Бісерка Грамацікава
Крызіс, які тут і цяпер, але пачынаецца дзесьці ў мінулым. Крызіс ідэнтычнасцяў, пазіцый і маралі – палітычнай і асабістай. Крызіс часу і прасторы, асновы якога сыходзяць каранямі ў ХХ ст. Выстава «Вывіхі» ў «Palais de Tokyo» збірае работы 15 мастакоў розных пакаленняў, з розным мінулым (Афганістан, Францыя, Ірак, Іран, Лівія, Ліван, Палестына, М'янма, Сірыя, Украіна). Аб’ядноўвае іх творчы пошук мяжы сучаснасці і мінулага. Фрагменты гісторый, перажыткі вайны, спалучэнне прастаты матэрыялаў і тэхналагічных магчымасцей сучаснасці.
Праект быў падрыхтаваны ў супрацоўніцтве паміж Palais de Tokyo і некамерцыйнай арганізацыяй Portes ouvertes sur l'art, якая распаўсюджвае творчасць мастакоў у выгнанні і ў пошуках свабоднага самавыяўлення. Арганізацыя дапамагае гэтым аўтарам супрацоўнічаць з мастацкай сцэнай Францыі.
Куратары ёсць Мары-Лор Бернадак і Дар'я дэ Бове.
Артысты: Маджд Абдэль Хамід, Рада Акбар, Бісан Аль Шарыф, Алі Аркадзі, Кэтрын Бох, Тырдад Хашэмі, Фаці Хадэмі, Сара Контар, Нге Лэй, Ранда Мадда, Мэй Мурад, Арміне Негахдары, Хадзі Ранавард, Маха Ямін, Міша Завальні
Транскантынентальная гісторыя палітычнай і сацыяльнай салідарнасці была на піку ў дзесяцігоддзі паміж 1960 і 1980 гадамі. У антыімперыялістычным руху цэлыя народы спрабуюць сцерці траўмы мінулага, пабудаваць новую ідэнтычнасць і заваяваць сваё месца ў свеце . Выстава «Мінулы неспакой» — гэта архіўна-дакументальнае куратарскае даследаванне Крысцін Хуры і Рашы Салці — «музей выгнання» або «музей салідарнасці». Ад палестынскай барацьбы за свабоду да супраціву дыктатуры Піначэта ў Чылі і рэжыму апартэіду ў Паўднёвай Афрыцы.
«Міжнародная мастацкая выстава для Палестыны», якая адбылася ў Бейруце ў 1987 годзе, стала адпраўной кропкай цяперашняга «Музея салідарнасці». Куратары збіраюць дакументальныя матэрыялы з Іарданіі, Сірыі, Марока, Егіпта, Італіі, Францыі, Швецыі, Германіі, Польшчы, Венгрыі, Паўднёва-Афрыканскай Рэспублікі і Японіі, каб сабраць разам пазл актыўнасці, унікальных мастацкіх мерапрыемстваў, калекцый і дэманстрацый па ўсім свеце, звязаных з антыімперыялістычны рух ХХ ст.
Своеасаблівы цыкл выставак Палаца Токіо, у якіх прывід каланіялізму прысутнічае і ў якіх траўмы мінулага знаходзяць сваё адлюстраванне ў напружанасці і правакацыях сучаснасці, завяршаецца выставай SIGNAL Махамеда Буруісы. Цэнтральная тэма выставы – абмежаванне мыслення – кантроль над мовай, музыкай, формамі – і адчужэнне ад навакольнага асяроддзя. Свет мастака распасціраецца ад яго роднага горада Бліда ў Алжыры, праз Францыю, дзе ён цяпер жыве, да неба над Газай.
Фота Бісеркі Грамацікавай. Выстава «Вывіхі» ў «Пале дэ Токіо».
