Relationes Ecclesiae Ortrhodoxae cum reliquo orbe Christiano

Per Sanctum et Magnum Orthodoxae Ecclesiae Concilium

1. Orthodoxa Ecclesia, qua una, sancta, catholica et apostolica Ecclesia, in intima sua conscientia ecclesiastica, eiiam credit eam praecipuum locum obtinere in materia promotionis unitatis christianae in mundo hodierno.
2. Orthodoxa Ecclesia unitatem fundat Ecclesiae in facto instaurationis a Domino nostro Iesu Christo et in communione in Sancta Trinitate et in sacramentis. Quae unitas per successionem apostolicam et patristicam traditionem exprimitur atque in Ecclesia usque in hodiernum diem vivitur. Ecclesia orthodoxa missionem habet et officium omnem veritatem tradendi et praedicandi, quae in sacra Scriptura et in sancta Traditione continetur, quae etiam catholicam eius indolem Ecclesiae tribuit.
3. Munus Ecclesiae orthodoxae propter unitatem necnon eius missio oecumenica a Conciliis Oecumenicis articulata sunt. Hi maxime declaraverunt indissolubile vinculum inter veram fidem et communionem sacramentalem.
4. Ecclesia orthodoxa, quae indesinenter orat "pro unione omnium", colloquium semper coluit cum alienis, tam longe quam propinquis. Praesertim in hodiernis inquisitione modis ac mediis partes egit ad unitatem credentium in Christum restaurandam, eamque ab initio participavit motui oecumenico, eius formationi et ulteriori incrementi contulit. Orthodoxa insuper Ecclesia, propter oecumenicum et amantem spiritum, qui eam distinguit, orans ut divinitus imperatum est. omnes homines salvos fieri et ad agnitionem veritatis venire (cf. 1 Tim 2). Hinc orthodoxa participatio motus ad restaurandam unitatem cum aliis Christianis in Unam, Sanctam, Catholicam et Apostolicam, nullo modo a natura et historia Ecclesiae Orthodoxae aliena est, sed potius significatio apostolicae fidei ac traditionis constantem exprimit. in novis historicis adiunctis.
5. Hodiernae bilaterales theologicae dialogi orthodoxae Ecclesiae eiusque participatio motus oecumenici innititur huic conscientiae orthodoxae et eius oecumenici spiritus, eo consilio ut unitatem omnium christianorum ex veritate fidei et traditionis exquirat. de Ecclesia antiqua septem Conciliorum Oecumenicorum.
6. Iuxta ontologicam Ecclesiae naturam eius unitas numquam perturbari potest. Non obstante hoc, Ecclesia orthodoxa nomen historicum accipit aliarum Ecclesiarum christianarum et Confessionum non orthodoxarum, quae cum ea non sunt in communione, et credit eius relationes cum illis inniti quam celerrime et quam maxime totius rei declaratio. quaestio ecclesiologica, ac praesertim de communioribus eorum doctrinis de sacramentis, de gratia, de sacerdotio et de successione apostolica. Sic favorabiliter et positive disposita fuit, sive propter rationes theologicas et pastorales, ad dialogum theologicum cum aliis christianis in gradu bi-laterali et multi- laterali, et ad communiorem participationem in motu oecumenico recentiorum temporum, in persuasione quod per dialogum dynamicum testimonium perhibet plenitudinis veritatis in Christo eiusque spiritalibus thesauris iis qui extra eam sunt, cum obiectivo fine leniendi viam ad unitatem ducendam.
7. Hoc spiritu omnes Sanctissimae Ecclesiae Orthodoxae locales hodie actuose in dialogis theologicis officialibus participant, quarum plures etiam varias consociationes nationales, regionales et internationales inter-christianas participant, non obstantibus altis discriminibus ortis. de Motu Oecumenico. Haec multiplex Ecclesiae orthodoxae actio ex sensu responsabilitatis oritur et ex persuasione mutuam intelligentiam et cooperationem maximi momenti esse, si numquam volumus « impedire viam evangelii Christi » (1 Cor 9, 12). .
