"તમારી આંખો બંધ કરશો નહીં"

લેખક માર્ટિન રાલ્શેવસ્કીનું નવીનતમ પુસ્તક “ડોન્ટ ક્લોઝ યોર આંખો” પહેલેથી જ પુસ્તક બજારમાં છે (© પ્રકાશક “એડલવેઇસ”, 2022; ISBN 978-619-7186-82- 6). પુસ્તક પ્રાર્થનાનો વિરોધી છે અને આધુનિક સમયમાં ખ્રિસ્તી જીવન જીવવાની રીત છે.

માર્ટિન રાલ્શેવસ્કીનો જન્મ સોફિયા, બલ્ગેરિયામાં 4 માર્ચ, 1974ના રોજ થયો હતો. તેણે સોફિયા યુનિવર્સિટી “સેન્ટ. ક્લિમેન્ટ ઓહ્રીડસ્કી” ધર્મશાસ્ત્ર અને ભૂગોળમાં મુખ્ય. તેણે 2003 માં મેક્સિકોથી પરત ફર્યા પછી લખવાનું શરૂ કર્યું, જ્યાં તેણે ફીચરમાં અભિનય કરતા ત્રણ મહિના ગાળ્યા હતા. ફિલ્મ ટ્રોય, વધારાના તરીકે. કેલિફોર્નિયાના કાબો સાન લુકાસ શહેરમાં આ વિશિષ્ટ અને રહસ્યમય સ્થળે, તેમણે સ્થાનિક લોકો સાથે વાત કરી અને તેમની અસંખ્ય અનન્ય વાર્તાઓ અને અનુભવો સાંભળ્યા. "ત્યાં, મને લાગ્યું કે હું એક પુસ્તક લખવા માંગુ છું અને આ અત્યાર સુધી રેકોર્ડ ન કરાયેલી રહસ્યમય વાર્તાઓ કહેવા માંગુ છું જે મેં તેમની પાસેથી સાંભળી હતી", તે કહેશે. અને આ રીતે તેમનું પ્રથમ પુસ્તક “એન્ડલેસ નાઈટ” ફળ્યું. તેમના તમામ પુસ્તકોમાં આશા, વિશ્વાસ અને સકારાત્મકતા મુખ્ય વિષયો છે. થોડા સમય પછી, તેણે લગ્ન કર્યા અને પછીના વર્ષોમાં તે ત્રણ બાળકોનો પિતા બન્યો. "અનિવાર્યપણે, ત્યારથી, મેં વધુ દસ પુસ્તકો લખ્યા છે", તે કહે છે. બધા મુખ્ય બલ્ગેરિયન પ્રકાશન ગૃહો દ્વારા પ્રકાશિત કરવામાં આવ્યા હતા અને ત્યાં એક સમર્પિત અને વફાદાર સંપ્રદાય વાચકો હતા અને હજુ પણ છે. રાલ્શેવ્સ્કીએ પોતે આ અંગે ટિપ્પણી કરી: “આ જ કારણ છે કે વર્ષોથી, મને મારા પ્રકાશકો, વાચકો અને કેટલાક દિગ્દર્શકો દ્વારા મારી નવલકથાઓ પર આધારિત ફીચર ફિલ્મો માટે ઘણી પટકથા લખવા માટે પ્રોત્સાહિત કરવામાં આવી છે. મેં આ સૂચનો સાંભળ્યા અને આજ સુધીમાં, પુસ્તકો ઉપરાંત, મેં ફીચર ફિલ્મો માટે પાંચ પટકથા પણ લખી છે, જે મને આશા છે કે ટૂંક સમયમાં સાકાર થશે.”

