Iacobus Moran
1. Infernus Judaicus idem est ac Graecus Hades. Nulla significatio accidit si, omni occasione, cum Hebraice dicit 'Sheol', hoc in Graeco 'Hades'. Terminus 'Hades' Anglice notus est, et sic praeponi potest verbo 'Sheol.' Eorum significatio idem est.
Nec infernus nec Hades idem sunt cum iudaico 'Gehenna' quod solum interpretari debet ut 'infernus'.
Infernus sedes mortuorum.
Gehenna/Infernum habitatio impiorum.
Haec sunt duo diversa qualitative loca, nec unquam eodem modo tractari debent. Biblia Sacra Vulgatae Scripturae iudaicae et christianae eventus omnes inferni et Gehennae vertit ut 'Infernus', sed error ingens est. Omnes recentiores translationes scripturarum iudaicae et christianae tantum utuntur 'Inferno' cum Gehenna in textu originali hebraico vel graeco occurrit. Infernus cum Hebraice occurrit, Hades Graece, et si inferus Anglice non explicatur, aequivalens locutio invenitur. "Carcere" Anglicus interdum praeponitur relatio ad defunctos, sed hoc ambiguum est, quia in diversis sensibus, Hades et Gehenna sunt ambo carceres. non sufficienter distinguit Infernum/Hades a Gehenna/Inferno. Refert interest notare differentiam, quia Inferus ut Mors et Infernus ut Malus longe diversas implicationes in quolibet textu ubi occurrunt. Hodierni scholares iudaici una voce loquuntur - pro eis rarissime - asserentes solam Gehennam interpretari ut 'Infernum.' [Vetus Anglo-Saxonica verbum unum scriptorem vindicat, significatum 'abstrusum.']
Qualis differentia est in experientia humana, ac differentia significationis symbolicae, quae manifestam opponit.
[1] Infernus/Hades=
Locus oblivionis, 'mors', vita = vita dimidia.
Obscura et tristis = 'insubstantiale'; infernus, fabulosos 'Uber- nus.'
David in Psalmis de Inferno ut 'Pit.'
[2] Gehenna/Infernus=
Locus ignis inextinguibilis, et vermis qui non moritur; locus tormentorum.
Qui in Gehenna dolent et plorant. Vermis corro- sionis in cadavere mortuo. Flammas ardentes non affligunt opprobrium.
Abraham vidit Gehennam ut 'Furna ignis.'
Sic infernus lacum Mortuum sub terra, dum Gehenna/infernus fornax mali, [aqua- tus valle quasi fornax].
2. Circa 1100 AD, traditio iudaica Rabbinical Gehennam ut rudera TUBER extra Hierosolymam notavit, ubi 'foeditas' abiecta est. Etsi gehenna symbolum est, expressio figuralis, aequatio symboli cum 'Valle Hinnom' valde probabilis est.
Gehenna Graecum est, optime tamen ex Hebraeo pro valle Hinnom, Ge Hinnom [sic Gehinnom] : in Talmud nomen Gehinnam, et in Aramaica a Jesu dicta. = ' Gehanna.' In modern Yiddish= ' Gehenna.'
Si Vallis Hinnom infra Hierosolymam est origo tum symboli et terminologiae linguisticae Gehennae a Judaismo in Christianum translatae, hoc sensu significaret 'ignes inextinguibiles' et 'vermes non morientes'. sunt ex Isaia et Ieremia, et cum Iesus in Novo Testamento utitur Gehenna XI temporibus, Gehennam intelligit, non Hades vel Infernum, quia istam propheticam mutuatus est imaginem.
3. Narratio de Gehenna tamquam litteralis locus topographicus certo temporis momento valde significativum est de causa quare symbolice factum est infernum.
vallis orta est locus ubi cultores religionis Chananaei pagani filios suos immolabant [Chronicon XXVIII, 28; 3, 33] ad numen paganum Moloch vocatum [unus ex pluribus gentilibus dominis, seu Ba’als=St Gregory of Nyssa conjungit Moloch ad Mammon]. Isti Moloch cultores suos igne cremaverunt, ad acquirendam terrenam potentiam, mundanas divitias, consolationem et luxum, otium vitae. Iam hoc profunda significatio- nem infernus est oblatio filiorum nostrorum ob causas religiosas, cum religio idololatra adhibetur ad commodum nobis in hoc mundo. Quod cum verbo Christi coniungit, quod asserit, licet offensiones in liberos venire deberent, melius fore ut, si in Oceanum conjectus et submersus esset, ne tam grave crimen faceret. Melius est in Orco mori et finire in vita, quam contra innocentiam puerorum in hac vita crimina gehenna committere. Esse in inferno, in hac vita vel extra, longe gravius est quam simpliciter exspirare. Occisio infantis scintillae, antequam accendi potest, est clavis consilii a diabolo ad mundi redemptionem claudendam.