8. Profecto, dum Ecclesiae orthodoxae cum aliis christianis dialogis agunt, difficultates non minoris aestimant huic conatu inhaerentes; has tamen difficultates percipit in via ad communem intelligentiam traditionis antiquae Ecclesiae et in spe quod Spiritus Sanctus. "Confundit omnem Ecclesiae institutionem"(Sticheron ad vesperas pentecostes), will "faciunt id quod deest" (oratio oracio). Hoc sensu, Ecclesia orthodoxa in suis relationibus cum reliquo christiano orbe, non solum humanis conatibus innititur eorum qui in dialogo versantur, sed praesertim in ductu Spiritus Sancti in gratia Domini, qui oravit. "Qui ... omnes unum sint" (Io 17).
9. Dialogi theologici bilaterales hodierni, a Pan-orthodoxis conventibus annuntiati, unanimi omnium locorum sanctissimorum Ecclesiarum Orthodoxarum, quae vocantur ad participandum in se actuose et continenter, exprimunt, ut unanimum testimonium Orthodoxiae ad gloriam Dei et Trini. ne impediatur. In eventu quem aliqua Ecclesia localis eligit ne repraesentativum alicui dialogo vel in eius sessionibus assignare velit, si haec sententia pan-orthodoxa non est, adhuc dialogus perstat. Ante initium dialogi vel sessionis, absentia cuiuslibet Ecclesiae localis, certe disputandum est ab ipso orthodoxo dialogo ad exprimendam solidarietatem et unitatem Ecclesiae orthodoxae. Colloquiorum theologicorum bi-lateralis et multi-lateralis subici debent aestimationes periodicae in gradu craticulae orthodoxae. 
10. Problemata, quae in disputationibus theologicis intra Commissiones Articulorum Theologorum oriuntur, non sunt semper sufficiens causa ad quamlibet Ecclesiam orthodoxam localem unilateraliter revocare suos procuratores vel definitive recedere a dialogo. Regula generali vitanda est Ecclesiae detractio a dialogo particulari; in his in casibus, cum hoc incidit, conatus inter-orthodoxas instaurare plenitudinem repraesentativam in Commissione Theologica Orthodoxa dialogi de quo agitur initiari debet. Si una vel plures Ecclesiae Orthodoxae locales interesse noluerint sessionibus Commissionis Theologicae Consociabilis dialogi particularis, graves causas ecclesiologicas, canonicas, pastorales vel ethicas afferentes, haec Ecclesia certiorem faciat Patriarcham Oecumenicum et omnes. ecclesias orthodoxas scripto, ad normam pan-orthodoxorum. In pan-orthodoxo conventu Patriarcha oecumenicus, unanimum consensum inter Ecclesias orthodoxas quaeret de agendis possibilibus, quos etiam comprehendere potest, si hoc unanimiter necessarium putetur - recognitionem progressionis dialogi theologici de quo agitur.
11. Methodus theologica in dialogis theologicis consecuta eo spectat, sive resolutionem differentiarum theologicarum receptarum sive differentiarum possibilium novarum, et ad quaerendum elementa communia fidei christianae. Hic processus requirit ut tota Ecclesia de variis dialogorum incrementis informetur. In eventu quod impossibile est peculiarem differentiam theologicam superare, dialogus theologicus perseveret, memorans discrepantiam quae identificatur et in memoriam reducit omnium Ecclesiarum Orthodoxarum localium, ut consideretur quid posthac fieri debeat.
