HRWF (12.07.2023) – Στις 26 Ιουνίου, το Ομοσπονδιακό Παρατηρητήριο για τις Λατρείες (CIAOSN / IACSSO), επίσημα γνωστό ως «Κέντρο Πληροφοριών και Συμβουλών για Επιβλαβείς Λατρευτικούς Οργανισμούς” και δημιουργήθηκε από το νόμος της 2ας Ιουνίου 1998 (τροποποιήθηκε με το νόμο της 12ης Απριλίου 2004), δημοσίευσε μια σειρά από «Συστάσεις σχετικά με τη βοήθεια σε θύματα θρησκευτικής επιρροής".
(Έκδοση en français I - Έκδοση en français II)
Θύματα «λατρειών» ή θρησκειών;
Το Παρατηρητήριο Cult δεν είναι αρμόδιο για την παροχή ψυχοκοινωνικής ή νομικής βοήθειας σε θύματα λατρειών. Ωστόσο, κατευθύνει ερωτώντες στις κατάλληλες υπηρεσίες υποστήριξης και παρέχει γενικές νομικές πληροφορίες. Οι καταχρήσεις και τα βάσανα που περιγράφονται είναι πολύ διαφορετικού χαρακτήρα, λέει το Παρατηρητήριο.
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο, θύματα είναι άτομα που δηλώνουν ότι υποφέρουν ή έχουν υποφέρει από λατρευτική χειραγώγηση ή τις συνέπειες της λατρευτικής χειραγώγησης κάποιου κοντινού τους προσώπου.
Το Παρατηρητήριο επισημαίνει στο κείμενο της σύστασής του ότι «η έννοια των θυμάτων είναι στην πραγματικότητα ευρύτερη από αυτή που δίνεται από τους νομικούς ορισμούς. Μαζί με τα άμεσα θύματα (πρώην οπαδοί κ.λπ.), υπάρχουν επίσης παράπλευρα θύματα (γονείς, παιδιά, φίλοι, συγγενείς κ.λπ.) και σιωπηλά θύματα (πρώην οπαδοί που δεν καταγγέλλουν τα γεγονότα αλλά υποφέρουν, παιδιά κ.λπ.) ". Είναι επίσης προσεκτικό να λαμβάνονται ορισμένες προφυλάξεις ρητορικής και να μην υποστηρίζεται η κατάσταση ενός ατόμου που ισχυρίζεται ότι είναι θύμα.
Στο δικαστικό μέτωπο, «οι νομικοί βοηθοί μπορούν να παρέμβουν και να παράσχουν βοήθεια μόνο εάν υποβληθεί ποινική καταγγελία, κάτι που σπάνια συμβαίνει στο λατρευτικό πλαίσιο», αναφέρει το Παρατηρητήριο. Ωστόσο, η έννοια της «λατρείας» δεν υπάρχει από το νόμο, και «το λατρευτικό πλαίσιο» ακόμη λιγότερο.
Είναι αλήθεια ότι σε όλους τους τομείς των ανθρώπινων σχέσεων (οικογενειακές, συζυγικές, ιεραρχικές, επαγγελματικές, αθλητικές, σχολικές, θρησκευτικές…), τα θύματα δυσκολεύονται να υποβάλουν ποινική μήνυση για διάφορους ψυχολογικούς ή άλλους λόγους.
Ωστόσο, στο θρησκευτικό πλαίσιο, και ιδιαίτερα στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, ο αριθμός των θυμάτων τεκμηριωμένων και αποδεδειγμένων υποθέσεων σεξουαλικής κακοποίησης που υπόκεινται ή υπόκεινται σε ποινική τιμωρία είναι αμέτρητος παγκοσμίως. Τη στιγμή που διαπράχθηκαν αυτές οι καταχρήσεις, τα πραγματικά θύματα παρέμειναν σιωπηλά και χιλιάδες απέφυγαν να ασκήσουν κατηγορίες. Το να ξεχωρίζουμε και να στιγματίζουμε τις λεγόμενες «λατρείες» έξω από το γενικό θρησκευτικό πλαίσιο μπορεί να δώσει μόνο μια περικομμένη άποψη της πραγματικότητας. Οι λατρείες» δεν υπάρχουν στο δίκαιο.
Ποιος πρέπει να πληρώσει για τα θύματα; Το Δημόσιο, άρα και οι φορολογούμενοι;
Σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν και υπήρξαν θύματα διαφόρων ειδών θρησκευτικών, πνευματικών ή φιλοσοφικών ομάδων. Το κράτος δεν παρέχει καμία οικονομική στήριξη για την ψυχολογική φροντίδα των εν λόγω θυμάτων.
Η Καθολική Εκκλησία αποφάσισε μονομερώς και τελικά να εξαγνίσει τις τάξεις της, να εντοπίσει και να τεκμηριώσει υποτιθέμενες περιπτώσεις κακοποίησης, να διεκπεραιώσει καταγγελίες στα δικαστήρια ή σε άλλα πλαίσια και να παρέμβει οικονομικά για να καλύψει ζημιές που προκλήθηκαν από μέλη του κλήρου της. Μπορεί επίσης να απαιτηθούν νομικές ενέργειες που οδηγούν σε πρόστιμα, οικονομική αποζημίωση αποδεδειγμένων θυμάτων από το δικαστικό σώμα ή ποινές φυλάκισης.
Στις δημοκρατίες μας, οι νόμιμοι δίαυλοι είναι οι πιο ασφαλείς. Η πρώτη βοήθεια που πρέπει να δοθεί σε άτομα που ισχυρίζονται ότι είναι θύματα είναι νόμιμη: να τους βοηθήσουμε να υποβάλουν καταγγελία και στη συνέχεια να εμπιστευτούν το δικαστικό σύστημα για να διαπιστώσει τα γεγονότα, να επιβεβαιώσει ή όχι την κατάσταση των θυμάτων και να συμπεριλάβει στις κρίσεις του επαρκή χρηματική αποζημίωση για οποιαδήποτε ψυχολογική βλάβη.
Αυτός είναι ο μόνος αξιόπιστος τρόπος για να διαπιστωθεί εάν υπήρξε παραβίαση του νόμου από μια συγκεκριμένη θρησκευτική ομάδα, εάν υπήρξαν θύματα και εάν πρέπει να αποζημιωθούν.
Το Cult Observatory είναι ένα κέντρο πληροφοριών και συμβουλών. Ως εκ τούτου, μπορεί νόμιμα να εκδώσει γνώμη και να υποβάλει σύσταση στις αρμόδιες βελγικές αρχές. Ωστόσο, έχει χάσει την αξιοπιστία του, καθώς η άποψή του σχετικά με υποτιθέμενες σεξουαλικές κακοποιήσεις ανηλίκων που διαπράχθηκαν στο πλαίσιο του κινήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά και υποτίθεται ότι ήταν κρυμμένες από τη θρησκευτική ιεραρχία ήταν εντελώς απορρίφθηκε από βελγικό δικαστήριο λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων στο 2022.
Μια συμβουλή από το Παρατηρητήριο Cult που έπεσε σε λάθος το βελγικό σύστημα δικαιοσύνης
Τον Οκτώβριο του 2018, το Cult Observatory δημοσίευσε μια έκθεση σχετικά με φερόμενη σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων που διαπράχθηκε εντός της κοινότητας των Μαρτύρων του Ιεχωβά και ζήτησε από το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο του Βελγίου να διερευνήσει το θέμα.
Το Παρατηρητήριο είπε ότι είχε λάβει διάφορες μαρτυρίες από άτομα που ισχυρίζονταν ότι υπέστησαν σεξουαλική κακοποίηση, κάτι που οδήγησε σε μια σειρά επιδρομών σε χώρους λατρείας και σπίτια των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
Αυτές οι κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση αμφισβητήθηκαν έντονα από τη θρησκευτική κοινότητα. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θεώρησαν ότι αυτό ήταν επιζήμιο για αυτούς και τη φήμη τους και οδήγησαν την υπόθεση στο δικαστήριο.
Τον Ιούνιο του 2022, το Πρωτοδικείο των Βρυξελλών αποφάσισε υπέρ των Μαρτύρων του Ιεχωβά και καταδίκασε το Παρατηρητήριο.
Το Πρωτοδικείο των Βρυξελλών διέταξε επίσης το βελγικό κράτος να δημοσιεύσει την απόφαση στην αρχική σελίδα του Παρατηρητηρίου για έξι μήνες.
Η απόφαση του δικαστηρίου χαιρετίστηκε από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι είχαν καταγγείλει μια «ιδιαίτερα διαβόητη φήμη» που στόχευε την κοινότητά τους περίπου 45,000 μελών και συμπαθών στο Βέλγιο.
Το Cult Observatory συνιστά δημόσια χρηματοδότηση για οργανισμούς με μικρή αξιοπιστία ή διαφάνεια
Το Παρατηρητήριο αναφέρει ότι ένας από τους κύριους εταίρους του στη γαλλόφωνη πλευρά, ο Service d'Aide aux Victimes d'Emprise et de Comportements Sectaires (SAVECS) του Σχεδιασμός οικογενειακή Marconi (Βρυξέλλες), έχει «βοηθήσει και συμβουλεύσει ανθρώπους που δηλώνουν ότι υποφέρουν ή έχουν υποφέρει από λατρευτική χειραγώγηση ή τις συνέπειες της λατρευτικής χειραγώγησης ενός αγαπημένου προσώπου», αλλά ότι έχει κλείσει τις πόρτες της για δημοσιονομικούς λόγους.
Από την ολλανδόφωνη πλευρά, το Παρατηρητήριο λέει ότι εργάζεται σε συνεργασία με τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Studie en Adviesgroep Sekten (SAS-Sekten), αλλά οι εθελοντές του συλλόγου δεν είναι πλέον σε θέση να χειριστούν αιτήματα για βοήθεια, τα οποία παραμένουν αναπάντητα.
Το Παρατηρητήριο επαινεί την τεχνογνωσία και τον επαγγελματισμό αυτών των δύο ενώσεων.
Ωστόσο, η προκαταρκτική έρευνα για αυτούς τους δύο οργανισμούς εγείρει επιφυλάξεις σχετικά με τη διαφάνειά τους και κατά συνέπεια για την αξιοπιστία της γνώμης του Παρατηρητηρίου.
Η SAVECS Ο ιστότοπος δεν περιέχει ετήσια έκθεση δραστηριοτήτων, ούτε αναφέρει πληροφορίες σχετικά με υποθέσεις υποστήριξης θυμάτων που χειρίζονται (αριθμός υποθέσεων, φύση, θρησκευτικά ή φιλοσοφικά κινήματα που αφορούν κ.λπ.).
Η Centre de Consultations et de Planning Familial Marconi σιωπά επίσης για το ζήτημα της βοήθειας για τα θύματα της λατρείας. ο Κέντρο Μαρκόνι πραγματοποιεί τις ακόλουθες δραστηριότητες: ιατρικές διαβουλεύσεις. αντισύλληψη, παρακολούθηση εγκυμοσύνης, AIDS, ΣΜΝ. ψυχολογικές διαβουλεύσεις: άτομα, ζευγάρια και οικογένειες. κοινωνικές διαβουλεύσεις· νομικές διαβουλεύσεις· φυσιοθεραπεία. Προσφέρει επίσης «μια υπηρεσία για να βοηθήσει τα θύματα λατρευτικής επιρροής και συμπεριφοράς – SAVECS -: ψυχολογική ακρόαση και διαβούλευση, πρόληψη, ομάδες συζήτησης». Ως εκ τούτου, η παροχή βοήθειας στα θύματα αιρέσεων φαίνεται να είναι πολύ περιφερειακή ως προς την εντολή της.