માર્ટિન રાલ્શેવસ્કીના અત્યાર સુધીના પ્રકાશિત પુસ્તકો છે 'એન્ડલેસ નાઇટ', 'ફોરેસ્ટ સ્પિરિટ', 'ડેમિગોડેસ', '30 પાઉન્ડ્સ', 'ફ્રોડ', 'એમિગ્રન્ટ', 'એન્ટીક્રાઇસ્ટ', 'સોલ', 'ધ મીનિંગ ઑફ લાઇફ', ' અનંતકાળ', અને 'ડોન્ટ ક્લોઝ યોર આઈઝ'. તેમનું છેલ્લું પુસ્તક સાહિત્યિક વિવેચકો અને વાચકો દ્વારા ખૂબ જ પસંદ આવ્યું હતું. તેને સાહિત્ય સાથે સંકળાયેલા વિવિધ લોકો તરફથી ખૂબ જ સકારાત્મક સમીક્ષાઓ તેમજ અસંખ્ય પુરસ્કારો અને પ્રશંસા મળી. “આનાથી મને એવું માનવા પ્રોત્સાહિત થયું કે આ પુસ્તક યુએસના વાચકો માટે પણ રસ ધરાવતું હશે. તેથી જ મેં આ સ્પર્ધા માટે અરજી કરવાનું નક્કી કર્યું, અંગ્રેજી ભાષામાં બલ્ગેરિયન પુસ્તક પ્રકાશિત કરવા માટે, ચોક્કસ આ નવલકથા સાથે”, રાલ્ચેવસ્કી કહે છે.

માર્ટિન રાલ્શેવસ્કીની નવલકથા "ડોન્ટ ક્લોઝ યોર આઈઝ" નો સારાંશ

નવલકથાનો મોટો ભાગ સ્ટ્રેન્ડજા પર્વતની ઓછી જાણીતી દંતકથા પર આધારિત છે, જે આજે ફક્ત વિસ્તારના વૃદ્ધ રહેવાસીઓ અને કાળા સમુદ્રની આસપાસના નગરોમાં જૂની સ્થાનિક વસ્તી દ્વારા જ યાદ છે. દંતકથા છે કે છેલ્લી સદીના એંસીના દાયકાની શરૂઆતમાં, અહટોપોલ શહેરના પીટર નામના યુવાને એક ભયંકર વ્યક્તિગત નાટકનો અનુભવ કર્યો.

પીટર તેની બૌદ્ધિક વિકલાંગતા માટે નાના શહેરમાં કુખ્યાત છે. તેના માતા-પિતા, ઇવાન અને સ્ટેન્કાને બુર્ગાસ (નજીકનું એક મોટું શહેર) માં કામ કરવા જવું પડે છે અને તેમની દસ વર્ષની પુત્રી, ઇવાનાને તેની સંભાળમાં છોડી દે છે. પીટર ત્યારે અઢાર વર્ષનો હતો. તે પાનખર છે, પરંતુ વર્ષના તે સમય માટે હવામાન ગરમ હતું, અને પીટર ઇવાનાને તરવા માટે સમુદ્રમાં લઈ જવાનું નક્કી કરે છે. તેઓ દૂરના ખડકાળ બીચ પર જાય છે જેથી કોઈની નજર ન આવે. તે બીચ પર સૂઈ જાય છે, અને તે સમુદ્રમાં જાય છે. જો કે, હવામાન અચાનક બગડે છે, મોટા મોજા દેખાય છે અને ઇવાના ડૂબી જાય છે.

