VI
Το ταξίδι των αιώνων μας
Αγαπητή Μητέρα Γη,
Θυμάστε πότε εσείς και ο πατέρας Ήλιος πρωτοδημιουργηθήκατε από τη σκόνη των αστεριών που εξερράγησαν και το διαστρικό αέριο; Δεν φόρεσες ακόμα τον μεταξωτό μανδύα φρεσκάδας που κάνεις σήμερα. Εκείνη την εποχή, μητέρα, πριν από περισσότερα από τεσσεράμισι δισεκατομμύρια χρόνια, η ρόμπα σου ήταν φτιαγμένη από λιωμένο βράχο. Σύντομα ψύχθηκε για να σχηματίσει μια σκληρή κρούστα. Αν και το φως του Πατέρα ήταν πολύ λιγότερο από ό,τι είναι σήμερα, η λεπτή ατμόσφαιρά σας αιχμαλώτισε τη θερμότητα και κράτησε τους ωκεανούς σας από το πάγωμα. Σε αυτά τα πρώτα εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, ξεπεράσατε πολλές μεγάλες δυσκολίες για να δημιουργήσετε ένα περιβάλλον ικανό να συντηρήσει τη ζωή. Απελευθερώσατε μεγάλη θερμότητα, φωτιές και αέρια από τα ηφαίστειά σας. Ο ατμός αποβλήθηκε από το φλοιό σας για να γίνει ατμός στην ατμόσφαιρά σας και το νερό στους μεγάλους ωκεανούς σας. Η βαρύτητα σας βοήθησε να αγκιστρωθεί ο ουρανός που συντηρεί τη ζωή και το μαγνητικό σας πεδίο τον εμπόδισε να απογυμνωθεί από τους ηλιακούς ανέμους και τις κοσμικές ακτίνες.
Αλλά ακόμη και πριν σχηματίσετε την ατμόσφαιρα, υπομείνατε μια σύγκρουση με ένα μεγάλο ουράνιο σώμα, σχεδόν στο μέγεθος του Άρη. Μέρος του πλανήτη που επηρεάζει έγινε εσύ. το υπόλοιπο, μαζί με λίγο από τον μανδύα και το φλοιό σου, έγινε το φεγγάρι. Αγαπητή μητέρα, το φεγγάρι είναι ένα κομμάτι σου, όμορφο σαν άγγελος. Είναι μια ευγενική αδερφή για εσάς, που σας ακολουθεί πάντα, σας βοηθά να επιβραδύνετε και να διατηρήσετε την ισορροπία σας και να δημιουργήσετε παλιρροιακούς ρυθμούς στο σώμα σας.
Ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα είναι μια οικογένεια, που περιστρέφεται γύρω από τον Πατέρα Ήλιο σε έναν χαρούμενο και αρμονικό χορό. Πρώτα υπάρχει ο υδράργυρος, μεταλλικός και κρατήρας, πιο κοντά στον ήλιο. Ακολουθεί η Αφροδίτη με την έντονη ζέστη, την ατμόσφαιρα υψηλής πίεσης και τα ηφαίστεια. Μετά είσαι εσύ, αγαπημένη Μητέρα Γη, η πιο όμορφη από όλες. Πέρα από μας περιφέρεται γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη, ο κρύος και έρημος Άρης. και μετά τη ζώνη των αστεροειδών, έρχεται ο αέριος γίγαντας Δίας, μακράν ο μεγαλύτερος πλανήτης όλων, στον οποίο συμμετείχε μια συνέλευση διαφορετικών φεγγαριών. Πέρα από τον Δία περιφέρεται γύρω από τον Κρόνο, τον θεαματικά δακτυλιωμένο πλανήτη, ακολουθούμενο από τον Ουρανό, που έγειρε στο πλάι του μετά από μια σύγκρουση και, τέλος, ο μακρινός μπλε Ποσειδώνας με τις ταραχώδεις καταιγίδες και τους ισχυρούς ανέμους του.
