Namiq და Mammadagha-ს ამბავი ამხელს სისტემატურ რელიგიურ დისკრიმინაციას
თითქმის ერთი წელი გავიდა მას შემდეგ, რაც საუკეთესო მეგობრებმა ნამიქ ბუნიაძადემ (32) და მამადაღა აბდულაევმა (32) დატოვეს სამშობლო აზერბაიჯანი, რათა გაექცნენ რელიგიურ დისკრიმინაციას თავიანთი რწმენის გამო. ისინი ორივე არიან მშვიდობისა და სინათლის აჰმადის რელიგიის წევრები, ახალი რელიგიური მოძრაობა, რომელსაც სასტიკად დევნიან მუსულმანურ ქვეყნებში, რწმენის გამო, რომელიც ძირითადი მუსლიმი რელიგიური მკვლევარების მიერ ერეტიკულად მიიჩნევა.
ის აჰმადის მშვიდობისა და სინათლის რელიგია (არ უნდა აგვერიოს აჰმადიას თემში, რომელიც დაარსდა მე-19 საუკუნეში მირზა ღულამ აჰმედის მიერ სუნიტურ კონტექსტში, რომელთანაც მას არანაირი ურთიერთობა არ აქვს) არის ახალი რელიგიური მოძრაობა, რომელიც თავის ფესვებს პოულობს თორმეტ შიიტურ ისლამში.
ადგილობრივი მეჩეთის წევრების მიერ ძალადობრივი თავდასხმების გადატანის შემდეგ, მეზობლებისა და ოჯახისგან მუქარის მიღების შემდეგ და ბოლოს აზერბაიჯანის ხელისუფლების მიერ მათი რწმენის მშვიდობიანად გამოცხადების გამო დაპატიმრების შემდეგ, ნამიქი და მამადაღა სახიფათო მოგზაურობაში წავიდნენ და ბოლოს ლატვიაში წავიდნენ. სადაც ამჟამად თავშესაფარს ითხოვენ. მათი ისტორია ნათელს ჰფენს იმ გამოწვევებს, რომლებსაც აწყდებიან მშვიდობისა და სინათლის აჰმადის რელიგიის მიმდევრები აზერბაიჯანში, სადაც მათი რწმენის პრაქტიკა ძვირად ფასობს.
მშვიდობისა და სინათლის აჰმადის რელიგიის ლიბერალური პრაქტიკის შესახებ
მშვიდობისა და სინათლის აჰმადის რელიგიის წევრები, თავისი რწმენით, რომლებიც განსხვავდება ძირითადი ისლამისგან, იყვნენ დისკრიმინაციის, ძალადობისა და ჩაგვრის სამიზნე აზერბაიჯანში. მიუხედავად რელიგიის თავისუფლების ქვეყნის კონსტიტუციური გარანტიისა, ისინი აღმოჩნდებიან მარგინალიზებულები და დევნილნი თავიანთი რწმენის მშვიდობიანად აღსრულების გამო.
როგორც მშვიდობისა და სინათლის აჰმადის რელიგიის მორწმუნეებს, მათმა ერთგულებამ დოქტრინების მიმართ, რომლებიც ძირითადი ისლამის მიერ ერეტიკულად მიიჩნიეს, გამოიწვია დაპატიმრებები და მუქარა მათი რწმენის იძულებით უარყოფით. საბოლოოდ ისინი იძულებულნი გახდნენ გაქცეულიყვნენ თავიანთი ქვეყნიდან.
აჰმადის რელიგიას აქვს გამორჩეული მრწამსი, რომელიც ეწინააღმდეგება ჩვეულებრივ ისლამურ სწავლებებს. ამიტომ ის დიდი ხანია აზერბაიჯანში კამათის წყაროა. ამ რწმენის მიმდევრები, რომლებიც შეადგენენ უმცირესობას უპირატესად მუსულმანურ ერში, განიცდიან დისკრიმინაციას, შევიწროებას და ძალადობას როგორც საზოგადოების, ისე სახელმწიფო აქტორების მხრიდან.
აჰმადის რელიგიის დევნა გამომდინარეობს მისი ძირითადი სწავლებებიდან, რომლებიც განსხვავდება ისლამის გარკვეული ტრადიციული შეხედულებებისგან. ეს სწავლებები მოიცავს ისეთი პრაქტიკის მიღებას, როგორიცაა ალკოჰოლური სასმელების მოხმარება, თუმცა ზომიერად, და ქალთა არჩევანის აღიარება თავსაბურავის ტარებასთან დაკავშირებით. გარდა ამისა, რწმენის წევრები კითხულობენ ლოცვის სპეციფიკურ რიტუალებს, მათ შორის სავალდებულო ხუთდღიანი ლოცვის ცნებას და თვლიან, რომ მარხვის თვე (რამადანი) ყოველი წლის დეკემბერში მოდის. ისინი ასევე აპროტესტებენ ქააბას, ისლამის ყველაზე წმინდა ადგილს, ამტკიცებენ, რომ ის თანამედროვე პეტრაში, იორდანიაშია და არა მექაში.
