίου 2023, Επιστημονικές Εκθέσεις.
DOI: 10.1038/s41598-022-26586-0