Συλλογιζόμενος αυτό το μεγαλείο, μπορώ να δω ότι εσύ, Μητέρα Γη, είσαι η πιο πολύτιμη λουλούδι στο ηλιακό μας σύστημα, ένα αληθινό κόσμημα του σύμπαντος.
Σου πήρε ένα δισεκατομμύριο χρόνια για να αρχίσεις να εκδηλώνεις τα πρώτα έμβια όντα. Πολύπλοκα μόρια, που ίσως σας έφεραν από το διάστημα, άρχισαν να ενώνονται σε αυτοαναπαραγόμενες δομές, σιγά σιγά να γίνονται όλο και περισσότερο σαν ζωντανά κύτταρα. Σωματίδια φωτός από μακρινά αστέρια, εκατομμύρια έτη φωτός μακριά, ήρθαν να επισκεφθούν και να μείνουν για λίγο. Τα μικρά κύτταρα έγιναν σταδιακά μεγαλύτερα κύτταρα. οι μονοκύτταροι οργανισμοί εξελίχθηκαν σε πολυκύτταρους οργανισμούς. Η ζωή αναπτύχθηκε από βαθιά μέσα στους ωκεανούς, πολλαπλασιάζοντας και ευημερώντας, βελτιώνοντας σταθερά την ατμόσφαιρα. Σιγά-σιγά, το στρώμα του όζοντος θα μπορούσε να σχηματιστεί, εμποδίζοντας την επιβλαβή ακτινοβολία να φτάσει στην επιφάνειά σας και επιτρέποντας τη ζωή στη στεριά να ευημερήσει. Μόνο τότε, καθώς ξετυλίγονταν το θαύμα της φωτοσύνθεσης, άρχισες να φοράς τον εξαίσιο πράσινο μανδύα που κάνεις σήμερα.
Όμως όλα τα φαινόμενα είναι μόνιμα και διαρκώς μεταβαλλόμενα. Η ζωή σε τεράστιες περιοχές της Γης έχει ήδη καταστραφεί περισσότερες από πέντε φορές, συμπεριλαμβανομένων πριν από εξήντα πέντε εκατομμύρια χρόνια, όταν η πρόσκρουση ενός γιγάντιου αστεροειδούς προκάλεσε τη μαζική εξαφάνιση των δεινοσαύρων και τα τρία τέταρτα όλων των άλλων ειδών. Αγαπητή μητέρα, νιώθω δέος για την ικανότητά σου να είσαι υπομονετική και δημιουργική, παρά τις σκληρές συνθήκες που έχεις υπομείνει. Υπόσχομαι να θυμηθώ το εκπληκτικό μας ταξίδι αιώνων και να ζήσω τις μέρες μου με τη συνείδηση ότι είμαστε όλοι παιδιά σου και ότι είμαστε όλοι φτιαγμένοι από αστέρια. Υπόσχομαι να κάνω το κομμάτι μου, συνεισφέροντας τη δική μου ενέργεια χαράς και αρμονίας στην ένδοξη συμφωνία της ζωής.
VII
Η απόλυτη πραγματικότητά σας: Χωρίς θάνατο, χωρίς φόβο
Αγαπητή Μητέρα Γη,
Γεννηθήκατε από τη σκόνη μακρινών σουπερνόβα και αρχαίων αστεριών. Η εκδήλωσή σου δεν είναι παρά μια συνέχεια και όταν πάψεις να υπάρχεις με αυτή τη σημερινή μορφή θα συνεχίσεις και εσύ σε άλλη. Η αληθινή σας φύση είναι η έσχατη διάσταση της πραγματικότητας - η φύση του μη ερχομού και του μη φύγει, της μη γέννησης και του μη θανάτου. Αυτή είναι και η αληθινή μας φύση. Αν είμαστε σε θέση να το αγγίξουμε αυτό, μπορούμε να ζήσουμε την ειρήνη και την ελευθερία του μη φόβου.
Κι όμως, λόγω της περιορισμένης άποψής μας, ακόμα αναρωτιόμαστε τι θα μας συμβεί όταν η φυσική μας μορφή αποσυντεθεί. Όταν πεθαίνουμε, απλώς επιστρέφουμε σε εσάς. Μας έχετε γεννήσει στο παρελθόν και ξέρουμε ότι θα συνεχίσετε να μας γεννάτε ξανά και ξανά στο μέλλον. Ξέρουμε ότι δεν μπορούμε ποτέ να πεθάνουμε. Κάθε φορά που εκδηλώνουμε, είμαστε φρέσκοι και νέοι. κάθε φορά που επιστρέφουμε στη Γη, μας δέχεστε και μας αγκαλιάζετε με μεγάλη συμπόνια. Υποσχόμαστε να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας να κοιτάζει βαθιά, να βλέπει και να αγγίζει αυτή την αλήθεια—ότι η διάρκεια ζωής μας είναι η διάρκεια ζωής σας και η διάρκεια ζωής σας είναι απεριόριστη.
Γνωρίζουμε ότι το απόλυτο και το ιστορικό —το ονομαστικό και το φαινομενικό— είναι δύο διαστάσεις της ίδιας πραγματικότητας. Αγγίζοντας την ιστορική διάσταση - ένα φύλλο, ένα λουλούδι, ένα βότσαλο, μια δέσμη φωτός, ένα βουνό, ένα ποτάμι, ένα πουλί ή το ίδιο μας το σώμα - μπορούμε να αγγίξουμε το απόλυτο. Όταν αγγίζουμε βαθιά το ένα, αγγίζουμε τα πάντα. Αυτό είναι διασύνδεση.
Αγαπητή Μητέρα, ορκιζόμαστε να σε βλέπουμε σαν το σώμα μας και τον ήλιο σαν την καρδιά μας. Θα εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας να αναγνωρίζει εσάς και τον ήλιο σε κάθε κύτταρο του σώματός μας. Θα σας βρούμε και τους δύο, Μητέρα Γη και Πατέρα Ήλιο, σε κάθε τρυφερό φύλλο, σε κάθε λάμψη αστραπής, σε κάθε σταγόνα νερού. Επιμελώς, θα εξασκηθούμε για να δούμε το απόλυτο και να συνειδητοποιήσουμε τη δική μας αληθινή φύση. Θα εξασκηθούμε για να δούμε ότι ποτέ δεν γεννηθήκαμε και δεν θα πεθάνουμε ποτέ.
Γνωρίζουμε ότι στην έσχατη διάσταση δεν υπάρχει γέννηση και θάνατος, κανένα ον και κανένα μη ον, κανένα πόνο και καμία ευτυχία, και κανένα καλό και κανένα κακό. Θα εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας να κοιτάξει βαθιά στον κόσμο των σημείων και των εμφανίσεων με τη διορατικότητα της αλληλούπαρξης, για να δούμε ότι αν δεν υπήρχε θάνατος, δεν θα μπορούσε να υπάρξει γέννηση. Χωρίς βάσανα, δεν θα μπορούσε να υπάρξει ευτυχία. χωρίς τη λάσπη, ο λωτός δεν μπορεί να αναπτυχθεί. Γνωρίζουμε ότι η ευτυχία και η ταλαιπωρία, η γέννηση και ο θάνατος, ακουμπούν το ένα στο άλλο. Αυτά τα ζεύγη αντιθέτων είναι μόνο έννοιες. Όταν ξεπερνάμε αυτές τις δυιστικές απόψεις της πραγματικότητας, απελευθερωνόμαστε από κάθε άγχος και φόβο.