12. Patet in theologicis dialogis communem omnium metam esse ultimam restaurationem unitatis in vera fide et amore. Discrepantiae theologicae et ecclesiologicae exsistentes permittunt attamen ordinatio quaedam hierarchica provocationum quae in via obviat huic obiectivo-orthodoxae occurrendi. Singulae difficultates singulares dialogi bilateralis differentiam requirunt in methodologia quae in eo secuta est, non tamen differentiam in fine, cum finis unus sit in omnibus dialogis.
13. Nihilominus, si necessarium est ut conatum ad componendum opus variorum Theologorum Inter-orthodoxorum Committetur, attento exsistenti Ecclesiae orthodoxae unitate in hoc campo horum dialogorum revelari et manifestari debet.
14. Conclusio dialogi cuiuslibet officialis theologici occurrit cum complemento operis Commissionis Theologicae Articuli. Praeses Commissionis Inter-orthodoxae relationem Patriarchae Oecumenici submittit, qui, consensu Primatum Ecclesiarum orthodoxarum localium, conclusionem dialogi declarat. Nullus dialogus perfectus habetur antequam per talem decisionem pan-orthodoxam enuntietur.
15. Ad felicem exitum operis cuiusvis dialogi theologici, sententia pan-orthodoxa de communione ecclesiastica restauranda, tamen in unanimitate omnium Ecclesiarum Orthodoxarum localium acquiescendum est.
16. Unum e principalibus corporibus in historia motus oecumenici est Concilium universale Ecclesiarum (WCC). Quaedam Ecclesiae Orthodoxae inter membra Concilii fundaverunt et postea omnes Ecclesiae Orthodoxae locales membra facta sunt. WCC corpus inter christianum structum est, non obstante quod omnes Ecclesias christianas et Confessiones non orthodoxas comprehendat. Eodem tempore exstant aliae institutiones inter-christianae et corpora regionalia, ut Conferentia Ecclesiarum Europaearum, Concilium Orientale Medium Ecclesiarum et Concilium Africanum Ecclesiarum. Hi, una cum WCC, missionem magni ponderis explent unitatem christiani orbis promovendo. Ecclesiae Orthodoxae Georgiae et Bulgariae a WCC recesserunt, illa anno 1997, hae anno 1998. Suam peculiarem habent opinionem de opere Conciliorum Mundi Ecclesiarum et ideo non participant suas actiones et alias. inter-Institutiones Christianae.
17. Ecclesiae Orthodoxae locales, quae membra WCC sunt, plene et aequaliter in WCC participant, omnibus modis conferentes ad pacificam coexistentiam et cooperationem in maioribus provocationibus socio-politicis promovendis. Ecclesia orthodoxa libenter suscepit consilium WCC ut ei responderet de petitione constituenda Commissionis Specialis de participatione Orthodoxarum in Concilio Oecumenico Mundiali Ecclesiarum, quod mandatum est a Conferentia Inter-orthodoxa in Thessalonica habita anno 1998. Criteria statuta rerum. Specialis Commissio, ab Orthodoxis proposita et a WCC acceptata, formationem Committee Permanentis de Consenso et Collaboratione duxit. Normae approbatae et comprehensae in Constitutione et Regulis Concilii Oecumenici Ecclesiarum.
18. Fideles illi ecclesiologiae permanentes, ad identitatem internae eius structurae et ad doctrinam antiquae Ecclesiae septem Conciliorum oecumenicorum, participatio Ecclesiae orthodoxae in WCC non significat eam acceptam notionem "aequalitatis Confessionum; « atque unitatem Ecclesiae ut compromissum inter-confessionale nullo modo accipere potest. In hoc spiritu, unitas quae intra WCC petitur, theologicarum conventionum simpliciter gignere non potest, sed etiam fundata est in unitate fidei, in sacramentis conservata et in Ecclesia orthodoxa viventis.
