Η θρησκευτικό τοπίο στη Γαλλία έχει υποστεί βαθιά διαφοροποίηση από τον νόμο του 1905 για τον διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους, σύμφωνα με άρθρο του Κεκέλη Κώφη Δημοσιεύθηκε στις religactu.fr. Εκτός από τις τέσσερις θρησκείες που αναγνωρίστηκαν επίσημα στις αρχές του 20ου αιώνα - Καθολικισμός, Μεταρρυθμισμένος και Λουθηρανικός Προτεσταντισμός και Ιουδαϊσμός - έχουν εμφανιστεί νέες θρησκείες.
«Το Ισλάμ, ο Βουδισμός και η Ορθοδοξία έχουν καθιερωθεί, δίνοντας στη Γαλλία το καθεστώς του ευρωπαϊκού κράτους με τον μεγαλύτερο αριθμό μουσουλμάνων, Εβραϊκός και βουδιστές πιστοί», γράφει ο Koffi. Αν και επίσημα δεδομένα για τη θρησκευτική πίστη των ατόμων δεν έχουν συλλεχθεί από το 1872, μπορεί να σκιαγραφηθεί μια περίληψη της τρέχουσας κατάστασης:
- Ο καθολικισμός παραμένει η κυρίαρχη πίστη στη Γαλλία, αν και η επιρροή του έχει μειωθεί σημαντικά από τη δεκαετία του 1980. Επί του παρόντος, πάνω από το 60% του πληθυσμού αναγνωρίζεται ως Καθολικός, αλλά μόνο το 10% εξασκεί ενεργά.
- Ο αθεϊσμός και ο αγνωστικισμός αυξάνονται σταθερά, με σχεδόν το 30% των Γάλλων να δηλώνουν μη θρησκευόμενοι.
- Το Ισλάμ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη θρησκεία στη Γαλλία, με περίπου 5 εκατομμύρια μουσουλμάνους –και ασκούντες και μη– που αποτελούν περίπου το 6% του πληθυσμού.
- Ο προτεσταντισμός αντιπροσωπεύει το 2% του πληθυσμού, περίπου 1.2 εκατομμύρια άτομα.
- Ο Ιουδαϊσμός έχει περίπου 600,000 οπαδούς (1%), κυρίως σεφαραδίτικης καταγωγής.
- Υπάρχουν 300,000 βουδιστές πιστοί στη Γαλλία, κυρίως ασιατικής καταγωγής, συν 100,000 άλλοι, ανεβάζοντας το σύνολο σε 400,000.
Ο Κόφι σημειώνει ότι και άλλα θρησκευτικά κινήματα δείχνουν ζωντάνια, παρά τις αντιπαραθέσεις. Μεταξύ αυτών, οι Ινδουιστές υπολογίζονται σε περίπου 150,000, Μάρτυρες του Ιεχωβά στο 140,000, Scientologists πλησιάζει τις 40,000, και οι Σιχ συνολικά περίπου 30,000, συγκεντρωμένοι στο Σεν-Σαιν-Ντενί.
Αυτό το μεταβαλλόμενο τοπίο εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη συνάφεια των παλαιών μοντέλων για τη διαχείριση της θρησκείας, καταλήγει ο Koffi. Ενώ ο ίδιος ο νόμος του 1905 φαίνεται ικανός να αντέξει τον χρόνο και τις αλλαγές, ιδρύματα όπως το Γραφείο Πιστών του Υπουργείου Εσωτερικών δεν έχουν προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα και συνεχίζουν να λειτουργούν σαν να υπήρχαν μόνο μια χούφτα θρησκειών στη Γαλλία.