Iudaeis locus hic idololatriae et immanitatis paganae execrabilis fuit. Non solum imitatores religionis Chananaeae, sed Iudaei apostatae 'sacrificium puerum in hoc loco exercitati, ob causas religiosas' [Jeremiah, 7, 31-32; 19, 2, 6; XXXII, XXXV]. Non peius ullus Iudaeus post Dominum locus terrae fingi potuit. [Hæc fabula de Abraham longe aliter in lucem projicit.] Talis locus traheret spiritus malos, & malos vires in numero reali. "Hoc est infernum in terris" dicimus, de condicionibus, eventibus, eventis, ubi vis mala conligi videtur, ut bonum facere, seu sacrificaliter amare, a circumjacente atmosphaera praecipue opponatur, et ideo difficillimum fit. si non potest.
Subinde Iudaei hac valle deformiter numinously utebantur ruderibus TUBER. Neque idoneo modo erat locus invitis obstantia abicere. Habitus est 'purus', religiose. Revera locus omnino anathemati habitus est [Ieremias, VII, 7; 31, 19-2]. Sic Iudaeis locus 'sordes', litteraliter et spiritualiter. Quae immunda putantur, cadavera cadavera mortuorum, et corpora scelestorum illico sunt. Judaei homines in sepulchris supra humum sepeliebant, ita ut corpus abjiciendi in hunc modum horrendum putaretur, ac paene pessimum, quod alicui accidere posset.
'Ignes inextinguibiles', et 'vermes sine intermissione rodentes', ut duae imagines quae tamquam definitivae eveniunt in inferno, ex re proveniunt. non sunt mere metaphorica. Ignes vallis in ea omni tempore ardebant, ad comburendum quisquilias sordidas, et maxime bestiarum et sceleratorum carnes putridas, et nimirum vermium legiones invenerunt cadavera delecta- rum ad litteram facti vermes escas. Sic 'infernus' de Valle Gehenna est locus ignis semper ardentis — sulphure et sulphure adiecto ut efficacior illa uratur — et multitudo vermium semper edens.
Etsi Iudaismus apud Iesum iam multiplices interpretationes dissimiles habuit, unum eminet et languendum erit ut necessarium ad omnem intellectum inferni – sicut ab Inferno distinctum. Conclusio in Inferno est genus stupri, dedecus, honoris iactura, nullae integritatis signum, interitus: in inferno omnia tua consilia, opera, consilia, consilia, ad extremum destrui. opus, quod fecisti cum tuo tempore in mundo, exitiosa fit exitio.
4. Rabbinica methodus docendi, quam Iesus explicuit eodem modo ac ante Hebraeos Rabbinos, historicam et symbolicam ut unum immiscet.» Rabbini, et Iesus idem semper eligunt aliquam rem historicam literalem, ac deinde addunt. altitudines et profunditates significatio symbolica est. Hoc significat duas species hermeneuticas falsas esse ad hunc modum fabulandi, ut doceat vitam lectionum auditoribus fabularum.
In una manu = -
Si textum sacrum tantum litteram interpretaris, ut fundamentalistae et evangelicae, vel religiose conservativum, punctum desideras. Est enim copia significationis symbolicae in historico litterali latens 'facto', quo magis significat suam realitatem transmittere. Incipiens ab historica litterali significatione te accipit in alias dimensiones remotas ab illo tempore et loco, nec ab eo coarctatur. Haec extra significatio mystica vel psychica vel moralis esse potest; semper dilatat sensus 'ostensum' efficiendo factores spirituales arcanos in ludo. Ad tertium dicendum quod litteralis nunquam est simpliciter litteralis, quia litteralis est metaphora ad aliquid quod est extra se, sed incarnatum in eo. Litteralis poema est, non figura computatrale, vel copia enuntiationum rationalium. Haec literalismi species valde stricte significatum habent. Minima significant, quia eorum significatio in uno tantum gradu limitatur, campestris non abundans sensu, sed sensu privatus.
