22 მარტს, ადამიანის უფლებათა საბჭოში გაიმართა გვერდითი ღონისძიება სამხრეთ აზიაში უმცირესობათა მდგომარეობის შესახებ, რომელიც ორგანიზებული იყო NEP-JKGBL-ის (ნაციონალური თანასწორობის პარტია ჯამუ ქაშმირი, გილგიტ ბალტისტანი და ლადახი) ჟენევის ერების სასახლეში. პანელისტები იყვნენ პროფესორი ნიკოლას ლევრატი, სპეციალური მომხსენებელი უმცირესობების საკითხებში, ბ-ნი კონსტანტინე ბოგდანოსი, ჟურნალისტი და საბერძნეთის პარლამენტის ყოფილი წევრი, ბ-ნი ცენგე ცერინგი, ბ-ნი ჰამფრი ჰოკსლი, ბრიტანელი ჟურნალისტი და ავტორი, ექსპერტი სამხრეთ აზიის საკითხებში და ბ-ნი. საჯად რაჯა, NEP-JKGBL-ის დამფუძნებელი თავმჯდომარე. მოდერატორის როლს ასრულებდა ბატონი ჯოზეფ ჩონგსი ადამიანის უფლებათა და მშვიდობის ადვოკატირების ცენტრიდან.
გვერდითი ღონისძიება ფოკუსირებული იყო უმცირესობების მდგომარეობაზე პაკისტანში, განსაკუთრებით ჯამუ და ქაშმირისა და გილგიტ-ბალტისტანის რეგიონებში.
პირველი მომხსენებელი იყო ბ-ნი ბოგდანოსი, რომელიც დაჟინებით მოითხოვდა პოლიტიკოსების, მაგრამ ასევე ევროპის მოქალაქეების დაინტერესების აუცილებლობას ამ საკითხებით, თუნდაც ისინი ფიზიკურად შორს იყვნენ ჩვენი საზღვრებიდან. მან მკაცრად გააკრიტიკა პაკისტანის მთავრობის მიერ გატარებული პოლიტიკა უმცირესობებთან მიმართებაში და ტერიტორიის მილიტარიზაცია, აყვავებული ტერიტორიების მტრულ ადგილებად გადაქცევა. მან ასევე ისაუბრა ჩრდილოეთ კვიპროსზე თავის ქვეყანაში არსებულ ვითარებაზე და ამტკიცებდა, რომ ისინი ებრძვიან მჩაგვრელებს.
თავის გამოსვლაში, პროფესორმა ლევრატმა, სპეციალურმა მომხსენებელმა, აიღო ვალდებულება განეხილა უმცირესობებთან დაკავშირებული საკითხები ამ რეგიონში, ხაზი გაუსვა ისტორიულ „ზედამხედველობას“, რადგან 2006 წელს შრი-ლანკაში მომხსენებლის შექმნის შემდეგ მხოლოდ ერთი ვიზიტი განხორციელდა. .
მან ხაზი გაუსვა მისი მანდატის სირთულეს იმის გამო, რომ არ არსებობს უმცირესობათა დახურული სია და რომ თითოეული ჯგუფი სხვადასხვა სოციოლოგიურ კონტექსტში სხვადასხვა მოწყვლადობის წინაშე დგას. ის მხარს უჭერდა, რომ ყველა ასეთ ადამიანს უნდა მოეპყროთ თანაბრად, მაგრამ მათი თავისებურებების გათვალისწინებით.
ის მხარს უჭერდა არასამთავრობო ორგანიზაციებთან და სამოქალაქო საზოგადოების წევრებთან კომუნიკაციას კონკრეტული სიტუაციების შესახებ მეტის გასაგებად, შემდეგ კი მთავრობებთან მუშაობისა და თანამშრომლობისთვის.
მომდევნო მომხსენებელმა, ბ-ნმა ცენგე ცერინგიმ, წარმოშობით გილგიტ-ბალტისტანის რეგიონიდან, რომელიც მდებარეობს პაკისტანსა და ჩინეთს შორის, განმარტა ამ ადგილის მნიშვნელობა ორ ქვეყანას შორის სავაჭრო ურთიერთობებში და რომ, მიუხედავად იმისა, რომ აყვავებული რეგიონია, მოსახლეობა ცხოვრობს. სიღარიბეში, საგანმანათლებლო და სამედიცინო ინფრასტრუქტურის გარეშე და სასურსათო უსაფრთხოების საფრთხის ქვეშ, რომელიც გამოიყენება პაკისტანის მთავრობის მიერ შანტაჟის ინსტრუმენტად.
მან ასევე დაგმო ის ფაქტი, რომ ისინი ცხოვრობენ კონსტიტუციური უფლებების გარეშე, ხმის უფლების გარეშე და კანონმდებლობის უფლების გარეშე, მიუხედავად იმისა, რომ ამ ტერიტორიაზე უმრავლესობაა.
თავის გამოსვლაში ბატონმა ჰოკსლიმ დაიცვა მშვიდობიანი წინააღმდეგობა მჩაგვრელთან და ამ რეგიონების განვითარების აუცილებლობას, როგორც კატასტროფის თავიდან აცილების ერთადერთ სტრატეგიას. მან გააკეთა ისტორიული შედარება პალესტინასა და ტაივანში არსებული სიტუაციების შესახებ, იცავდა ამ უკანასკნელის სტრატეგიას, რომელიც აყვავებულ და ტექნოლოგიურად განვითარებულ დემოკრატიად იქცა შეიარაღებული ბრძოლის თავიდან აცილებით. მან ხაზი გაუსვა იმ აზრს, რომ სწორედ ამ საზოგადოებებმა უნდა აიღონ ვალდებულება საკუთარი მომავლისთვის და განსაზღვრონ, როგორი უნდათ იყვნენ, რადგან არც ერთი ქვეყანა ან საერთაშორისო საზოგადოება არ მოსულა და არ მოვა დასახმარებლად.
დემოკრატიული ფორუმის წევრმა დაგმო, რომ პაკისტანში უმცირესობები განიცდიან გენოციდს და რომ საერთაშორისო თანამეგობრობა უგულებელყოფს ამ სიტუაციას, ამიტომ არის ასეთი მოვლენები და ერთგული მომხსენებლების მუშაობა მნიშვნელოვანი.
