Wolność religijna / Wolność religii lub przekonań /
Dzień dobry wszystkim.
Pozdrawiam i dziękuję „Pomoc Kościołowi w Potrzebie” za niezwykłą pracę, jaką wykonuje od 1947 r. oraz za wielką przysługę, jaką oferuje instytucjom, mediom i opinii publicznej, publikując Raport o wolności religijnej.
Wolność religijna jest prawem naturalnym i poprzedza wszelkie sformułowania prawne, ponieważ jest wpisana w serce człowieka.
Jest to prawo proklamowane w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, ale niestety wciąż jest deptane przez zbyt wiele narodów świata i zbyt często z niemal całkowitą obojętnością.
Tak się dzieje, że tak wielu mężczyzn, kobiet i dzieci musi cierpieć nie tylko ból odmowy prawa do wyznawania wiary, ale także upokorzenie bycia zapomnianym. A to jest podwójnie niedopuszczalne, bo przemilczanie odmawiania wolności religijnej jest równoznaczne ze współudziałem w tym. Nie zamierzamy tego robić.
Obowiązkiem każdego jest obrona wolności religijnej, ale aby wypełnić to zobowiązanie, konieczna jest znajomość danych i liczb, dogłębne zrozumienie scenariusza, w którym się poruszamy, posiadanie w naszych oczach i w naszych sercach historii tych, którzy cierpią nadużycia, prześladowania, przemoc.
To właśnie zobaczyłem w oczach Marii Joseph i Janady Markus, dwóch bardzo młodych nigeryjskich chrześcijanek, ofiar okrucieństwa terrorystów z Boko Haram. Spotkałam je w Dzień Kobiet i zaparło mi dech w piersiach ich odwaga, siła i godność. To było spotkanie, którego nie zapomnę i które pozostawiło mi wspaniałe lekcje.
Właśnie dlatego Raport PKWP jest tak cenny, ponieważ nie zawiera abstrakcyjnych analiz ani wywodów, ale dociera do sedna prześladowań i dyskryminacji, do serca ofiar, ich historii i życia.
To trochę jak przewodnik po narysowaniu kierunku działania. Jedno z nich jest bardzo jasne: wolność religijna nie jest prawem drugiej kategorii, nie jest wolnością, która przychodzi po innych, a nawet może zostać zapomniana na rzecz samozwańczych nowych wolności lub praw.
Podobnie nie możemy zapomnieć o innym zjawisku, które dotyka bardziej rozwinięte społeczeństwa. Papież Franciszek ostrzegał nas przed niebezpieczeństwem uprzejmego prześladowania pod płaszczykiem kultury, nowoczesności i postępu, które w imię źle rozumianej koncepcji inkluzji ogranicza możliwość wyrażania przez wierzących swoich przekonań w sferze życia społecznego.
Jest to analiza, którą podzielam, ponieważ głęboko błędne jest myślenie, że aby przyjąć drugiego, należy wyrzec się własnej tożsamości, w tym tożsamości religijnej. Tylko wtedy, gdy jesteś świadomy tego, kim jesteś, możesz prowadzić dialog z drugim człowiekiem, szanować go, poznawać dogłębnie i czerpać z tego dialogu wzbogacenie.
Ale nie wolno nam oczywiście zapominać o pierwszym rodzaju prześladowań, prześladowaniach materialnych, które dotykają wiele narodów na całym świecie, rzeczywistości, na którą musimy otworzyć oczy i działać już teraz, nie marnując więcej czasu. To właśnie zamierza zrobić rząd i zaczął to robić, poczynając od apelu o ponad 10 mln euro na sfinansowanie interwencji na rzecz prześladowanych mniejszości chrześcijańskich, od Syrii po Irak, od Nigerii po Pakistan. Pierwszy krok, po którym nastąpi wiele innych.
Papież Benedykt XVI przypomniał nam, że wolność religijna jest podstawowym dobrem, które należy do istoty praw człowieka, do tych powszechnych i naturalnych praw, których prawo ludzkie nigdy nie może odmówić i które wymaga najwyższego zaangażowania od wszystkich, nikogo nie wykluczając.
Włochy mogą i muszą dawać przykład. Włochy zamierzają dawać przykład na szczeblu europejskim i międzynarodowym. To jedna z wielu naszych misji.
Dziękuję wszystkim i dobra robota.