Αγγίζοντας το απόλυτο, είμαστε χαρούμενοι και άνετα—είμαστε στο στοιχείο μας, απαλλαγμένοι από κάθε ιδέα και έννοιες. Είμαστε τόσο ελεύθεροι όσο ένα πουλί που πετά στα ύψη στον ουρανό, τόσο ελεύθεροι όσο ένα ελάφι που χοροπηδά μέσα στο δάσος. Ζώντας βαθιά μέσα στην επίγνωση, αγγίζουμε την αληθινή μας φύση της αλληλεξάρτησης και της αλληλοϋποστήριξης. Ξέρουμε ότι είμαστε ένα με εσάς και με ολόκληρο τον κόσμο. Η απόλυτη πραγματικότητα υπερβαίνει όλες τις έννοιες και έννοιες. Δεν μπορεί να περιγραφεί ως προσωπικό ή απρόσωπο, υλικό ή πνευματικό, ούτε ως αντικείμενο ή υποκείμενο του νου. Η απόλυτη πραγματικότητα πάντα λάμπει και λάμπει στον εαυτό της. Δεν χρειάζεται να ψάχνουμε το απόλυτο έξω από τον εαυτό μας. Αγγίζουμε το απόλυτο εδώ και τώρα.
VIII
Πατέρα Ήλιε, Καρδιά μου
Αγαπητέ Πατέρα Ήλιε,
Το άπειρο φως σας είναι η θρεπτική πηγή όλων των ειδών. Είστε ο ήλιος μας, η πηγή του απεριόριστου φωτός και της ζωής μας. Το φως σας λάμπει στη Μητέρα Γη προσφέροντάς μας ζεστασιά και ομορφιά, βοηθώντας τη Μητέρα Γη να μας θρέψει και να κάνει δυνατή τη ζωή για όλα τα είδη. Κοιτάζοντας βαθιά στη Μητέρα Γη, σας βλέπω στη Μητέρα Γη. Δεν είσαι μόνο στον ουρανό, αλλά είσαι πάντα παρών στη Μητέρα Γη και σε μένα.
Κάθε πρωί, φανερώνετε από την Ανατολή, μια λαμπρή ρόδινη σφαίρα που λάμπει ακτινοβόλα προς τις δέκα κατευθύνσεις. Είστε οι πιο ευγενικοί πατέρες με μεγάλη ικανότητα κατανόησης και συμπόνιας, και όμως ταυτόχρονα είστε απίστευτα τολμηροί και θαρραλέοι. Τα σωματίδια φωτός που εκπέμπετε ταξιδεύουν πάνω από 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα από την απίστευτα καυτή κορώνα σας για να φτάσουν σε εμάς εδώ στη Γη σε κάτι περισσότερο από οκτώ λεπτά. Κάθε δευτερόλεπτο προσφέρετε ένα μικρό μέρος του εαυτού σας στη Γη με τη μορφή φωτεινής ενέργειας. Είστε παρόντες σε κάθε φύλλο, σε κάθε λουλούδι και σε κάθε ζωντανό κύτταρο. Αλλά μέρα με τη μέρα, η μεγάλη φυσική σας μάζα του συντηγμένου πλάσματος, 330,000 φορές το μέγεθος της Γης μας, μειώνεται σιγά-σιγά. Μέσα στα επόμενα δέκα δισεκατομμύρια χρόνια το μεγαλύτερο μέρος του θα μετατραπεί σε ενέργεια, ακτινοβολώντας σε όλο τον κόσμο, και παρόλο που δεν θα είστε πλέον ορατοί στην παρούσα μορφή σας, θα συνεχίσετε σε κάθε φωτόνιο που έχετε εκπέμψει. Τίποτα δεν θα χαθεί, μόνο θα μεταμορφωθεί.
