Η χρήση αντικαταθλιπτικών συνεχίζει να αυξάνεται σε έναν κόσμο που φαίνεται πιο εύκολο με το χάπι παρά να βρεις το πραγματικό πρόβλημα και να το λύσεις.
Το 2004, ο Οργανισμός Φαρμάκων πραγματοποίησε μια μελέτη στην οποία κατέστησε σαφές ότι η κατανάλωση αντικαταθλιπτικών είχε τριπλασιαστεί στον κόσμο. Εκείνη την εποχή έπρεπε ακόμη να υποστούμε μια παγκόσμια ύφεση, η οποία επιδεινώθηκε από την πανδημία που έβγαλε από το μανίκι της ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και η οποία μας βύθισε όλους, όπως φάνηκε, σε ένα πρόβλημα ψυχικής υγείας που φαίνεται ότι θα το κάνουμε βγείτε να μπορέσετε να απαλλαγείτε με μόνιμη φαρμακευτική αγωγή.
Αντικαταθλιπτικά, εύκολη συνταγή
Για να μείνουμε στην Ισπανία και να συγκρίνουμε δεδομένα, το 1994 πουλήθηκαν στη χώρα μας 7,285,182 δοχεία αντικαταθλιπτικών, το 1999 (πέντε χρόνια μετά) 14,555,311 και το 2003 συνταγογραφήθηκαν 21,238,858 δοχεία. Αν το πολλαπλασιάσουμε με τον αριθμό των χαπιών σε κάθε συσκευασία, εκατοντάδες εκατομμύρια χάπια τέθηκαν σε κυκλοφορία στην εθνική αγορά χωρίς υπερβολικό έλεγχο.
Το 2021, όταν όλοι γίνουμε ψυχικά άρρωστοι, περισσότερα από 50 εκατομμύρια πακέτα τέθηκαν σε κυκλοφορία.
Για Χοσέ Λουίς Κουιντάνα, οικογενειακός γιατρός, «το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει πιθανή κατάχρηση αντικαταθλιπτικών». Ένα άλλο από τα πιο συνταγογραφούμενα φάρμακα είναι τα αγχολυτικά, τα οποία χορηγούνται από την Κοινωνική Ασφάλιση χωρίς να μας προειδοποιούν πειστικά για τους πιθανούς κινδύνους. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα μας χορηγούνται και τα δύο φάρμακα χωρίς αξιολόγηση του πιθανού παρενέργειες. Σήμερα είναι ξεκάθαρο ότι το γνωστικό μας σύστημα επηρεάζεται και ότι, ειδικά σε άτομα μιας συγκεκριμένης ηλικίας, οι κινητικές λειτουργίες μπορεί ακόμη και να τεθούν σε κίνδυνο.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ήδη το 2004, μπόμπες ΙουλίουΟ καθηγητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Οβιέδο, βεβαιώνει με χαρά ότι «ο μεγαλύτερος βαθμός συνεχούς εκπαίδευσης του υγειονομικού προσωπικού έχει συμβάλει στον έγκαιρο εντοπισμό ψυχικών διαταραχών και ακόμη και στην καλύτερη διαχείριση των ψυχοφαρμάκων».
Σήμερα αφήνεις τα γένια σου, μπερδεύεις τα μαλλιά σου και πηγαίνεις στον γιατρό σου με μια ζοφερή ματιά στο πρόσωπό σου, πίνεις έναν καφέ για να κρατήσεις την αρτηριακή σου πίεση ψηλά και του λες μια αρνητική ιστορία για τη ζωή σου, που δεν πρέπει να είναι. να είσαι αληθινός και αυτόματα θα το κάνεις. λάβετε μια διάγνωση κατάθλιψης, για την οποία θα σας συνταγογραφηθεί ένα ενδιαφέρον πακέτο για το οποίο δεν πρέπει να διαβάσετε τις οδηγίες. Ίσως επειδή μεταξύ των αρνητικών επιπτώσεων, είναι πολύ πιθανό να δηλωθεί ότι το προϊόν μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη. Το προσφυγάκι που δαγκώνει την ουρά του σημαίνει ότι στις αντενδείξεις των χαπιών που δίνονται για την κατάθλιψη βρίσκεσαι με την ίδια ψυχική ασθένεια που δήθεν θέλεις να καταπολεμήσεις.