જ્યારે તેઓના માબાપ પાછા ફરે છે અને શું થયું તે વિશે જાણતા હોય છે, ત્યારે તેઓ ગુસ્સે થઈ જાય છે. તેના ગુસ્સામાં, ઇવાન (પીટરના પિતા) તેનો પીછો કરીને તેને મારી નાખવાનો પ્રયાસ કરે છે. પીટર સ્ટ્રેન્ડજા તરફ દોડે છે અને ખોવાઈ જાય છે. રાષ્ટ્રીય શોધની જાહેરાત કરવામાં આવી છે, જો કે કોઈ તેને શોધી શકતું નથી. તે પર્વતોમાં સ્થાનિક ભરવાડ દ્વારા છુપાયેલ છે, જે ટૂંક સમયમાં તેની સંભાળ રાખે છે. થોડા સમય પછી, પીટર બચકોવો મઠમાં સમાપ્ત થયો. ત્યાં, એક વર્ષ પછી, તેણે સાધુત્વ સ્વીકાર્યું અને મઠના ભોંયરામાં, લોકોની નજરથી છુપાયેલ કડક મઠનું જીવન જીવ્યું, સતત આંસુઓ દ્વારા પુનરાવર્તન કર્યું: "ભગવાન, કૃપા કરીને, આ પાપને મારી વિરુદ્ધ ગણશો નહીં." આ તેની ગુપ્ત પ્રાર્થના છે; જેની સાથે તે તેની બહેનના મૃત્યુ માટે પસ્તાવો કરે છે. જો તે પકડાઈ જશે તો તેને જેલમાં મોકલી દેવાશે તેવા વાસ્તવિક ડરથી તેનું સંતાઈ જવું છે. આમ, રડતા, સ્વ-નિંદા અને ઉપવાસમાં, વૃદ્ધ સાધુઓની સહાયથી, તે બીજું વર્ષ એકાંત અને એકાંતમાં વિતાવે છે. એક અનામી ટિપ-ઓફ બાદ, રાજ્યની સુરક્ષા ટીમ પવિત્ર મઠ પર પહોંચી અને મઠના તમામ પરિસરની શોધખોળ શરૂ કરી. તપાસ ટાળવા માટે પીટરને ભાગી જવાની ફરજ પડી છે. તે પૂર્વ તરફ જાય છે. તે રાત્રે દોડે છે અને દિવસ દરમિયાન છુપાય છે. આમ, લાંબા અને કંટાળાજનક અભિયાન પછી, તે ફરીથી સ્ટ્રાન્ડજા પર્વતના સૌથી દૂરના અને નિર્જન ભાગમાં પહોંચે છે. ત્યાં તે એક હોલો વૃક્ષમાં સ્થાયી થાય છે અને તપસ્વી જીવન જીવવાનું શરૂ કરે છે, તેની પશ્ચાતાપ પ્રાર્થનાનું પુનરાવર્તન કરવાનું ક્યારેય બંધ કરતું નથી. આ રીતે, તે ધીમે ધીમે એક સામાન્ય સાધુમાંથી એક સંન્યાસી-ચમત્કાર-કાર્યકરમાં પરિવર્તિત થયો.

એક નવો અધ્યાય અનુસરે છે, જેમાં ક્રિયા સોફિયાની રાજધાની તરફ જાય છે બલ્ગેરીયા. અગ્રભાગમાં અમારી પાસે પોલ નામનો એક યુવાન પાદરી છે. તેની નિકોલિના નામની જોડિયા બહેન છે જે પેટના કેન્સરથી ગંભીર રીતે બીમાર છે. નિકોલિના ઘરે, લાઇફ સપોર્ટ પર પડેલી છે. પાવેલ અને નિકોલિના જોડિયા હોવાથી, તેમની વચ્ચેનો સંબંધ અત્યંત મજબૂત છે. તેથી, પાવેલ સ્વીકારી શકતો નથી કે તે તેણીને ગુમાવશે. તે લગભગ ચોવીસે કલાક પ્રાર્થના કરે છે, તેની બહેનનો હાથ પકડીને તે પુનરાવર્તન કરે છે: “તમારી આંખો બંધ ન કરો! તમે જીવશો. તમારી આંખો બંધ કરશો નહીં!” પરંતુ તેમ છતાં, નિકોલિનાના બચવાની તકો દરેક પસાર થતા દિવસ સાથે ઘટતી જાય છે.

ક્રિયા એહટોપોલ પર પાછા ફરે છે. ત્યાં, ઘરના આંગણામાં, પીટરના વૃદ્ધ માતાપિતા - ઇવાન અને સ્ટેન્કા છે. ઘણા વર્ષોથી, ઇવાનને અફસોસ છે કે તેણે તેના પુત્રને મોકલી દીધો અને તે પોતાને ત્રાસ આપવાનું બંધ કરી શકતો નથી. એક યુવાન અચાનક તેમની પાસે આવે છે, જે તેમને કહે છે કે શિકારીઓએ તેમના પુત્ર પીટરને સ્ટ્રેન્ડજા પર્વતમાં ઊંડે જોયો છે. તેના માતાપિતા આશ્ચર્યચકિત છે. તેઓ તરત જ કાર દ્વારા પર્વત માટે રવાના થાય છે. સ્ટેન્કા અપેક્ષાથી ઉબકા આવે છે. કાર અટકી જાય છે અને ઇવાન એકલો ચાલુ રહે છે. ઇવાન એ વિસ્તારમાં પહોંચે છે જ્યાં પીટર જોવા મળ્યો હતો અને બૂમો પાડવાનું શરૂ કરે છે: “દીકરા...પીટર. તમારી જાતને બતાવો ... કૃપા કરીને. અને પીટર દેખાય છે. પિતા અને પુત્ર વચ્ચેની મુલાકાત કરુણ છે. ઇવાન એક જર્જરિત વૃદ્ધ માણસ છે, તે 83 વર્ષનો છે, અને પીટર ભૂખરો છે અને તેની મુશ્કેલ જીવનશૈલીથી કંટાળી ગયો છે. તેમની ઉંમર 60 વર્ષ છે. પીટર તેના પિતાને કહે છે, “તમે હાર ન માની અને આખરે તમે મને શોધી કાઢ્યો. પણ હું... ઇવાનાને મૃત્યુમાંથી પાછી લાવી શકતો નથી. પીટર બરબાદ છે. તે જમીન પર સૂઈ જાય છે, તેના હાથ ઓળંગે છે અને તેના પિતાને બડબડાટ કરે છે: "મને માફ કરો! બધી વસ્તુ માટે. હું અહીં છું! મને મરિ નાખો." વૃદ્ધ ઇવાન તેની આગળ ઘૂંટણિયે પડ્યો અને પસ્તાવો કર્યો. “તે મારી ભૂલ છે. તારે મને માફ કરી દેવું જોઈએ, દીકરા,” તે રડે છે. પીટર ઉગે છે. દ્રશ્ય ઉત્કૃષ્ટ છે. તેઓ આલિંગન અને ગુડબાય કહે છે.

ક્રિયા ફરીથી સોફિયા પર પાછી આવે છે. તોળાઈ રહેલા મૃત્યુની પીડાદાયક લાગણી પહેલેથી જ બીમાર નિકોલિનાની આસપાસ ફરે છે. ફાધર પાવેલ રડે છે અને સતત પ્રાર્થના કરે છે. એક સાંજે, પાવેલનો એક નજીકનો મિત્ર તેને રહસ્યમય સંન્યાસી સાધુ વિશે જણાવે છે જે સ્ટ્રેન્ડજા પર્વતમાં ક્યાંક રહે છે. પાવેલ વિચારે છે કે આ એક દંતકથા છે, પરંતુ તેમ છતાં, કોઈપણ રીતે આ સંન્યાસીને શોધવાનો પ્રયાસ કરવાનું નક્કી કરે છે. આ સમયગાળા દરમિયાન, તેની બહેન નિકોલિના આરામ કરે છે. પછી, તેની નિરાશામાં, પાવેલ તેના નિર્જીવ શરીરને તેમની માતાને સોંપે છે અને સ્ટ્રેન્ડજા પર્વત માટે રવાના થાય છે. આ ક્ષણે માતા નિંદા સાથે તેને બોલાવે છે કે તેણે તેની બહેન માટે આટલા લાંબા સમયથી આ પ્રાર્થના કહી છે, "કૃપા કરીને તમારી આંખો બંધ કરશો નહીં," અને તેમ છતાં તે મરી ગઈ છે, અને હવે તે શું કહેશે? તે કેવી રીતે પ્રાર્થના કરવાનું ચાલુ રાખશે? પછી પાઉલ અટકે છે, રડે છે અને જવાબ આપે છે કે તેને રોકવાની કોઈ શક્તિ નથી અને તે માનતો રહેશે કે તેના જીવવાની આશા છે. માતા વિચારે છે કે તેના પુત્રએ તેનું મન ગુમાવ્યું છે અને તેનો શોક કરવાનું શરૂ કરે છે. પછી પાઉલ તેની માતાએ તેને જે કહ્યું તેના પર વિચાર કરે છે અને આ રીતે પ્રાર્થના કરવાનું શરૂ કરે છે: “ના, હું હાર માનીશ નહિ. તમે જીવશો. કૃપા કરીને, તમારી આંખો ખોલો! ” તે ક્ષણથી પાઉલે "તમારી આંખો બંધ ન કરો" પ્રાર્થનાને બદલે સતત પુનરાવર્તન કરવાનું શરૂ કર્યું, એટલે કે: "તમારી આંખો ખોલો! કૃપા કરીને, તમારી આંખો ખોલો! ”