Αγαπητέ Πατέρα, η δημιουργική σου συνέργεια με τη Μητέρα Γη κάνει δυνατή τη ζωή. Η ελαφριά κλίση της μητέρας στην τροχιά της μας προσφέρει τις τέσσερις εξαιρετικές εποχές. Το θαύμα της φωτοσύνθεσης εκμεταλλεύεται την ενέργειά σας και δημιουργεί οξυγόνο για την ατμόσφαιρα για να μας προστατεύει από την απίστευτη υπεριώδη ακτινοβολία σας. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, η Μητέρα έχει συλλέξει και αποθηκεύσει επιδέξια το φως του ήλιου σας για να συντηρήσει τα παιδιά της και να βελτιώσει την ομορφιά της. Τα πουλιά μπορούν να απολαμβάνουν να πετούν στα ύψη στον ουρανό και τα ελάφια να απολαμβάνουν τα βέλη μέσα στο δάσος λόγω της δημιουργικής σας αρμονίας με τη Μητέρα Γη. Κάθε είδος μπορεί να απολαύσει το στοιχείο του χάρη στο θρεπτικό φως σας και το θαυματουργό θόλο της ατμόσφαιρας που αγκαλιάζει, προστατεύει και μας θρέφει όλους.
Υπάρχει μια καρδιά μέσα στον καθένα μας. Αν η καρδιά μας σταματούσε να χτυπά, τότε θα πεθαίναμε ακαριαία. Αλλά όταν κοιτάμε ψηλά προς τον ουρανό, ξέρουμε ότι εσύ, Πατέρα Ήλιε, είσαι και η καρδιά μας. Δεν είστε απλώς έξω από αυτό το μικροσκοπικό σώμα μας, είστε μέσα σε κάθε κύτταρο του σώματός μας και στο σώμα της Μητέρας Γης.
Αγαπητέ Πατέρα, είσαι αναπόσπαστο μέρος ολόκληρου του σύμπαντος και του ηλιακού μας συστήματος. Αν εξαφανιζόσουν, τότε η ζωή μας, όπως και αυτή της Μητέρας Γης, θα τελείωνε επίσης. Φιλοδοξώ να κοιτάξω βαθιά για να σε δω, Πατέρα Ήλιε, ως καρδιά μου, και να δω την αλληλεξάρτηση, την αλληλοϋπάρχουσα φύση μεταξύ του Πατέρα Ήλιου, της Μητέρας Γης, του εαυτού μου και όλων των όντων. Φιλοδοξώ να εξασκηθώ στο να αγαπώ τη Μητέρα Γη, τον Πατέρα Ήλιο, και τα ανθρώπινα όντα να αγαπούν ο ένας τον άλλον με τη λαμπερή διορατικότητα της μη δυαδικότητας και της αλληλοϋπάρξεως, προκειμένου να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε κάθε είδους διάκριση, φόβο, ζήλια, μνησικακία, μίσος και απελπισία.
IX
Homo Conscius
Αγαπητή Μητέρα Γη,
Έχουμε δώσει το όνομα στον εαυτό μας Ο Homo sapiens. Οι πρόδρομοι του είδους μας άρχισαν να εμφανίζονται μόλις πριν από μερικά εκατομμύρια χρόνια, με τη μορφή πιθήκων όπως π.χ. orrorin tugenensis που μπορούσαν να σταθούν, αφήνοντας τα χέρια τους ελεύθερα να κάνουν πολλά πράγματα. Καθώς έμαθαν να χρησιμοποιούν εργαλεία και να επικοινωνούν, ο εγκέφαλός τους μεγάλωσε και αναπτύχθηκε και πάνω από έξι εκατομμύρια χρόνια εξελίχθηκαν σταδιακά σε homo sapiens. Καθώς αναδύθηκαν η γεωργία και οι κοινωνίες, αποκτήσαμε νέες ικανότητες μοναδικές για το είδος μας. Συνειδητοποιήσαμε τον εαυτό μας και αρχίσαμε να αμφισβητούμε τη θέση μας στον κόσμο. Ωστόσο, αναπτύξαμε επίσης χαρακτηριστικά σε αντίθεση με την αληθινή μας φύση. Λόγω της άγνοιας και της ταλαιπωρίας μας, ενεργήσαμε με σκληρότητα, κακία και βία. Αλλά έχουμε επίσης την ικανότητα, με την πνευματική πρακτική, να είμαστε συμπονετικοί και βοηθητικοί όχι μόνο προς το δικό μας είδος αλλά και προς άλλα είδη—να γίνουμε βούδες, άγιοι και μποντισάτβα. Όλοι οι άνθρωποι, χωρίς εξαίρεση, έχουν αυτή τη δυνατότητα να γίνουν αφυπνισμένα όντα ικανά να προστατέψουν εσάς, τη Μητέρα μας, και να διατηρήσουν την ομορφιά σας.