Μερικές μέρες πριν, Alejandro Sanzένας παγκόσμιος σταρ της μουσικής, έγραψε τα εξής στο Twitter, που σημάδεψαν τον κώδωνα του κινδύνου σε όλο τον κόσμο:
Δεν είμαι καλά. Δεν ξέρω αν βοηθάει, αλλά θέλω να το πω. Είμαι λυπημένος και κουρασμένος. Σε περίπτωση που κάποιος άλλος πιστεύει ότι πρέπει πάντα να πνέει θαλασσινό αεράκι ή πυροτεχνήματα μια καλοκαιρινή νύχτα. Το δουλεύω… Θα φτάσω στη σκηνή…,
Για την ψυχική υγεία άρχισε να γίνεται λόγος στις ειδήσεις, στα talk show και γέμισε τις σελίδες των εφημερίδων και των ραδιοφωνικών εκπομπών για το θέμα. Κι εγώ είμαι κουρασμένη και υπάρχουν μέρες που δεν νιώθω τη θαλασσινή αύρα, ούτε τις μέδουσες, ούτε τις γοργόνες, οπότε τι;
Το να είσαι λυπημένος έχει γίνει αρκετό για να πάρεις φάρμακα (αντικαταθλιπτικά)
Οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν κερδίσει σημαντικά όταν μπερδεύουμε μια φυσιολογική κατάσταση του νου –δεν είναι κάθε μέρα η ίδια– με την κατάθλιψη ή την ψυχική ασθένεια. Ο Ramón Sánchez Ocaña, ένας από τους πιο γνωστούς επιστημονικούς δημοσιογράφους της αλλαγής του αιώνα, έγραψε στο βιβλίο του El Universo de las drogas, που εκδόθηκε από την Planeta:
Τα αντικαταθλιπτικά, όπως υποδηλώνει το όνομα, είναι ουσίες που έχουν σχεδιαστεί για την καταπολέμηση της κατάθλιψης. Κανονικά, οι ανεπιθύμητες επιδράσεις του συνδέονται με υπνηλία, αργά αντανακλαστικά, απώλεια προσοχής, τάση για αύξηση βάρους… Το πρόβλημα είναι ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αντιμετωπιστεί μια κατάσταση θλίψης ή, όπως έχει προταθεί πρόσφατα, για να αντιμετωπίσουν δύσκολη κατάσταση. Ορισμένα αντικαταθλιπτικά είναι γνωστά ως «το ντροπαλό χάπι». Υπάρχει ο κίνδυνος, στη σημερινή ιατροποιημένη κοινωνία, να πιστεύουμε ότι πρέπει να είστε πάντα συντονισμένοι και επομένως, αν δεν είστε, μπορείτε να καταφύγετε στη χημική βοήθεια ενός φαρμάκου».
Αντικαταθλιπτικά, βία και δολοφονίες
Τι Σάντσεθ Οκανά που έγραψε τα παραπάνω το 2004. Ένα χρόνο νωρίτερα, στα τέλη Αυγούστου 2003, στην Ισπανία, ο αντισυνταγματάρχης και ψυχολόγος Ραφαέλ Γκιλ ντε λα Χάζα56 ετών, που εργαζόταν στην ψυχιατρική πτέρυγα του στρατιωτικού νοσοκομείου San Carlos de Cádiz, σκότωσε τη 12χρονη κόρη τουAna Gil Cordero, με έναν πυροβολισμό και μετά άλλον να αυτοκτονήσει. Το μόνο που άρθρωσαν όλοι να πουν ήταν «τι θα του περνούσε από το κεφάλι».
Αλλά ενώ ήμουν υπό την επίδραση μιας ψυχοτρόπου θεραπείας, όλοι συμφώνησαν ότι ήταν λιγομίλητος για αρκετές μέρες, αποτραβηγμένος στον εαυτό του και ότι αγαπούσε την κόρη του με υπερβολικό τρόπο. Γιατί απέτυχαν όλα τα εργαλεία που είχε στη διάθεσή του; Τίποτα, ούτε η ψυχιατρική είναι αλάνθαστη. Στην πραγματικότητα, θα τολμούσα να πω ότι δύσκολα είναι αλάνθαστο.
