Τρεις μήνες μετά τη λήξη της προθεσμίας της Επιτροπής για τις πληρωμές διακανονισμών σε καθηγητές ξένων πανεπιστημιακών γλωσσών (Lettori) για δεκαετίες μεροληπτικής μεταχείρισης, η Ιταλία δημοσίευσε την περασμένη Δευτέρα ένα μακροσκελές διυπουργικό διάταγμα νόμου για τη θέσπιση διοικητικών ρυθμίσεων για την πραγματοποίηση ενδεχόμενων πληρωμών. Η προθεσμία δόθηκε από την Επιτροπή στην Ιταλία σε α αιτιολογημένη γνώμη της 26ης Ιανουαρίου στο πλαίσιο της διαδικασίας επί παραβάσει N.2021/4055, η οποία επιδιώκει να υποχρεώσει την Ιταλία να εκτελέσει απόφαση του 2006 του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) στην υπόθεση C-119/04, την τελευταία από τις τέσσερις Lettori νίκες σε μια σειρά δικαστικών διαφορών που εκτείνεται πίσω στο βασικό Απόφαση Allué της 1989.
Ένα διάταγμα 3000 λέξεις μεγαλύτερο από την απόφαση
Στις 6,440 λέξεις, το διυπουργικό διάταγμα είναι σχεδόν 3,000 λέξεις μεγαλύτερες από την πρόταση Υπόθεση C-119/04 , στο οποίο φέρεται να παράγει αποτελέσματα. Το μεγαλύτερο μέρος του διατάγματος δίνεται σε διοικητικές ρυθμίσεις και διαδικασίες για τη συγχρηματοδότηση των οικισμών στο Lettori από το κράτος και τα πανεπιστήμια. Αυτές περιλαμβάνουν διατάξεις για την επιλεξιμότητα για συγχρηματοδότηση, πώς και πότε τα πανεπιστήμια πρέπει να υποβάλουν αίτηση στο υπουργείο για πόρους, ενδεχόμενες διορθώσεις σφαλμάτων στην αίτηση, κυρώσεις για μη συνεργασία,
Επιπλέον, υπάρχει απαίτηση κάθε πανεπιστήμιο να ανοίγει ένα διαδικτυακή απογραφή όπου ο Lettori καταγράφει τα χρόνια υπηρεσίας τους, πληροφορίες, που ως εργοδότης τους θα περίμενε κανείς να έχουν ήδη τα πανεπιστήμια. Η εκτεταμένη γραφειοκρατία που έχει τεθεί υποδηλώνει ότι η νοοτροπία του νομοθέτη είναι ότι η παρακρατημένη δικαιοσύνη στον Lettori οφείλεται κυρίως σε αποτυχία διοίκησης.
Το διάταγμα δεν υποχωρεί σε καμία περίπτωση από τη νομική θέση που διατήρησε η Ιταλία καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας επί παραβάσει. Το ίδιο ασυνεπές μενού λύσεων παραμένει σε ισχύ. Αν μη τι άλλο, το διάταγμα ενισχύει περαιτέρω την ιταλική αδιαλλαξία στην επανειλημμένη επιμονή της ότι ο ιταλικός νόμος του Μαρτίου 2004, ο οποίος εγκρίθηκε από το Τμήμα Μείζονος Συνθέσεως του ΔΕΕ με το σκεπτικό ότι απένειμε στον Lettori μια αδιάλειπτη ανασυγκρότηση της σταδιοδρομίας από την ημερομηνία της πρώτης απασχόλησης. να ερμηνεύονται σύμφωνα με τις περιοριστικές διατάξεις του άρθρου 26 του λεγόμενου νόμου Gelmini της 30ης Δεκεμβρίου 2010. Όλες οι αναφορές στον νόμο του Μαρτίου 2004 που εγκρίθηκε από το ΔΕΕ ακολουθούνται και χαρακτηρίζονται από τη διατύπωση «όπως ερμηνεύεται από το άρθρο 26, παράγραφος 3 , του ν.240 της 30ης Δεκεμβρίου 2010».
Καθώς το διάταγμα κυκλοφορούσε ελεύθερα για εβδομάδες πριν από τη δημοσίευσή του, τόσο οι διοικήσεις των πανεπιστημίων όσο και το Lettori γνώριζαν εκ των προτέρων το περιεχόμενό του. Πολλές διοικήσεις έκριναν ότι οι διατάξεις του ήταν τόσο μπερδεμένες που δεν ήταν εφαρμόσιμες. Με λιγότερο ενδιαφέρον για τις διοικητικές λεπτομέρειες και περισσότερο για τη νόμιμη εισαγωγή, τα συνδικάτα Lettori απέρριψαν το διάταγμα. Μια εθνική μονοήμερη απεργία συμφωνήθηκε από το FLC CGIL και το UIL RUA, το μεγαλύτερο και τρίτο μεγαλύτερο συνδικάτο της Ιταλίας αντίστοιχα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας ενάντια στις διατάξεις του.
