Europejskie polowanie na żabie udka może doprowadzić płazy do „nieodwracalnego wyginięcia”, ostrzega nowe badanie. W latach 2010-2019 kraje Unii Europejskiej zaimportowały 40.7 mln kilogramów udek, co odpowiada około dwóm miliardom żab. Większość żab zakupiono z Indonezji, Albanii i Turcji. Ale żarłoczny apetyt Europy na żaby dziesiątkuje rodzime populacje w tych krajach, ostrzega raport opublikowany w czasopiśmie Nature Conservation. „Wzywamy kraje [eksportujące] i ich rządy do wzięcia odpowiedzialności za zrównoważony handel” – napisali autorzy.
Żaby przewidują trzęsienia ziemi
W 2010 roku badanie na żabach wykazało wpływ trzęsień ziemi na zwierzęta. Stwierdzono, że żaby opuściły tereny… Czytaj więcej „UE musi podjąć natychmiastowe działania, aby ukierunkować cały import za pośrednictwem jednej, scentralizowanej bazy danych i uwzględnić gatunki wrażliwe w załącznikach do unijnego rozporządzenia w sprawie handlu dziką fauną i florą”. W jakim kraju spożywa się najwięcej żabich udek? Żabie udka to jedno z najbardziej znanych dań kuchni francuskiej. Według legendy w XII wieku mnisi zaczęli jeść płazy, które Kościół zaliczał do ryb, aby uniknąć ścisłej diety bezmięsnej. Są również spożywane w innych częściach świata, w tym w Wietnamie i Chinach.
W UE Belgia jest głównym importerem żabich udek (28,430 2010 ton w latach 2019-6790), ale około trzy czwarte z nich jest reeksportowane do Francji. Francja importuje 16.6 ton z krajów spoza UE (2620% importu do UE), następnie Holandia (6.4 ton; 1790%), Włochy (4.3 ton; XNUMX%) i Hiszpania (923.4 ton; 2.2 %).
Jaki wpływ na środowisko ma handel żabami?
Kuchnia ma swoją cenę. Władze francuskie zakazały lokalnych komercyjnych polowań na żaby – z wyjątkiem okresu w latach 1980. XX wieku, kiedy liczebność gatunku drastycznie spadła.
Obecnie 80% europejskiego zapotrzebowania na żaby pochodzi z Indonezji. W raporcie ostrzeżono, że skorupiakowa żaba trawiasta (Fejervarya cancrivora), olbrzymia żaba jawajska (Limnonectes macrodon) i wschodnioazjatycka żaba rycząca (Hoplobatrachus rugulosus) są podatne na potencjalne „nadmierne połowy”.
W Turcji Pelophylax caralitanus, znana jako żaba anatolijska, jest „wysoce zagrożona wyginięciem”. „Nadmierna eksploatacja [tego gatunku] na potrzeby handlu żabimi udkami we Francji, Włoszech i Szwajcarii spowodowała jego gwałtowny spadek, tak że gatunek ten jest obecnie uważany za zagrożony” — ostrzega raport. Spadek ma pośredni wpływ na lokalne ekosystemy. Żaby polują na owady. Zdaniem naukowców na obszarach, na których poluje się na płazy, stosowanie toksycznych pestycydów ma tendencję wzrostową.
Jak możemy chronić żaby przed nadmierną eksploatacją?
W latach 1970. i 1980. Indie i Bangladesz były głównymi dostawcami żab do UE, ale ich rządy zaprzestały eksportu po spadku liczby miejscowej ludności. Aby zapewnić zrównoważony handel, naukowcy wzywają kraje eksportujące żaby do ściślejszego uregulowania handlu. Wezwali również UE do publikowania większej ilości informacji na temat handlu. Niektórzy przedsiębiorczy frankofilscy weganie wynaleźli roślinne żabie udka wykonane z pszenicy i soi.
Zdjęcie autorstwa Pixabay:
