Historia jednego z najpopularniejszych tureckich przysmaków – lokum, masowo produkowanego i konsumowanego, jako jednego z nielicznych słodkich przysmaków oferowanych na rynku, zaczyna się w odległym XVIII wieku. Cukiernik Haj Bekir Efendi uważany jest za „ojca” lokum, który zaczął go masowo produkować i sprzedawać w swoim sklepie. Do Konstantynopola przybył w 18 roku i dzięki swoim umiejętnościom i talentowi kulinarnemu oraz przygotowanemu przez siebie lokum został przez sułtana mianowany przez sułtana głównym cukiernikiem w pałacu. Tak zaczyna się historia słodkiego poczęstunku, ale czy wiesz, jak się rozwinął i z czego składa się ten zachwyt?
Historia lokum
Turkish Delight to jeden z najstarszych słodyczy na świecie, którego wiek szacuje się na ponad 500 lat, co oznacza, że był znany i przygotowywany jeszcze zanim popularny cukiernik zaczął sprzedawać go w swoim sklepie i przekształcił w popularny turecki słodycz. Haj Bekir Efendi zawijał lokum w specjalne koronkowe chusteczki i zamieniał je w symbol miłości i sposób wyrażania uczuć, a mężczyźni ofiarowywali je jako prezent kobiecie swojego serca, o którą zabiegali.
Kontynuacją tej historii jest właśnie obecność cukiernika w pałacu, a samo lokum – jego rozprzestrzenienie się poza Turcję, co stało się za sprawą brytyjskiego podróżnika w XIX wieku, który tak lubił lokum, że zabierał ze sobą pudła wszystkich smaki tureckie do jego rodzinnej Wielkiej Brytanii, słodki klejnot, który odkrył. Nazwa tego słodkiego kąska, zwanego lokum, ma arabskie pochodzenie – od słowa luqam, które tłumaczy się jako „kęs” i „pełne usta”. Jej nazwa w różnych językach wschodnioeuropejskich pochodzi od tureckiego osmańskiego – lokum.
Z czego składa się turecka rozkosz?
Ciekawostką jest, że przepis na turecką rozkosz pozostał prawie niezmieniony od dnia, w którym powstał. Dodaje się do niego orzechy, różne nuty i aromaty, ale w swej istocie pozostaje niezmieniona, zakonserwowana i przekazywana z pokolenia na pokolenie.
Lokum zmienia kulinarną historię dzięki swoim składnikom. Aż do XIX wieku i pojawienia się na tych ziemiach cukru rafinowanego i wykorzystania go do przyrządzania słodyczy robiono je z miodem lub suszonymi owocami, które nadawały im smak. Lokum przygotowuje się z mieszanki syropu cukrowego i skrobiowego mleka. Przygotowanie, a dokładniej ugotowanie mieszanki zajęło 19-5 godzin, po czym dodano aromat. Mieszaninę następnie wlewano do dużych drewnianych tac do wyrastania i po około pięciu godzinach zwijano, krojono w plastry i posypywano orzechami lub cukrem pudrem. Takie są składniki lokum do dziś, tradycja została zachowana, receptura też.
W Bułgarii np. skupia się głównie na tradycyjnych smakach i aromatach związanych z naszym krajem, takich jak róża bułgarska, orzechy włoskie, miód, podczas gdy w Turcji różnorodność tureckich przysmaków jest przysłowiowa, najpopularniejsze to nuty owocowe, mięta, cytryna, pomarańczy, a także tureckie pyszności z daktylami, pistacjami czy orzechami laskowymi.
W Turcji szeroko dostępna jest również turecka rozkosz, zawijana w suszone owoce, takie jak morela, a także warianty z dużą ilością kokosa. Znany jest również specjalny rodzaj tureckiej rozkoszy, z warstwą śmietany (krem z mleka bawolego) pomiędzy słodkimi warstwami i posypaną wiórkami kokosowymi.
Zdjęcie Ołeksandra Pidwalnego:
