Περισσότερα από 100 πτώματα βρέθηκαν τον περασμένο Απρίλιο στο δάσος Shakahola στη νότια Κένυα, μια άλλη μορφή θρησκευτικής τρομοκρατίας. Οι έρευνες της αστυνομίας διαπίστωσαν ότι είχαν πεθάνει από νηστεία μέχρι θανάτου «για να δουν τον Ιησού Χριστό».
Η σύλληψη του Paul Mackenzie Nthenge αποκάλυψε μια αποτρόπαια χειραγώγηση ενός φερόμενου θρησκευτικού ηγέτη στην καρδιά του Αφρική.
Ο Japhet Koome, Γενικός Επιθεωρητής της Αστυνομίας της Κένυας, ο οποίος αντιλήφθηκε το μέγεθος του συμβάντος και ταξίδεψε στο σημείο, είπε στους δημοσιογράφους, μεταξύ άλλων:
Καταδικάζουμε σθεναρά κάθε μορφή θρησκευτικής οργάνωσης που προωθεί εξτρεμιστικές πεποιθήσεις και λειτουργεί εκτός των ορίων του νόμου, θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια και την ευημερία των Κενυατών.
Και ενώ η αστυνομία λέει ότι δεν θα ησυχάσει μέχρι να οδηγηθούν όλοι οι υπεύθυνοι στη δικαιοσύνη, σχεδόν πάντα, αν ο κορυφαίος ηγέτης έχει συλληφθεί, όπως στην προκειμένη περίπτωση, με την τιμωρία του, μια τέτοια πράξη είναι πιθανό να γίνει πρωτοσέλιδο, ακόμα κι αν οι κατηγορίες είναι τρομοκρατία και γενοκτονία.
Ο Paul Mackenzihe, ο ηγέτης της αίρεσης, του οποίου η πολυφωνία οδήγησε στον μαζικό θάνατο των οπαδών του, είπε στις αρχές όταν συνελήφθη ότι αν συνεχίσουν τις ανασκαφές στο δάσος θα βρουν περισσότερα από 1,000 άτομα που πήγαν να... «συναντηθούν Ιησούς".
Είναι ίσως η μεγαλύτερη σεχταριστική σφαγή στην ιστορία και μια από τις τρομοκρατικές ενέργειες ανορθόδοξων πεποιθήσεων που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Ωστόσο, μια από τις μεγαλύτερες ανησυχίες που κρύβεται πίσω από το γεγονός είναι αναμφίβολα η έλλειψη διεθνούς κάλυψης των ειδήσεων.
Δεν υπήρξαν εικόνες που να ανοίγουν τις ειδήσεις ή να συζητούν για την ακραία θρησκευτική χειραγώγηση στην οποία θα μπορούσαν να υποστούν εκατομμύρια άνθρωποι.
Η Δύση, προστατευμένη από τις αλάνθαστες δημοκρατίες της, φαίνεται να παραμελεί όλους αυτούς τους ανθρώπους που ζουν σε φρικτά χειραγωγημένες, σχεδόν ξεχασμένες περιοχές του κόσμου.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα όσων παρακινούνται σε θρησκευτική αυτοκτονία φαίνεται να μην έχουν θέση στην καθημερινή μας ζωή, και μόνο όταν δεχόμαστε επίθεση αναγνωρίσιμα στοιχεία της κοινωνίας μας, επαναστατούμε με εκκλήσεις για παγκόσμια ανθρώπινη δικαιοσύνη και τιμωρία.
Τον Σεπτέμβριο του 1997, ένας τρομοκράτης της Χαμάς με εκρηκτικά συνδεδεμένα στο σώμα του ανατινάχθηκε στο εμπορικό κέντρο Ben Yehuda στην Ιερουσαλήμ. Αυτή η πράξη καλύφθηκε από δημοσιεύματα ειδήσεων σε όλο τον κόσμο και μια από τις πιο εντυπωσιακές εικόνες ήταν αναμφίβολα ένα εστιατόριο McDonald's του οποίου η πόρτα ανατινάχθηκε στην έκρηξη.
Οποιοσδήποτε, επομένως, θα μπορούσε να κινδυνεύσει εάν δέχονταν επίθεση σε αυτά τα εμβληματικά ιδρύματα. Η ασφάλεια έγινε πιο αυστηρή σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης. Οι ρατσιστικοί πυροβολισμοί στην Καλιφόρνια και το Ιλινόις το 1999 έκαναν επίσης τους Αμερικανούς να συνειδητοποιήσουν ότι ο θρησκευτικός τρόμος ήταν πιο κοντά από ό,τι πίστευαν.
Ο ίδιος ο θρησκευτικός ολοκληρωτισμός, ο οποίος, από την άλλη πλευρά, προκαλεί τη ρίψη βομβών σε όλο τον κόσμο ενάντια σε κλινικές που προωθούν τη διακοπή της εγκυμοσύνης, τον βομβαρδισμό των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ατλάντα ή την καταστροφή στρατιωτικών κατοικιών για Αμερικανούς στρατιώτες στο Νταχράν της Σαουδικής Αραβίας το 1996, η καταστροφή ενός ομοσπονδιακού κτιρίου στην Οκλαχόμα Σίτι, η έκρηξη των Δίδυμων Πύργων, οι επιθέσεις στη σατιρική εφημερίδα Charlie Hebdo στο Παρίσι ή οι βομβιστικές επιθέσεις του υπόγειου της Μαδρίτης, είναι μερικές από τις ειδήσεις που έχουν φτάσει στο παγκόσμια μέσα ενημέρωσης, ίσως γιατί παρά τον απείρως μικρότερο αριθμό θανάτων, εκτός από την περίπτωση των Δίδυμων Πύργων, αυτές οι επιθέσεις εντοπίστηκαν στη Δύση ή πραγματοποιήθηκαν εναντίον δυτικών στρατιωτικών δομών στον υπόλοιπο κόσμο.
Η σύνδεση μεταξύ του τρόμου και του θεού ήταν ήδη σε ισχύ, υποστηριζόμενη από αδίστακτα μέσα ενημέρωσης, καθώς πλησίαζε το τέλος του 20ου αιώνα.
Οι εποχές του τέλους εκμεταλλεύτηκαν μέχρι τέλους με μοναδικό σκοπό την απόκτηση εσόδων από ειδήσεις, τα οποία θα μεταφραστούν σε καλύτερο κοινό ή αναγνωστικό κοινό και έτσι θα αποκτούσαν πρόσβαση στη μεγαλύτερη δυνατή διαφημιστική πίτα.
Ίσως η πιο τρομακτική ερώτηση είχε ήδη τεθεί από τον Mark Juergensmeyer, καθηγητή Κοινωνιολογίας σε πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, το 2001 στο βιβλίο του Religious Terrorism όταν έγραψε:
«Στην ιστορία των θρησκευτικών παραδόσεων (από τους βιβλικούς πολέμους έως τις σταυροφορίες έως τις μεγάλες μαρτυρικές πράξεις) η βία έχει κρατήσει την παρουσία της στη σκιά. Έχει χρωματίσει τα πιο σκοτεινά και μυστηριώδη θρησκευτικά σύμβολα. Ένα από τα επαναλαμβανόμενα ερωτήματα που τίθενται από μερικούς από τους μεγάλους μελετητές της θρησκείας (συμπεριλαμβανομένων των Émile Durkheim, Marcel Mauss και Sigmund Freud) είναι γιατί προκύπτει αυτή η κατάσταση: γιατί η θρησκεία φαίνεται να απαιτεί βία και θρησκευτική βία και γιατί είναι μια θεϊκή εντολή για καταστροφή έγινε αποδεκτό με τέτοια πεποίθηση από ορισμένους πιστούς;»
Το φαινόμενο της βίας σίγουρα δεν είναι εγγενές στη θρησκεία, αλλά είναι ξεκάθαρα ένα στοιχείο που πρέπει να χρησιμοποιηθεί στον σεχταριστικό λόγο, όπως συνέβη στην Κένυα, όπου το έπαθλο ήταν να είναι με τον Ιησού, αλλά πρώτα έπρεπε να νηστέψουν χωρίς άφεση μέχρι να πεθάνουν .
Η θρησκευτική τρομοκρατία και η βία κατά των πολιτών στην Κένυα αξίζουν την πιο αυστηρή μας καταδίκη, ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματός τους ή τις πεποιθήσεις τους. Ενθαρρύνω τα μέσα ενημέρωσης να δημιουργήσουν χώρους για συζήτηση με καλούς επαγγελματίες για ένα θέμα που συνεχίζει καθημερινά να απειλεί τα ανθρώπινα δικαιώματα εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
