2 czerwca 15 organizacji pozarządowych plus 33 naukowców i znanych działaczy napisane do Sekretarza Stanu USA, aby poprosić go o wszczęcie procedury mającej na celu cofnięcie statusu doradczego organizacji FECRIS przez UN ECOSOC. Jest to bardzo rzadka prośba wynikająca z faktu, że stowarzyszenia stowarzyszone FECRIS, francuskiej „antysekciarskiej” organizacji patronackiej, zaangażowały się w rosyjska antyzachodnia propaganda przez lata i nadal w złowieszczy sposób wspierał Kreml na początku wojny z Ukrainą. Przytaczamy tu treść listu, a następnie listę sygnatariuszy, która obejmuje 15 wybitnych uczonych ukraińskich.
Szanowny Sekretarzu Blinken,
Piszemy jako nieformalna grupa organizacji i osób, które są przywódcami religijnymi i świeckimi, obrońcami praw człowieka, praktykami i naukowcami, aby z szacunkiem zachęcać Cię jako członka Komitetu ds. Organizacji Pozarządowych (NGO) przy Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ). ), z wnioskiem o cofnięcie statusu doradczego, który posiada obecnie FECRIS (Europejska Federacja Ośrodków Badań i Informacji o Sektach i Kultach) wraz z Radą Gospodarczą i Społeczną (ECOSOC).
Niniejszy list jest wielowyznaniową inicjatywą Okrągłego Stołu Międzynarodowej Wolności Religijnej (IRF), wielowyznaniowego, włączającego (wszystkich wyznań i przekonań), forum równego obywatelstwa, które udowodniło, że możliwe jest współdziałanie i konstruktywna współpraca ponad głębokimi różnicami i zwiększyć wzajemne zrozumienie, szacunek, zaufanie i zaufanie poprzez wspólne działania rzecznicze.
Chociaż posiadamy niezwykle szeroką różnorodność poglądów teologicznych i stanowisk politycznych, wszyscy zgadzamy się co do wagi międzynarodowej wolności religijnej. Wzmacnia kultury i stanowi podstawę stabilnych demokracji i ich elementów, w tym społeczeństwa obywatelskiego, wzrostu gospodarczego i harmonii społecznej. Jako taka jest również skuteczną bronią antyterrorystyczną, ponieważ zapobiegawczo podważa ekstremizm religijny. Historia i współczesna nauka jasno pokazują, że tam, gdzie ludziom pozwala się swobodnie praktykować swoją wiarę, jest mniej prawdopodobne, że zostaną wyobcowani od rządu, a bardziej prawdopodobne, że będą dobrymi obywatelami.
Podpisując ten list, zdecydowaliśmy się na koalicję wielowyznaniową, aby nakłonić Państwa do odebrania FECRIS statusu doradczego z ECOSOC.
Rzeczywiście, zgodnie z rezolucją ECOSOC 1996/31, status doradczy organizacji pozarządowych przy ECOSOC zostaje zawieszony na okres do trzech lat lub cofnięty w następujących przypadkach:
Jeżeli organizacja, bezpośrednio lub poprzez swoje podmioty stowarzyszone lub przedstawicieli działających w jej imieniu, wyraźnie nadużywa swojego statusu poprzez angażowanie się w schemat działań sprzecznych z celami i zasadami Karty Narodów Zjednoczonych, w tym bezpodstawne lub umotywowane politycznie działania przeciwko państwom członkowskim Organizacji Narodów Zjednoczonych niezgodnych z tymi celami i zasadami.
FECRIS to francuska organizacja patronacka, która koordynuje działania ze stowarzyszeniami członkowskimi w ponad 40 krajach UE i poza nią. Została utworzona w 1994 r. przez francuskie stowarzyszenie zwalczające sekty o nazwie UNADFI i otrzymuje wszystkie fundusze od rządu francuskiego (podczas gdy stowarzyszenia członkowskie mogą otrzymywać fundusze od własnych rządów). W 2009 roku FECRIS otrzymał od ONZ „Specjalny Status Konsultacyjny ECOSOC”.
W swojej historii FECRIS i jej członkowie zgromadzili wiele wyroków skazujących w sprawach cywilnych i karnych za swoje działania, które zniesławiają religie mniejszości i szerzą przeciwko nim mowę nienawiści.