Είτε είμαστε άνθρωπος, είτε ζώο, φυτό ή ορυκτό, ο καθένας μας έχει τη φύση της αφύπνισης επειδή είμαστε όλοι απόγονοί σας. Ωστόσο, εμείς οι άνθρωποι είμαστε συχνά περήφανοι για τη συνείδησή μας. Είμαστε περήφανοι για τα ισχυρά τηλεσκόπια μας και την ικανότητά μας να παρατηρούμε μακρινούς γαλαξίες. Αλλά λίγοι από εμάς συνειδητοποιούν ότι η συνείδησή μας είναι δική σας. εμβαθύνετε την κατανόησή σας για τον κόσμο μέσω μας. Περήφανοι για την ικανότητά μας να έχουμε επίγνωση του εαυτού μας και του σύμπαντος, παραβλέπουμε το γεγονός ότι η συνείδηση του νου μας περιορίζεται από τη συνήθη τάση μας να διακρίνουμε και να εννοιολογούμε. Διακρίνουμε μεταξύ γέννησης και θανάτου, ύπαρξης και μη ύπαρξης, εντός και εκτός, ατομικού και συλλογικού. Ωστόσο, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κοιτάξει βαθιά, έχουν καλλιεργήσει το μυαλό της επίγνωσής τους και έχουν ξεπεράσει αυτές τις συνήθεις τάσεις, για να επιτύχουν τη σοφία της μη διάκρισης. Μπόρεσαν να αγγίξουν την απόλυτη διάσταση μέσα τους και γύρω τους. Κατάφεραν να σας συνεχίσουν στο μονοπάτι της εξέλιξης, καθοδηγώντας τους άλλους προς την αντίληψη της μη δυαδικότητας, μεταμορφώνοντας κάθε διαχωρισμό, διάκριση, φόβο, μίσος και απόγνωση.
Αγαπητή Μητέρα, χάρη στο πολύτιμο δώρο της επίγνωσης, μπορούμε να αναγνωρίσουμε τη δική μας παρουσία και να συνειδητοποιήσουμε την αληθινή μας θέση σε σένα και στον κόσμο. Εμείς οι άνθρωποι δεν είμαστε πλέον αφελείς στο να πιστεύουμε ότι είμαστε κύριοι του σύμπαντος. Γνωρίζουμε ότι όσον αφορά το σύμπαν είμαστε μικροσκοπικοί και ασήμαντοι, και ωστόσο το μυαλό μας είναι ικανό να περικλείει αμέτρητους κόσμους. Γνωρίζουμε ότι ο όμορφος πλανήτης μας Γη δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος, και παρόλα αυτά μπορούμε να τον δούμε ως μία από τις πολλές θαυμάσιες εκδηλώσεις του σύμπαντος. Αναπτύξαμε την επιστήμη και την τεχνολογία και ανακαλύψαμε την αληθινή φύση της πραγματικότητας της μη γέννησης και του μη θανάτου, του ούτε του όντος ούτε του μη ύπαρξης, ούτε αυξάνεται ούτε μειώνεται, ούτε ίδια ούτε διαφορετική. Συνειδητοποιούμε ότι το ένα περιέχει τα πάντα, ότι το μεγαλύτερο περιέχεται μέσα στο μικρότερο και ότι κάθε σωματίδιο σκόνης περιέχει ολόκληρο τον Κόσμο. Μαθαίνουμε να αγαπάμε εσάς και τον Πατέρα μας περισσότερο, και να αγαπάμε ο ένας τον άλλον υπό το πρίσμα αυτής της αντίληψης της αλληλούπαρξης. Γνωρίζουμε ότι αυτός ο μη δυαδικός τρόπος να βλέπουμε τα πράγματα μπορεί να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε κάθε διάκριση, φόβο, ζήλια, μίσος και απόγνωση.
