ដោយ St. Basil the Great
សីល ៨០
ជំពូកទី 22
តើអ្វីជាលក្ខណៈរបស់គ្រិស្តបរិស័ទ? ជំនឿដែលដំណើរការដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ (កាឡាទី ៥:៦)។
តើអ្វីទៅជាសេចក្ដីជំនឿ? ទំនុកចិត្តដោយមិនលំអៀងលើសេចក្តីពិតនៃព្រះបន្ទូលដែលបានបំផុសគំនិតរបស់ព្រះ ដែលមិនរង្គោះរង្គើដោយគំនិតដែលកើតចេញពីភាពចាំបាច់នៃធម្មជាតិ ឬដោយការគោរពជាក់ស្តែង។
តើអ្វីទៅជាលក្ខណៈរបស់អ្នកស្មោះ? រស់នៅក្នុងភាពជឿជាក់នេះ តាមរយៈអំណាចនៃអ្វីដែលបាននិយាយ ដោយមិនហ៊ានដកចេញ ឬបន្ថែមអ្វីទាំងអស់។ ដោយសារប្រសិនបើ « អ្វីៗដែលមិនមែនមកពីសេចក្ដីជំនឿ នោះជាអំពើបាប» (រ៉ូម ១៤:២៣) ស្របតាមអ្វីដែលសាវ័កបានមានប្រសាសន៍ថា «ហើយសេចក្ដីជំនឿកើតចេញពីការឮ ហើយការឮពីព្រះបន្ទូលនៃព្រះ» (រ៉ូម ១០:១៧)។ ដូច្នេះ អ្វីដែលនៅក្រៅបទគម្ពីរដែលបានបំផុសគំនិត មិនមែនជាជំនឿ គឺជាអំពើបាប។
តើអ្វីជាលក្ខណៈនៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ? រក្សាបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ពេលកំពុងស្វែងរកសិរីល្អរបស់ទ្រង់។
តើអ្វីទៅជាលក្ខណៈនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះអ្នកជិតខាង? មិនមែនស្វែងរករបស់ខ្លួនទេ តែជារបស់ដែលមានប្រយោជន៍ទាំងខាងវិញ្ញាណ និងខាងរូបកាយចំពោះមនុស្សជាទីស្រឡាញ់។
តើអ្វីជាលក្ខណៈរបស់គ្រិស្តបរិស័ទ? ការកើតជាថ្មីតាមរយៈពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងព្រះវិញ្ញាណ។
តើអ្វីជាលក្ខណៈនៃទឹកដែលកើត? ថា ព្រះគ្រីស្ទបានសុគតសម្រាប់អំពើបាបម្តងហើយម្តងទៀត ដើម្បីឲ្យទ្រង់បានសុគត ហើយមិនជាប់ជំពាក់នឹងការរំលងទាំងអស់ យោងទៅតាមអ្វីដែលមានចែងទុកមកថាៈ «អស់អ្នកដែលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ នោះយើងបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដល់ការសុគតរបស់ទ្រង់។ ដូច្នេះ យើងត្រូវបានគេបញ្ចុះជាមួយទ្រង់ ដោយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកក្នុងសេចក្ដីស្លាប់ ដោយដឹងថា បុរសចំណាស់របស់យើងត្រូវបានគេឆ្កាងជាមួយនឹងទ្រង់ ដើម្បីឲ្យរូបកាយដែលមានបាបត្រូវបំផ្លាញ ដើម្បីកុំឲ្យយើងធ្វើជាខ្ញុំបម្រើរបស់អំពើបាបទៀតឡើយ»។ ៤ ក, ៦).
តើអ្វីជាលក្ខណៈនៃការកើតពីព្រះវិញ្ញាណ? ដើម្បីក្លាយទៅតាមខ្នាតដែលបានប្រទានដល់គាត់នូវអ្វីដែលគាត់បានកើតមក ស្របតាមអ្វីដែលមានចែងទុកថា « អ្វីដែលកើតពីសាច់ឈាម នោះជាសាច់ ហើយអ្វីដែលកើតពីព្រះវិញ្ញាណនោះជាវិញ្ញាណ» (យ៉ូហាន ៣:៦)។
តើអ្វីទៅជាលក្ខណៈនៃកំណើតខាងលើ? ដើម្បីបំបាត់មនុស្សចាស់ដោយការប្រព្រឹត្ត និងការប៉ងប្រាថ្នារបស់គាត់ ហើយដាក់មនុស្សថ្មីដែលមានចំណេះដឹងជាថ្មីតាមរូបភាពនៃអ្នកបង្កើតរបស់គាត់ (Cf. Col. 3:9-10) ស្របតាមអ្វីដែលបាននិយាយថា៖ « អស់អ្នកដែលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកក្នុងព្រះគ្រីស្ទ គឺនៅក្នុងអ្នកបានថ្វាយព្រះគ្រីស្ទ» (កាឡាទី ៣:២៧)។
តើអ្វីជាលក្ខណៈរបស់គ្រិស្តបរិស័ទ? ការសម្អាតពីភាពស្មោកគ្រោកខាងសាច់ឈាម និងខាងវិញ្ញាណទាំងអស់ តាមរយៈព្រះលោហិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយធ្វើកិច្ចការដ៏វិសុទ្ធ ដោយសេចក្តីកោតខ្លាចដល់ព្រះ និងដោយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះគ្រីស្ទ (២កូរិនថូស ៧:១) ហើយមិនមានកន្លែង ឬគុណសម្បត្ដិ ឬអ្វីដូចនោះឡើយ។ ប៉ុន្តែត្រូវបរិសុទ្ធ និងគ្មានកំហុស (អេភេសូរ ៥:២៧) ហើយដូច្នេះដើម្បីស៊ីព្រះកាយរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយផឹកឈាម «ដ្បិតអ្នកណាដែលស៊ីនិងផឹកដោយមិនសក្តិសមក៏បរិភោគ និងផឹកទោសរបស់ខ្លួន» (១កូរិនថូស ១១:២៩)។
តើអ្នកដែលស៊ីនំប៉័ង និងផឹកពែងរបស់ព្រះអម្ចាស់មានលក្ខណៈបែបណា? ការរក្សាទុកជានិរន្តរ៍នៃការចងចាំអំពីទ្រង់ដែលបានសោយទិវង្គតហើយបានរស់ឡើងវិញ។
តើអ្វីទៅជាលក្ខណៈរបស់អ្នកដែលរក្សាទុកការចងចាំនេះ? ថាពួកគេមិនរស់សម្រាប់ខ្លួនគេទេ ប៉ុន្តែសម្រាប់ទ្រង់ដែលបានសុគត ហើយបានរស់ឡើងវិញសម្រាប់ពួកគេវិញ (២កូរិនថូស ៥:១៥)។
តើអ្វីជាលក្ខណៈរបស់គ្រិស្តបរិស័ទ? ដើម្បីលើសពីសេចក្ដីសុចរិតក្នុងគ្រប់កិច្ចការទាំងអស់ដែលពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ី (ម៉ាថាយ ៥:២០) ស្របតាមខ្នាតនៃការបង្រៀនរបស់ព្រះអម្ចាស់ស្របតាមដំណឹងល្អ។
តើអ្វីជាលក្ខណៈរបស់គ្រិស្តបរិស័ទ? ចូរស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ដូចជាព្រះគ្រីស្ទបានស្រឡាញ់យើង (អេភេសូរ ៥:២)។
តើអ្វីជាលក្ខណៈរបស់គ្រិស្តបរិស័ទ? ដើម្បីឃើញព្រះអម្ចាស់នៅចំពោះមុខគាត់ជានិច្ច (ទំនុកដំកើង ១៥:៨)។
តើអ្វីជាលក្ខណៈរបស់គ្រិស្តបរិស័ទ? ត្រូវភ្ញាក់ខ្លួនរាល់ថ្ងៃ និងម៉ោង ហើយត្រៀមខ្លួនជានិច្ចក្នុងភាពល្អឥតខ្ចោះដ៏អស្ចារ្យបំផុតដើម្បីផ្គាប់ចិត្តព្រះ ដោយដឹងថាព្រះអម្ចាស់នឹងយាងមកនៅម៉ោងដែលគាត់មិនបានរំពឹងទុក (លូកា ១២:៤០)។
ចំណាំ: ច្បាប់សីលធម៌ (Regulae morales; Ἀρχή τῶν ἠθικῶν) គឺជាស្នាដៃរបស់ St. Basil the Great ដែលគាត់បានបំពេញតាមសមត្ថភាពរបស់គាត់ ដែលការសន្យារបស់គាត់ដែលបានផ្តល់ឱ្យអ្នកបួសនៅក្នុងតំបន់ Pontus: ដើម្បីប្រមូលនៅកន្លែងតែមួយ ការហាមឃាត់ និង កាតព្វកិច្ចបានខ្ចាត់ខ្ចាយនៅទីនេះ និងនៅទីនោះនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មីសម្រាប់អ្នកដែលរស់នៅស្របតាមបញ្ញត្តិនៃព្រះ។ ទាំងនេះគឺជាការណែនាំខាងវិញ្ញាណ ដែលក្នុងកម្រិតមួយចំនួនស្រដៀងនឹងសៀវភៅយោងដ៏ងាយស្រួលមួយចំពោះអត្ថបទព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី។ ពួកគេមានក្បួនចំនួនប៉ែតសិប ដោយច្បាប់នីមួយៗត្រូវបានបែងចែកទៅជាជំពូកផ្សេងៗគ្នា។
ច្បាប់ទី 80 ចុងក្រោយមានម្ភៃពីរជំពូកដែលជាទូទៅទាក់ទងនឹងអ្វីដែលគ្រិស្តបរិស័ទគួរតែជា ក៏ដូចជាអ្នកដែលបានទទួលការអធិប្បាយពីដំណឹងល្អផងដែរ។
ច្បាប់នេះបញ្ចប់ដោយជំពូកទី 22 ដែលទោះជាយ៉ាងណាមានភាពខុសគ្នាពីច្បាប់ផ្សេងទៀត។ ប្រហែលជាវាគួរតែត្រូវបានគេមើលឃើញថាជាការនិយាយអំពីច្បាប់សីលធម៌ទាំងមូល។ ជាការពិតណាស់ នៅក្នុងនោះផងដែរ ពួកបរិសុទ្ធនៅតែស្មោះត្រង់ចំពោះខ្លួនគាត់ ដោយបំពេញវាជាមួយនឹងការដកស្រង់ និងការនិយាយទៅកាន់អត្ថបទព្រះគម្ពីរ ប៉ុន្តែនៅពេលជាមួយគ្នានោះ នៅពេលអានវា មនុស្សម្នាក់ត្រូវបានចាកចេញជាមួយនឹងអារម្មណ៍នៃការកើនឡើងថេរ ដែលចម្លើយនីមួយៗនាំទៅរក សំណួរបន្ទាប់។
ប្រភព៖ Patrologia Graeca 31, 868C-869C.