Od 2009 do 2021 r. wiceprzewodniczącym FECRIS był Aleksander Dworkin, kierownik Centrum Studiów Religijnych im. św. Ireneusza z Lyonu w Rosji. Od 2021 roku nadal pełni funkcję członka jej rady dyrektorów. Dvorkin, w imieniu FECRIS, był kluczowym architektem rozprawiania się z mniejszościami religijnymi w Rosji i poza nią, gdy rozpowszechniał swoją antyreligijną propagandę i dezinformację w innych krajach, w tym w Chinach.
Co więcej, Aleksander Dvorkin od lat jest motorem antyzachodniej propagandy Kremla, a po protestach na Euromajdanie bezpośrednio i publicznie atakował instytucje demokratyczne Ukrainy, zarzucając im przynależność do sekt (baptystów, ewangelików, grekokatolików, poganie i Scientologists) wykorzystywane przez zachodnie tajne służby w celu wyrządzenia szkody Rosji.
Co więcej, Dworkin i inni członkowie i korespondenci rosyjskiego FECRIS byli zaangażowani w ciągłą propagandę, która przygotowywała grunt i usprawiedliwiała obecną wojnę na Ukrainie jako wojnę przeciwko zachodniej dekadencji i wojnę o ochronę rosyjskich wartości duchowych.
W ciągu pierwszych czterech tygodni wojny na Ukrainie rosyjskie stowarzyszenia FECRIS aktywnie wspierały wojnę i otwarcie współpracowały z rosyjskimi organami ścigania, aby zebrać informacje na temat każdego, kto byłby temu przeciwny, a nawet po prostu podzielić się informacjami o ofiarach na Ukrainie.
W tym samym czasie Rosja uchwaliła prawo, które ustanawiało karę więzienia do 15 lat dla każdej osoby „dyskredytującej siły zbrojne”, co obejmuje mówienie o „wojnie” zamiast oficjalnego rosyjskiego terminu „specjalna operacja wojskowa”.
Do tej pory nigdy nie zastosowano żadnej dyscypliny wobec stowarzyszeń Dworkina i/lub rosyjskiego FECRIS za ich działania szerzące propagandę i katalizujące dyskryminację i prześladowania wspólnot religijnych.
Wiadomo i rozumie się, że FECRIS od lat wiedział o ideologii i działaniach swoich rosyjskich członków i nadal je wspiera.
FECRIS jako podmiot musi być pociągnięty do odpowiedzialności za działalność swoich rosyjskich stowarzyszeń członkowskich z następujących powodów:
Chociaż FECRIS od lat jest ostrzegany o oburzającej ideologii i działaniach Aleksandra Dworkina i rosyjskich stowarzyszeń członkowskich, utrzymał Dworkina w radzie dyrektorów, która wybrała go dwukrotnie na wiceprezesa, i przez cały czas wspierał stowarzyszenia, nigdy nie wszelkie działania dyscyplinarne przeciwko którymkolwiek z nich.
W rzeczywistości FECRIS jako podmiot z władzami rosyjskimi aktywnie koordynuje działania mające na celu rozprawę z mniejszościami religijnymi już od 2009 roku – tego samego roku, w którym ONZ przyznała jej „Specjalny status konsultacyjny ECOSOC”.
Sama ideologia i metodologia FECRIS, jako stała, polega na wykorzystywaniu autorytatywnych rządów do wywoływania prześladowań społeczności religijnych, które stygmatyzuje jako sekty lub kulty, bez względu na ich ludzką godność, wolność sumienia i inne podstawowe prawa człowieka.
Podsumowując, FECRIS powinien zostać pozbawiony statusu doradczego ECOSOC w ONZ. Jej cele i działania stoją w całkowitej sprzeczności z celami i celami ONZ. Ponadto rosyjscy współpracownicy FECRIS aktywnie wspierają wojnę na Ukrainie.
Dziękuję za uwagę w tej ważnej sprawie.