તેની જીભની ટોચ પર આ નવી પ્રાર્થના સાથે, અને નોંધપાત્ર મુશ્કેલીઓ પછી, તે પર્વતમાં સંન્યાસીને શોધવાનું સંચાલન કરે છે. બંને વચ્ચેની મુલાકાત ચોંકાવનારી છે. પાઉલ પહેલા પીટરને જોયો અને ચૂપચાપ તેની પાસે ગયો. પવિત્ર માણસ સ્વર્ગ તરફ તેના હાથ ઉંચા કરીને ઘૂંટણિયે છે અને આંસુ દ્વારા પુનરાવર્તન કરે છે: "ભગવાન, કૃપા કરીને આ પાપને મારી સામે ગણો..." પાઉલ તરત જ સમજે છે કે આ યોગ્ય પ્રાર્થના નથી. કારણ કે કોઈ પણ સામાન્ય વ્યક્તિ તેના પાપને તેના પર આરોપિત કરવા માટે પ્રાર્થના કરશે નહીં, પરંતુ તેનાથી વિપરીત, માફ કરવા માટે. તે વાચક માટે ગર્ભિત છે કે આ બદલી સંન્યાસીની માનસિક ઉણપ અને અજ્ઞાનતાને કારણે લાવવામાં આવી હતી. આમ, તેમની મૂળ પ્રાર્થના: "ભગવાન, કૃપા કરીને આ પાપને મારી વિરુદ્ધ ગણશો નહીં" ધીમે ધીમે, વર્ષોથી, "ભગવાન, આ પાપને મારી વિરુદ્ધ ગણો." પાવેલ જાણતો નથી કે સંન્યાસી અભણ છે અને તે આ નિર્જન અને નિરાશાજનક જગ્યાએ લગભગ જંગલી થઈ ગયો છે. પરંતુ જ્યારે બંને આંખે મળી જાય છે, ત્યારે પૌલને ખ્યાલ આવે છે કે તે એક સંતનો સામનો કરી રહ્યો છે. અજ્ઞાની, અભણ, માનસિક રીતે ધીમી અને છતાં સંત! ખોટી પ્રાર્થના પાઊલને બતાવે છે કે ઈશ્વર આપણા ચહેરા તરફ નહિ, પણ આપણા હૃદય તરફ જુએ છે. પાવેલ પીટરની સામે રડે છે અને તેને કહે છે કે તે દિવસે તેની બહેન નિકોલિનાનું અવસાન થયું હતું અને તે સોફિયાથી તેની પ્રાર્થનાઓ માંગવા આવ્યો હતો. પછી, પોલની ભયાનકતા માટે, પીટર કહે છે કે પ્રાર્થના કરવાનો કોઈ અર્થ નથી કારણ કે ભગવાન તેની અરજીઓ સાંભળશે નહીં. જો કે, પોલ હાર માનતો નથી, પરંતુ બધું હોવા છતાં, તેની મૃત બહેન માટે પ્રાર્થના કરવા માટે તેને વિનંતી કરવાનું ચાલુ રાખે છે કે તેણી જીવિત થાય. પરંતુ પીટર મક્કમ રહે છે. છેવટે, તેની વેદના અને લાચારીમાં, પોલ તેને આ રીતે શપથ લે છે: "જો તમારી પાસે કોઈ બહેન હોય જે હું મારી બહેનને પ્રેમ કરું છું અને તેણીને બીજી દુનિયામાંથી પાછો લાવી શકતી હોત, તો તમે મને સમજી શકશો અને મને મદદ કરશો!" આ શબ્દો પીટરને હચમચાવે છે. તેને તેની નાની બહેન ઇવાનાના મૃત્યુને યાદ છે અને સમજે છે કે ભગવાન, આ એન્કાઉન્ટર દ્વારા, આટલા વર્ષોના પસ્તાવો પછી, આખરે તેને દોષમુક્ત કરવાનો પ્રયાસ કરી રહ્યો છે. પછી પીટર તેના ઘૂંટણિયે પડે છે અને એક ચમત્કાર કરવા અને પોલની બહેનના આત્માને જીવંત વિશ્વમાં પાછા લાવવા માટે ભગવાનને પોકાર કરે છે. આ બપોરના સાડા ચાર વાગ્યાની આસપાસ થાય છે. પાવેલ તેનો આભાર માને છે અને સ્ટ્રાન્ડજા પર્વત છોડી દે છે.

