Hjoed befêstige lidsteaten 'fertsjintwurdigers oan' e Ried (Coreper) de foarriedige oerienkomst tusken it Spaanske presidintskip fan 'e Ried en it Europeesk Parlemint oer in bywurking fan in EU-wet dy't rjochtet op juridyske migraasje nei de EU-arbeidsmerk.
De bywurke regels streamline de proseduere foar it oanfreegjen fan in fergunning om te wenjen foar it doel fan wurk op it grûngebiet fan in lidsteat. Dit sil in ympuls jaan oan ynternasjonale werving fan talint. Dêrneist mear rjochten foar tredde-lân arbeiders en harren gelikense behanneling yn ferliking mei EU arbeiders sille arbeidseksploitaasje ferminderje.
In protte wurkjouwers hawwe te krijen mei in spannende arbeidsmerksituaasje. It foarstel dat wy hjoed ôfpraat binne, is dêr in reaksje op
situaasje fan tekoarten om't it sil resultearje yn in soepel en foarsisber proses foar steatsboargers fan tredden om yn ien kear in wurk- en ferbliuwsfergunning oan te freegjen.Elma Saiz, Spaanske minister foar ynklúzje, Sosjale feiligens en migraasje
Elma Saiz, Spaanske minister foar ynklúzje, sosjale feiligens en migraasje
De rjochtline foar ienige fergunning stelt it oanfraachproses foar EU-lannen om dizze ienige fergunning út te jaan en stelt mienskiplike rjochten yn foar arbeiders út tredde lannen. De lidsteaten hâlde it lêste wurd oer hokker en hoefolle arbeiders út tredden se op har arbeidsmerk talitte wolle.
Applikaasjeproseduere
In wurknimmer út it tredde lân kin in oanfraach yntsjinje fanút it grûngebiet fan in tredde lân of, neffens de oerienkomst tusken de mei-wetjouwers, fanút de EU as hy of sy in hâlder is fan in jildige ferbliuwsfergunning. As in lidsteat beslút om de ienige fergunning út te jaan, sil dit beslút sawol as ferbliuws- en as wurkfergunning tsjinje.
Doer
De Ried en it Europeesk Parlemint hawwe besletten dat it útjaan fan ien fergunning binnen trije moanne nei ûntfangst fan de folsleine oanfraach dien wurde moat. Dizze perioade bestrykt ek de tiid dy't nedich is om de situaasje op 'e arbeidsmerk te kontrolearjen foardat in beslút oer de ienige fergunning wurdt oannommen. Lidsteaten sille dan it nedige fisum útjaan om inisjele yngong op har grûngebiet mooglik te meitsjen.
Feroaring fan wurkjouwer
Hâlders fan ienige fergunningen sille de mooglikheid hawwe om wurkjouwer te feroarjen, ûnder foarbehâld fan in notifikaasje oan 'e foechhawwende autoriteiten. Lidsteaten kinne ek in minimale perioade easkje wêryn't de ienige fergunninghâlder ferplicht is om te wurkjen foar de earste wurkjouwer. Yn gefal fan ferlies fan wurkgelegenheid meie wurknimmers fan tredden lân bliuwe op it grûngebiet fan 'e lidsteat as de totale perioade fan wurkleazens net mear as trije moannen ûnder de jildichheid fan' e ienige fergunning of seis moanne nei twa jier fan 'e fergunning.
Eftergrûn en folgjende stappen
De hjoeddeiske ienige fergunningsrjochtline datearret út 2011. Op 27 april 2022 hat de Kommisje in bywurking fan de rjochtline fan 2011 foarsteld.
It foarstel makket diel út fan it pakket 'feardigens en talint' dat de tekortkomingen fan de EU oangeande juridyske migraasje oanpakt en as doel hat om de feardichheden en talinten oan te lûken dy't de EU nedich hat.
Eurostat-gegevens fan 2019 litte sjen dat 2 984 261 besluten foar ienige fergunning waarden rapportearre troch lidsteaten, wêrfan 1 212 952 wiene foar it útjaan fan earste fergunningen. De oare besluten wiene foar it fernijen of feroarjen fan fergunningen.
Nei de goedkarring fan hjoed sil de tekst no formeel oannommen wurde moatte troch sawol de Ried as it Europeesk Parlemint.