Σύμφωνα με την ιταλική εργατική νομοθεσία, προτού μπορέσει να κηρυχτεί επίσημα μια εθνική απεργία, το Υπουργείο Εργασίας είναι υποχρεωμένο να πραγματοποιήσει εκ των προτέρων συνάντηση για να προσπαθήσει να καταλήξει σε συνεννόηση μεταξύ των διεκδικούμενων μερών. Μολονότι η Επιτροπή κίνησε τη διαδικασία επί παραβάσει για λογαριασμό της, οι Lettori δεν είναι διάδικοι στη διαδικασία, η οποία διεξάγεται αποκλειστικά μεταξύ της Επιτροπής και της Ιταλίας. Η συνάντηση διαμεσολάβησης αποτέλεσε μια μοναδική ευκαιρία για τους εκπροσώπους Lettori να συναντηθούν πρόσωπο με πρόσωπο και να ρωτήσουν τους εκπροσώπους του Υπουργείου Πανεπιστημίων.
Η έκθεση της συνάντησης που εστάλη στη συνέχεια στο Lettori μοιάζει με το αντίγραφο μιας αντιπαράθεσης στο δικαστήριο. Το ζήτημα είναι αν η Ιταλία προτίθεται να ανακατασκευάσει τη σταδιοδρομία του Lettori με βάση τον νόμο του Μαρτίου 2004, όπως ερμηνεύτηκε από το ΔΕΕ στην απόφασή του στην υπόθεση C-119/04, ή όπως ερμηνεύτηκε από τον αναδρομικό νόμο Gelmini του 2010.
Οι εκπρόσωποι του Υπουργείου προσπάθησαν επανειλημμένα να παρακάμψουν αυτό το ερώτημα. Πιεσμένοι από τους εκπροσώπους του Lettori, δήλωσαν ότι το διάταγμα σέβεται όλη τη σχετική εθνική και ευρωπαϊκή νομολογία. Αποκαλυπτικά, η σειρά λέξεων σε αυτήν την απάντηση τοποθετεί το εθνικό δίκαιο πάνω από το δίκαιο της ΕΕ. Υπενθυμίζοντας στο Υπουργείο ότι το δίκαιο της ΕΕ υπερισχύει του εσωτερικού δικαίου, οι εκπρόσωποι του Lettori διερεύνησαν περαιτέρω και ρώτησαν τους εκπροσώπους του Υπουργείου σε ποια πηγή προηγείται το διυπουργικό διάταγμα. Σε αυτή τη συγκυρία, οι αξιωματούχοι του Υπουργείου επανέλαβαν ότι το Διάταγμα σέβεται όλη την εθνική και ευρωπαϊκή νομολογία, αλλά πρόσθεσαν ότι ο νόμος Gelmini εξακολουθεί να ισχύει. Και τα δύο μέρη παραδέχθηκαν σε αυτό το σημείο ότι η διαμεσολάβηση απέτυχε. Ως εκ τούτου, η εθνική απεργία θα προχωρούσε.
Οι ανησυχίες της FLC CGIL σχετικά με την ορθή εφαρμογή της απόφασης του 2006 στην υπόθεση C-119/04 μεταφέρθηκαν σε επιστολή που εστάλη λίγες ημέρες μετά την αποτυχημένη διαμεσολάβηση στον Επίτροπο για Θέματα Εργασίας και Κοινωνικών Δικαιωμάτων, Nicolas Schmit. Το γράμμα δεν τραβάει γροθιές. Η FLC CGIL υπενθυμίζει στην Επιτροπή ότι στις καταθέσεις της στην υπόθεση C-119/04, η Ιταλία διαβεβαίωσε το Δικαστήριο ότι είχε εφαρμόσει σωστά τον νόμο του Μαρτίου 2004. Η επιστολή υπενθυμίζει περαιτέρω ότι μετά από σταθερές διαβεβαιώσεις από την Ιταλία προς τον τότε Επίτροπο Vladimír Špidla ότι ο νόμος του 2004 θα συνεχίσει να εφαρμόζεται σωστά, ανακοίνωσε η Επιτροπή στο α δελτίο τύπου
ότι η διαδικασία επί παραβάσει κατά της Ιταλίας θα περατωθεί. Η αξία αυτών των διαβεβαιώσεων, σχολιάζει ειρωνικά η επιστολή, είναι ότι το 2023 παραμένουν ανοιχτές νέες διαδικασίες επί παραβάσει για μη εφαρμογή της απόφασης C-119/04.
Κατά την αναθεώρηση του διυπουργικού διατάγματος των 6.440 λέξεων, η FLC CGIL, με 40 λέξεις, ρίχνει ένα γάντι και ερμηνεύει το διάταγμα στην επιστολή της προς την Επιτροπή ως εξής:
"Στη θέση που έλαβε στο διυπουργικό διάταγμα, η Ιταλία ζητά ουσιαστικά από την Επιτροπή, θεματοφύλακα της Συνθήκης, να ακυρώσει το Δικαστήριο και τα πορίσματα των δικών της εθνικών δικαστηρίων και να δώσει ερμηνευτική προτεραιότητα στον «νόμο Gelmini".