Λίγες μέρες πριν ο αντισυνταγματάρχης και ψυχολόγος σκοτώσει την κόρη του, στη Μαδρίτη, η Πολιτική Φρουρά συνέλαβε μια γυναίκα που, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων EFE: … είχε σκοτώσει το μόλις ενός μηνός μωρό της στο σπίτι της στο Λας Ρόζας (Μαδρίτη) . , και ότι χρειάστηκε να μεταφερθεί σε νοσοκομείο για να νοσηλευτεί για την ψυχιατρική διαταραχή από την οποία πάσχει.
Τα κύρια μέσα ενημέρωσης σίγησαν
Ένα από τα ζητήματα που μου λείπουν σε αυτού του είδους τις ειδήσεις είναι ότι δεν υπάρχει ποτέ τρόπος να γνωρίζουμε με σαφήνεια τι είδους ψυχοφάρμακα παίρνετε και εάν υπάρχει σύνδεση μεταξύ της κατανάλωσής σας και των ιδεών ανθρωποκτονίας που πυροδοτούν ορισμένα τραγικά γεγονότα.
Για να ολοκληρώσω, επιτρέψτε μου, σε αυτή τη μικρή προσέγγιση στον κόσμο των αντικαταθλιπτικών και των συνεπειών τους, να επαναλάβω αυτό που Χοσέ ΚαριόνΟ καθηγητής Εξελικτικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μούρθια (UMU), έγραψε τον Νοέμβριο του 2017 στην εφημερίδα La Verdad, σε μια μαγευτική στήλη με τίτλο «Η κατάθλιψη ως έξυπνος συναγερμός»:
Τα αντικαταθλιπτικά, η χρήση των οποίων βασίζεται στην ιδέα του αλλοιωμένη νευροχημεία του εγκεφάλου, προωθούν την ψυχιατρική παρέμβαση, αν και η επιστήμη έχει δείξει τις αδυναμίες της. Λίγοι άνθρωποι αναφέρουν ότι θεραπεύτηκαν με αντικαταθλιπτικά, τα οποία υποθέτω ότι δεν αφαιρούν την καλοσύνη τους σε σπάνιες, απειλητικές για τη ζωή περιστάσεις. Αλλά συμβαίνει ότι πολλοί άνθρωποι εξαρτώνται και σε ορισμένες περιπτώσεις προσελκύουν δυσάρεστες παρενέργειες, ακόμη και σοβαρές ασθένειες. Μια μόνο δόση αντικαταθλιπτικών μπορεί να αλλάξει την αρχιτεκτονική του εγκεφάλου για σχεδόν τρεις ώρες, δημιουργώντας διαταραχές στον στρατό των νευροδιαβιβαστών μας και έναν φυσιολογικό καταρράκτη που κατακλύζει τα πάντα. Τίποτα δεν ενδιαφέρει ιδιαίτερα τις φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες με τους χιλιάδες εντεταλμένους λομπίστες χρηματοδοτούν περισσότερο από το 70% των δοκιμών του FDA, αναλαμβάνοντας τον έλεγχο των αγορών, των πωλήσεων, της έρευνας, των δημοσιεύσεων και των μέσων ενημέρωσης..
Και τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, σκηνοθέτης Ρομπέρτο Μαντσιέρο, που, με πέντε βραβεία Emmy από την Ακαδημία Τεχνών, Επιστημών και Τηλεόρασης, αποφάσισε να αποκαλύψει σε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο Prescription: Suicide; τις εμπειρίες έξι παιδιών μεταξύ 9 και 16 ετών «που, αφού πήραν αντικαταθλιπτικά, προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν». Ένα πραγματικά εκπληκτικό ντοκιμαντέρ, που έκανε πρεμιέρα το 1998 στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη χώρα που μαζί με την Ισπανία καταναλώνει τα περισσότερα από αυτά τα είδη χαπιών, δεν αφήνει αδιάφορο τον θεατή.
Βιβλιογραφία:
Στοιχεία φαρμάκων: η κατανάλωση αντικαταθλιπτικών αυξάνεται κατά 40% (rtve.es)
DSalud nº 88 (1998)
ABC 12/27/2004 (Κοινωνία)
The Opinion of Murcia 08/27/2013 (Εκδηλώσεις)
The World 01/09/2013 (Χρονικό)
Αρχικά δημοσιεύθηκε στο LaDamadeElche.com