19. Ecclesiae Orthodoxae, quae membra WCC sunt, necessariam condicionem suae participationis in WCC articulo constitutionis fundamentalis habent, secundum quod membra eius nonnisi possunt ii esse qui in Dominum Iesum Christum Deum et Salvatorem credunt secundum. ac confitentes Deum unum, Patrem, Filium et Spiritum Sanctum, secundum Symbolum Nicaenum-Constantinopolitanum. Eorum penitus persuasum est suppositiones ecclesiologicae anni 1950 Toronto Denunciationis; De Ecclesia, de Ecclesiis et de Concilio Oecumenico Concilio Oecumenicomaximi momenti sunt ad Orthodoxam Concilii participationem. Liquet igitur WCC nullo modo "super-Ecclesiam" constituere. Propositum Ecclesiae universalis non est uniones inter Ecclesias pertractare, quae tantum ab ipsis Ecclesiis sua sponte agentes fieri possunt, sed Ecclesias in vivam commercium inter se conferre ac studium et discussionem promovere. quaestiones ecclesiasticae unitatis. Nulla Ecclesia obligatur ad suam ecclesiologiam in accessu ad Concilium mutare.- Praeterea, ob inclusionem Concilii, non sequitur quod unaquaeque Ecclesia obligatur ad alias Ecclesias ut Ecclesias in vero et pleno sensu spectet. epitheton. (Toronto Statement, § 2). 
20. Spes dialogorum theologorum inter Ecclesiam orthodoxam et reliquos orbis christiani perficiendi semper secundum normas canonicas orthodoxae ecclesiologiae ac normas canonicas Traditionis iam fundatae (Can. VII Concilii Oecumenici et Canonici. 7 in Concilio Oecumenico Quinisexto).
21. Ecclesia orthodoxa operi Commissionis de "Fide et Ordine" favere vult et suam theologicam operam peculiari studio usque in hodiernum diem consequitur. Benigne spectat Commissionis documenta theologica, quae insigniter theologorum Orthodoxorum participatione sunt evoluta et laudabilem gradum repraesentant in Motu Oecumenico pro rapprochemente Christianorum. Nihilominus Orthodoxa Ecclesia reservat reservationes circa praecipuas quaestiones fidei et ordinis, quia Ecclesiae et Confessiones non orthodoxae a vera fide unius, sanctae, catholicae et apostolicae Ecclesiae deflexerunt.
22. Ecclesia orthodoxa omnes conatus considerat ad unitatem Ecclesiae frangendam, susceptam a singulis vel coetibus sub praetextu veram orthodoxiam servandi vel assertam defendendi, ut damnatione dignus. Ut patet in toto Ecclesiae orthodoxae vita, conservatio verae fidei orthodoxae nonnisi per systema conciliarem conservatur, quae in rebus fidei ac decretis canonicis supremam in Ecclesia auctoritatem semper repraesentavit. Oecum.
23. Ecclesia orthodoxa communem habet conscientiam de necessitate dialogi theologici inter-christiani peragendi. Credit ergo hunc dialogum testimonium semper esse debere mundo per actus mutuum intellectum et amorem exprimentium, qui « ineffabile gaudium » Evangelii (1 Pt 1, 8) exprimunt, fugientes omnem proselytismum, uniatismum vel actum. alius actus provocativus competitionis inter-confessionalis. Hoc spiritu, Ecclesia orthodoxa magni momenti censet omnibus christianis, communibus fundamentalibus Evangelii principiis inspirata, ut alacriter et solidarie responsionem praebeat spinosis huius mundi quaestionibus, in prototypo novi hominis. in Xpo.  
24. Ecclesia Orthodoxa sibi conscia est motum ad unitatem Christianam restaurandam novas formas agere ut novis adiunctis respondeant et novis provocationibus hodierni mundi compellant. Testimonium continuum Ecclesiae orthodoxae ad orbem christianum divisum, secundum apostolicam traditionem ac fidem, imperativum est.