Investigationes hasidicas interpretationes hebraicae bibliae Hebraicae valde instruunt. Hae interpretationes historicae narrationis ut fontium utuntur ad significationes symbolicas, longe ab omni lectione litterali. Subtiliter stratis et gradibus significationis deteguntur. Hae tamen argutiae sunt quae incolunt, 'quod vere factum est.'
Contra =
Si textum sacrum metaphorice tantum, vel symbolice interpretaris, negando peculiarem formam in qua in rebus collocatur, tum in Graeco Hellenico, non Judaico more procedere. Tu nimis festinanter ad universalia sensuum indivisibilia, seu generalitates, quae per tabulam ponunt, usquam usquam. Hic anti-litteralis aditus ad modum significandi Rabbinicalem etiam falsificat. Nam Judaei, locus et tempus illud quod significat, diffundi non possunt ac si mere vesti- mentum exterius, non res interior. in aliquo spatio, sive regio illa non-physica videatur ut psychologica sive ut spiritualis [vel mixtio duarum = matrix psychicae]. Vera igitur significatio corpus habet, non animam, corpus enim est quod 'ancoris' significat in hoc mundo.
Haec significatio incarnatio affirmans extra significationes symbolicas 'sitas' in aliquo contextu historico, et ipsa res contextualis est et quomodo contextualis sunt, interest eas interpretari. Etiamsi posteritas in animo habuit, Iesus primum AD saeculum Iudeos viventium certissimo ambitu docebat, et multa, quae ad eos dicit, interpretanda sunt in illis hominibus, illo tempore, in illo loco.
Attamen, quotiens Iesus e Psalmis et Isaia citat, saepe in eius verbis resonans [resonat auditores suos sustulisse], implicat se vidisse analogias inter praeteritorum eventuum ac praesentium. Forma usus est, quae "types" in significatione sua quaedam symbola recurrunt, in diversis formis, non quod "archetypa" in sensu Platonis vel Jung, sed quia significationes spirituales et vires identidem intervenientes referunt. in historicis adiunctis, semper aliquid simile facere ac in praeterito [continuitatem] facere semperque aliquid novi facere a praeterito diversum. Hoc modo Iesus progressivam revelationem tam permanentibus thematis quam novis exitu sustentat, prosilit, non praevideri potest. Novus typorum eventus, in adiunctis mutatis, significationes novas afferunt, sed saepe significationem maiorem in veteribus generibus iactant. Plus significant, vel aliud significant, cum retrospective videntur. Hoc modo traditio numquam stabula habet, praeterita repetens, nec tantum a praeterito dirumpitur.
Gehenna/Infernus in hoc multiplici Rabbinico modo legi debet, intellectum tam historicum contextum quam occultas significationes in suo potenti symbolismo latentes. Tantum si utriusque partis conscia interpretatione utimur quae est 'exsistentialis', non metaphysica per seipsam nec litteralis per se. Neutrum iudaicum est.
5. Duo Rabbini, tres sententiae. Judaismus semper, ad suam fidem, multiplices interpretationes sacrorum textuum toleravit ac quidem diversos rivos interpretationis totius religionis habuit. Hoc manifeste patet de interpretatione Gehennae. Iudaismus non una voce de hac re significante loquitur.
Fuerunt Judaeorum scriptores etiam ante tempus Jesu, qui gehennam videbant in poenam impiorum, non iis, qui justitiae et peccati commisti sunt, sed traditis, vel traditis, ad veram malitiam, et pro- ficiendi. aeternum; alii Judaeorum scriptores de inferno purga- tores. Aliqui commentatores Hebraeorum de Inferno/Hades purga- tionis putaverunt.. Perplexum est.
Pleraque scholae cogitationis credidit Hades esse quo tu post mortem. Item est 'Terra defunctorum in multis systematibus fabulosis'. Non est annihilatio seu plenaria obliteratio personae humanae vel eius conscientiae. Ubi, corpore mortuo, anima vadit. Sed anima sine corpore est semivivus. Qui apud Inferos/Inferis sunt comprime, valido sensu symbolico, excisi sunt e vita, abscinduntur a vivis in mundo. Pergunt quasi, sed in aliquo reducto statu. Qua in re plurimum idem est infernus iudaicus et inferus Graecus.
Infernus/Hades ante cubiculum spectabatur quo tu post mortem, exspectationem resurrectionis generalis, in qua omnes tam corpus quam animam recuperabunt. non erunt semper 'spiritus pure'.
Quidam Judaeorum commentatores infernus locus est expiandi pro peccatis, et sic est certus purgativus. Homines possunt 'cognoscere', possunt adhuc vitam suam obire et resipiscant, et de ligno mortuo adhaeserunt in vita. Infernus est locus regenerationis et sanationis. Infernus reficit, pro iis qui internas veritatis luctationes vitaverunt suo tempore in hoc mundo.
Pro quibusdam Iudaeis, Infernus Hades cenaculum et thalamum inferius habuit. Cenaculum paradisus est [etiam 'sinus Abraham' in parabola de divitis qui leprosum fugit ad portam eius] et est ubi homines sanctitatem consecuti in vita sua in terra semel finiuntur. Inferius thalamum minus salubris est, sed facultatem praeteritis erratis effundendi tenet. Non facile est, sed euentum est ipsum. Homines inferiores minores sunt et 'altiores' homines magis provectiores sunt, sed cum Hades suum opus facit, omnes aequaliter parati sunt ad ingressum totius humanitatis in 'aeternum.'
Aliis commentatoribus iudaicis, Gehenna/infernus — non infernus — erat locus purgationis/purgationis/purgationis. Pro peccatis tuis expiasti, et sic ipsum peccatum ex te exustum est, sicut ignis lignum putridum consumens. In fine illius in fornace fornacis, ad communem resurrectionem parati estis. Tantum 1 annum in inferno consumpsisti! 5 Sed et soli homines in inferno semper fuerunt! [Index iam auctus esse debet.]
Nam moderni Hasidismus, olim purgatus — ubicumque occurrit — anima cum suo corpore resuscitata procedit ad supernam olam ad olam Dei regnum. Hae Hasids tendunt ideam Inferni, ubi mali in aeternum manent, ac puniuntur in aeternum. Si Iudaeus Hasidicus Orthodoxus symbolo 'inferno utitur', semper effectum purgationis habet. Ignis Dei exurit peccatum. Sic hominem ad beatitudinem aetemam parat, ac per hoc benedictio, non maledictio.
6. Multis autem Judaeis ante tempus Jesu, longe alia est interpretatio, quae omnino Dualisticus hic rivus traditionis Judaicae similis est fidei de Caelo et Inferno, ut aeterna principia in vita proxima a Christianis Fundamentalis et Evangelicis. of hodie. Sed multi Iudaei et Christiani per saecula hanc opinionem Dualisticam tenuerunt de scissura aeternitatis exspectationis humanitatis. Et secundum hoc, mali 'vadunt ad infernum', et ibi non purgantur vel regenerantur, sed puniendi sunt.
Sic, Iudaeis huius rei prospectus, Infernus/Hes est quasi domus mediae, prope defensionem domus, ubi homines mortui resurrectionem generalem exspectant omnium. Tunc, omni corpore et anima resuscitato, Ultimum Judicium incidit, et Judicium decernit, quod justi ad coelestem beatitudinem ibunt coram Deo, impii in Gehenna cruciatum gehennalem ibunt. Infernum hoc tormentum aeternum est. Nulla let up, nulla mutari potest.
7. In Bibliis iudaicis et in Bibliis christianis locari facile est, ubi textus hic diuturnus dualismus suffultus videtur, quamquam saepe 'interpretationi' patet.
Nihilo minus verius est agnoscere Iesum interdum sonare Non Dualisticum, etiam Anti- dualisticum, cum alias sonat Dualisticum. Ut eius via est, vetustiorem traditionem confirmat etiam dum eam confirmat, novis elementis in traditionem permanentem introductis. Si omnia accipias, dialectica admodum implicata severitatis et universalitatis emergit.
Hinc paradoxum Scripturae utriusque iudaicae et christianae est quod textus dualisticus et non dualisticus exsistit. Facile est unum textum colligere, alterum genus ignorare. Haec est vel perspicax contradictio; vel, tensione accipienda, paradoxon arcana. Iustitia et Redemptio in Iudaismo cohaerent, et Iesus illum bilinguem non perturbat modum, quo ignis Spiritus, ignis veritatis, ignis amoris patiendi functiones sunt. Utraque cornua dilemma necessaria sunt.