ნამიქ ბუნიაძადესა და მამადაღა აბდულაევის დევნა
ნამიქისა და მამადაგას განსაცდელი დაიწყო, როდესაც მათ ღიად მიიღეს მშვიდობისა და სინათლის აჰმადის რელიგია 2018 წელს, გაავრცელეს თავიანთი რწმენა სოციალური მედიის საშუალებით და ჩაერთნენ თავიანთ ადგილობრივ საზოგადოებასთან ბაქოში. თუმცა, მათ შეხვდნენ საპასუხო რეაქცია და მტრობა, განსაკუთრებით 2022 წლის დეკემბერში მათი წმინდა წიგნის „ბრძენთა მიზანი“ გამოსვლის შემდეგ.
მათი ადგილობრივი მეჩეთი მათ წინააღმდეგ აღმოჩნდა, მობილიზებული იყო მისი წევრები მათი განდევნისა და დაშინების მიზნით. ისინი იყვნენ პარასკევის ქადაგებების სამიზნე და აფრთხილებდნენ მრევლს მათი „მცდარი სწავლებების“ შესახებ. განხორციელდა მუქარა, მათი ბიზნესი დაზარალდა და მათ ფიზიკური და სიტყვიერი შეურაცხყოფა მიაყენეს, ეს ყველაფერი მათი რელიგიური მრწამსის გამო. მათი სასურსათო მაღაზია, რომელიც ოდესღაც აყვავებული ბიზნესი იყო, ადგილობრივი რელიგიური ლიდერების მიერ ორკესტრირებული ბოიკოტებისა და მუქარის სამიზნე გახდა. მამადაღა ყვება:
"მაღაზიაში ვიყავით, როცა ადგილობრივი მესჯიდიდან კაცთა ბრბო შემოვიდა და დაგვიწოდა ერეტიკოსები, რომლებიც სატანისტურ რწმენას ავრცელებენ. როდესაც ჩვენ უარი ვთქვით მათ მუქარაზე, მათ დაიწყეს ნივთების თაროებიდან გადაყრა და გააფრთხილეს: 'განაგრძეთ და ნახავთ რას გავაკეთებთ. შენც და დუქანიც მიწაზე დაგვაწვება'.
სიტუაცია მიაღწია კრიტიკულ წერტილს, როდესაც მეზობლებმა და ადგილობრივი თემის წევრებმა დაიწყეს პოლიციის ანგარიშების შეტანა ნამიქისა და მამადაღას წინააღმდეგ. საბოლოოდ, ისინი სამოქალაქო ტანსაცმელში ჩაცმულმა პოლიციელებმა 24 წლის 2023 აპრილს, შეთითხნილი ბრალდებით დააკავეს. დაკითხეს და დაემუქრნენ მძიმე შედეგებით, მათ შორის ცემისა და თავდასხმის ჩათვლით, ისინი აიძულეს უარი ეთქვათ თავიანთი რწმენის შესახებ, რათა უზრუნველეყოთ მათი გათავისუფლება, ხელი მოაწერეს განცხადებას, რომელიც დაპირდა შეწყვეტს ყველა რელიგიურ აქტივობას, რომელიც დაკავშირებულია აჰმადის მშვიდობისა და სინათლის რელიგიასთან.
მიუხედავად მათი შესაბამისობისა, შევიწროება გაგრძელდა, თვალთვალი და დაშინება ყოველდღიურ რეალობად იქცა. მათი უსაფრთხოების შიშით და ვერ შეძლეს თავიანთი რწმენის თავისუფლად გამოყენება, ნამიკმა და მამადაგამ მიიღეს რთული გადაწყვეტილება, გაქცეულიყვნენ აზერბაიჯანიდან, ლატვიაში თავშესაფარი სთხოვეს.
მშვიდობისა და სინათლის აჰმადის რელიგიის სხვა წევრების დევნა აზერბაიჯანში
მათი ამბავი არ არის იზოლირებული ინციდენტი. აზერბაიჯანში, სადაც აჰმადის რელიგიის წევრები უმცირესობას წარმოადგენენ, ბევრი მსგავსი გამოწვევის წინაშე დგას. მირჯალილ ალიევი (29) დააპატიმრეს სარწმუნოების ოთხ სხვა წევრთან ერთად ერთ საღამოს, სტუდიის დატოვების შემდეგ, რომელიც მათ შექმნეს სარწმუნოების შესახებ YouTube პროგრამების წარმოებისთვის. პოლიციის განყოფილებაში მათ თავისუფლების აღკვეთით ემუქრებოდნენ, თუკი ოდესმე საჯაროდ ლაპარაკობდნენ სარწმუნოებაზე. მაგრამ მირჯალილი, ისევე როგორც მრავალი სხვა სარწმუნოების წარმომადგენელი აზერბაიჯანში, თავის რელიგიურ მოვალეობად მიიჩნევს ღიად ისაუბროს და გაავრცელოს თავისი რელიგია.
