Του Μάρτιν Χέγκερ
Ένα από τα σημαντικότερα σημεία της συνάντησης Together for Europe στην Τιμισοάρα (Ρουμανία, 16-19 Νοεμβρίου 2023) ήταν ένα εργαστήριο για την ειρήνη. Έδωσε το λόγο σε μάρτυρες από χώρες σε πόλεμο, όπως η Ουκρανία και οι Άγιοι Τόποι. Όλοι τους έχουν φίλους και οικογένεια σε αυτές τις περιοχές.
Το να γνωρίζουμε προσωπικά άτομα από περιοχές σε συγκρούσεις αλλάζει την αντίληψή μας. Έχετε φίλους ή συγγενείς σε αυτές τις περιοχές; Αν ναι, δεν μπορούμε πλέον να μιλάμε για αυτές τις συγκρούσεις με θεωρητικούς όρους, επειδή εμπλέκονται άνθρωποι. Μια άλλη ερώτηση: συμμετέχετε σε πρόγραμμα αλληλοβοήθειας σε ζώνες συγκρούσεων; Η Nicole Grochowina, από την προτεσταντική κοινότητα του Selbitz στη Γερμανία, ζήτησε από τους συμμετέχοντες να απαντήσουν σε αυτές τις ερωτήσεις στην αρχή του εργαστηρίου.
Εκπαίδευση για την ειρήνη και τον διάλογο
Η Donatella, μια Ιταλίδα που ζει στην Ουκρανία και πέρασε 24 χρόνια στη Ρωσία σε μια κοινότητα Focolare, λέει: «Αυτός ο πόλεμος είναι μια ανοιχτή πληγή. Υπάρχει πολύ βάσανο γύρω μου. Η μόνη απάντηση που μπορώ να βρω είναι να κοιτάξω τον σταυρωμένο Ιησού. Το κλάμα του μου δίνει νόημα. ο πόνος του είναι πέρασμα. Τότε κατάλαβα ότι η αγάπη είναι πιο δυνατή από τον πόνο. Αυτό με βοηθά να μην αποσύρομαι στον εαυτό μου. Τόσο συχνά, νιώθουμε ανίσχυροι. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ακούσουμε και να προσφέρουμε λίγη ελπίδα και ένα χαμόγελο. Πρέπει να δημιουργήσουμε χώρο μέσα μας για να ακούσουμε βαθιά και να φέρουμε τον πόνο στις καρδιές μας, ώστε να μπορούμε να προσευχόμαστε».
Ένας άλλος συμμετέχων σε αυτό το στρογγυλό τραπέζι γεννήθηκε στη Μόσχα και έζησε εκεί για 30 χρόνια. Η μητέρα της είναι Ρωσίδα και ο πατέρας της Ουκρανός. Έχει φίλους τόσο στη Ρωσία όσο και στην Ουκρανία. Κανείς δεν πίστευε ότι ένας τέτοιος πόλεμος θα ήταν δυνατός και ότι το Κίεβο θα βομβαρδιστεί! Έχει τεθεί στη διάθεση της για την υποδοχή προσφύγων. Ωστόσο, δεν αισθάνεται άνετα με τη ρητορική όσων απορρίπτουν όλους τους Ρώσους. Υποφέρει γιατί διχάζεται ανάμεσα στα δύο μέρη.
Η Margaret Karram, η πρόεδρος του κινήματος Focolare – Ισραηλινή παλαιστινιακής καταγωγής – λέει για αυτήν τρεις πολύ επίκαιρες λέξεις: «αδελφότητα, ειρήνη και ενότητα». Ήρθε η ώρα να αναδείξουμε τα καθήκοντά μας γιατί δεν αρκεί να μιλάμε για δίκαιη ειρήνη, πρέπει να εκπαιδεύσουμε τους ανθρώπους για ειρήνη και διάλογο.
Γεννημένη στη Χάιφα, όπου ζουν μαζί Εβραίοι και Παλαιστίνιοι, σπούδασε σε καθολικό περιβάλλον με μουσουλμανική παρουσία. Στη Χάιφα, οι γείτονές της ήταν Εβραίοι. Η πίστη της της έδωσε τη δυνατότητα να ξεπεράσει τις διακρίσεις.