સોફિયાના માર્ગ પર, પિતા પાવેલ તેની માતાનો સંપર્ક કરી શક્યા નહીં કારણ કે તેના ફોનની બેટરી મરી ગઈ હતી, અને તે ઉતાવળમાં, તેની સાથે ચાર્જર લેવાનું ભૂલી ગયો હતો. તે બીજા દિવસે વહેલી સવારે સોફિયા પહોંચે છે. જ્યારે તે સોફિયાના ઘરે આવે છે, ત્યારે તે શાંત હોય છે, પરંતુ તે એટલો થાકી ગયો હતો કે તે કોરિડોરમાં પડી ગયો હતો અને તેની બહેનના રૂમમાં પ્રવેશવાની તેની કોઈ ઇચ્છા નથી. અંતે, તે ડરી જાય છે, અંદર જાય છે અને નિકોલિનાનો પલંગ ખાલી જોવે છે. પછી તે રડવા લાગે છે. થોડી જ વારમાં, દરવાજો ખુલે છે અને તેની માતા અંદર જાય છે અને તેની સાથે રૂમમાં જોડાય છે. તે આશ્ચર્યચકિત છે કારણ કે તેણે વિચાર્યું કે તે એપાર્ટમેન્ટમાં એકલો છે. "તમારી બહેનનું અવસાન થયું અને તમે ગયા પછી," તેની માતા તેને ધ્રૂજતા કહે છે, "મેં 911 પર ફોન કર્યો. એક ડૉક્ટર આવ્યા અને મૃત્યુ નક્કી કર્યું અને મૃત્યુનું પ્રમાણપત્ર લખ્યું. જો કે, મેં તેને છોડ્યો નહીં અને તે હજી જીવતી હોય તેમ તેનો હાથ પકડીને ચાલુ રાખ્યો. તેણી શ્વાસ લેતી ન હતી અને હું જાણતો હતો કે હું શું કરી રહ્યો હતો તે પાગલ હતું, પરંતુ હું તેની બાજુમાં ઉભો હતો. હું તેને કહેતો હતો કે હું તેને પ્રેમ કરું છું અને તું પણ તેને પ્રેમ કરે છે. સાડા ​​ચાર વાગ્યાની થોડી વારે એવું લાગ્યું કે કોઈ મને તેણીને ઉપાડવાનું કહે છે. મેં આજ્ઞા માની અને તેણીને સહેજ ઉંચી કરી, અને તેણીએ…તેણી…તેની આંખો ખોલી! તમે સમજો છો? તેણી મૃત્યુ પામી હતી, ડોકટરે તેની પુષ્ટિ કરી હતી, પરંતુ તેણી ફરીથી જીવી આવી હતી!

પાવેલ તેના પર વિશ્વાસ કરી શકતો નથી. તે પૂછે છે કે નિકોલિના ક્યાં છે. તેની માતા તેને કહે છે કે તે રસોડામાં છે. પાવેલ રસોડામાં તોફાન કરે છે, અને નિકોલિનાને ટેબલની સામે બેઠેલી ચા પીતા જુએ છે.