Ова вклучува постари лица, бремени жени и доилки, деца и новороденчиња чии мајки е потврдено дека имаат ебола во првите седум дена по раѓањето.
Проба со оган
Клиничките испитувања беа спроведени за време на епидемијата на ебола. СЗО рече дека најголемото испитување било спроведено во Демократска Република Конго, покажувајќи дека највисокото ниво на научна строгост може да се примени дури и за време на епидемии на ебола во тешки контексти.
Агенцијата на ОН, исто така, даде препораки во врска со терапиите кои не треба да се користат како третмани, кои вклучуваат ZMapp и remdesivir.
Новото упатство, објавено истовремено на англиски и француски, ќе ги поддржи давателите на здравствени услуги кои се грижат за пациентите со ебола, како и креаторите на политиката вклучени во подготвеноста и одговорот за појава на епидемија.
Се надополнува упатство за клиничка нега што ја опишува оптимизираната помошна грижа што треба да ја добијат пациентите со ебола - од релевантните тестови што треба да се администрираат, до справување со болка, исхрана и коинфекции и други пристапи кои ги ставаат пациентите на најдобриот пат до закрепнување.
„Поголеми шанси за опоравување“
„Овој терапевтски водич е критична алатка за борба против ебола“, рече Д-р Ричард Којан, копретседател на експертската група избрана од СЗО за развој на упатствата и претседател на АЛИМА, Алијансата за меѓународна медицинска акција.
„Од сега па натаму, луѓето заразени со вирусот ебола ќе имаат поголеми шанси да закрепнат доколку побараат нега што е можно порано. Како и со другите заразни болести, навременоста е клучна и луѓето не треба да се двоумат да се консултираат со здравствените работници што е можно побрзо за да се осигураат дека ја добиваат најдобрата можна грижа“.
Ко-претседавачот д-р Роберт Фаулер од Универзитетот во Торонто во Канада истакна дека еболата порано се перцепирала како „речиси сигурен убиец“, но напредокот во грижата и терапијата во изминатата деценија го револуционизирал третманот на болеста.
„Обезбедувањето најдобра помошна медицинска грижа за пациентите, во комбинација со третман со моноклонални антитела – MAb114 или REGN-EB3 – сега води до закрепнување за огромното мнозинство луѓе“, додаде тој.
Навремениот пристап е критичен
Бидејќи пристапот до овие третмани останува предизвик, особено во сиромашните области, СЗО рече дека тие треба да бидат достапни таму каде што се најпотребни, имено на локации каде што се случуваат активни епидемии на ебола или каде што заканата од појава е голема или многу веројатна.
Агенцијата на ОН е подготвен да ги поддржи земјите, производителите и партнерите да се подобри пристапот до двата лека.
„Видовме неверојатен напредок и во квалитетот и во безбедноста на клиничката нега за време на епидемијата на ебола“, рече д-р Џенет Дијаз, водач на единицата за клиничко управување во програмата за здравствени итни случаи на СЗО.
„Доброто правење на основите, вклучително и рана дијагноза, обезбедување оптимизирана помошна нега со евалуација на нови терапевтски средства во рамките на клиничките испитувања, го трансформира она што е можно за време на епидемијата на ебола. Тоа е она што доведе до развој на нов стандард на грижа за пациентите. Сепак, навремениот пристап до овие интервенции за спасување животи мора да биде приоритет“.
