Πιθανότατα να μην γνωρίζετε την οικογένεια Καπκανέτς. Είναι φυσιολογικό. Σας λέω, συγγνώμη, ήταν μια ουκρανική οικογένεια που ζούσε στη Volnovakha, που βρίσκεται στην περιοχή του Ντόνετσκ. Η οικογένεια αποτελούνταν από εννέα μέλη και τον περασμένο Οκτώβριο, στο τέλος, ετοιμάστηκαν να γιορτάσουν τα γενέθλια της μητέρας Natalia Kapkanets. Ένας από τους συγγενείς της της είχε δώσει μερικά λουλούδια και είχαν ετοιμάσει ένα μικρό γλέντι με τα λίγα πράγματα που είχαν καταφέρει, ζώντας όπως έκαναν σε ένα μέρος που κατείχε ο ρωσικός στρατός.
Το πάρτι πέρασε χωρίς επεισόδια. Τα παιδιά, η Mikita, 5 ετών και η Nastia, 9, έπαιζαν χωρίς υπερβολική φασαρία, όταν λίγο πριν το φαγητό, στρατιώτες του στρατού κατοχής, που υπό τις διαταγές του Βλαντιμίρ Πούτιν, διατηρούν τα εδάφη που κατείχαν «Αυτοκρατορία των πολυβόλων». Όλα τα μέλη της οικογένειας Καπκάνετς παρέμειναν σιωπηλά, ενώ οι στρατιώτες τους παρότρυναν να αφήσουν το σπίτι τους και να πάνε σε άλλο μέρος, να πάρουν τα λίγα πράγματα που μπορούσαν και να φύγουν από το σπίτι τους για να μείνουν εκεί οι ένδοξοι στρατιώτες του στρατού της μητέρας Ρωσίας. . . Η οικογένεια Καπκάνετς αρνήθηκε να εγκαταλείψει το σπίτι για το οποίο είχαν εργαστεί τόσο σκληρά για να χτίσουν όλα αυτά τα χρόνια. Και περιέργως, όταν αντιμετώπισαν την άρνησή του, εκείνοι οι στρατιώτες είπαν μόνο απειλές και έφυγαν.
Όχι χωρίς φόβο, το πάρτι συνεχίστηκε χωρίς περαιτέρω επεισόδια. Και όταν ήρθε το βράδυ, όλοι πήγαν για ύπνο, αφού πέρασαν μια μέρα ικανοποιημένοι και χαρούμενοι. Αμαυρώθηκε μόνο από τη δυσάρεστη επίσκεψη των Ρώσων στρατιωτών.
Αργά το βράδυ, γείτονες άκουσαν μια σειρά πυροβολισμών στο σπίτι του Καπκάνετς. Την ώρα που αποφάσισαν να πάνε, είδαν ένα φορτηγό του ρωσικού στρατού να απομακρύνεται φορτωμένο με στρατιώτες. Οι πρώτοι που μπήκαν μέσα έμειναν τρομοκρατημένοι, καθώς συλλογίστηκαν το σώμα ενός ατόμου γεμάτο με σφαίρες στον παλιό πράσινο καναπέ ενός καθιστικού, ο οποίος, καλυμμένος με δύο κουβέρτες, γινόταν σιγά-σιγά κόκκινο. Στο σαλόνι τα λουλούδια που είχε λάβει η κυρία Καπκάνετς πατήθηκαν στο πάτωμα.
Ο Pedro Andryushchenko, ένας από τους συμβούλους του δημάρχου της Μαριούπολης, επιβεβαίωσε σε δήλωση: «Ήταν μια προφανής εκκαθάριση. Τα εννέα σώματα πυροβολήθηκαν και η πλειονότητα αυτών των κρούσεων ήταν στο κεφάλι».
Οι πρώτοι γείτονες που μπήκαν μέσα βρήκαν την 9χρονη Ναστία να αγκαλιάζει την 5χρονη Μικίτα, σαν να προσπαθούσε να την προστατεύσει. Και τα δύο κεφάλια τους είχαν σπάσει και το αίμα της πιτσίστηκε στο πίσω μέρος του κρεβατιού και στον τοίχο όπου βρισκόταν. Επίσης, δήλωσε ο Ουκρανός διαμεσολαβητής Ντμίτρο Λούμπινετς «Σύμφωνα με προκαταρκτικά στοιχεία, οι στρατιώτες σκότωσαν ολόκληρη την οικογένεια Καπκάνετς, που γιόρταζαν γενέθλια και αρνήθηκαν να τους αφήσουν το σπίτι».
Φυσικά, δεδομένης της σοβαρότητας των όσων συνέβησαν στη Volnovaja, η Γενική Εισαγγελία του Ντόνετσκ δεν είχε άλλη επιλογή από το να ξεκινήσει έρευνα που ολοκληρώθηκε με την ταχεία και εκπληκτική σύλληψη δύο στρατιωτών του ρωσικού στρατού κατοχής. Δεν δόθηκαν ούτε στοιχεία υπαγωγής ούτε πληροφορίες σχετικά με αυτούς τους στρατιώτες που θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν ότι η εν λόγω είδηση είναι αληθινή.
Σφαγές όπως αυτή της οικογένειας Καπκανέτς είναι πολύ συχνές στην περιοχή που καταλαμβάνει ο ρωσικός στρατός, όπου επικρατεί το δίκαιο των στρατιωτών που στέλνονται σε άτακτη και αιματηρή σύγκρουση, όπου για τους δολοφόνους που αποτελούν τον εν λόγω στρατό, η ανθρώπινη ζωή δεν έχει αξία.
Φυσικά ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν έχει σχολιάσει τίποτα σχετικά με αυτό το γεγονός, ούτε έχουμε ακούσει ερωτήσεις στα κεντρικά γραφεία των Ηνωμένων Εθνών για την εν λόγω οικογένεια. Ούτε οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις μιλούν για το θέμα και τα μεγάλα ΜΜΕ μετά βίας έχουν καλύψει την είδηση. Ωστόσο, η Ναταλία δεν θα δει τις κόρες της Μικίτα και Ναστία να μεγαλώνουν, ούτε τα παιδιά της, αν είχαν. Μια φρίκη.
Η οικογένεια Kapkanets είναι απλώς μια στενή υπενθύμιση ότι σε κάθε σύγκρουση ο άνθρωπος γίνεται θηρίο. Κτήνη που δέχονται εντολές από ανθρώπους που απέχουν εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα από τον τόπο όπου συμβαίνουν τα γεγονότα και που εξυπηρετούν συμφέροντα, συχνά άγνωστα και ψευδή. Σήμερα, καθώς γράφω αυτά τα λόγια, αισθάνομαι ότι για τη δολοφονία της οικογένειας Καπκανέτς φταίνε λίγο όλοι, συμπεριλαμβανομένου και του δικού μου. Και γι' αυτό δεν ήθελα να χάσω την ευκαιρία να τους θυμηθώ σε αυτό το χρονικό όπου έχω βάλει περισσότερη καρδιά παρά κεφάλι, με μοναδικό σκοπό να μας συγκινεί η φρίκη που βιώνει κάθε στιγμή σε αυτόν τον κόσμο, ακόμα κι αν είναι ενώ πίνουμε καφέ και τοστ καθισμένοι σε ένα παλιό μπιστρό κοντά στον Πύργο του Άιφελ.
Για περισσότερες πληροφορίες: Kapkanets Family Internet. Δολοφονίες Ρώσων στρατιωτών. Rotyslav Averchuk (Λβιβ-Ουκρανία).
Αρχικά δημοσιεύθηκε στο LaDamadeElche.com