Oramus omnes christiani simul cooperentur ut cito veniat dies cum Dominus spem Ecclesiarum orthodoxarum impleat ac fiet “unus grex et unus pastor”  (Io 10, 16).

† Bartholomæi Constantinopolitani, præsidis

† Theodori Alexandrini

† Theophili Ierosolymitani

† Irinej Serbiæ

† Danielis Romania

† Chrysostomi Cyprii

† Ieronymos Athenarum et Tota Græcia

† Sawa Varsavia et tota Polonia

† Anastasiæ Tiranae, Durres, et omnes Albaniae

† Rastislav de Presov, terra Bohemica et Slovakia

Delegatio Patriarchatus Oecumenici

† Leo Karelia et tota Finlandia

† Stephanos Tallinn

† Ioannis Metropolitani Senioris Pergameni

† Demetrii Senioris Archiepiscopi Americae

† Augustin

† Irenaii Cretensis

† Isaiæ Denver

† Alexius Atlantis

† Iakovos Insularum Principum

† Josephi Proikonnisos

† Melitonis Philadelphiensis

† Emmanuelis

† Nikitas Hellespontum

† Nicolai Detroit

† Gerasimi Sancti Francisci

† Amphilochii Kisami et Selinosi

† Amvrosios Coreae

† Maximus de Selyvria

† Amphilochii Adrianopolis

† Callisti Diokleiae

† Antonius Hierapolis, Caput Orthodoxorum Ucrainae in USA

† Iob Telmessos

† Ioannes a Charioupolis, Caput patriarchalis Exarchatus pro paroeciis orthodoxis Traditionis Russiae in Europa occidentali.

† Gregorii Nysseni, Capitis Carpatho-Russici Orthodoxorum in USA

Legatio Patriarchatus Alexandrini

† Gabrielis Leontopolitani

† Makarios Nairobiæ

† Ionae Kampala

† Seraphim Zimbabviae et Angolae

† Alexandros de Nigeria

† Theophylaktos Tripolitanus

† Sergius Bonae Spei

† Athanasii Cyrenæi

† Alexii Carthaginensis

† Ieronymos Mwanza

† Georgii Guinea

† Nicolai Hermopoli

† Dimitrii Irinopolis

† Damaskinos, Johannesburg et Praetoria

† Narkissos Accra

† Emmanouelis Ptolemaidis

† Gregorii Cameronis

† Nicodemi Memphis

† Meletii Katanga

† Panteleimon de Brazzaville et Gabon

† Innokentii Burudi et Ruandi

† Crysostomos Mozambici

† Neofytos Nyeri et Montis Keniae

Patriarchatus Hierosolymitani delegatio

† Benedicti Philadelphiensis

† Aristarchi Constantini

† Theophylaktos Iordanis

† Nektarii Anthidonis

† Philoumenos Pellæi

Delegatio Ecclesiae Serbiae

† Iován Ohrid et Skopje

† Amfilohije de Montenegro et Littoral

† Porfirije de Zagrabia et Ljubljana

† Vasilije Sirmii

† Lukijan de Budim

† Longini Novae Gracanicae

† Irinej de Backa

† Hrizostom Zvornik et Tuzla

† Iustini Zica

† Pahomije Vranje

† Iovan de Sumadija

† Ignatii de Branicevo

† Fotije Dalmatiae

† Athanasii Bihac et Petrovac

† Joanikije Niksic et Budimlje

† Grigorije de Zahumlje et Hercegovina

† Milutin

† Maksim in America occidentali

† Irinej in Australia et Nova Zelandia

† Davidis Krusevac

† Iovan de Slavonija

† Andrej in Austria et Helvetia

† Sergije Francofurtensis et in Germania

† Ilarionis Timok

Delegatio Ecclesiae Romaniae

† Teofan Iasi, Moldaviae et Bucovinae

† Laurentiæ Noribergensis et Transsilvaniæ

† Andrei Vad, Feleac, Cluj, Alba, Crisana et Maramures

† Irineu Craiovæ et Olteniæ

† Ioan

† Iosif in Europa occidentali et meridionali

† Serafim in Germania et Central Europa

† Nifon de Targovista

† Irineu Albae Iuliae

† Ioachimi Romani et Bacau

† Casian Danubii inferioris

† Timotei Arad

† Nicolai in America

† Sofronie Varadinensis

† Nicodim Strehaiæ et Severini

† Visarion de Tulcea

† Petronii Salaj

† Siluan in Hungaria

† Siluan in Italia

† Timotei in Hispania et Portugallia

† Macarie in Europa septentrionali

† Varlaam Ploiesteanul, Episcopi Assistens Patriarchae

† Emiliani Lovisteanul, Episcopi Assistens archidioecesis Ramnic'