Z szacunkiem
ORGANIZACJE
Bitter Winter, codzienny magazyn o wolności religijnej i prawach człowieka
Ludzie z łodzi SOS (BPSOS)
Kampania na rzecz zniesienia współczesnego niewolnictwa w Azji (CAMSA)
CESNUR, Centrum Studiów nad Nowymi Religiami
Komitet Wolności Religijnej w Wietnamie
Europejska Federacja na rzecz Wolności Przekonań (FOB)
Europejskie Międzyreligijne Forum Wolności Religijnej (EIFRF)
Fundacja Gerarda Noodta
Human Rights Without Frontiers
Kampania Jubileuszowa USA
Sieć Wszystkich Wyznań w Wielkiej Brytanii
Centrum Studiów nad Wolnością Religii, przekonania i sumienia (LIREC)
Prawosławna Komisja Spraw Publicznych (OPAC)
Ukraińskie Stowarzyszenie Studiów Religijnych (UARR)
Związek Rad dla Żydów w byłym Związku Radzieckim (UCSJ)
PRYWATNE
Greg Mitchell, Przewodniczący, Okrągły Stół IRF, Przewodniczący, Sekretariat IRF
prof. Alla Aristova, Encyklopedia ukraińska
Eileen Barker OBE FBA, emerytowany profesor, London School of Economics
prof. Alla Bojko , Instytut Dziennikarstwa, Uniwersytet Szewczenki w Kijowie – Ukraina
Keegan Burke, dyrektor oddziału DC Alliance of Religions
Prof. Jurij Czornomorec, Uniwersytet Drahomanowa – Ukraina
Anuttama Dasa, Globalny Dyrektor ds. Komunikacji, Międzynarodowe Towarzystwo Świadomości Kryszny (ISKCON)
Soraya M Deen, założycielka, mówczyni kobiet muzułmańskich
Dr Nguyen Dinh Thang, laureat nagrody Asia Democracy and Human Rights Award 2011
prof. Vitalii Dokash, wiceprzewodniczący, Ukraińskie Stowarzyszenie Studiów Religijnych (UARR)
prof. Liudmyla Fylypovych, wiceprzewodnicząca Ukraińskiego Towarzystwa Religioznawstwa (UARR)
George Gigicos, współzałożyciel i przewodniczący, Prawosławny Komitet Spraw Publicznych (OPAC)
Nathan Haddad, koordynator, OIAC (Organizacja Irańsko-Amerykańskich Wspólnot)
Lauren Homer, prezes, Law and Liberty Trust
dr Oksana Horkusha, Instytut Filozofii Narodowej Akademii Nauk Ukrainy
Massimo Introvigne, redaktor naczelny Bitter Winter, dziennika o wolności religijnej i prawach człowieka
dr Ruslan Khalikov, członek zarządu, Ukraińskie Stowarzyszenie Badaczy Religii
Prof. Anatolij Kołodnyj, Prezes Ukraińskiego Towarzystwa Religioznawstwa (UARR)
dr hab. Hanna Kulagina-Stadnichenko, sekretarz, Ukraińskie Stowarzyszenie Studiów Religijnych (UARR)
Larry Lerner, przewodniczący Związku Rad Żydowskich w byłym Związku Radzieckim (UCSJ)
dr Svitlana Loznytsia, Instytut Filozofii Narodowej Akademii Nauk Ukrainy
Prof. Raffaella Di Marzio, Dyrektor Zarządzający Centrum Wolności Religii Przekonania i Sumienia (LIREC)
Hans Noot, Prezes Fundacji Gerarda Noodta
prof. Oleksandr Sagan, wiceprzewodniczący Ukraińskiego Towarzystwa Religioznawstwa (UARR)
Bachittar Singh Ughrha, Założyciel i Prezes, Centrum Obrony Praw Człowieka
prof. Roman Sitarchuk, wiceprzewodniczący Ukraińskiego Towarzystwa Religioznawstwa (UARR)
Wielebny dr Scott Stearman, przedstawiciel ONZ, Baptist World Alliance
Prof. Vita Tytarenko, Uniwersytet Grinchenko – Ukraina
Andrew Veniopoulos, współzałożyciel i wiceprzewodniczący, Prawosławny Komitet Spraw Publicznych (OPAC)
dr Wołodymyr Wołkowski, Instytut Filozofii Narodowej Akademii Nauk Ukrainy
Martin Weightman, dyrektor, The All Faith Network
prof. Leonid Vyhovsky, Chmielnicki Uniwersytet Prawa – Ukraina
Prof. Wiktor Jelenski, Narodowa Akademia Nauk Ukrainy, były członek ukraińskiego parlamentu
Członek Honorowy Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy
