Główne mity o „Przywódcy Narodów”
Przywódca ZSRR utrzymuje swoje życie w tajemnicy, a to rodzi o nim wiele legend
Yosif Dzhugashvili używa ponad dwóch tuzinów pseudonimów i imion
21 grudnia 1879 (właściwie 18 grudnia 1878, ale z jakiegoś powodu później zmienił datę urodzenia, usuwając rok), urodził się Józef Stalin. Sprawuje władzę od prawie 30 lat i nie ma w historii Rosji bardziej zmitologizowanej postaci niż on. Powszechnie przyjmuje się, że Stalin jako młody człowiek wybrał gryzące nazwisko i zaczął używać go jako rewolucyjnego pseudonimu. Ale tak naprawdę został Stalinem w wieku 35 lat. A wcześniej używał ponad dwudziestu pseudonimów i imion. Wokół jego postaci krąży wiele legend, które są nadal popularne. Jedne pojawiają się w życiu, inne – w okresie postsowieckim.
Asceta / bogacz
Istnieją dwie przeciwstawne legendy o finansach Stalina. Według pierwszego, Stalin był największym biednym i ascetą ze wszystkich władców w historii i nie miał nic poza postrzępionym płaszczem i fajką. Według innego Stalin jest epikurejczykiem, który organizuje wielkie uczty, a całkowitą wartość posiadanego przez niego majątku szacuje się na miliardy według dzisiejszych standardów. Jako sekretarz generalny Stalin zarobił (do 1952 r.) niewiele pieniędzy – zaledwie 10 tys. rubli. I to wszystko, co wiemy na pewno o jego finansach.
To prawda, że jego artykuły i książki zostały wydane w milionach egzemplarzy w wielu językach na całym świecie, z których otrzymuje znaczne tantiemy. Nie ma jednak na nie nic do wydania. Od 1917 jest całkowicie wspierany przez państwo.
Oczywiście Stalin był najbogatszym człowiekiem w ZSRR. Nawet wysoko postawione nomenklatury, z wyjątkiem członków Biura Politycznego, mogą zgodnie z prawem posiadać nie więcej niż jedną daczę. Stalin ma co najmniej 12, nie licząc mieszkań biurowych. Ponadto każdy wyposażony jest w najnowszą technologię: lodówki, baseny, kina i nie tylko, a także ogromny personel ochroniarzy i służby.
Garaż Stalina był pełen luksusowych pojazdów.
Stalin nie ma samochodu osobowego, ale ma garaż pełen luksusowych modeli z zagranicy. Przez długi czas jego faworytem był elitarny Rolls-Royce Phantom II. Pod koniec lat 1930. przeszedł na opancerzoną Packard Twelve. W ostatnich latach Stalin jeździł wykonanym na zamówienie opancerzonym ZIS-115. Jednocześnie jest niezwykle obojętny na zewnętrzne atrybuty dobrobytu – drogie ubrania, biżuterię.
Tajny szpieg
Istnieje powszechna legenda, że Stalin został zwerbowany przez Departament Bezpieczeństwa przed rewolucją i współpracował z nim jako tajny informator. W rzeczywistości bolszewicy regularnie podejrzewają się nawzajem o „prowokację”, ale nie ma faktów przemawiających za pracą Stalina dla resortu bezpieczeństwa.
Po śmierci sekretarza generalnego legendę tę rozpowszechniał Orłow-Feldbin, były wysoki rangą oficer NKWD, który uciekł do Ameryki pod koniec lat 1930. XX wieku. W jednym z artykułów Orłow napisał, że Stalin zorganizował represje wobec wielu starych bolszewików, którzy dowiedzieli się o jego grzechach jako młody człowiek, próbując wykorzystać ten fakt w walce o władzę. Jednak prawie wszyscy badacze i biografowie Stalina uważają to za kłamstwo.
Wielka religijność
Po upadku ZSRR legendy o tajnej religijności Stalina stały się niezwykle popularne. Według plotek, w czasie wojny sekretarz generalny polecił, aby specjalny samolot latał wokół Moskwy z Tichwińską Ikoną Matki Bożej na pokładzie, a Stalin osobiście udał się do prorokini Matrony Moskwy (później kanonizowanej) z prośbą o radę .
Obie legendy pojawiły się na początku lat 1990. i nie mają wiarygodnych dowodów, nie mówiąc już o tym, że takie działania nie są do końca w duchu Stalina. Oficjalny kościół również zaprzecza tym legendom, pomimo ich powszechnej popularności. Sam Stalin publicznie oświadczył, że to seminarium uczyniło go zagorzałym rewolucjonistą. Za jego czasów, nie za Lenina, większość kościołów była zamknięta, a bicie dzwonów było prawnie zakazane w miastach pod pretekstem, że utrudniało to robotnikom.
Książęce pochodzenie
Za jego życia legenda o książęcym pochodzeniu Stalina była w Gruzji niezwykle popularna. Mówi się, że prawdziwym ojcem sekretarza generalnego nie jest pijany szewc Visarion Dzhugashvili, ale książę Jakow Egnatashvili, którego jego krewni nazywają Koba. Jakby na jego cześć Stalin przyjął go jako swój podziemny pseudonim.
W przeciwieństwie do większości legend stalinowskich, tej nie można jednoznacznie obalić. To prawda, że Egnataszwili nie jest księciem, a jedynie bogatym kupcem i właścicielem winnic. Matka Stalina Katarzyna pracowała przez jakiś czas jako praczka w jego domu i łączy ich bardzo bliski związek. Na przykład Koba jest ojcem chrzestnym dwóch starszych braci Stalina, którzy zmarli w dzieciństwie. Później, gdy Józef opuścił rodzinę i udał się na wędrówkę, Egnataszwili pomógł Jekaterynie pieniędzmi, a dzięki jego pomocy opłaciła stalinowską edukację.
W wielu źródłach można przeczytać, że Stalin miał sześć palców u jednej stopy. Ta legenda jest tak rozpowszechniona, że można ją znaleźć nawet w niektórych poważnych badaniach. Jednak nikt z tych, którzy go znają i obserwują na co dzień, nie wspomina o tej cesze. A co najważniejsze, lekarze, którzy przeprowadzili sekcję zwłok Stalina po jego śmierci, również nie uwzględnili tego faktu w bardzo szczegółowym raporcie kryminalistycznym.