† IOANNES Casian a Vicina, Episcopus Assistens archidioecesis Orthodoxae Romaniae Americae.

Delegati Ecclesiae Cypri

† Georgii Paphon

† Chrysostomi Kition

† Chrysostomi

† Athanasii Limassol

† Neophyti Morphou

† Vasileios Constantiæ et Ammochostos

† Nikiphori Kykki et Tillyriae

† Isaiæ Tamassos et Oreini

† Barnabæ Tremithousæ et Lefkaræi

† Christophoros a Karpasion

† Nektarios Arsinoes

† Nikolai Amathi

† Epiphanii Ledra

† Leontii Chytron

† Porphyrii de Neapoli

† Gregorii Mesaoria

Ecclesiae Graeciae delegatio

Philippi, Neapolis et Thassos

† Chrysostomi

† Germanos Eleiae

† Alexandros de Mantineia et Kynouria

† Ignatii Arta

† Damaskini Didymoteixonis, Orestii et Soufli

† Alexii Nicáæi

† Hierotheos Nafpaktos et Aghios Vlasios

† Eusebii Samii et Ikaria

† Seraphim Kastoria

† Ignatii Demetriadis et Almyros

† Nicodemi Kassandreiæ

† Ephraim Hydra, Spetses et Aegina

† Theologos Serres et Nigritae

† Makarios Sidirokastron

† Anthimos Alexandroupolis .

† Barnabæ Neapol

† Chrysostomi

† Athenagoras Ilionis, Acharnonis et Petroupoli

† Ioannis de Lagkada, Litis et Rentinis

† Gabrielis de Nova Ionia et Philadelphia

† Chrysostomi Nicopolitani et Preveza

† Theoclitos Ierissos, Montis Atho et Ardameri

Delegatio Ecclesiae Poloniae

† Simonis Lodz et Poznan

† Abel Lublinensis et Chelmensis

† Iacobi Bialystok et Gdanski

† Georgii de Siemiatycze

† Paisios Gorlice

Delegati Ecclesiae Albaniae

† Ioan

† Demetrii Argyrokastron

† Nikollae Apolloniae et Fier

† Andon Elbasan

† Nathanael Amantia

† Asti Bylis

Delegatio Ecclesiae Bohemicae et Slovaci

† Michahelis Pragensis

† Isaiæ Sumperk

Photo: Consilii logo

Nota de Sacro et Magno Ecclesiae Orthodoxae Concilio: Difficili- tate politica in Medio Oriente, Synaxis Primatum Ianuariarum MMXVI, Concilium Constantinopolitanum non statuit ac tandem statuit convocare Sanctum et Magnum Concilium apud Concilium. Academiae Orthodoxae Cretensis ab die 2016 ad 18 Iunii 27. Concilii apertio fiebat post Divinam Liturgiam festivitatis Pentecostes et clausurae Dominicae Omnium Sanctorum, iuxta calendarium orthodoxum. Synaxis Primatum Ianuarii 2016 approbavit textus congruentes ut sex res in agenda Concilii: Orthodoxae Ecclesiae missio in mundo huius temporis; Orthodoxa degentium; Autonomia et de modo praedicationis eius; Matrimonii Sacramentum eiusque impedimenta; De ieiunio et eius observantia hodie momentum; Relatio Ecclesiae Orthodoxae cum reliquo orbe Christiano.