Ο Σακιαμούνι Βούδας ήταν ένα παιδί σου που έφθασε σε πλήρη αφύπνιση στους πρόποδες του δέντρου Μπόντι. Μετά από το μακρύ ταξίδι αναζήτησης του, συνειδητοποίησε ότι η Γη είναι το αληθινό και μοναδικό μας σπίτι και ότι ο ουρανός, ολόκληρος ο κόσμος και η απόλυτη διάσταση μπορούν να αγγιχτούν εδώ μαζί σας. Αγαπητή Μητέρα, υποσχόμαστε να παραμείνουμε μαζί σου σε αμέτρητες ζωές, προσφέροντάς σου το ταλέντο, τη δύναμή και την υγεία μας, ώστε πολλοί περισσότεροι μποντισάτβα να συνεχίσουν να υψώνονται από το έδαφος σου.
X
Μπορείτε να βασιστείτε σε εμάς;
Αγαπητή Μητέρα Γη,
Το ανθρώπινο είδος δεν είναι παρά ένα από τα πολλά παιδιά σας. Δυστυχώς, πολλοί από εμάς έχουμε τυφλωθεί από την απληστία, την υπερηφάνεια και την αυταπάτη, και μόνο λίγοι από εμάς μπορέσαμε να σας αναγνωρίσουμε ως Μητέρα μας. Χωρίς να το αντιλαμβάνεστε αυτό, σας έχουμε κάνει μεγάλο κακό, θέτοντας σε κίνδυνο τόσο την υγεία όσο και την ομορφιά σας. Τα παραπλανημένα μυαλά μας μας ωθούν να σας εκμεταλλευτούμε και να δημιουργήσουμε ολοένα και περισσότερη διχόνοια, βάζοντας εσάς και όλες τις μορφές ζωής σας κάτω από άγχος και πίεση. Κοιτάζοντας βαθιά, αναγνωρίζουμε επίσης ότι έχετε αρκετή υπομονή, αντοχή και ενέργεια για να αγκαλιάσετε και να μεταμορφώσετε όλη τη ζημιά που έχουμε προκαλέσει, ακόμα κι αν σας χρειαστούν εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια.
Όταν η απληστία και η υπερηφάνεια ξεπερνούν τις βασικές μας ανάγκες επιβίωσης, το αποτέλεσμα είναι πάντα βία και περιττή καταστροφή. Γνωρίζουμε ότι κάθε φορά που ένα είδος αναπτύσσεται πολύ γρήγορα, υπερβαίνοντας το φυσικό του όριο, υπάρχουν μεγάλες απώλειες και ζημιές και κινδυνεύουν οι ζωές άλλων ειδών. Για να αποκατασταθεί η ισορροπία, προκύπτουν φυσικά αιτίες και συνθήκες που θα επιφέρουν την καταστροφή και τον αφανισμό αυτού του είδους. Συχνά αυτές οι αιτίες και οι συνθήκες προέρχονται από το ίδιο το καταστροφικό είδος. Έχουμε μάθει ότι όταν ασκούμε βία προς τα δικά μας και άλλα είδη, είμαστε βίαιοι με τον εαυτό μας. Όταν ξέρουμε πώς να προστατεύσουμε όλα τα όντα, προστατεύουμε τον εαυτό μας.
