17 ოქტომბერს პარიზის ჩრდილო-დასავლეთით მდებარე ქალაქის საშუალო სკოლის მასწავლებელს სკოლის გარეთ ქუჩაში თავი მოჰკვეთეს. ის მოკლეს იმის გამო, რომ ხელი შეუწყო სტუდენტებთან დისკუსიას ისლამის წინასწარმეტყველ მუჰამედის კარიკატურების შესახებ მისი სამოქალაქო განათლების გაკვეთილზე, რომელიც შეესაბამება ეროვნული განათლების სასწავლო გეგმას. პოლიციამ მისი მკვლელი იმავე დღეს მოკლეს. საფრანგეთის პრეზიდენტი ემანუელ მაკრონი დაგმო მკვლელობა "ისლამისტური ტერორისტული თავდასხმა", რადგან, როგორც ჩანს, მკვლელი ახორციელებდა ერთგვარ ფატვას, რომელიც ამ მასწავლებლის წინააღმდეგ სოციალურ მედიაში იყო გაშვებული.
შაბათს, 24 ოქტომბერს, თვითმკვლელი ტერორისტი თავს დაესხა ქაბულში Kawsar-e Danish ცენტრს. დაღუპულთა რიცხვი შეფასდა 24, ხოლო დაშავებულთა რაოდენობა 54-ს, ოფიციალური პირების თქმით, დაღუპულთაგან ბევრი 15-დან 26 წლამდე თინეიჯერი სტუდენტები იყვნენ.
In 2019, UNICEF ავღანეთში სკოლებზე თავდასხმები 2017-2018 წლებში სამჯერ გაიზარდა და 68-დან 192-მდე გაიზარდა. გაეროს სააგენტომ დასძინა, რომ ”3.7-დან 7 წლამდე ასაკის დაახლოებით 17 მილიონი ბავშვი - ქვეყანაში სკოლის ასაკის ბავშვების თითქმის ნახევარი - არ სწავლობს ავღანეთში”, მათგან 60% გოგოა. სკოლები და გოგონების განათლება აშკარად პრიორიტეტული მიზნებია ისლამისტი ტერორისტების დღის წესრიგში.
მასწავლებლები სულ უფრო დაუცველები არიან სიკვდილის, დაზიანებებისა და გატაცების მიმართ, არა მხოლოდ ავღანეთში, არამედ სხვა მუსლიმურ ქვეყნებში, რომლებსაც კონფლიქტი აწუხებს ისლამისტურ ექსტრემისტულ ჯგუფებთან.
ავღანეთი, საფრანგეთი და სხვები: სხვადასხვა ქვეყნები, იგივე ბრძოლა
სასკოლო განათლება მიზანმიმართულია, მათ შორის დემოკრატიულ ქვეყნებში, ექსტრემისტული ისლამისტური იდეოლოგიის მიერ, მიუხედავად იმისა, ეს ხდება არაძალადობრივი გზით თუ ძალადობრივი გზით.
მათი მიზანი დემოკრატიულ ქვეყნებში არის მასწავლებლების დაშინება, რათა მათ თვითცენზირება მოახდინოს და გაჩუმდეს მათი პოლიტიკური იდეოლოგიისა და მმართველობის მრავალ საკითხზე, მათ შორის: სასამართლოგარეშე მკვლელობა, ჰომოფობია, გენდერული სეგრეგაცია და დისკრიმინაცია, ქალების და არასრულფასოვანი სტატუსი. -მუსლიმი ხალხი, დისკრიმინაცია და ა.შ.
მათი მიზანი საგანმანათლებლო პროგრამებთან დაკავშირებით არის ხელი შეუშალონ მათ განხორციელებას რიგ საკითხებში, როგორიცაა: ჰოლოკოსტისა და ანტისემიტიზმის სწავლება, ევოლუციის თეორია, ადამიანის სხეულის შესწავლა, ცურვის გაკვეთილები და სხვა.
მათი მიზანია მიაწვდინონ მუსლიმ სკოლის მოსწავლეებს თავიანთი ექსტრემისტული ისლამისტური სწავლებებით სხვადასხვა არხებით და ჩამოაყალიბონ ისინი აქტიურ ოპონენტებად იმ სასწავლო გეგმის პუნქტებში, რომლებსაც ისინი არ ეთანხმებიან.
დაბოლოს, დემოკრატიულ ქვეყნებში ანტიმუსლიმური სენტიმენტებისა და სიძულვილის ენისადმი მიდრეკილი ასოციაციების „იდეოლოგიზაცია“ და ხელში ჩაგდება ამ სტრატეგიის არსებითი კომპონენტია.
ისლამიზმი პოლიტიკური იდეოლოგიაა და არა ახალი მუსლიმური მოძრაობა
ისლამიზმი არის პოლიტიკური იდეოლოგია და უნდა განიხილებოდეს როგორც ასეთი. რადიკალი ისლამისტები არ ასწავლიან ალტერნატიულ თეოლოგიას, როგორიცაა ტაბლიგ ჯამაათის მიმდევრები ან სუფიები. ისინი მიისწრაფიან აიღონ ძალაუფლება მუსლიმთა უმრავლესობაში მყოფ ქვეყნებში, სადაც მოსახლეობა მშვიდობიანად ასწავლის სუნიტებს, შიიტებს და ისლამის სხვა ფორმებს. სხვა ქვეყნებში ისინი ცდილობენ დაარღვიონ და მანიპულირება გაუკეთონ თავიანთ პოლიტიკურ, საგანმანათლებლო და კულტურულ ინსტიტუტებს, მათ სოციალურ სისუსტეებს, დაუცველ ჯგუფებს თავიანთ საზოგადოებებში და კეთილშობილ თავისუფლებებზე. მათი მიზანია საზოგადოებების გაყოფა და დაშლა საზოგადოებაზე ძალადობის წაქეზების მიზნით. ქაოსი არის ნაყოფიერი ნიადაგი, რომელზეც მათ შეუძლიათ აყვავება.
ისლამიზმის წინააღმდეგ ბრძოლა საფრანგეთში და სხვა დემოკრატიულ ქვეყნებში არ უნდა იყოს ისლამის წინააღმდეგ რელიგია ან მუსლიმების წინააღმდეგ, რადგან მათი თანამორწმუნეები მუსულმანურ უმრავლესობის ქვეყნებში ამ იდეოლოგიის მთავარი მსხვერპლნი არიან. მუსლიმი ლიდერებისა და ინსტიტუტების მზარდი რაოდენობა ეწინააღმდეგება ისლამიზმს საფრანგეთში ინდივიდუალურად და ერთობლივად, როგორიცაა იმამების კონფერენცია საფრანგეთში და მეჩეთების კავშირი საფრანგეთში. საფრანგეთის სახელმწიფომ მათ სრული დახმარება უნდა გაუწიოს და ყველა ბრძოლის ველზე უნდა ებრძოლოს ისლამიზმს, როგორც პოლიტიკურ მოძრაობას შესაბამისი იარაღითა და პარტნიორებით.