Παράλληλες αντιπροσωπείες στην Επιτροπή από το Asso.CEL.L, ένα σωματείο «La Sapienza» του Πανεπιστημίου της Ρώμης επισημαίνουν τις επιπτώσεις που διακυβεύονται:
"Το ότι ένα κράτος μέλος θα μπορούσε να ερμηνεύει αναδρομικά τη νομοθεσία για την οποία έχει ήδη αποφανθεί το ΔΕΕ, και προς όφελός του, θα δημιουργούσε προηγούμενο με πολύ σοβαρές επιπτώσεις για το κράτος δικαίου στην ΕΕ….. Τελικά μόνο το ίδιο το Δικαστήριο μπορεί αποφασίζει για τη νομιμότητα μιας αναδρομικής ερμηνείας των αποφάσεών του, εάν ένα κράτος μέλος επιμείνει στην εγκυρότητα της ερμηνείας του."
Μετά από διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν έξω από το Υπουργείο Πανεπιστημίων στη Ρώμη στις Δεκέμβριος 13 τελευταία και στη συνέχεια στις Απρίλιος 20, η εθνική απεργία της Παρασκευής ήταν η τρίτη εργατική δράση που έλαβαν τα συνδικάτα φέτος το ακαδημαϊκό έτος, και η πιο επιτυχημένη. Σε πανεπιστημιουπόλεις σε όλη την Ιταλία, ο Lettori, συνταξιούχος και εν ενεργεία, ενώθηκαν από τους συναδέλφους τους CEL. Μια κατηγορία πανεπιστημιακών καθηγητών που κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά με τους Lettori, οι CEL σύμφωνα με την ιταλική νομοθεσία θα πρέπει συνεπώς να δικαιούνται παρόμοια αμοιβή.
In Padova , Φλωρεντία (1), Περούτζια (2) Σάσσαρι και άλλες πανεπιστημιακές πόλεις σε όλη την Ιταλία, η τοπική τηλεόραση και ο Τύπος ήταν γενναιόδωροι στην κάλυψη της απεργίας του Lettori. Τεκμηριώνοντας με ακρίβεια τη μακροχρόνια διάκριση, οι ιστορίες καταγράφουν επίσης την υποστήριξη των μαθητών προς τους καθηγητές τους Lettori και την υψηλή εκτίμηση στην οποία κρατούν τα μαθήματά τους. Καλύπτονται επίσης πρωτοβουλίες όπως συναντήσεις με πρυτάνεις.
Ο Kurt Rollin είναι εκπρόσωπος Asso.CEL.L για τον συνταξιούχο Lettori. ο ανοιχτή επιστολή συνέταξε στην Υπουργό Πανεπιστημίων, Άννα Μαρία Μπερνίνι, τεκμηριώνει πώς ο συνταξιούχος Lettori ζει κοντά στο όριο της φτώχειας ως αποτέλεσμα των μεροληπτικών συντάξεων που λαμβάνουν. Μιλώντας έξω από το γραφείο της πρυτανείας στην πανεπιστημιούπολη του Πανεπιστημίου «La Sapienza» της Ρώμης, ο κ. Rollin είπε:
"Το διυπουργικό διάταγμα είναι μια κραυγαλέα προσπάθεια διαφυγής από την απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-119/04. Το διάταγμα που μοιάζει με μάντρα επαναλαμβάνει ότι η απόφαση πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με τον αναδρομικό νόμο Gelmini του 2010 σαν να αποκλείει όλες τις άλλες ερμηνείες. Υπό τις συνθήκες αυτές, η Επιτροπή θα πρέπει τώρα να παραπέμψει αμέσως την υπόθεση Lettori στο Δικαστήριο και έτσι να επιτρέψει στο ίδιο το Δικαστήριο να ερμηνεύσει την αναδρομική ερμηνεία Gelmini της απόφασής του C-119/04."
Η ευρωβουλευτής του Δουβλίνου Clare Daly κατήγγειλε πρόσφατα τις διακρίσεις σε βάρος του Lettori σε α ομιλία ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ταυτόχρονα συνέταξε ένα Κοινοβουλευτική ερώτηση Άρθρο 138 του Κανονισμού στην Επιτροπή για την υπόθεση, που συνυπογράφηκε από έξι άλλους Ιρλανδούς ευρωβουλευτές.
Ο ευρωβουλευτής Daly είπε:
"Η υπόθεση Lettori είναι η πιο μακροχρόνια παραβίαση της διάταξης περί ισοτιμίας θεραπείας της Συνθήκης στην ιστορία της ΕΕ. Τα ιταλικά πανεπιστήμια λαμβάνουν πολύ γενναιόδωρη χρηματοδότηση από την ΕΕ. Η ηθική της ανταπόδοσης απαιτεί από την Ιταλία να υπακούει τώρα στο κράτος δικαίου και να πληρώνει διακανονισμούς στους συνταξιούχους και εν ενεργεία Lettori για την αδιάλειπτη και πλήρη ανασυγκρότηση της καριέρας τους από την ημερομηνία της πρώτης τους απασχόλησης."
____________
(1) Από 04.00 να 06.30
(2) Από 04.40 να 06.47
