Η «σιλικιανή βιολέτα» ονομάζεται το μωβ κουνουπίδι που φύεται στην Ιταλία και δεν είναι χειρότερο από το κανονικό, αλλά το χρώμα του είναι αρκετά ασυνήθιστο. Αυτό το λαχανικό είναι μια διασταύρωση μπρόκολου και κανονικού κουνουπιδιού. Η χρήση του στην κουζίνα είναι πολύ αισθητική και αριστοκρατική, γιατί επιτρέπει την παρασκευή γαρνιτούρων, σούπες και πουρέ με χαρακτηριστικό βιολετί χρώμα. Στη Σικελία, το μωβ κουνουπίδι εξακολουθεί να είναι ένα εξειδικευμένο προϊόν και καλλιεργείται κυρίως σε βιολογικά αγροκτήματα.
Είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες και βιταμίνη C, καθώς και σε βιταμίνη Κ και Α, καθώς και στην ομάδα Β και επίσης σε σελήνιο, που ενισχύουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Το λαχανικό είναι εξαιρετικό αντιοξειδωτικό. Αποτρέπει την απόφραξη των αιμοφόρων αγγείων, το σχηματισμό θρόμβων αίματος και καρδιακές παθήσεις.
Έχει φλαβονοειδείς ενώσεις που ονομάζονται ανθοκυανίνες, οι οποίες του δίνουν το μωβ χρώμα και πιστεύεται ότι βοηθούν στη ρύθμιση των επιπέδων λιπιδίων και σακχάρου στο αίμα, καθώς και στη μείωση του κινδύνου καρκίνου. Είναι πλούσιο σε τανίνες και είναι κατάλληλο για κατανάλωση ωμού.
Το κουνουπίδι αποτελείται από 92% νερό, 5% υδατάνθρακες και 2% φυτική πρωτεΐνη. Υπάρχουν 25 kcal σε 100 γραμμάρια ακατέργαστου προϊόντος, γεγονός που το καθιστά ιδανικό για μια δίαιτα χαμηλών θερμίδων. Μπορεί να αποθηκευτεί έως και μια εβδομάδα σε χάρτινη ή πλαστική σακούλα στο ψυγείο. Μόλις ψηθεί, το κουνουπίδι πρέπει να καταναλωθεί μέσα σε δύο έως τρεις ημέρες.
Το σοτάρισμα ή το ψήσιμο υποτίθεται ότι διατηρεί περισσότερα από τα θρεπτικά συστατικά του από το ατμό. Μόλις ψηθεί στον ατμό ή ψηθεί, το κουνουπίδι μπορεί να καταναλωθεί ως έχει ή να ενσωματωθεί σε άλλο πιάτο. Συχνά χρησιμοποιείται ως συστατικό σε διάφορες σούπες κρέμας, πουρέ, χαβιάρι και σνακ. Το μωβ κουνουπίδι φαίνεται να προέρχεται από τη Σικελία, από έναν τοπικό πληθυσμό κουνουπιδιού γνωστό ως Violetto di Sicilia. Το μωβ χρώμα δεν προέρχεται από γενετικές μεταλλάξεις, αλλά από φυσική επιλογή που έχει κάνει ο άνθρωπος. Η μωβ παραλλαγή είναι ιδιαίτερα κοινή στη νότια Ιταλία και τη Νότια Αφρική.
Υπάρχουν διάφορα είδη κουνουπιδιού που διαφέρουν κυρίως στο χρώμα. Το λευκό κουνουπίδι είναι το πιο κοινό, η ποικιλία πορτοκαλιού βρίσκεται μόνο σε συγκεκριμένο έδαφος στον Καναδά και περιέχει περισσότερη βιταμίνη Α από το λευκό. Το πράσινο κουνουπίδι το συναντάμε κυρίως στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Όπως ήδη αναφέρθηκε, το κουνουπίδι είναι πολύ πλούσιο σε διαιτητικές ίνες, οι οποίες βοηθούν στη διατήρηση της υγείας του πεπτικού συστήματος. Η παρουσία γλυκοραφίνης είναι μια άλλη ιδιότητα του κουνουπιδιού και βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου του στομάχου καθώς και των ελκών. Περιέχει μεγάλη ποσότητα αντιοξειδωτικών και επομένως βοηθά στην καταπολέμηση των καρδιαγγειακών παθήσεων. Το κουνουπίδι έχει την ικανότητα να εξαλείφει τα ένζυμα που προκαλούν καρκίνο. Είναι αντιφλεγμονώδες και βοηθά στην πρόληψη της αρθρίτιδας και της παχυσαρκίας.
Στην Κατάνια, το κουνουπίδι ποσέ χρησιμοποιείται επίσης για να γεμίσει το scacciata. Είναι ένα ρουστίκ κέικ φτιαγμένο σε πέτρινο φούρνο, με διάφορα toppings μέσα. Αυτό το γλυκό είναι πολύ δημοφιλές την παραμονή των Χριστουγέννων και την Πρωτοχρονιά. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές, συγκεκριμένα με μπρόκολο, με τούμα και γαύρο, με ρικότα, με πατάτες, κρεμμύδια, μαύρες ελιές, premium πρόβειο τυρί.
