Агар фишори пурзӯри Чин ба ҷомеаи бастаи худ ошноии даҳшатнок дошта бошад, бояд. Беэътиноии яклухт ба озодиҳои бунёдии шаҳрвандонаш аз ҷониби Ҳизби коммунистии Чин муддати тӯлонӣ муқоисаҳоро барои ҳукмронӣ дар Иттиҳоди Шӯравии собиқ даъват кардааст. Ба наздикӣ ҷорӣ карда шуд Қонуни амнияти миллӣ ва вокунишҳои Ҳонгконгиҳо дар бораи дурустии ин арзёбӣ шаҳодати зишт мекунанд. Дар посух, Конгресс бояд ба қонунгузории Ҷанги Сард баргардад, ки ба таври возеҳ нишон медиҳад, ки Амрико дар канори қурбониёни тоталитаризм аст.
Моҳи гузашта, посбонии соҳилии Чин боздошт ва киштии тезгардро боздошт бо 12 нафар, аз ҷумла чанд нафар фаъолони демократия, кӯшиши фирор аз Ҳонконгро доштанд. Макони таъиноти онҳо Тайван буд, ки дар он ҷо паноҳгоҳи сиёсӣ дарёфт карданӣ буданд. Ҳикояҳои шабеҳи таъқиб ва боздоштҳои сиёсӣ дар Ҳонконг дар соли ҷорӣ, бахусус дар якҷоягӣ бо Қонуни Амнияти Миллӣ, зиёд шуданд. котиби давлатй Mike Pompeo дуруст мушоҳида шудааст ки таъсири он ба Гонконг табдил додани «шахри дигаре, ки коммунистон идора мекунанд, дар он чо одамон ба нафси элитаи партия тобеъ мешаванд».
Вақте ки ҳукмронии Бритониё дар Ҳонконг дар соли 1997 ба поён расид ва қаламрав ба Чин супурда шуд, ин корро бо тавофуқи ошкори Пекин анҷом дод, ки ин шаҳр дар тӯли 50 сол як маҷлиси қонунгузори маҳаллӣ интихобшуда ва озодиҳои бештаре аз дигар қисматҳои Чинро нигоҳ медорад. Аз он вақт инҷониб, Пекин ба таври мунтазам ин ваъдаҳоро вайрон карда, озодии баён ва ҷамъомадро бо ҷазоҳои сахт барои он сокиноне, ки бар хилофи догмаҳои Ҳизби коммунистии Чин зиндагӣ мекунанд, ҷиноят мешуморад.
Қадамҳои репрессивӣ аз ҷониби Пекин дар якҷоягӣ бо риторикаи шадиди Вашингтон боиси сӯҳбат дар бораи коҳиши ҷанги сард шуданд. Муайян кардан лозим аст, ки оё мӯҳлати навшуда мувофиқ аст; Бо вуҷуди ин, параллелҳо байни тобеъ кардани Ҳонконг аз ҷониби Чин ва ҳукмронии шӯравӣ дар Шарқ Аврупо равшананд.
Даҳсолаҳо пеш баҳри Балтика ҳам садд ва ҳам роҳи озодӣ буд. Имрӯз, обҳои баҳри ҷанубии Чин байни Ҳонгконг ва Тайван гузаргоҳи шабеҳро ташкил медиҳанд. Дар солҳои ҷанги сард, мақомоти Шӯравӣ ва Шартномаи Варшава давлатҳоро ба муассисаҳои ислоҳӣ табдил доданд, то шаҳрвандонро аз муҳоҷират ба хориҷа пешгирӣ кунанд. Сархадди милитаризацияшудаи байни Шарк ва Гарб дар Европа ба масофаи садхо километр аз сохили Балтика тул кашидааст. Тахминан нафар 5,000 кушиш кард, ки аз болои бахри Балтика ба Гарб биравад; бисьёр одамон ғарқ шуданд ва ё ҳангоми кӯшиши худ боздошт шуданд. Маълум аст, ки танҳо ҳудуди 800 нафар аз гузаргоҳи баҳрӣ бехатар гузаштаанд.
Ҳангоме ки Ҳизби коммунистии Чин ба барҳам додани боқимондаҳои озодиҳои демократии Ҳонконг идома медиҳад, сокинони он ба ҷустуҷӯи озодӣ дар хориҷа аз як давлати доимии назоратӣ шурӯъ мекунанд. Пекин, мисли рохбарони гузаштаи советй, аз рафтани гражданинхои худ хичолат мекашад ва аз хакикатхое, ки онхо шохиди онхо шуда метавонанд, метарсанд. Роҳбарони Чин имрӯз ҳамон тавре, ки ҳамтоёни ҷанги сарди худ вокуниш нишон доданд, сарҳадҳоро маҳкам мекунанд ва хоҳиши тарк карданро бо яксон мекунанд. ҷинояткорӣ, шахсони алохидаи Хитойро бугй карда, хукумати худро ба ҳисоби аз данд.
Дар солҳои 1970-ум, дар баробари маҳдудиятҳои Шӯравӣ барои муҳоҷират аз СССР, Конгресси ИМА он чизеро қабул кард, ки ҳамчун Ислоҳи Ҷексон-Вэник ба Санади савдои ШМА аз соли 1974. Ин конун сиёсати ошкорои мухочирати мамлакатхои коммунистиро бо муносибатхои тичоратию иктисодии онхо бо Штатхои Муттахида алокаманд мекард. Ин муқаррарот ба Кремл бомуваффақият фишор овард, ки маҳдудиятҳоро барои мардум, бахусус барои яҳудиёни шӯравӣ, ки мехоҳанд ба Исроил, Иёлоти Муттаҳида ва дигар нуқтаҳои хориҷа бираванд, сабук кунад. Дар натичаи ин ба ШМА муяссар шуд, ки барои худ харочоти хакикии иктисодй ва аз ин ру, сиёсиро ба гардани Хукумати Советй бор кунад ҳуқуқи инсон суиистеъмол карда, инчунин барои гражданинхои советй ва блоки Шаркй барои дар хорича панох ёфтан рох муайян мекунад.
Чин ба талаботи Ҷексон-Вэник тобеъ буд, то он даме, ки Конгресс онҳоро дар соли 2002, дар рӯзҳои беҳтарини хушбинӣ барои Чини озодтар, масъулиятноктар ва боэътимодтар хориҷ кунад. Тақрибан бист сол пас, поймолкунии системавии ҳуқуқи башари ҶХД алайҳи уйғурҳо, тибетиҳо, ақаллиятҳои мазҳабӣ ва ҳоло дар тамоми Ҳонконг ба таври шадид идома ёфт, Ҳизби коммунисти Чинро барои қувваи бераҳм ва тоталитарӣ фош мекунад.
Режимҳои авторитарӣ бар ақидаи бардурӯғи мардуми худ, ки ҷаҳон аз азобҳои онҳо кар аст, рушд мекунад. Ҳоло вақти он расидааст, ки ИМА ва муттаҳидонаш бо ҷорӣ кардани ислоҳи нави Ҷексон-Вэник, ки махсусан барои Чини имрӯза нав карда шудааст, якҷоя истодагарӣ кунанд. Ахли чамъияти трансатлантикй бояд ба халкхои озодидусти Хитой нишон дихад, ки онхо танхо нестанд.
Скотт Куллинан директори иҷроияи Иттиҳодияи Аврупо ва ИМА мебошад. Ричард Кремер, раиси Шӯрои Иттиҳодияи Амрико ва Аврупо ва ҳамкори Маркази арзишҳои аврупоӣ оид ба сиёсати амният аст.