Έπειτα έζησε στην Ιερουσαλήμ, σε μια πόλη όπου πολλά χωρίσματα χωρίζουν τους ανθρώπους. Ήταν σοκαρισμένη από αυτό και εργάστηκε για να τους φέρει κοντά. Αργότερα σπούδασε Ιουδαϊσμό στις Η.Π.Α. Πίσω στο σπίτι, συμμετείχε σε πολλές διαθρησκειακές πρωτοβουλίες, ιδιαίτερα για παιδιά. Ανακάλυψε ότι τόσα πολλά είναι κοινά και στις τρεις θρησκείες.
Ο Philip McDonagh, Διευθυντής του Κέντρου Θρησκειών και Αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επισημαίνει ότι το άρθρο 17 του Χάρτη της ΕΕ ζητά να ενταθεί ο διάλογος. Όσον αφορά τις εδαφικές διεκδικήσεις, είναι πεπεισμένος ότι ο χρόνος είναι πιο σημαντικός από τον χώρο και ότι το σύνολο είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών του.
Η διπλωματία των «θεολογικών αρετών»
Ο Sylvester Gaberscek είναι πρώην υπουργός Εξωτερικών στο Υπουργείο Πολιτισμού της Σλοβενίας. Γεφυροποιός μεταξύ πολύ διαφορετικών κομμάτων, είχε σχέσεις με πολιτικούς από όλες τις πλευρές. Ανακάλυψε ότι είναι δυνατό να συνεργαστούμε για το κοινό καλό παρά το μίσος. Άσκησε αυτό που αποκαλεί «διπλωματία πίστης, ελπίδας και αγάπης».
Κληθείς στο Κοσσυφοπέδιο και τη Σερβία για να παράσχει εκπαίδευση στο διάλογο, ανακάλυψε ότι «το μόνο πράγμα που έπρεπε να κάνω ήταν να ακούσω και να καταλάβω τους πάντες. «Οι άνθρωποι μεταμορφώθηκαν από αυτό».
Ο Édouard Heger, πρώην Πρόεδρος και Πρωθυπουργός της Σλοβακίας, αναρωτιέται πώς να βγει από έναν πόλεμο και να αποτρέψει τον επόμενο. Αυτό είναι το κεντρικό ερώτημα. Πιστεύει ότι στη ρίζα κάθε πολέμου υπάρχει πάντα έλλειψη αγάπης και συμφιλίωσης.
Κλήση των Χριστιανών είναι να είναι άνθρωποι της συμφιλίωσης. Πρέπει να συμβουλεύουν τους πολιτικούς ηγέτες με σκοπό τη συμφιλίωση. Αλλά η συμφιλίωση εξαρτάται επίσης από εμάς, το να είμαστε θαρραλέοι και να μιλάμε με αγάπη. Ο κόσμος θέλει αυτό το μήνυμα.
Ο επίσκοπος Κρίστιαν Κράουζε, πρώην Πρόεδρος της Παγκόσμιας Λουθηρανικής Ομοσπονδίας, σημειώνει ότι ένας φίλος μπορεί γρήγορα να μετατραπεί σε εχθρό. Μόνο η αγάπη για τον Ιησού μπορεί να νικήσει αυτόν τον πόνο. Πράγματι, οι μακαρισμοί του είναι φάρος φωτός. Οι δύο παραπάνω πολιτικοί είχαν το θάρρος να ακολουθήσουν τον Ιησού ζώντας τους.
Στην Ανατολική Γερμανία, πριν από την πτώση του Τείχους, η Εκκλησία ήταν τόπος ελευθερίας. Έγινε ένα θαύμα από τον Θεό. Ναι, αξίζει να ελπίζεις στον Θεό και να το δημοσιοποιήσεις. Οι πόρτες των Εκκλησιών πρέπει να παραμείνουν ανοιχτές σε αυτούς τους καιρούς της μεταμόρφωσης. Και οι χριστιανοί να είναι τεχνίτες της συμφιλίωσης.
«Είμαστε μειοψηφία, αλλά δημιουργική», λέει. Χωρίς ένα σύμφωνο αμοιβαίας αγάπης, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ο Ιησούς είναι ανάμεσά μας. Αλλά αν είναι, είναι αυτός που χτίζει το σπίτι. Και το θαύμα της συμφιλίωσης θα πραγματοποιηθεί… στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο!
Φωτογραφία: Από αριστερά προς τα δεξιά, Edouard Heger, Margaret Karram, Sylvester Gaberscek και S. Nicole Grochowina
