Όταν δεν διερευνά τον έλεγχο της ανθρώπινης κινητικότητας, ο μεταπτυχιακός φοιτητής ανταποδίδει εθελοντικά σε προγράμματα που τον βοήθησαν να αναπτυχθεί ως ερευνητής στον τομέα των αλληλεπιδράσεων ανθρώπου-ρομπότ στην υγειονομική περίθαλψη.
Ένας καταξιωμένος φοιτητής του MIT ερευνητής στην υγειονομική περίθαλψη ρομποτική με πολλές υποτροφίες και βραβεία υποτροφιών, ο A. Michael West είναι αδιάφορος για το πώς διάλεξε το δρόμο του.
Η αποτελεσματική και ασφαλής αλληλεπίδραση ανθρώπου-ρομπότ είναι ιδιαίτερα σημαντική σε κλινικές συνθήκες. Πίστωση εικόνας: Olga Guryanova μέσω Unsplash, δωρεάν άδεια
«Κάπως έπεσα σε αυτό», λέει ο υποψήφιος διδάκτορας μηχανολόγος μηχανικός, προσθέτοντας ότι μεγαλώνοντας στα προάστια της Καλιφόρνια, ήταν κοινωνικός, αθλητικός — και καλός στα μαθηματικά. «Είχα την κλασική επιλογή: μπορείς να είσαι γιατρός, δικηγόρος ή μηχανικός».
Έχοντας δει την εξαντλητική κατοικία της μητέρας του όταν εκπαιδεύτηκε να γίνει γιατρός και νιώθοντας ότι δεν του άρεσε να διαβάζει και να γράφει αρκετά για να γίνει δικηγόρος, «Αυτός ο αριστερός μηχανικός», λέει.
Ευτυχώς, του άρεσε η φυσική στο γυμνάσιο γιατί, όπως λέει, «έδινε νόημα στους αριθμούς που μαθαίναμε στα μαθηματικά», και αργότερα, η ειδικότητά του στη μηχανολογία στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ συμφώνησε μαζί του.
«Σίγουρα έχω κολλήσει σε αυτό», λέει ο West. «Μου άρεσε αυτό που μάθαινα».
Ψηφιακός μετασχηματισμός στην ιατρική – καλλιτεχνική εντύπωση. Πίστωση εικόνας: geralt via Pixabay, δωρεάν άδεια
Ως ανερχόμενος ηλικιωμένος στο Yale, ο West επιλέχθηκε να συμμετάσχει στο Πρόγραμμα MIT Summer Research (MSRP). Το πρόγραμμα εντοπίζει ταλαντούχους προπτυχιακούς φοιτητές για να περάσουν ένα καλοκαίρι στην πανεπιστημιούπολη του MIT, διεξάγοντας έρευνα με την καθοδήγηση καθηγητών του MIT, μεταδιδακτορικούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές για να προετοιμάσουν τους συμμετέχοντες στο πρόγραμμα για μεταπτυχιακές σπουδές.
Για τον West, το MSRP ήταν μια εκπαίδευση σε αυτό που «ακριβώς ήταν το απολυτήριο, ειδικά πώς θα ήταν στο MIT».
Ήταν επίσης, και το πιο σημαντικό, μια πηγή επικύρωσης ότι η West μπορούσε να πετύχει στα υψηλότερα επίπεδα του ακαδημαϊκού κόσμου.
«Μου έδωσε την αυτοπεποίθηση να κάνω αίτηση σε ανώτερα σχολεία αποφοίτησης, να ξέρω ότι θα μπορούσα να συνεισφέρω πραγματικά εδώ και να είμαι επιτυχημένος», λέει ο West. «Μου έδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση να μπω σε ένα δωμάτιο και να προσεγγίσω ανθρώπους που προφανώς γνωρίζουν πολύ περισσότερα από εμένα για ορισμένα θέματα».
Οι μηχανικοί εργάζονται με ιατρικό ρομποτικό εξοπλισμό – ενδεικτική φωτογραφία. Πίστωση εικόνας: ThisisEngineering RAEng μέσω Unsplash, δωρεάν άδεια
Με το MSRP, ο West βρήκε επίσης μια κοινότητα και έκανε διαρκείς φιλίες, λέει. «Είναι ωραίο να βρίσκεσαι σε χώρους όπου μπορείς να δεις πολλές μειονότητες στην επιστήμη, όπως ήταν το MSRP», λέει.
Έχοντας επωφεληθεί από την εμπειρία του MSRP, ο West ανταπέδωσε μόλις εγγράφηκε στο MIT δουλεύοντας ως επικεφαλής ομάδας MRSP για δύο καλοκαίρια. «Μπορείτε να δημιουργήσετε την ίδια εμπειρία για τους ανθρώπους μετά από εσάς», λέει.
Η συμμετοχή του ως ηγέτης και μέντορας στο MSRP είναι μόνο ένας τρόπος με τον οποίο η West επιδίωξε να δώσει πίσω. Ως προπτυχιακός, για παράδειγμα, υπηρέτησε ως πρόεδρος του κεφαλαίου της Εθνικής Εταιρείας Μαύρων Μηχανικών του σχολείου του και στο MIT, έχει υπηρετήσει ως ταμίας για τον Σύλλογο Μαύρων Αποφοίτων Φοιτητών και την Ακαδημία Θαρραλέων Μηχανικών της Μειονότητας.
«Ίσως είναι απλώς ένα οικογενειακό πράγμα», λέει ο Γουέστ, «αλλά επειδή είμαι μαύρος Αμερικανός, οι γονείς μου με μεγάλωσαν με έναν τρόπο που πάντα θυμάσαι από πού έρχεσαι, θυμάσαι τι πέρασαν οι πρόγονοί σου».
Η τρέχουσα έρευνα του West - με τον Neville Hogan, τον Sun Jae Professor in Mechanical Engineering, στο Eric P. and Evelyn E. Newton Laboratory for Biomechanics and Human Rehabilitation - στοχεύει επίσης στη βοήθεια άλλων, ειδικά εκείνων που έχουν υποστεί ορθοπεδικό ή νευρολογικό τραυματισμό.
«Προσπαθώ να καταλάβω πώς οι άνθρωποι ελέγχουν και διαχειρίζονται την κίνησή τους από μαθηματική σκοπιά», λέει. «Αν έχετε έναν τρόπο να ποσοτικοποιήσετε την κίνηση, τότε μπορείτε να τη μετρήσετε καλύτερα και να το εφαρμόσετε στη ρομποτική, για να φτιάξετε καλύτερες συσκευές που θα βοηθήσουν στην αποκατάσταση».
Το 2022, ο West επιλέχθηκε ως υπότροφος του MIT-Takeda. ο Πρόγραμμα MIT-Takeda, μια συνεργασία μεταξύ της Σχολής Μηχανικών του MIT και της Takeda Pharmaceuticals Company, προωθεί κυρίως την εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης προς όφελος της ανθρώπινης υγείας. Ως συνεργάτης της Takeda, ο West έχει μελετήσει την ικανότητα του ανθρώπινου χεριού να χειρίζεται αντικείμενα και εργαλεία.
Ο Γουέστ λέει ότι η υποτροφία Takeda του έδωσε χρόνο να επικεντρωθεί στην έρευνά του, η χρηματοδότηση του επέτρεψε να παραιτηθεί από την εργασία ως βοηθός καθηγητή. Αν και λατρεύει τη διδασκαλία και ελπίζει να εξασφαλίσει μια θέση θητείας ως καθηγητής μετά την απόκτηση του διδακτορικού του, λέει ότι η χρονική δέσμευση που σχετίζεται με το να είναι βοηθός διδασκαλίας είναι σημαντική. Στο τρίτο έτος του διδακτορικού του, ο West αφιέρωνε περίπου 20 ώρες την εβδομάδα σε μια θέση διδασκαλίας.
«Το να έχεις πολύ χρόνο για έρευνα είναι υπέροχο», λέει. «Το να μάθετε τι πρέπει να μάθετε και να κάνετε την έρευνα σας οδηγεί στο επόμενο βήμα».
Στην πραγματικότητα, το είδος της έρευνας που διεξάγει η West είναι ιδιαίτερα χρονοβόρα. Αυτό συμβαίνει τουλάχιστον εν μέρει επειδή ο ανθρώπινος κινητικός έλεγχος περιλαμβάνει μεγάλη αυτόματη, υποσυνείδητη δραστηριότητα που είναι προβλέψιμα δύσκολο να κατανοηθεί.
«Πώς οι άνθρωποι ελέγχουν αυτά τα πολύπλοκα, υποσυνείδητα συστήματα; Η κατανόηση αυτού είναι μια αργή διαδικασία. Πολλά από τα ευρήματα βασίζονται το ένα πάνω στο άλλο. Πρέπει να έχετε μια σταθερή κατανόηση του τι είναι γνωστό, τι είναι μια υπόθεση εργασίας, τι είναι ελεγχόμενο, τι δεν μπορεί να ελεγχθεί και πώς να φέρετε το μη ελεγχόμενο σε ελεγχόμενο», λέει ο West, προσθέτοντας, «Δεν θα καταλάβουμε πώς οι άνθρωποι ελέγχουν την κίνηση στη ζωή μου».
Για να σημειώσει πρόοδο, ο West λέει ότι πρέπει να προχωρήσει προσεκτικά ένα βήμα τη φορά.
«Ποιες είναι οι μικρές ερωτήσεις που μπορώ να κάνω; Ποιες είναι οι ερωτήσεις που έχουν ήδη τεθεί και πώς μπορούμε να βασιστούμε σε αυτές; Τότε είναι που το έργο γίνεται λιγότερο τρομακτικό», λέει.
Τον Σεπτέμβριο, η West θα ξεκινήσει μια συντροφιά με το MIT και Accenture Convergence Initiative for Industry and Technology. Ελπίζοντας να ενθαρρύνει και να διευκολύνει την αλληλεπίδραση μεταξύ τεχνολογίας και βιομηχανίας, η εταιρεία επιλέγει πέντε υποτρόφους του MIT-Accenture κάθε χρόνο.
«Αυτό που αναζητούν είναι κάποιος του οποίου η έρευνα είναι μεταφραστική, που μπορεί να έχει αντίκτυπο στη βιομηχανία», λέει ο West. «Είναι πολλά υποσχόμενο ότι ενδιαφέρονται για τη βασική, θεμελιώδη έρευνα που κάνω. Δεν έχω δουλέψει ακόμα στη μεταφραστική πλευρά. Είναι κάτι στο οποίο θα ήθελα να ασχοληθώ μετά την αποφοίτησή μου».
Ενώ κερδίζει γνωστές υποτροφίες και προωθεί τις αλληλεπιδράσεις ανθρώπου-ρομπότ στην υγειονομική περίθαλψη, ο West εξακολουθεί να είναι πολύ χαλαρός τύπος που «έπεσε στη μηχανική». Βρίσκει χρόνο να συναντιέται με φίλους τα Σαββατοκύριακα, ασχολήθηκε με το ράγκμπι ως μεταπτυχιακός φοιτητής και έχει σχέση εξ αποστάσεως με την αρραβωνιαστικιά του, με ημερομηνία γάμου να έχει οριστεί για το επόμενο καλοκαίρι.
Ερωτηθείς πώς θα συμβουλεύει τους μελλοντικούς μαθητές του όταν προσεγγίζουν περίπλοκες εργασίες, έχει μια προβλέψιμα χαλαρή απάντηση.
«Μη φοβάστε να ζητήσετε βοήθεια. Πάντα θα υπάρχει κάποιος που είναι καλύτερος σε κάτι από εσάς, και αυτό είναι καλό. Αν δεν υπήρχε, η ζωή θα ήταν λίγο βαρετή».
Γράφτηκε από Michaela Jarvis
