Меѓу растечките трендови забележани во извештајот е зголемувањето на луѓето кои избираат да не соработуваат со ОН поради загриженост за нивната безбедност, или тоа го прават само доколку останат анонимни.
Жртвите и сведоците во две третини од државите наведени во извештајот побараа анонимно известување за одмаздите, во споредба со само една третина минатата година.
Засилениот надзор на оние кои соработуваат или се обидуваат да соработуваат со ОН беше пријавен во половина од наведените земји.
Забележано е и зголемување на физичкиот надзор од страна на државните актери, веројатно поврзано со враќањето на формите на лично ангажирање на ОН.
„Смалување на граѓанскиот простор“
Имено, речиси 45 отсто од земјите наведени во извештајот продолжуваат да применуваат или донесуваат нови закони и прописи кои ја казнуваат, одвраќаат или попречуваат соработката со ОН. Овие законски рамки претставуваат сериозни пречки за долгогодишните партнери за човекови права на ОН.
„Глобалниот контекст на намалување на граѓанскиот простор го отежнува правилното документирање, известување и одговор на случаите на одмазда, што значи дека бројот е веројатно многу поголем“, рече помошникот генерален секретар за човекови права, Илзе Брендс Кехрис, во четврток презентација до Советот за човекови права во Genенева.
Жените и девојчињата
Тежината на одмаздите врз жените и девојчињата, кои сочинуваат половина од жртвите во овогодинешниот извештај, уште еднаш беше идентификувана како посебна загриженост.
Повеќето од овие жени беа бранители на човекови права цел на нивната соработка со механизмите за човекови права на ОН и мировните операции, но имаше и значителен број на судски службеници и адвокати.
„Ние имаме должност кон оние кои ја полагаат својата доверба во нас“, рече г-ѓа Кехрис.
„Тоа е причината зошто во ОН, ние сме решени да ја исполниме нашата колективна одговорност за спречување и справување со заплашување и одмазда против оние кои соработуваат со организацијата и нејзините механизми за човекови права“.