Severitas quaedam est quae inopinabiliter ad misericordiam ducit.
8. Judaei enim ante tempus Jesu peccant, ut hominem in Gehenna inclusa aliqua manifesta in- stituat, sed etiam quae- dam, ut vel ne quis hodie percunctari possit, quis uxorem suam nimis audi- verit ad Inferos. .. Sed manifestius = superbia; de impudicitia et adulterio; ludibrium [contemptus, ut Math, 5, 22]; hypocrisis [mendacii]; ira [judgmentalism, hostilitas, impatientia]. Epistula Iacobi, 3, 6, valde Iudaica est, quod Gehenna linguam inflammabit, et lingua tunc totum 'cursum' vel 'rotam vitae' inflammat.
Bona facta quae hominem defenderunt ab in inferno = philanthropia desinendi; jejunus; infirmos visitans. Pauperes et pii imprimis defenduntur a fine in inferno. Israel plus tutatur quam gentes gentilium in circuitu eius et semper ei minantur.
Pessima est omnium peccatorum idololatria 'sacrificandi filios nostros propter causas religiosas', ut 'in hoc mundo'. Cum enim falsus deus idololatriae, id est semper ut beneficiis mundemur, id semper prodest quicquid nobis placiturum deitatis huius peticionibus immolamus, 'Si filios tuos mihi dederis, bene tibi tradam vitam.' daemoni magis sonat quam deus. Pactum percutitur, aliquid vere pretiosum immolabis, tunc tibi omnia terrena dona dabit diabolus.
Interpretatio litteralis protestatur non accidere in societate nostra moderna, illustrata, progressiva, civiliter. Aut si in posterioribus societatis illius angulis tantum agunt, aut inter posteriores homines incultos.
Sed magis symbolica et historica interpretatio concludit hos homines humaniores homines omnes liberos suos diabolo sacrificare, pro saecularibus lucris eos adducturum. Propius vide. Subtiliter vide. Hoc omnium actionum gehennissimum est quod multi parentes liberis suis usitatum faciunt, pro incognitam rem societatis ut systema infert, ubi, ut idoneus sit, violentia facienda est personae quae possunt. numquam verum esse ad patriam suam humanitatem. Leonard Cohen carmen mirabile de hoc habet: 'Historia Isaac'=
Ostium tarde aperiebatur;
Pater intravit;
Novem annos natus sum.
Et stabat super me tanta sublimitas;
Oculi caerulei nitebant
Et vox eius frigida valde.
Dixit, "Visionem habui"
Et tu scis me fortis et sanctus;
quod dictum est mihi faciendum est."
Pergit ad montem;
currebat, ambulabat;
Securis autem eius facta est aurea.
Arbores bene multo minores;
Speculum dominae lacus,
Destitimus vinum bibere.
Tum utrem super.
Fregit minutam postea
et imposuit manum suam super me;
Putabam vidi aquilam
Poterat autem vulturis;
numquam decernere potui.
Tum pater aram aedificavit;
semel post umerum respexit;
Nolebat me celare.
Qui haec aras aedificas nunc
Hos liberos immolare;
Non debes facere posse.
Consilium non visio
Et vos nunquam tentati estis
A daemone vel deo.
Tu qui stas supra modo;
dolabra tua hebetata et cruenta;
Non ibi eras;
Cum in montem
Et manus patris mei tremebat
Cum decore verbi.
Et si me nunc fratrem vocas;
Ignosce mihi si quaeram;
"Sicut ex cuius consilio?"
Cum totum descendit in terram
Ego te, si fas est, necabo;
Ego te adiuvabo si potero.
Cum totum descendit in terram
adiuvabo te, si fas est;
Occidam te, si potero.
Et miserere nostri uniformis;
Vir pacis an belli;
Pavo ventilabrum pandit.
Deinde, legendo 'sacrificium liberorum nostrorum propter lucrum' metaphorice, crimen contra liberos extendere simpliciter, sacrificium vulnerabilium hominum propter Mammonam. 'Cura contra humanitatem' diffusa est; Multos hodie cautores habet, sicut semper fecit.
Vallis Gehennae, sicut Infernus in terra, Infernus in mundo, eadem est typologia hodie ac antehac. Infernus unus est constantium in exsistentia humana totius temporis.
Quare? Ista est realis quaestio.
(continuandum)