გავრცელებული ინფორმაციით, ქვეყანაში ამჟამად 70 მორწმუნეა, ბევრი მათგანი ფიზიკურ შეურაცხყოფასა და შევიწროებას ექვემდებარება სადაზვერვო სააგენტოების ან პოლიციის მიერ. ბევრს დაემუქრა სამართლებრივი დებულებები, როგორიცაა სისხლის სამართლის კანონის 167-ე მუხლი, რომელიც კრძალავს რელიგიური მასალის წარმოებას ან გავრცელებას წინასწარი ნებართვის გარეშე.
2023 წლის მაისში, აზერბაიჯანში რწმენის მიმდევრებმა გააპროტესტეს აზერბაიჯანში მორწმუნეების მიმართ პოლიციის შევიწროება. ისინი პოლიციის თანამშრომლებმა გააჩერეს და მსვლელობის გაგრძელების საშუალება არ მისცეს. მშვიდობიანი აქციის მონაწილეები პოლიციამ ან სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურმა საზოგადოებრივი წესრიგის დარღვევისა და ქვეყანაში არაღიარებული რელიგიის გავრცელების ბრალდებით დააკავა.
გადასახლების გზაზე
ნამიქი, მამადაღა, მირჯალილი და კიდევ 21 აზერბაიჯანელი რწმენის წარმომადგენელი თურქეთში გაიქცნენ. ისინი იყვნენ აჰმადის მშვიდობისა და სინათლის რელიგიის 104 წევრი, რომლებიც ცდილობდნენ თავშესაფარი მიეღოთ ბულგარეთის ოფიციალურ სასაზღვრო პუნქტზე, მაგრამ ძალადობრივად უკან დაიხიეს თურქეთის ხელისუფლებამ, რომელმაც ისინი სცემა და იძულებით დააკავა ხუთი თვის განმავლობაში საშინელ პირობებში.
მათ მიმართ გამოიცა დეპორტაციის ბრძანებები, რამაც გამოიწვია გაეროს და სხვა საერთაშორისო უფლებადამცველი ორგანიზაციების ჩარევა, რომლებმაც ისინი აღიარეს დევნილ რელიგიურ უმცირესობად. საზოგადოების ყურადღებამ, რომელიც საქმეს მიიპყრო, საბოლოოდ გამოიწვია თურქეთის სასამართლომ ჯგუფის სასარგებლოდ გამოტანილი გადაწყვეტილება, გააუქმა დეპორტაციის ყველა ბრძანება მათ წინააღმდეგ და განაცხადა, რომ მათი ქმედება საზღვარზე მთლიანად კანონის ფარგლებში იყო. მაგრამ ამ რეკლამამ კიდევ ერთხელ შეუქმნა საფრთხე აზერბაიჯანელ მორწმუნეებს. მირჯალილის მსგავსმა მორწმუნეებმა, რომლებიც აიძულეს ხელი მოეწერა დოკუმენტზე, რომელიც კრძალავდა მათ რწმენის საჯარო პრაქტიკას და პროპაგანდას, ახლა დაარღვიეს შეთანხმება და კიდევ უფრო მეტი საფრთხის წინაშე აღმოჩნდნენ აზერბაიჯანში დაბრუნება.
აზერბაიჯანში სარწმუნოების წარმომადგენლების დევნა არ არის იზოლირებული მოვლენა, არამედ არის დევნის ტალღების ნაწილი, რომელიც გაჩაღდა ამ რელიგიური უმცირესობის წინააღმდეგ მას შემდეგ, რაც გამოქვეყნდა რელიგიის ოფიციალური სახარება „ბრძენთა მიზანი“, რომლის ავტორია რელიგიის წინამძღვარი აბა ალ-სადიკი.
In ალჟირის მდე ირანის წევრებს დაემუქრნენ დაპატიმრება და პატიმრობა და აეკრძალათ რელიგიური თავისუფლების უფლების გამოყენება და iraq მათ განიცადეს ცეცხლსასროლი იარაღით თავდასხმები მათ სახლებზე შეიარაღებული მილიციის მიერ და მეცნიერები მათ მოკვლისკენ მოუწოდებენ. In Malaysia, რელიგია გამოცხადდა „დევიანტურ რელიგიურ ჯგუფად“ და დაბლოკილია სოციალური მედიის ანგარიშები რელიგიის შინაარსით.
ნამიქისა და მამადაგასთვის, მიუხედავად იმისა, რომ ხუთ თვეზე მეტია თურქეთში უსამართლოდ იყვნენ დაკავებულნი, ისინი მტკიცედ რჩებიან თავიანთ ვალდებულებებში, ემოქმედათ რწმენის მშვიდობიანად. ახლა ლატვიაში მცხოვრებნი, მიზნად ისახავს აღადგინონ თავიანთი ცხოვრება და ისარგებლონ რელიგიისა და რწმენის თავისუფლებით.