Καταλαβαίνουμε ότι όλα τα πράγματα είναι μόνιμα και χωρίς ξεχωριστή φύση του εαυτού τους. Εσείς και ο πατέρας Ήλιος, όπως όλα τα άλλα στον κόσμο, αλλάζετε συνεχώς και είστε φτιαγμένοι μόνο από στοιχεία που δεν σας ανήκουν. Γι' αυτό ξέρουμε ότι, στην τελική διάσταση, ξεπερνάτε τη γέννηση και τον θάνατο, το είναι και το μη ον. Ωστόσο, πρέπει να σας προστατεύσουμε και να αποκαταστήσουμε την ισορροπία, ώστε να μπορείτε να συνεχίσετε για πολύ καιρό σε αυτήν την όμορφη και πολύτιμη μορφή, όχι μόνο για τα παιδιά μας και τα παιδιά τους αλλά για πεντακόσια εκατομμύρια χρόνια και μετά. Θέλουμε να σας προστατεύσουμε για να παραμείνετε ένα ένδοξο κόσμημα στο ηλιακό μας σύστημα για αιώνες.
Γνωρίζουμε ότι θέλετε να ζούμε με τέτοιο τρόπο ώστε σε κάθε στιγμή της καθημερινής μας ζωής να μπορούμε να αγαπάμε τη ζωή και να παράγουμε τις ενέργειες της επίγνωσης, της ειρήνης, της σταθερότητας, της συμπόνιας και της αγάπης. Ορκιζόμαστε να εκπληρώσουμε την επιθυμία σας και να ανταποκριθούμε στην αγάπη σας. Έχουμε τη βαθιά πεποίθηση ότι δημιουργώντας αυτές τις υγιεινές ενέργειες, θα συμβάλουμε στη μείωση του πόνου στη Γη και θα συμβάλουμε στην ανακούφιση του πόνου που προκαλείται από τη βία, τον πόλεμο, την πείνα και τις ασθένειες. Ανακουφίζοντας τα βάσανά μας, ανακουφίζουμε τα δικά σας.
Αγαπητή μητέρα, υπήρξαν στιγμές που υποφέραμε πολύ ως αποτέλεσμα φυσικών καταστροφών. Ξέρουμε ότι όποτε υποφέρουμε, εσείς υποφέρετε μέσα από εμάς. Οι πλημμύρες, οι ανεμοστρόβιλοι, οι σεισμοί και τα τσουνάμι δεν είναι τιμωρίες ή εκδηλώσεις του θυμού σας, αλλά είναι φαινόμενα που πρέπει να συμβαίνουν περιστασιακά, ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία. Το ίδιο ισχύει και για ένα πεφταστέρι. Για να επιτευχθεί ισορροπία στη φύση, μερικές φορές ορισμένα είδη πρέπει να υπομείνουν απώλεια. Εκείνες τις στιγμές, στραφήκαμε σε σένα, αγαπητή μητέρα, και ρωτήσαμε αν μπορούσαμε ή όχι να βασιστούμε σε εσένα, στη σταθερότητα και τη συμπόνια σου. Δεν μας απάντησες αμέσως. Τότε, βλέποντάς μας με μεγάλη συμπόνια, απάντησες, «Ναι, φυσικά, μπορείς να βασίζεσαι στη Μητέρα σου. Θα είμαι πάντα δίπλα σου." Αλλά μετά είπατε, «Αγαπητά παιδιά, πρέπει να αναρωτηθείτε, μπορεί η Μητέρα Γη σας να βασιστεί σε εσάς;»
Αγαπητή μητέρα, σήμερα, σου προσφέρουμε την επίσημη απάντησή μας, «Ναι, μητέρα, μπορείς να βασιστείς σε εμάς».
From Love Letter to the Earth του Thich Nhat Hanh (2013). Parallax Press, ο εκδοτικός οίκος της Plum Village Community of Engaged Buddhism.