SAS-Sekten είναι μια οργάνωση που ιδρύθηκε το 1999 στον απόηχο της βελγικής κοινοβουλευτικής έκθεσης για τις λατρείες, η οποία έχει σελίδα σχετικά με την Επίσημος ιστότοπος της Περιφέρειας της Φλάνδρας ενημέρωση των κατοίκων της περιοχής για τα υπάρχοντα υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας. Αν και η βοήθεια για τα θύματα λατρείας αναφέρεται ως το πρώτο σημείο της εντολής της, δεν υπάρχει καμία αναφορά δραστηριότητας για αυτό το θέμα. Και πάλι, παντελής έλλειψη διαφάνειας και τεράστιο χάσμα μεταξύ αυτού που δηλώνεται και αυτού που μπορεί να επιτευχθεί.
Η σημερινή ορατή φιγούρα της SAS-Sekten είναι ένας πρώην Μάρτυρας του Ιεχωβά που οδήγησε το κίνημα στο δικαστήριο με την κατηγορία της διάκρισης και της υποκίνησης μίσους. Το 2022, έχασε την έφεση, οι κατηγορίες του κρίθηκαν αβάσιμες.
Human Rights Without Frontiers θεωρεί ότι η δημόσια χρηματοδότηση τέτοιων ομάδων, όπως προτείνει το Cult Observatory, δεν είναι αξιόπιστη και ότι πρέπει να βρεθεί άλλη λύση.
Το κακό παράδειγμα της Γαλλίας, που δεν πρέπει να ακολουθηθεί
Στο 6 Ιουνίου 2023, ανέφεραν γαλλικά μέσα ενημέρωσης ότι η διανομή δημόσιων πόρων σε αμφίβολες ενώσεις είχε οδηγήσει στην παραίτηση του προέδρου του Παρατηρητηρίου της Γαλλίας Cult (MIVILUDES) στο πλαίσιο της Marianne Fund σκάνδαλο, του οποίου ήταν ο διαχειριστής υπό την εξουσία της υπουργού του, Marlène Schiappa.
Στις 16 Οκτωβρίου 2020, ένας δάσκαλος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ο Samuel Paty, αποκεφαλίστηκε από έναν 18χρονο μουσουλμάνο εξτρεμιστή επειδή έδειξε στους μαθητές του γελοιογραφίες του Μωάμεθ που δημοσιεύτηκαν από την «Charlie Hebdo». Μετά από πρωτοβουλία της γαλλικής κυβέρνησης, το Ταμείο Marianne είχε τότε δρομολογηθεί από την Υπουργό Marlène Schiappa (αρχικός προϋπολογισμός 2.5 εκατ. ευρώ). Στόχος ήταν η χρηματοδότηση ενώσεων που αγωνίζονται ενάντια στον μουσουλμανικό φονταμενταλισμό και τον αυτονομισμό. Στη συνέχεια, ο Υπουργός Schiappa υποστήριξε ότι οι λατρείες δεν ήταν λιγότερο αποσχιστικές και φονταμενταλιστικές και ότι οι αντιλατρευτικές ενώσεις πρέπει να χρηματοδοτούνται από αυτό το ταμείο. Μερικοί από αυτούς που ήταν κοντά στη MIVILUDES είχαν τότε «προτεραιοποιηθεί» και είχαν «ωφεληθεί από προνόμια», κάτι που ήταν ευπρόσδεκτο λόγω των οικονομικών τους δυσκολιών. Στις 31 Μαΐου 2023, η Γενική Επιθεώρηση της Διοίκησης (IGA) εξέδωσε μια πρώτη έκθεση σχετικά με αυτό που στη Γαλλία είναι γνωστό ως το σκάνδαλο του Ταμείου Marianne.
Έχουν υποβληθεί καταγγελίες κατά αρκετών γαλλικών ενώσεων κατά της λατρείας.
Το βελγικό κράτος και οι φορολογούμενοι δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τη διάσωση των οικονομικών των αδιαφανών ενώσεων.
